420 likes | 613 Views
RIS MAZOVIA Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego Departament Strategii i Rozwoju Regionalnego 20 lutego 2007 r. Warsztaty grupy roboczej „ Benchmarking i prognozowanie rozwoju regionalnego ”. Główny Urząd Statystyczny. Dr Grażyna Niedbalska Konsultant Wydział Nauki i Techniki.
E N D
RIS MAZOVIAUrząd MarszałkowskiWojewództwa MazowieckiegoDepartament Strategii i Rozwoju Regionalnego20 lutego 2007 r.Warsztaty grupy roboczej„Benchmarking i prognozowanie rozwoju regionalnego”
GłównyUrząd Statystyczny Dr Grażyna Niedbalska Konsultant Wydział Nauki i Techniki
Statystyka nauki i techniki (N+T) zarys międzynarodowej metodologii standardowej
Dr Grażyna Niedbalska konsultant ds. statystyki N+T w Głównym Urzędzie Statystycznym, w latach 1995-2005 naczelnik Wydziału Nauki i Techniki w Departamencie Statystyki Gospodarczej GUS, tzw. principal delegate ze strony polskiej w Grupie Ekspertów OECD ds. Wskaźników Naukowo-Technicznych (NESTI) oraz przedstawicielka GUS w grupie roboczej Eurostatu: Working Party on Science, Technology and Innovation Statistics, członek Komitetu Naukoznawstwa przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk na okres kadencji w latach 2003- 2006, uczestniczka międzynarodowych konferencji dotyczących problematyki nauki i techniki organizowanych przez OECD, Komisję Europejską, Eurostat i NATO, autorka koncepcji nowego systemu badań statystycznych z zakresu nauki i techniki wdrażanego od 1994 r. przez GUS oraz autorka i współautorka wielu publikacji z tej dziedziny,w tym m. in. publikacji: „Definicje pojęć z zakresu statystyki nauki i techniki”, GUS, Warszawa 1999 oraz opracowań z serii „Nauka i technika” wydawanych corocznie przez GUS.
Statystyka nauki i techniki (w skrócie N+T)to dziedzina statystyki zajmująca się ilościowym opisem zjawisk związanych z funkcjonowaniem tzw. systemów nauki i techniki (Science and Technology Systems - STS).
Kompleksowa metodologia statystyki nauki i techniki, stanowiąca ogólnie przyjęty, międzynarodowy standard, opracowana została w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat pod egidą OECD, a konkretnie jednej z grup roboczych Komitetu ds. Polityki Naukowo-Technicznej (CSTP), zwanej National Experts on Science and Technology Indicators (w skrócie NESTI), przy współudziale ekspertów z Eurostatu (Urząd Statystyczny Unii Europejskiej, Grupa Robocza EEA WP STI).
Podstawa prawna badań statystycznych z zakresu N+T:Rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 05.09.2006 r. (Dz. U. nr 170)Program badań statystycznych statystyki publicznej (PBSSP)***Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów(wzory obowiązujących formularzy)
Podstawa prawna badań statystycznych z zakresu N+T w krajach UE i EFTA:Decyzja PE i RU nr 1608/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r.*** Decision No 1608/2003/EC of the European Parliament and of the Council of 22 July 2003 concerning the production and development of Community statistics on science and technology
Rozporządzenia KE z zakresu N+T: • Commission Regulation (EC) No 753/2004 of 22 April 2004 as regards statistics on science and technology, • Commission Regulation (EC) No 1450/2004 of 13 August 2004 implementing Decision No 1608/2003/EC of the European Parliament and of the Council concerning the production and development of Community statistics on innovation.
Na statystykę nauki i techniki składają się następujące działy: • statystyka działalności badawczej i rozwojowej (B+R) (nakłady - GERD, GBAORD, personel), • statystyka innowacji (działalności innowacyjnej), • statystyka patentów (ochrona własności przemysłowej), • bilans płatniczy w dziedzinie techniki (TBP),
tzw. wysoka technika (produkcja, zatrudnienie i handel zagraniczny) i usługi oparte na wiedzy (HT&KIS), • wskaźniki dotyczące tzw. zasobów ludzkich dla nauki i techniki (HRST) oraz • bibliometria (naukometria).
Frascati Family Manuals: • Proposed Standard Practice for Surveys of Research and Experimental Development – Frascati Manual, sixth edition (OECD, 2002). • Proposed Standard Method of Compiling and Interpreting Technology Balance of Payments Data – TBP Manual(OECD, 1990).
Proposed Guidelines for Collecting and Interpreting Technological Innovation Data – Oslo Manual, third edition (OECD/EC/Eurostat, 2005).
