450 likes | 890 Views
KISKANÇLIK. KISKANÇLIK NEDİR ???. Kıskançlık ; insanın en doğal ve evrensel duygusudur. Sevginin paylaşılmasına katlanamama durumudur. KARDEŞ KISKANÇLIĞI Doğal bir duygu olmasına rağmen yetişkinin yanlış davranışları bu duyguyu pekiştirir, iyice kızıştırır.
E N D
KISKANÇLIK NEDİR ??? Kıskançlık ; insanın en doğal ve evrensel duygusudur. Sevginin paylaşılmasına katlanamama durumudur.
KARDEŞ KISKANÇLIĞI Doğal bir duygu olmasına rağmen yetişkinin yanlış davranışları bu duyguyu pekiştirir, iyice kızıştırır.
Alma kucağına düşüreceksin!!! NASIL MI ??? Kardeşin doğdu, papucun dama atıldı… Gönül tahtından indin !!! Sen artık büyüdün oyuncaklarınla kardeşin oynasın!!! Ne kadar kıskanç bir çocuksun !!! Bak kardeşine o hiç böyle davranıyor mu??? O erkek bi kere , ASLAN OĞLUM BENİM.!!! Dokunma kardeşinin eşyalarına!!! Senin küçülen kıyafetlerini kardeşin giyer artık !!! Kıskanıyor musun bakayım ???
Çocuk için en değerli varlık anne olduğuna göre onu başkaları ile paylaşmak kolay ve katlanılır bir durum değildir. Anne ve baba sevgisini yitireceği korkusu yeni bir kardeş geleceğini öğrendiği anda çocuğun içini sızlatmaya başlar. BABA SEVGİSİ ANNE SEVGİSİ ÇOCUK
Gebeliğin ve yeni doğan bebeğin annede bedensel güçlükler ve yorgunluklar, zamanının önemli bir kısmını çocuk bakımına ayırması, büyük çocuğa olan ilginin azalması eve yeni gelen bu yabancı yüzündendir. Yeni doğa bebeğin bakımı, büyük çocukta bebeğin daha çok sevildiği şeklinde yorumlanmaktadır. Kardeşin doğmasıyla birlikte; • Çocuğun kreşe verilmesi • Odasının ayrılması gibi durumlar kıskançlık duygusunu artıracak ve yeni uyum sorunlarına neden olacaktır.
Kıskançlık çocukların kendi benlikleri ve çevresindeki insanlarla olumlu ve dengeli ilişki kurmalarına engel olur. Ve hatta yaşanılması zor ve mutsuz bir duruma düşürür. bu duyguyu normal düzeyde tutabilmek; yaşamın anlamlı ve zevkli olabilmesi için büyük yararlar sağlar.
Ömür boyu bu duygunun esiri olmuş yetişkinler vardır. Çocukken kardeşine yönelttiği bu duyguyu kimi zaman arkadaşına, komşularına yöneltebilir. O zaman insan ilişkileri bozuk kendisi ve çevresiyle barışık olmayan bir kişiliğe sahip olur.
KISKANÇLIĞIN NEDENLERİ NELERDİR? • 2 yaşında görülen karmaşık bir duygudur. • Yeterince sevgi ve ilgi gösterilmemesi • Yeni kardeşin dünyaya gelmesi • Anne babanın ayrımcı yaklaşımları
Anne babanın çocuğu kıskanç olarak nitelendirmesi • Anne babanın uygun olmayan modeller sergilemesi • Çocukların başka çocuklarla ya da kardeşleri ile kıyaslanması • Paylaşımcılık duygusunun tam olarak kazandırılamaması
AÇIK KISKANÇLIK Kıskançlık duygusunun açıkça belli edilmesidir.
KAPALI KISKANÇLIK Çocuk kardeşini seviyor görünür. İlgilidir. Kardeşine zarar verir ama niyeti temizdir. Küçük kardeşini küvette boğan çocuğun “AMA KİRLENMİŞTİ YIKADIM” demesi gibi. Açık kıskançlıktan çok daha tehlikeli bir durumdur.
Çocuklar kıskandığında nasıl davranırlar ??? • Bebeksi davranışlara geri dönebilirler. (Parmak emme, Alt ıslatma, Bebek gibi konuşma vs) • Gün içinde ve geceleri sinirli ve huzursuz görünebilir. • Uyku düzeni bozulabilir. • İçe dönme, içe kapanma görülebilir. • Artık beni sevmiyorsunuz, onu daha çok seviyorsunuz gibi isyanlarda bulunabilir. • Kardeşiyle hiç ilgilenmeyebilir.
