SŁAWNI MATEMATYCY

1. SŁAWNI MATEMATYCY

2. Brahmagupta Tales z Miletu Simon Stevin Archimedes Pitagoras Leonardo Fibonacci Euklides Mikołaj Kopernik

3. Blaise Pascal Jan Brożek Gottfried Leibniz Isaac Newton Leonard Euler Joseph Lagrange Charles Hermite Zofia Kowalewska

4. Tales z Miletu Tales z Miletu (ok. 620 - ok. 540 p.n.e.), matematyk, astronom i filozof grecki. Rozpoczął systematyzowanie wiedzy geometrycznej. Przypisuje mu się wiele twierdzeń (m.in. twierdzenie Talesa, dzięki któremu miał wyznaczyć wysokość piramidy). Uchodzi za ojca matematyki. Znane mu były zjawiska oddziaływania magnesu na żelazo i elektryzowania się bursztynu, umiał też przewidzieć zaćmienia Słońca. Uważany za pierwszego greckiego filozofa.

5. ________ Pitagoras (ok. 572 - 497 p.n.e.), filozof grecki. Pochodził z wyspy Samos. Stworzył system poglądów naukowych, nazwanych jego imieniem. Wprowadził pojęcie podobieństwa figur oraz ideę przeprowadzania systematycznych dowodów w geometrii. Przeprowadził dowód twierdzenia nazwanego twierdzeniem Pitagorasa (znanego wcześniej jako reguła bez dowodu), odkrył niewspółmierność boku i przekątnej kwadratu, przypisywał magiczne własności liczbom, wierzył w harmonię w kosmosie.

6. Euklides Euklides z Aleksandrii, (ok. 365 - ok. 300 p.n.e.), grecki matematyk i fizyk, autor dzieła „Elementy geometrii” (obowiązujący przez stulecia podręcznik). Usystematyzował całość ówczesnej wiedzy matematycznej. W swych pracach z optyki sformułował prawo załamania i zasadę prostoliniowego rozchodzenia się światła. Jest również autorem dzieła z astronomii i teorii muzyki.

7. Archimedes Archimedes (ok. 287 - 212 p.n.e.), najwybitniejszy matematyk i fizyk starożytnej Grecji, pochodzący z Syrakuz na Sycylii. Opracował wzory na pole powierzchni oraz objętość walca i kuli. Poprawnie oszacował wartość liczby π, którą oznaczył pierwszą literą greckiego wyrazu „perímetros” - obwód koła. Sformułował prawo Archimedesa. Wprowadził pojęcie siły, podał zasadę dźwigni. Był również konstruktorem machin wojennych, wykorzystanych do obrony Syrakuz przed Rzymianami.

8. Brahmagupta Brahmagupta (598 - 670) - indyjski astronom i matematyk. Jego głównym osiągnięciem na polu matematyki było wprowadzenie pojęcia zera i liczb ujemnych. Brahmagupta dostarczył ponadto zasad operowania „majętnościami” i „długami”, czyli dodatnimi i ujemnymi liczbami (co uznaje się za pierwsze znane użycie liczb ujemnych). Opracował również algorytm obliczania pierwiastka kwadratowego, metodę rozwiązywania równań kwadratowych, i elementarną postać notacji symbolicznej (algebraicznej).

9. Leonardo Fibonacci Leonardo Fibonacci (ok. 1180 - po 1240), włoski kupiec i matematyk. Pochodził z Pizy. W czasie podróży do Azji zapoznał się z osiągnięciami hinduskiej arytmetyki (liczby ujemne, zero, pozycyjny system zapisu liczby, równania liniowe i kwadratowe), wiedzę tę udostępnił kulturze europejskiej. Zastosował algebrę w geometrii, interesował się praktycznymi zastosowaniami matematyki (liczby Fibonacciego).

10. Mikołaj Kopernik Kopernik Mikołaj, Copernicus (1473-1543) wybitny polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik, tłumacz poezji włoskiej i ekonomista. Kopernik jako pierwszy w czasach nowożytnych opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego opublikowany drukiem w dziele „O obrotach ciał niebieskich”. Teoria Kopernika stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych w okresie renesansu, jej zwolennikami byli m.in. J. Kepler i Galileusz.

11. Simon Stevin Simon Stevin (1548 - 1620), uczony niderlandzki działający w Brugii. Wprowadził ułamki dziesiętne (1585). Autor prac z dziedziny mechaniki i hydrostatyki (twierdzenie Stevina). Dowiódł niemożliwości istnienia perpetuum mobile.