The Measurement of Human Resources Devoted to S&T – Canberra Manual[OECD/EC/Eurostat, OECD/GD(95)77].
The Measurment of Scientific and Technological Activities: Using Patent Data as Science and Technology Indicators – Patent Manual[OECD/GD(94)114].
Zagadnienia pokrewne: • technologie informacyjne i komunikacyjne (ICT) – ich tworzenie (generation) i zastosowanie (adoption ) (vide: „A Guide for Information Society Measurements and Analysis”, OECD 2005), • biotechnologia (vide: „A Framework for Biotechnology Statistics", OECD 2005) ,
zarządzanie wiedzą (knowledge management, w skrócie KM, vide: Measuring Knowledge Management in the Business Sector – first steps, OECD/Statistics Canada 2003) oraz • problematyka globalizacji (globalizacja, w której kluczową rolę odgrywają przedsiębiorstwa wielonarodowe, MNEs, wpływa w sposób niekwestionowany na charakter procesów innowacyjnych w poszczególnych krajach, regionach i przedsiębiorstwach; vide: „Handbook on Economic Globalisation Indicators”, OECD 2005).
Według współczesnych teorii, choć działalność B+R jest bardzo ważnym i niekwestionowanym źródłem innowacji i wynalazków, innowacje i innowacyjność to jednak zjawiska i pojęcia znacznie szersze i bardziej skomplikowane niż tylko zakończone sukcesem wdrożenie wyników prac badawczych jak to zakładał obowiązujący do niedawna tzw. linearny model innowacji.
Podręcznik Oslo Manual tomiędzynarodowy podręcznik metodologiczny z zakresu badań statystycznych innowacji. • Pierwsze wydanie z 1992 r. opracowane zostało wspólnie przez OECD i Nordycki Fundusz Przemysłu (Nordisk Industrifond, Oslo), drugie i trzecie wydanie (odpowiednio z 1997 r. i 2005 r.) powstało w wyniku współpracy OECD i Eurostatu.
Zawarta w nim metodologia, zwana popularnie ”metodologią Oslo”, stanowi aktualnie powszechnie przyjęty międzynarodowy standard w zakresie badań statystycznych innowacji w przemyśle i w tzw. sektorze usług rynkowych.Zaleca ona przede wszystkim tzw. podejście podmiotowe (subject approach), w którym tematem badań jest działalność innowacyjna i zachowania innowacyjne przedsiębiorstwa jako całości. • Inne podejście to badanie (zliczanie) poszczególnych innowacji wprowadzonych na rynek (object approach, np. tzw. metoda LBIO).
Działalność innowacyjna – szereg działań o charakterze naukowym (badawczym), technicznym, organizacyjnym, finansowym i handlowym (komercyjnym), których celem jest opracowanie i wdrożenie nowych lub istotnie ulepszonych produktów i procesów. Niektóre z tych działań są innowacyjne same w sobie, inne zaś mogą nie zawierać elementu nowości, lecz są niezbędne do opracowania i wdrożenia innowacji. • Działalność innowacyjna może być prowadzona przez samo przedsiębiorstwo na jego własnym terenie (wewnątrz firmy) lub może polegać na nabyciu dóbr, usług, w tym wiedzy bądź usług konsultingowych, ze źródeł zewnętrznych (bywa to określane jako nabycie technologii zewnętrznej w postaci materialnej bądź niematerialnej).
Oslo Manual 2005 wprowadza nową typologię (taksonomię) innowacji obejmującą cztery rodzaje innowacji, a mianowicie: • innowacje–produkty (product innovation), • innowacje-procesy (process innovation), • innowacje organizacyjne (organisational innovation) oraz • innowacje marketingowe (marketing innovation).
Zalecenia zawarte w podręczniku Oslo Manual stanowią podstawę metodyczną badań prowadzonych od początku lat 90. pod egidą Eurostatu w krajach UE i EFTA w ramach międzynarodowego projektu badawczego zwanego Community Innovation Survey (w skrócie: program CIS), stanowiącego aktualnie główne źródło informacji nt. działalności innowacyjnej przedsiębiorstw europejskich.
Do chwili obecnejodbyły się trzy rundy tego programu (CIS-1, CIS-2, CIS-3, CIS-4; CIS 2006 jest w trakcie realizacji; rozpoczęły się przygotowania do realizacji badania CIS 2008). • Dane uzyskane w wyniku realizacji programu CIS stanowią jedno z głównych źródeł zasilania European Innovation Scoreboard (EIS).
