Zawody

1. Zawody

2. Lekarz Bardzo chętnie wiele osób wykonuje zawód, jakim jest lekarz stomatolog, a dzieje się tak przede wszystkim, dlatego, że zawód ten nie tylko przynosi ze sobą znakomite efekty, ale także, dlatego, że przynosi on korzyści materialne. To sprawia, że istnieje wiele szkół zawodowych, które uczą tego zawodu. Żeby zostać lekarzem, musisz ukończyć studia na wydziale lekarskim akademii bądź uniwersytetu medycznego (na chwilę obecną 6 lat studiów), odbyć roczny staż i zdać lekarski egzamin państwowy. Potem rozpoczynasz specjalizację, jakby kolejne studia, podczas których też pracujesz i uczysz się konkretnej dziedziny medycyny. Jeśli chcesz w przyszłości pracować w przychodni, masz do wyboru internę albo medycynę rodzinną. Specjalizacje trwają 3-8 lat. 

3. Dietetyk Dietetyk jest to specjalista zajmuje się planowaniem, badaniem i stosowaniem odpowiednich odpowiednich technik żywieniowych. Wiedza dietetyka powinna obejmować: proces przygotowania i doboru żywności oraz problematykę jej stosowania z uwzględnieniem wiekui stanu zdrowia. Dietetyk zajmuje się problemami żywieniowymi osób indywidualnych oraz grup. Aby zostać dietetykiem, należy skończyć studiao odpowiedniej specjalizacji. Dietetykę można studiować na Uniwersytecie Przyrodniczy, czy Akademii Medycznej. Aby dostać się na wybrany kierunek należy zdać maturęz biologii i chemii. O wyborze decyduje konkurs świadectw. Studia odbywają się w trybie dwustopniowym : licencjat i magisterka. Po zakończeniu studiów uzyskuje się tytuł magistra dietetyki.Możnateż ukończyć szkołę policealną na kierunku „dietetyka”. W trakcie nauki należy odbyć praktyki zawodowe np. w szpitalu. Nauka kończy się zdaniem egzaminu zawodowego, który upoważnia do pełnienia tego zawodu.

4. Kurator sądowy Do obo­wiązków kurato­ra sądo­we­go na­leży re­alizacja za­dań o charak­terze wy­chowaw­czo-re­so­cja­lizacyj­nym, dia­gnostycz­nym, pro­fi­lak­tycz­nym i kon­trol­nym. Kurator wy­ko­nuje je w ramach wy­tycz­nych orze­czeń sądu. Kurato­rzy sądo­wi dzielą się na dwie gru­py: kuratorów za­wodowychi kuratorów społecz­nych. Kurato­rzy za­wodowi, którzy wy­ko­nują orze­cze­nia w sprawach kar­nych są kurato­rami dla do­rosłych, na­to­miast kurato­rzy zaj­mujący się orze­cze­nia­mi w sprawach ro­dzin­nych i nie­let­nich są kurato­rami ro­dzin­nymi. Kurato­rzy sądo­wi w ramach swoich upraw­nień mają pra­wow go­dzinach 7:00-22:00 od­wie­dzać po­d­opiecz­nych w ich miej­scach po­bytu, żądać in­for­ma­cji i niezbędnych wy­jaśnień, jeśli zaj­dzie ta­ka po­trze­ba, prze­pro­wadzają wy­wiad śro­dowisko­wy. Współpra­cują także z placówka­mi, które zaj­mują się re­so­cja­lizacją, opieką, wy­chowaniem, le­cze­niemi świad­cze­niem po­mo­cy społecz­nej. Kurato­rzy za­wodowi mogą pra­cować w stop­niu kurato­ra za­wodowe­go, starsze­go kurato­ra za­wodowe­go oraz kurato­ra specja­listy. Ko­lej­ne stop­nie służbo­we kurato­rzy mogą uzyskać po 3 latach wyróżniającej się pra­cy, od dnia ostat­nie­go awan­su. Miej­scem pra­cy kuratorów są za­mk­nięte placówki i zakłady, w których prze­bywają po­d­opiecz­ni kuratorów, np. zakłady kar­ne, placówki opiekuńczo-wy­chowaw­cze, placówki lecz­niczo-re­habi­litacyj­ne oraz środowisko, w ja­kim na co dzień prze­bywają oso­by objęte na­dzo­rem kurato­ra sądo­we­go.

