1 / 20

Raaazem…!!! Trochę o niesekwencyjnej jonizacji

Raaazem…!!! Trochę o niesekwencyjnej jonizacji. Jakub Prauzner-Bechcicki ZOA IF UJ Kraków, dn. 4 października 2004. Współpracownicy. Jakub Zakrzewski Krzysztof Sacha Bruno Eckhardt. Plan. Co widzimy? Co myślimy, że widzimy? Istotna dygresja Popatrzmy lokalnie Zasymulujmy Wnioski.

bandele
Download Presentation

Raaazem…!!! Trochę o niesekwencyjnej jonizacji

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Raaazem…!!!Trochę o niesekwencyjnej jonizacji Jakub Prauzner-Bechcicki ZOA IF UJ Kraków, dn. 4 października 2004

  2. Współpracownicy • Jakub Zakrzewski • Krzysztof Sacha • Bruno Eckhardt

  3. Plan • Co widzimy? • Co myślimy, że widzimy? • Istotna dygresja • Popatrzmy lokalnie • Zasymulujmy • Wnioski

  4. Co widzimy? Oś polaryzacji Atom* Oś polaryzacji Pomiary: 1) Pędy jonu równoległe i prostopadłe do osi polaryzacji, 2) Pędy elektronów Krótki, spolaryzowany impuls laserowy (220 fs, 800 nm, 10¹ W/cm²) *Już robi się eksperymenty na molekułach

  5. Co widzimy? • Guo et al.,PRA 58, R4271 (1998): Xe Ip (Ar+) = 15.76 eV Ip (N2+) = 15.58 eV Ip (Xe+) = 12.06 eV Ip (O2+) = 12.13 eV N2 O2 Ar

  6. Co widzimy? Eremina et al., PRL 92, 173001 (2004): Weber et al., Nature 405, 658 (2000): N2 Argon O2 Pęd elektronu 1 wzdłuż osi polaryzacji Pęd elektronu 2 wzdłuż osi polaryzacji

  7. Co myślimy, że widzimy? II. Wtórne rozproszenie: III. Stan wysoko wzbudzony (atomu, bądź molekuły): I. Tunelowanie:

  8. Co myślimy, że widzimy? III. Stan wysoko wzbudzony: Podwójna niesekwencyjna jonizacja Pojedynczajonizacja ! Podwójna sekwencyjnajonizacja UWAGA: te procesy nam przeszkadzają

  9. Istotna dygresja • ATOM • Potencjał opisuje oddziaływanie: • Jądro – elektron{1,2} • Elektron1 – elektron2 • Elektrony - pole Oś polaryzacji Oś polaryzacji wyznacza oś symetrii

  10. Istotna dygresja Oś polaryzacji • MOLEKUŁA • Potencjał opisuje oddziaływanie: • Jądro{1,2} – elektron {1,2} • Elektron1 – elektron2 • Elektrony - pole Oś polaryzacji wyznacza oś symetrii jedynie w przypadku gdy molekuła jest ustawiona równolegle do osi polaryzacji

  11. Popatrzmy lokalnie

  12. Popatrzmy lokalnie Zmiana energii siodła wraz ze zmianą kąt nachylenia molekuły względem osi polaryzacji Zmiana energii siodła wraz ze zmianą odległości między jądrami VS VS

  13. Zasymulujmy Silne oddziaływania • Ekstra warunki: • (xi2+yi2)1/2<85a.u. • Start ze szczytu impulsu z losowaną fazą Brak pamięci Położenie i pęd elektronów losujemy z rozkładu mikrokanonicznego (UWAGA:zi=0) dla energii z przedziału –I do –I+3.17Up

  14. p1|| p1|| p2|| p2|| Zasymulujmy Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Impuls 70fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3

  15. θ= π/2 θ=π/4 p1|| p1|| p2|| p2|| Zasymulujmy θ=0 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3

  16. p1|| p1|| p2|| p2|| Zasymulujmy Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła azotu d=1.094Å E=-0.3 Impuls 3fs, λ=800nm, I=1.7*1014 W/cm2 Molekuła tlenu d=1.207Å E=-0.3

  17. Impuls 3fs I=1.7*1014 W/cm2 E=-0.3 p1|| p1|| p2|| p2|| Zasymulujmy Molekuła tlenu d=1.207Å Nachylenie molekuły względem osi polaryzacji θ=0 λ=800nm Impuls 3fs I=2*1014 W/cm2 E=-0.05 Impuls 70fs I=2*1014 W/cm2 E=-0.05

  18. Z punktu widzenia klasycznej analizy nie powinno się obserwować w eksperymencie różnic między molekułami azotu i tlenu istotną rolę może odgrywać proces tworzenia się wysokowzbudzonego stanu molekuły (symetria orbitalu walencyjnego – bonding vs. antibonding) konieczne kwantowe rachunki. Wnioski • W eksperymentach na atomach (np. Ar) i niektórych molekułach (np. N2) widać dominację niesekwencyjnej jonizacji. W doświadczeniu z molekułami tlenu, O2, charakterystyczny rozkład końcowych pędów jest niewidoczny. • Model teoretyczny rozwinięty dla atomów daje się łatwo zaadaptować do badań molekuł. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!!! • Użycie krótszych i silniejszych impulsów laserowych powinno zmniejszyć liczbę aktów sekwencyjnej jonizacji.

  19. Lit. • Guo et al., PRA 58, R4271 (1998) • Weber et al., Nature 405, 658 (2000) • Eremina et al., PRL 92, 173001 (2004) • B. Eckhardt, K. Sacha, Phys. Scr. T90, 185 (2001) • K. Sacha, B. Eckhardt, Phys. Rev. A 63, 043414 (2001) • K. Sacha, B. Eckhardt, Phys. Rev. A 64, 053401 (2001) • B. Eckhardt, K. Sacha, Europhys. Lett. 56, 651 (2001) • K. Sacha, B. Eckhardt, J. Phys. B 36, 3923 (2003) • JPB, K. Sacha, B. Eckhardt, J. Zakrzewski, e-print: physics/0405137 wysłane do Phys. Rev. A • JPB, K. Sacha, B. Eckhardt, w przygotowaniu

More Related