Narodziny swiata i bogowie greccy

1. Narodziny swiatai bogowie greccy

4. Na poczatku byl CHAOS � wielka otchlan, pelna sily tw�rczej i boskich nasieni, masa nieuporzadkowana, ciezka i ciemna, mieszanina ziemi, wody, ognia i powietrza. Z tej otchlani wylonily sie dwa potezne b�stwa, pierwsza para kr�lewska: Uranos (Niebo) i Gaja (Ziemia). Oni dali poczatek wielu pokoleniom bog�w:

6. OLIMP � lancuch g�r, pelen ogromnych skal ksztaltem przypominajacych glowy. Olimp byl wlasciwym kr�lestwem Zeusa, odkad, po wojnie z gigantami, podzielil sie on wladza nad swiatem z dwoma bracmi: Posejdonem i Hadesem. Wszyscy trzej ciagneli losy: Zeus dostal niebo i ziemie wraz z Olimpem; Posejdon � morze; Hades � kr�lestwo umarlych w podziemiu. Zeus obwolal sie bogiem najwyzszym, kt�remu wszyscy winni posluszenstwo. Poczatkowo bracia bardzo burzyli sie, lecz Zeus dzieki sile i rozumowi odnosil zwyciestwa, p�ki wszyscy nie poddali mu sie bez szemrania. Pod najwyzszym szczytem blyszczal palac Zeusa, caly ze zlota i drogich kamieni, a wsr�d innych wierch�w i po wawozach staly skromniejsze dwory innych bog�w. Wszystkie byly dzielem Hefajstosa, niezr�wnanego mistrza wszelkich kunszt�w. Wr�t Olimpu strzegly h o r y � dziewczece boginie p�r roku.

7. ZEUS (Jowisz) to imie najwyzszego boga Grecji, wladcy Olimpu, pana blyskawic i piorun�w. To on wedlug mitologii zsylal deszcz i snieg. Zeus byl opiekunem praw, a ze szczyt�w swojego tronu, na kt�rego stopniach siedziala bogini Sprawiedliwosci, przestrzegal swietosci przysiegi, kt�ra ludzie skladali wznoszac rece i oczy do nieba, wymawiajac jego imie. Dobry i lagodny, otaczal opieka wszelka prace ludzka. Na zlotych szalach wazyl losy smiertelnych i wedle wskazan jej wagi zsylal dobro i zlo, dole lub niedole.

8. HERA � kr�lowa nieba, malzonka Zeusa. Wysoka, dumna, ubrana w faldziste szaty z diademem z gwiazd na glowie, z ciemnymi, surowymi, rozkazujacymi oczami. Zeus ulegal jej czesto, ale nie zawsze, raczej aby uniknac kl�tni, do kt�rej Hera byla skora. Gdy mu brakowalo cierpliwosci, dawal jej odczuc swa wyzszosc w spos�b nieco gwaltowny. Raz zwiazal ja zlotym lancuchem i powiesil za rece u szczytu Olimpu, a dla wiekszej meczarni przymocowal do n�g dwa ciezkie kowadla. Dopiero na prosbe bog�w uwolnil ja kilka dni p�zniej. Byla bardzo wrazliwa na wszystko, co m�wiono o jej urodzie. Nie znosila zadnych por�wnan w mniemaniu, ze kr�lowa nieba powinna byc najpiekniejsza na swiecie. Ale kobiety sadzily o tym inaczej. C�rki kr�la Projtosa m�wily glosno, ze jej nie ustepuja w pieknosci. W zamian Hera zeslala na nie szalenstwo, a one uciekly do lasu, muczaly, pasly sie na lakach i uwazaly siebie po prostu za krowy. Inne, podobnie zarozumiale panny, ukarala w ten spos�b, ze zamienila je w kamienne schody prowadzace do swiatyni. Ojciec ich, kt�ry byl kaplanem, stapal codziennie po skamienialych cialach c�rek i slyszal cichy jek dzieci pod swymi stopami. Bialoramienna bogini byla patronka niewiast. Do niej modlily sie panny w dniu slubu, ona opiekowala sie macierzynstwem i niosla pocieche wdowom.

9. AFRODYTA nie miala ani ojca, ani matki. Pewnego bardzo pieknego poranka wylonila sie po prostu z piany morskiej, niedaleko Cypru. Byla boginia milosci. Najpierw sama sie zakochala i poznala wszystkie slodycze, i wszystkie cierpienia�tego uczucia.�Wybrancem jej serca byl A d o n i s, piekny mysliwy. Bogini, przyzwyczajona do wygodnego zycia, wstawala skoro swit, aby towarzyszyc Adonisowi na polowaniu. Delikatne stopy krwawila o ciernie i kamienie, jej lekkie szaty darly sie wsr�d gaszcz�w lesnych. Pewnego dnia Adonisa poszarpal dzik. Za p�zno przybyla bogini z pomoca. Adonis schylil glowe na jej biale ramiona i wyzional ducha. Afrodyta polala krew kochanka nektarem i krew czerwona zamienila sie w kwiat zwany anemonem. Niepocieszona bogini poszla do Zeusa z prosba, by kazal wyprowadzic dusze kochanka z podziemi i oblekl ja w dawne piekne cialo. Spelniono jej zyczenie i odtad Adonis szesc miesiecy spedzal przy Afrodycie, a na druga polowe roku wracal do Hadesu.

16. Legenda zwiazana z ATENA