350 likes | 1.14k Views
URODZINY KUBUSIA PUCHATKA. Twórcą „Kubusia Puchatka” jest angielski pisarz Aleksander Alan Milne . Książkę tę napisał dla swojego synka Krzysia, który urodził się w 1920 r. W sierpniu 1921 r. pani Daphne Milne, mama Krzysia , podarowała swemu synowi na pierwsze urodziny
E N D
URODZINYKUBUSIA PUCHATKA
Twórcą „Kubusia Puchatka” jest angielski pisarz Aleksander Alan Milne. Książkę tę napisał dla swojego synka Krzysia, który urodził się w 1920 r.
W sierpniu 1921 r. pani Daphne Milne, mama Krzysia, podarowała swemu synowi na pierwsze urodziny pluszowego misia. Krzyś natychmiast pokochał zabawkę. Od tego właśnie momentu swój początek bierze historia Kubusia Puchatka.
Przypatrując się zabawie swojego synka i jego fascynacji misiem, tata wpadł na pomysł napisania książki dla Krzysia - książki, którą szybko polubiły wszystkie dzieci.
Jesienią 1926 r. wydany został w Londynie „Kubuś Puchatek”. Większość postaci występujących w książce było wzorowanych na maskotkach Krzysia. Kłapouchy był prezentem gwiazdkowym, Prosiaczek - podarunkiem od sąsiadki, Kangurzyca i Maleństwo pojawiły się w 1925 r.,a Tygrys jeszcze później. Krzyś nigdy nie miał Królika ani Sowy, ich postacie pochodzą od zwierząt zamieszkujących okolice farmy, która należała do państwa Milne.
Skąd pochodzi nazwa Kubuś Puchatek? Imię misia, brzmiące w oryginale Winnie the Pooh, nie poddaje się tłumaczeniu i w Polsce książkowy ulubieniec dzieci nosi imię Kubusia.
Kubuś Puchatek to Miś o bardzo małym rozumku. Jest łakomy, stale ma chęć na „małeco nieco” . Potrafi cieszyć się wszystkim i jest wszystkim życzliwy. Bardzo lubi leniuchować. Stale przekręca wyrazy i wyśpiewuje swoje mruczanki.
Najbliższy przyjaciel Puchatka to Prosiaczek. Jest malutki, niezaradny i stale drżący ze strachu. Swój niewielki wzrost równoważy wspaniałym charakterem. Kubuś lubi odwiedzać Prosiaczka, a Prosiaczek Kubusia. Czasem obaj wpadną na ten sam pomysł i wówczas jest zabawnie.
Królik to pewny siebie, pomysłowy organizator, pracowity i wiecznie zabiegany. Czasem bywa wybuchowy, szczególnie kiedy „wbryknie” na niego Tygrys, ale pomimo tego jest lubiany przez wszystkich mieszkańców Lasu.
Tygrys jest znany ze swej żywej natury: jest wesoły, wiecznie skory do zabawy i to jest „to, co tygrysy lubią najbardziej”. Tygrys szczególnie upodobał sobie „wbrykiwanie” na przyjaciół. Lubi się przechwalać, twierdzi, że jest jedyny i niepowtarzalny. .
W Stumilowym Lesie mieszka też wiecznie niezadowolony, szary osiołek Kłapouchy. To melancholik i marzyciel. O żadnym dniu nie mówi, że jest dobry, wyolbrzymia swoje niepowodzenia. W roztargnieniu stale gubi ogon.
Najmłodszy mieszkaniec Stumilowego Lasu, żyje razem z noszącą go w torbie mamą Kangurzycą. Tak, jak jego dobry przyjaciel Tygrys, Maleństwo ma ogromne skłonności do „brykania” i uwielbia swego prążkowanego kompana.
SowaPrzemądrzała to najstarszy mieszkaniec Stumilowego Lasu. Uwielbia opowiadać historyjki ze swojego życia. Często wyjaśnia mieszkańcom lasu trudne sprawy i pomaga rozwiązać problemy.
Puchatkowy sposób na życie sprowadza się do prostego odkrycia: Życie jest radosne, więc każdy pretekst jest dobry, żeby tę radość wyrazić. Życzliwość, dobroć i wyrozumiałość wobec wad i słabości innych, gotowość niesienia pomocy czyni życie szczęśliwym – to wspaniałe cechy, więc warto brać przykład z książki o przyjaźni, jaką jest „Kubuś Puchatek”.
Co się stało z prawdziwymi zabawkami Krzysia? W dziale książek dla dzieci w nowojorskiej bibliotece publicznej, stoją na półkach zniszczone zabawki Krzysia, te same, które były natchnieniem i wzorem dla ilustratora książki, Ernesta Sheparda.
Czy to koniec? Prawie. Nie żegnamy się z Kubusiem Puchatkiem, bo przecież „Las zawsze będzie stał na miejscu i każdy, kto lubi puchate misie, może do niego trafić”. I wszyscy chętnie będziemy wracać do Stumilowego Lasu, w którym wszystko może się zdarzyć.
Z myśli Kubusia Puchatka „Bywa, że kiedy staniesz na dolnej poręczy mostka i wychylisz się, by popatrzeć na wolno płynącą w dole rzekę, nagle zrozumiesz wszystko.”