Çocuğu yeni kardeş fikrine alıştırın. • Çocuğa “Kardeşin doğdu ama sana olan sevgimiz değişmedi” mesajı davranışlarla da verilmeli. • Aşırı kaygı içeren tavırlarla çocuğu bebekten uzaklaştırmaya çalışmak, yapılabilecek en büyük hatalardan biridir. • Büyük çocuğa bebekle ilgili küçük sorumluluklar verilmeli • Karşılaştırmalardan kaçınılmalı
Bebeğin gelişiyle büyük çocuk kreşe veya anaokuluna gönderilmemeli. • Kardeşinin giyebileceği, ona küçük gelen giysiler, oynayabilecekleri oyuncaklar birlikte ayrılmalı paylaşmak istemediği şeyler için anlayış gösterilmeli. • Büyük çocuğun da çocuk olduğu unutulmamalı • Çocuğun kıskançlığını tahrik edecek cümleler kullanılmamalı • Çocuklara cinsiyetinden dolayı üstünlük tanınmamalı…
“SEVGİ TELESKOPTAN BAKAR, KISKANÇLIK İSE MİKROSKOPTAN” Josh BİLLİNGS
PARMAK EMME Normal çocuklarda herhangi bir problem olmaksızın 3 - 4 yaşlarına kadar görülebilen bir olgudur.
Yeni doğan bebekler parmak emmeyi daha anne rahminde öğrenir. Bu davranış yoğun olarak yaşamın ilk aylarında çoğu kez diş çıkarma döneminde başlar.
PARMAK EMME NEDENLERİ • Yeni dişlerin çıkması • Uykuya geçiş anı • Ani bir korku anne babanın ayrılması ve ölüm gibi olaylar • Ailedeki huzursuzluk sonucu, çocuğa yeterli ilgi gösterilmemesi
Çocuğun yeni bir kardeşin doğması ile ilgi çekmeye çalışması • Uzun süreli ayrılıklar nedeniyle kendisinin sevilmediği duygusu • Bebeklik döneminde memeden erken kesilme • Biberon ve yalancı meme kullanmama sonucu emme güdüsünün yeterince tatmin olmaması
Azarlarım!!! Tehdit ederim !!! Başka çocuklar neden emmiyor?? ANNE- BABALAR NE DER ??? Ceza veririm !!! Çek ellerini ağzından !!! Bağırırım!! Yakında bağlayacağım o ellerini!!! Ellerine biber sürerim !!!
PARMAK EMME ALIŞKANLIĞI KARŞISINDA ANNE BABANIN YAKLAŞIMI Olayı telaşa kapılmadan sabırla karşılamak ve sürekli ilgilenmekten kaçınarak, çocuğa bu alışkanlığın bebekçe bir davranış olduğunu, başkalarının gözünde hoş görünmeyeceğini basit bir dille anlatılması gerekir.
NELER YAPABİLİRİM ??? • İlk olarak nedeni araştırılmalı • Telaşa kapılmamalı • Sabırla karşılamalı • Sürekli ilgilenmekten kaçınmalı • Dikkati başka şeylere çekilerek unutturulmaya çalışılmalı • Anne-baba birlikte hareket etmeli
Tırnak yeme alışkanlığı çoğunlukla 3-4 yaşından sonra görülür.
Tırnak yeme çoğunlukla parmak emen çocukların tersine, gergin ve kolayca heyecanlanan çocuklarda görülmektedir. Bu alışkanlık bazı erişkinlerde yıllarca devam edebilirken çocuklarda bazen artıp bazen azalabilir.
TIRNAK YEME NEDENLERİ • Psikolojik rahatsızlıklardır. • Güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. • Dışarıya vurulamayan saldırganlıkların kendisine yöneltilmesi • Baskı ve heyecan anında yoğun olarak ortaya çıkar • Ailedeki aşırı baskı ve otoriter tutum • Anne baba geçimsizlikleri • Çevresini taklit etme ve model alma • Yalnızlık ve aşağılık duygusu olabilir.
NELER YAPILMALI ??? • Çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri araştırılmalı ve bunlara çözüm getirilmeli • Davranışın tıbbi ve psikolojik olarak yanlış olduğunun iyice kavramasına yardımcı olunmalı • Çocuğun enerjisi başka aktivitelere yöneltilmeli
Gerginlik ve kaygı durumlarından çocuk uzak tutulmalı • Eğer bu durum devam ederse bir uzmana başvurulmalı • Tırnaklar sık sık kesilerek, tırnak uzatmasına izin verilmemeli.
Aileler bu davranışın kendiliğinden kaybolmasını beklerler ancak kendiliğinden geçmez. Yalnızca buna neden olan sebepler ortadan kaldırıldığında geçer.