5. Farmaceuta Jak wiadomo farmaceuta wytwarza i sprzedaje leki. Do jego zadań należy zarówno udział w wytwarzaniu leków na skalę przemysłową, jak i wykonywanie specyfików recepturowych w aptece. Najbardziej typowym miejscem pracy farmaceuty są: apteki, laboratoria, hurtownie i firmy farmaceutyczne.Osoba ubiegająca sięo pracę w zawodzie farmaceuty musi mieć wykształcenie wyższe. W kierunku tym kształcą wydziały farmaceutyczne Akademii Medycznych. Absolwenci farmacji stają się pracownikami służby zdrowia. Farmaceuci to wysoko wykwalifikowani specjaliści, zajmujący się ochroną zdrowia publicznego, wykonujący czynności mające zapewnić optymalny stan zdrowotny pacjentów. Najczęstszą z nich jest przyjęcie od lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii bądź felczera pisemnego polecenia wydania leku w formie recepty i zrealizowanie go. Żeby zostać farmaceutą należy skończyć pięcioletnie studia magisterskie na kierunku Farmacja wyższej uczelni i odbyć półroczny staż w aptece wliczony w studia. Kierownikiem apteki można zostać po ukończeniu specjalizacji z zakresu farmacji apteczneji trzyletnim stażu w aptece. Osoby z 5 letnim stażem nie muszą mieć stosownej specjalizacji. Farmaceuci pracujący w aptekach muszą cały czas podnosić swoje kwalifikacje. Istnieje dokładnie zdefiniowany system punktowy. Osoba, któraw ciągu 5 lat nie uzyska wystarczającej ilości punktów traci prawo do wykonywania zawodu. Z tego powodu decydując się na zawód farmaceuty musimy zdawać sobie sprawę z ciągłej nauki, uczestniczenia w kursach i pisania prac naukowych. Pracaw aptece wymaga od farmaceuty zdolności interpersonalnych, bowiem częsty kontakt z klientem, niejednokrotnie schorowanym, wymaga od aptekarza uśmiechu, wyrozumiałości i empatii.

6. Prawnik Prawnik to osoba zawodowo lub naukowo zaj­mu­jąca się prawem. Najczęś­ciej jest on kojar­zonyz adwokatem i radcą Konieczna droga prze­byta do pracy w zawodzie prawniczym zależy od spec­jal­ności. By zostać proku­ra­torem, konieczne jest skończe­nie wyższych studiów na wydziale prawa (w przy­padku komornika zami­en­nie z admin­is­tracją) oraz odby­cie odpowied­niej aplikacji kole­jno: adwokack­iej, rad­cowskiej, sędziowskiej, notar­i­al­nej, proku­ra­torskiej, kura­torskiej, leg­is­la­cyjnej, ogól­nej i komorniczej.

7. Ekonomista Jest najbardziej popularnym kierunkiem studiów i bardzo wielu młodych ludzi decyduje się na podejmowanie właśnie studiów ekonomicznych. Ekonomia jest bowiem bardzo złożoną, ciekawą dziedziną, gwarantująca w przyszłości stabilnyi dobrze płatny zawód. Wymagane szkolenia: W pewnych sytuacjach może być wymagane posiadanie konkretnego, specjalistycznego wykształcenia, najczęściej w postaci studiów uzupełniających lub podyplomowych o kierunku Analiza Finansowa / Analityk finansowy, Controlling.

8. Mechanik Pojazdów Samochodowy • Mechanicy pojazdów samochodowych zazwyczaj pracują w warsztatach samochodowych, w których istnieje niebezpieczeństwo urazów spowodowanych upadkiem z drabin, schodów, podwieszanych platform,  wpadnięciem do kanału rewizyjnego, potknięciem na śliskiej nawierzchni. • Mechanicy pojazdów samochodowych mogą zostać poważnie zranieni przez sprzęt warsztatowy (dźwigi, podnośniki, itd.), pojazdy będące w ruchu, ciężkie części upadające na ich stopy, pękające opony, itp. • Mechanicy często podnoszą ciężkie części pojazdów i pracują w wymuszonej pozycji ciała, co może prowadzić do urazów takich jak wypadnięcie dysku lub do powstania przepukliny. • Miejsce pracy mechaników pojazdów samochodowych stwarza wiele innych możliwych zagrożeń wypadkowych, takich jak poparzenia, ukłuciai skaleczenia,  porażenie prądem elektrycznym, stłuczenia kończyn przez spadające przedmioty, narzędzia  itp. • Mechanik powinien legitymować się przynajmniej ukończoną szkołą zawodową, najlepiej o profilu samochodowym. Tak zwane „samochodówki” były kiedyś bardzo popularne także dlatego, że można w nich było zrobić za darmo prawo jazdy. Jednak nowoczesne rozwiązania, z którymi mechanik styka się w dzisiejszych czasach na co dzień, wymagają często większej wiedzy niż ta, którą można zdobyć w zawodówce. Dlatego chętniej zatrudniane są osobyz wykształceniem średnim. Wykonując ten zawód należy też liczyć sięz koniecznością ciągłego rozwoju, doszkalania, zapoznawania się z nowymi modelami, technologiami itd.