Tzw. „metodologia Oslo” stanowi niewątpliwie udaną próbę opracowania zaleceń metodycznych, o charakterze standardu międzynarodowego, służących do bezpośredniego „pomiaru” różnorodnych aspektów działalności innowacyjnej przedsiębiorstw z różnych działów gospodarki (w przemyśle i w sektorze usług rynkowych) – działalności innowacyjnej rozumianej jako opracowywanie i wdrażanie przez przedsiębiorstwa zmian będących znaczącą nowością przynajmniej z ich punktu widzenia (diffusion up to new to the firm).
Oprócz tego w szeroko rozumianej statystyce nauki i techniki, nazywanej także przez Eurostat statystyką nauki, techniki i innowacji (STI), funkcjonuje wiele innych wskaźników, które bywają stosowane do „pomiaru” tzw. zmiany technologicznej, czyli innowacji w szerokim znaczeniu tego terminu. • Wskaźniki odnoszące się do takich dziedzin, jak działalność badawcza i rozwojowa (B+R) czy ochrona własności przemysłowej (statystyka patentów), stosowane jeszcze do niedawna jako główne miary innowacyjności, aktualnie określane często bywają jako miary (wskaźniki) zastępcze (proxy indicators).
Głównymi użytkownikami danychz zakresu statystyki N+T są: • krajowe instytucje rządowe i samorządowe – Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, NPR, RIS-y, NSS i PO, • UE (Komisja Europejska), • OECD (Main Science and Technology Indicators), • „świat nauki” z kraju i zagranicy.
Podstawowy zakres danych statystycznych dotyczących działalności N+T publikowany jestw następujących rocznikach wydawanych przez GUS: • Rocznik Statystyczny (tzw. duży) RS RP – dział „Nauka i technika”, • Mały Rocznik Statystyczny – dział „Nauka i technika”, • Rocznik Statystyczny Przemysłu – dział „Technika”, • Rocznik Statystyczny Województw, • Rocznik Statystyczny Województwa…….. • Bank Danych Regionalnych (BDR).
Publikacje specjalistyczne GUS prezentujące dane z zakresu statystyki N+T: • Nauka i technika, • Działalność innowacyjna przedsiębiorstw przemysłowych, • Działalność innowacyjna przedsiębiorstw w sektorze usług, • Definicje pojęć z zakresu statystyki nauki i techniki, • Main science and technology indicators in Poland.
W skali międzynarodowej głównym źródłem danych z zakresu statystyki nauki i techniki są: • dla krajów rozwiniętych – bazy danych i publikacje OECD i Eurostatu (NewCronos), • dla pozostałych krajów – bazy danych i publikacje UNESCO.
„Nauka i technika w 2005 r.”, http://www.stat.gov.pl/dane_spol-gosp/prod_bud_inw/nauka_technika/2005/nauka_i_technika_w_2005.pdf „Działalność innowacyjna przedsiębiorstw przemysłowych w latach 2004-2006” http://www.stat.gov.pl/dane_spol-gosp/prod_bud_inw/dzialalnosc_innowacyjna_przedsieb/index.htm „Main Science & Technology Indicators in Poland in 2000 – 2003” http://www.stat.gov.pl/english/dane_spol-gosp/prod_bud_inw/nauka_i_technologia/index.htm
Plany na przyszłość dotyczące rozwoju statystyki nauki i technikiOECD Blue Sky Researchbiotechnologia, nanotechnologia,open source software (oprogramowanie ze źródeł „otwartych”), GRID, gospodarka wodorowa (hydrogen economy), energia nuklearna (nuclear energy), praktyki biznesowe i powiązania organizacyjne (business practices and organisational linkages), zasoby ludzkie dla nauki i techniki - „internacjonalizacja” (mobilność), kształcenie ustawiczne (lifelong learning), kariery zawodowe osób ze stopniami naukowymi doktora (OECD/ESTAT/UIS CDH project).
Celem prowadzonych od jakiegoś czasu prac w nowym dziale statystyki HRST, określanym w skrócie mianem statystyki CDH, jest opracowanie tzw. międzynarodowego standardu metodologicznego badań mobilności i ścieżek kariery zawodowej najwyżej wykwalifikowanych osób będących potencjalnie głównym motorem rozwoju gospodarki i społeczeństwa opartych na wiedzy (tzw. cogitariat według niektórych definicji GOW).