12. Jan Brożek Jan Brożek, Joannes Broscius (1585 ­ 1652), matematyk, astronom i geodeta, profesor Akademii Krakowskiej. Za najważniejszą jego pracę uchodzi rozprawa, poświęcona obronie osiągnięć Arystotelesa i Euklidesa przeciw krytyce Piotra Ramusa. Omówił cztery działania, pojęcia liczb prostych i złożonych, proporcje i postępy. Zgromadził dane biograficzne o M. Koperniku. Prowadził obserwacje astronomiczne, projektował zegary słoneczne i instrumenty geodezyjne.

13. Blaise Pascal Blaise Pascal (1623 -1662), francuski filozof, matematyk, fizyk i publicysta. Propagator zasady rozdziału nauki od religii i rozumu od wiary. Pascal sformułował prawa podzielności liczb całkowitych oparte na sumowaniu cyfr, opracował metodę wyznaczania współczynników dwumianu dowolnego stopnia (trójkąt Pascala), wprowadził metodę indukcji matematycznej, zajmował się kombinatoryką i podstawami rachunku prawdopodobieństwa, był prekursorem całkowych metod obliczania pól, objętości itp.

14. ____ _____ Isaac Newton (1643 - 1727), matematyk, fizyk, filozof i astronom angielski. Profesor fizyki i matematyki uniwersytetu w Cambridge. W 1705 otrzymał tytuł szlachecki. Niezależnie od G.W. Leibniza odkrył rachunek różniczkowy i całkowy, podał metodę przybliżonego rozwiązywania równań (tzw. metoda stycznych), podał wzór interpolacyjny dla wielomianu n-tego stopnia określonego w n-punktach, badał własności krzywych. Posiada również wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki (m.in. zasady dynamiki).

15. Gottfried Leibniz Gottfried Wilhelm Leibniz (1646 - 1716), niemiecki filozof i matematyk. W matematyce niezależnie od I. Newtona opracował rachunek różniczkowy (oznaczenia Leibniza są do dziś stosowane), sformułował idee rachunku całkowego i opracował metodę całkowania graficznego, różniczkową teorię krzywych, skonstruował maszynę liczącą (ok. 1670). Autor prac z dziedziny kombinatoryki, prekursor logiki formalnej.

16. Leonhard Euler Leonhard Euler (1707 - 1783), matematyk, fizyk i filozof szwajcarski, profesor uniwersytetu w Petersburgu (gdzie spędził większość życia) i Akademii Nauk w Berlinie, autor ponad 500 prac z dziedziny matematyki. Prawie drugie tyle prac poświęcił zastosowaniom matematyki w fizyce, mechanice (równanie ruchu obrotowego Eulera).

17. Joseph Lagrange Joseph Louis de Lagrange (1736 - 1813), francuski matematyk, astronom i fizyk, profesor szkoły artyleryjskiej w Turynie. Sformułował równania mechaniki, wprowadził tzw. funkcję Lagrange’a (lagranżjan), przeprowadził dowód zasady najmniejszego działania, rozwinął mechanikę nieba, rozwiązał tzw. ograniczony problem trzech ciał, podał metodę wyznaczania orbit. W matematyce sformułował twierdzenie o wartości średniej oraz analizował pewną klasę równań różniczkowych.

18. Charles Hermite Charles Hermite (1822 - 1901), matematyk francuski, profesor uniwersytetu i politechniki paryskiej, członek Akademii Nauk, autor wielu prac z dziedziny analizy matematycznej (wielomiany Hermite’a), udowodnił przestępność liczby Nepera.

19. Zofia Kowalewska Zofia Wasiljewna Kowalewska (1850 -1891), rosyjska matematyczka. Uczyła się podstaw rachunku różniczkowego w Petersburgu. Studiowała matematykę w Heidelbergu, a potem w Berlinie pod okiem Karla Weierstrassa. W 1884 jako jedna z pierwszych kobiet na świecie uzyskała stopień profesora na Uniwersytecie w Sztokholmie. Była członkinią Petersburskiej Akademii Nauk. Jej prace dotyczą głównie równań różniczkowych, ale także mechaniki i optyki.

20. Dziękujemy za uwagę! Przy opracowywaniu niniejszej prezentacji korzystaliśmy z książki „Poczet słynnych matematyków”, jak również z zasobów Wikipedii (http://pl.wikipedia.org), strony http://portalwiedzy.onet.ploraz obrazków odnalezionych dzięki wyszukiwarce Google (http://google.pl/imghp).