9. Informatyk • Jak zostać informatykiem? • Aby zostać infor­matykiem należy skończyć jedną ze szkół ksz­tałcą­cych w tym kierunku. Tech­nikum, szkołę policealną, lub stu­diaw uczelni wyższej. Zakres wiedzy i czas trwa­nia nauki zależny od rodzaju placówki. Najdłużej uczy się w politech­nikach i uni­w­er­syte­tach, jed­nak to właśnie te szkoły gwaran­tują dużą możli­wość wyboru spec­jal­iza­cji oraz lep­szy start na rynku pracy. • Spec­jal­iza­cje informatyka • Infor­matyk może spec­jal­i­zować się w wielu dziedz­i­nach związanych ze sprzętem kom­put­erowym. Wśród nich wyróż­nia się m.in.: • - bazy danych i sys­temy informacyjne, • - sys­temy i sieci komputerowe, • - infor­matyka stosowana,

10. Cukiernik • Absolwenci z przygotowaniem w tym zawodzie są najczęściej zatrudniani w zakładach cukierniczych lub podejmują własną działalność gospodarczą. • Chcąc pracować na tym stanowisku, należy posiadać tytuł zawodowy cukiernika-czeladnika. Można zdobyć go kończąc szkołę zawodową lub technikum. Czeladnicy mają możliwość rozwijania swoich umiejętności i podnoszenia kwalifikacji przez przystąpienie do egzaminu, po którym zdobywają tytuł mistrza. Poza tym pracownik musi ukończyć kurs BHP oraz przejść pomyślnie badania sanitarne. Osoba ubiegająca się o tę pracę nie może posiadać żadnych alergii oraz chorób skóry. • Cukiernik może otrzymać zatrudnienie nie tylko w prywatnych cukierniach i ciastkarniach, lecz również w restauracjach i hotelach. • Chcąc pracować na tym stanowisku, należy posiadać tytuł zawodowy cukiernika-czeladnika. Można zdobyć go kończąc szkołę zawodową lub technikum. Czeladnicy mają możliwość rozwijania swoich umiejętności i podnoszenia kwalifikacji przez przystąpienie do egzaminu, po którym zdobywają tytuł mistrza. Poza tym pracownik musi ukończyć kurs BHP oraz przejść pomyślnie badania sanitarne. Osoba ubiegająca się o tę pracę nie może posiadać żadnych alergii oraz chorób skóry. • Cukiernik może otrzymać zatrudnienie nie tylko w prywatnych cukierniach i ciastkarniach, lecz również w restauracjach i hotelach.

11. Piekarz • WYMAGANIA Piekarz powinien mieć wykształcenie zawodowe z kursem czeladniczym lub technikum na kierunku technologia żywienia oraz praktykę, a także ukończenie kursy bhp i kursy sanitarne. Osoba na tym stanowisku musi mieć dobrą ogólną wydolność fizyczną oraz sprawność zmysłu smaku i węchu. Przeciwwskazaniem do wykonywania tego zawodu są alergiei choroby skóry, padaczka. Osoba na tym stanowisku powinna cechować się, m.in.: dokładnością, cierpliwością, umiejętnością współdziałania z innymi pracownikami oraz sprawnością sensoryczną niezbędną do oceny surowcówi wyrobu gotowego, a także umiejętnością oceny organoleptycznej na każdym etapie produkcji.  • MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA W tym zawodzie zatrudnieni są zazwyczaj mężczyźni w wieku 20- 40 lat. Miejscem pracy piekarza są: wszystkie piekarnie, hale produkcyjne, magazyny wyrobów gotowych. Doświadczony piekarz może awansować na brygadzistę. 