Projekt CDH realizowany jest wspólnie przez OECD, ESTAT (Eurostat) i UIS. Brało w nim dotychczas udział 13 krajów europejskich, w tym również kraje spoza UE i EFTA, takie jak np. Rosja i Ukraina, a także kraje pozaeuropejskie, takie jak Argentyna, Chiny i Indie. Polska na razie jeszcze nie włączyła się do tych prac. • Do chwili obecnej specjalny międzynarodowy zespół roboczy Expert Group on CDH statistics opracował już tzw. kwestionariusz modelowy (model core questionnaire) i zalecenia metodyczne (methodological guidelines).
KEI ResearchProject (The Knowledge Economy Indicators: Development of Innovative and Reliable Indicator System – Wskaźniki dla Gospodarki opartej na Wiedzy) - projekt badawczy mający na celu zaprojektowanie nowej generacji wskaźników służących do oceny stopnia rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. • Projekt ten realizowany jest przez specjalnie w tym celu powołane międzynarodowe konsorcjum w ramach VI Projektu Ramowego Badań, Rozwoju Technicznego i Prezentacji Unii Europejskiej (2002 – 2006); celem tego projektu koordynowanego przez Eberhard-Karls Universität w Tybindze (Tűbingen, Niemcy) jest opracowanie m. in. tzw. composite indicators w oparciu o dane statystyczne dla kilkudziesięciu krajów europejskich i pozaeuropejskich.
Uwagi ogólne P o d s u m o w a n i e ************* • Badania pierwotne i wtórne. • Źródła statystyczne i pozastatystyczne (administracyjne). • Wskaźniki wkładu (input) i efektów (output and impact). • Wskaźniki „bezpośrednie” i „pośrednie” (zastępcze, proxy indicators).
Polityka naukowo-techniczna służąca wspieraniu i promocji nauki, techniki i szeroko rozumianej innowacyjności jako głównych czynników wzrostu i rozwoju gospodarczego musi posługiwać się danymi statystycznymi służącymi do oceny realizowanych projektów i wprowadzanych rozwiązań. • Wskaźniki z zakresu statystyki nauki i techniki wykorzystywane mogą być do: ► monitorowania (monitoringu), ► ewaluacji, ► benchmarkingu i ► tzw. foresightu.
Monitoringto „pomiary” jakiegoś rodzaju aktywności w jakimś wybranym okresie referencyjnym – na ogół możliwie najbliższym chwili bieżącej. • Ewaluacja projektu, który się skończył lub jest w trakcie realizacji ma za zadanie ocenę czy cele prowadzonej polityki lub programu zostały osiągnięte oraz czy zasoby przeznaczone na realizację projektu zostały w sposób optymalny alokowane i w sposób maksymalnie efektywny wykorzystane (ewaluacja ex ante i ex post).
Benchmarking to „pomiary” aktualnego stanu rzeczy (systemu) w kontekście wytyczonych celów i identyfikacja tzw. najlepszych praktyk (bestpractices) mających służyć osiągnięciu tych celów. Benchmarking to działanie zwrócone ku przyszłości (forward-looking exercise). • Foresightnatomiast nie musi być skierowany na realizację jakichś konkretnych z góry założonych celów. Jest to proces „wyszukiwania” powstających nowych technologii, praktyk, wyłaniających się nowych rynków czy zmian o charakterze przełomowym (the discernment of emerging technologies, practices, and markets or of disruptive change).
Warunki stosowania danych statystycznychw pracach badawczych, naukoznawstwie i polityce naukowej (good practice): • znajomość metodyki badań statystycznych przez użytkowników danych, • metainformacja (metadane), • umiejętne interpretowanie zagadnień, zgodnie z faktyczną „zawartością” stosowanych wskaźników, • kompleksowe wykorzystywanie / stosowanie właściwych wskaźników, • kultura statystyczna.
Z punktu widzenia użytkownika danych bardzo ważna jest znajomość słabych punktów i ograniczeń różnorodnych wskaźników stosowanych do oceny szeroko rozumianej innowacyjności. • Niezwykle ważnym zagadnieniem wymagającym szczególnej uwagi użytkowników danych z zakresu statystyki nauki i techniki jest kwestia terminologii. Niestety w dostępnej aktualnie w języku polskim literaturze, włączając w to akty prawne i opracowania przygotowywane na szczeblu ministerstw, panuje niewątpliwy chaos terminologiczny. GUS, będący przedstawicielem Polski na forach grup NESTI i Eurostat WP STI, prowadzi w ramach swoich ustawowych obowiązków prace nad ustalaniem polskiej terminologii standardowej stanowiące integralną część prac nad wdrażaniem nowych badań projektowanych przez wyżej wymienione grupy eksperckie.
GłównyUrząd Statystyczny Dziękuję za uwagę! e-mail: g.niedbalska@stat.gov.pl http://www.stat.gov.pl