12. Architekt Krajobrazu Jakie umiejętności powinien nabyć w trakcie nauki technik architektury krajobrazu?W wyniku realizacji kształcenia w zawodzie absolwent powinien umieć: 1) charakteryzować prawne, ekonomiczne i społeczne aspekty kształtowania krajobrazu; 2) rozpoznawać kierunki historycznych i współczesnych rozwiązań w zakresie architektury krajobrazu; 3) wykonywać i interpretować rysunki techniczne elementów architektury krajobrazu; 4) posługiwać się dokumentacją techniczną; 5) określać właściwości materiałów budowlanych i dobierać je do projektowanych elementów; 6) rozpoznawać i charakteryzować podstawowe obiekty architektury krajobrazu, tereny zieleni i zadrzewienia; 7) klasyfikować rośliny stosowane w kształtowaniu krajobrazu ze względu na właściwości biologiczne, wymagania środowiskowe i wartości użytkowe; 8) określać zasady zakładania i kształtowania zadrzewień;9) oceniać walory dekoracyjne roślin stosowanych w kształtowaniu krajobrazu; 10) określać zasady kształtowania krajobrazu obszarów zurbanizowanych i niezurbanizowanych; 11) wykonywać i konserwować elementy małej architektury ogrodowej z zachowaniem wymogów estetycznych i ekologicznych; 12) projektować i wykonywać dekoracje roślinne do wystroju wnętrz; 13) planować i wykonywać prace związane z urządzaniem, pielęgnowaniem i konserwacją terenów zieleni i zadrzewień; 14) użytkować maszyny i urządzenia stosowane w urządzaniu i pielęgnowaniu terenów zieleni i zadrzewień; 15) prowadzić i obsługiwać ciągnik rolniczy w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii T; 16) wykorzystywać specjalistyczne programy komputerowe; 17) stosować rachunek ekonomiczny w działalności gospodarczej; 18) prowadzić uproszczoną rachunkowość; 19) rozwiązywać problemy; 20) podejmować decyzje; 21) komunikować się z uczestnikami procesu pracy; 22) stosować przepisy kodeksu pracy, dotyczące praw i obowiązków pracownika i pracodawcy oraz warunków pracy; 23) posługiwać się wybranym językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywanie zadań zawodowych; 24) przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska; 25) organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii; 26) stosować przepisy prawa dotyczące działalności gospodarczej; 27) prowadzić działalność gospodarczą 28) stosować przepisy prawa dotyczące wykonywanych zadań zawodowych; 29) udzielać pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy; 30) kierować zespołem pracowników; 31) korzystać z różnych źródeł informacji.

13. Nauczyciel • PredyspozycjeW tym zawodzie kluczowe są predyspozycje interpersonalne i społeczne: nie ma dobrych nauczycieli bez umiejętności nawiązywania kontaktu, bez otwartości na problemy innych i bez wyobraźni oraz wiedzy na temat tych, których się uczy. Oznacza to także rodzaj pasji, która powinna temu zawodowi towarzyszyć.Nie jest on może - jak chciałoby wielu - powołaniem, ale na pewno wymaga zaangażowania większego niż w innych zawodach. Chwiejność, brak zdecydowania, niejasność sądów i myślenia, brak umiejętności zdobywania przywództwa w grupie oraz nieokreślony system wartości - wróżą kandydatowi na nauczyciela jak najgorzej.W tym zawodzie liczy się również zdolność empatii, a także umiejętności przekazu werbalnego. Jeśli zaś mowa o nauczycielu wybitnym, musi on posiadać rodzaj charyzmy, która wyraża się autorytetem osiąganym w grupie uczniów. Nie oznacza to jednak poczucia nieomylności. Współczesna szkoła nie jest już miejscem prowadzenia wykładów ex cathedra, lecz raczej dyskusji i wspólnego rozwiązywania problemów.Spośród wymogów merytorycznych warto wymienić gruntowną wiedzę zawodową i wiedzę pedagogiczną. Wymogi stawiane przez MENiS są tu jasne: trzeba zaliczyć tzw. kurs pedagogiczny (270 godzin zajęć z pedagogiki, psychologii i metodyki nauczania oraz kilkutygodniowe praktyki w szkole), by - posiadając już dyplom szkoły wyższej na dowolnym kierunku - zostać nauczycielem. • Jak zostać nauczycielem?Ze względu na obecne wymagania stawiane nauczycielowi, przed kandydatem do tego zawodu jest właściwie tylko jedna droga: odpowiednie studia. Najlepiej, rzecz jasna, trafić do jednej ze szkół (akademii) pedagogicznych, które wyspecjalizowały się w kształceniu nauczycieli. Ale, kończąc studia na uniwersytecie, politechnice, akademii ekonomicznej czy w szkole niepaństwowej, nie jest się pozbawionym szans na uprawianie tego zawodu, ponieważ oprócz kwalifikacji pedagogicznych liczą się tu bardzo kwalifikacje merytoryczne.Kandydat na nauczyciela rozpoczyna więc studia na kierunku, którym jest zainteresowany, pod warunkiem, że posiada on specjalność nauczycielską. Nauczyciel języka polskiego powinien studiować polonistykę o profilu nauczycielskim, nauczyciel matematyki - matematykę nauczycielską (czasem łączoną z informatyką), wreszcie nauczyciel wychowania fizycznego - wychowanie fizyczne na jednym z AWF-ów.

14. Kasjer, Sprzedawca • Głównym zadaniem sprzedawcy jest: • profesjonalna, zgodna ze standardami obsługa klienta, • doradztwo przy doborze sprzedawanych produktów, • zwiększanie sprzedaży poprzez dbanie o satysfakcję klientów • Aby zostać kasjerem sprzedawcą wystarczy wykształcenie podstawowe. Kandydaci mogą udać się na szkolenie (często wysyła ich pracodawca, takie szkolenia organizowane są też przez urzędy pracy), którego celem jest praktyczne przygotowanie do wykonywania zawodu. Zakres tematyczny szkolenia obejmuje kulturę zawodu, organizację pracy, odpowiedzialność materialną, kody kreskowe, podatek od wartości dodanej, budowę elektronicznych kas sklepowych, ćwiczenia z wykorzystaniem elektronicznych kas fiskalnych, zajęcia praktyczne na kasach, techniki sprzedaży, elementy reklamy, przestrzeganie zasad dobrej praktyki higienicznej i dobrej praktyki produkcyjnej .

15. Fryzjer • Aby zostać fryzjerem należy ukończyć szkołę, oferującą kształcenie w tym kierunku. Obecnie naukę oferują licea fryzjerskie, szkoły policealne i technika, które kształcą zarówno w systemie stacjonarnym jak i zaocznym. Ukończenie tych szkół umożliwia zdobycie tytuły technika usług fryzjerskich, a tym samym pracę w zawodzie. • W zależności od wybranej szkoły kształcenie trwa 2 lub 4 latai obejmuje przedmioty związane z higieną, technologią fryzjerstwa i materiałami fryzjerskimi, stylizacją, podstawami psychologii i pedagogiki. Przyszli fryzjerzy uczą się również podstaw przedsiębiorczości, działalności usługowej i zarządzania zakładem fryzjerskim. Zajęcia w szkole uzupełnione są obowiązkowymi praktykami zawodowymi, które odbywają się w salonach fryzjerskich. • Uzyskanie tytułu technika usług fryzjerskich umożliwia zatrudnienie w zakładzie lub salonie fryzjerskim oraz założenie własnego salonu. W przypadku nowoczesnych zakładów fryzjerskich od pracowników wymagane jest stałe dokształcanie się na specjalistycznych kursach i szkoleniach. • Fryzjerzy chcący podnieść swoje kwalifikacje mogą także przystępować do dwóch egzaminów,  organizowanych przez izby rzemieślnicze - są to kolejno egzamin czeladniczy i mistrzowski.

16. Weterynarz • Kto może zostać weterynarzem? • Weterynarz to zawód dla ludzi z pasją. Weterynarz kocha zwierzęta, ale jednocześnie potrafi zachować do nich i do ich leczenia pewien dystans, musi mieć dobrą pamięć, w trudnych sytuacjach powinien posiadać sztukę obłaskawiania nawet najgroźniejszych zwierząt. • Ponieważ pracuje bardzo długo, powinien być odporny na wysiłek i stres. • Powinien też myśleć logicznie, być spostrzegawczy i dokładny, a także szybko i trafnie podejmować decyzje. Powinien także lubić i umieć się nieustannie uczyć – to niezbędna cecha w tym zawodzie, a posiadanie solidnych podstaw i zainteresowań z zakresu nauk biologicznych jest konieczne. • Jak zostać weterynarzem? • Aby zostać wetery­narzem trzeba ukończyć 5,5 let­nie stu­dia na wydziale medy­cyny wetery­naryjnej. Do uzyska­nia prawa do wykony­wa­nia zawodu niezbędna jest zgoda wydawana na wniosek w Kra­jowej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej. Po stu­di­ach, lekarze wetery­narii mogą uzyskać liczne spec­jal­iza­cje. By jed­nak ofic­jal­nie uzyskać tytuł spec­jal­isty w danej dziedzinie niezbędny jest cztero­letni staż w zawodzie i zdanie egza­minu zawodowego.

17. Klaudia Myśliwiec 2F