Magdalena Sarnecka

1. „ Samorząd”Szkolenie w ramach projektu„Sieć wsparcia partycypacji kobiet na obszarach wiejskich” Magdalena Sarnecka Bieliny 14-03-2013

2. Samorząd system służący do reprezentowania interesów grupy mieszkańców i rozwiązywania jej własnych spraw. samorząd obejmuje: - wspólnotę zainteresowanych ludzi, - władze, które ci ludzie wybierają dla rozwiązywania wspólnych spraw, - majątek należący do tej wspólnoty, - urzędy, przedsiębiorstwa i różne instytucje, powoływane przez wspólnotę, - różne narzędzia, w tym instrumenty prawne, służące realizacji wspólnych celów.

3. Samorząd W Polsce samorząd terytorialny został przywrócony w 1990 roku. Jego odtworzenie było integralnym elementem procesów zmian systemowych, polegających na budowie państwa demokratycznego i obywatelskiego oraz tworzeniu gospodarki rynkowej Istotą samorządu terytorialnego jest powierzenie zarządzania sprawami publicznymi samym zainteresowanym, czyli zrzeszeniu obywateli

4. Samorząd Podstawowe akty prawne dot. samorządu 1) Konstytucja RP 2 kwietnia 1997 2)Ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990, (Dz. U. Nr 16, poz. 95) 2) Ustawa o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r. 3) Ustawa o samorządzie wojewódzkim z dnia 5 czerwca 1998 r. 4) Europejska Karta Samorządu Terytorialnego z 15 października 1985 r.

5. Samorząd terytorialny Zasady samorządu terytorialnego określa Europejska Karta Samorządu Lokalnego, która jest międzynarodową konwencją, ratyfikowaną i podpisaną przez Polskę. Stwierdza ona, że „samorząd terytorialny oznacza prawo i zdolność społeczności lokalnej, w granicach określonych prawem, do kierowania i zarządzania zasadniczą częścią spraw publicznych na ich własną odpowiedzialność i w interesie ich mieszkańców”.

6. Rodzaje samorządu •Terytorialny – organizacją mieszkańców jakiegoś obszaru mających wspólne interesy i potrzeby. •Nieterytorialny (specjalny) – zaliczamy tutaj m.in. samorządy zawodowe (np. lekarski, adwokacki), gospodarcze (np. izby gospodarcze w Niemczech), religijne (np. żydowska gmina wyznaniowa)

7. Samorząd samorząd pracowniczy, który służy rozwiązywaniu spraw pracowników danego przedsiębiorstwa, samorząd zawodowy, który służy rozwiązywaniu spraw wyodrębnionych grup zawodowych, np. lekarzy, adwokatów i in. samorząd terytorialny, który służy rozwiązywaniu spraw mieszkańców pewnego terenu.

8. Samorząd terytorialny ( z ang. self government) Podstawę istnienia samorządu terytorialnego stanowi obowiązujące prawo, które określa także zakres spraw przekazanych samorządom oraz środki, jakimi one mogą się posługiwać. Konstytucja RP bardzo wyraźnie formułuje prawa samorządu. Art. 15 ust. 1 stwierdza: „Ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację władzy publicznej”. Z kolei art. 16 ust. 2 mówi: „Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”.

9. Samorząd terytorialny Samorząd terytorialny jest instytucją publiczną, do której wszyscy członkowie wspólnoty należą obowiązkowo. Decyzje władz samorządowych obowiązują wszystkich mieszkańców. Tym różni się samorząd od dobrowolnych stowarzyszeń. Samorząd stanowi władzę publiczną, której wszyscy muszą się podporządkować. Nikt nie może się „wypisać” z gminy albo powiatu.

10. Samorząd terytorialny Ci mieszkańcy stanowią zatem pewną wspólnotę. Art. 16 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza: „Ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału administracyjnego stanowi z mocy prawa wspólnotę samorządową”. To kluczowe stwierdzenie jest powtórzone w ustawach o samorządzie gminnym, powiatowym i województwa.

11. Samorządy Samorządy działają w ramach państwa. Państwo jest tą organizacją wszystkich obywateli, która odpowiada za ich bezpieczeństwo – w najszerszym znaczeniu tego słowa oraz za stworzenie możliwości rozwoju. Działalność samorządów dotyczy więc tylko pewnych fragmentów spraw publicznych i musi być podporządkowana ogólnokrajowemu prawu i interesom obywateli państwa jako całości. Dlatego tylko część spraw jest przekazywana samorządom jako zadania własne, za które w pełni ponoszą odpowiedzialność. Natomiast zawsze w gestii administracji rządowej pozostaną te sprawy, które muszą być regulowane w jednakowy sposób na terenie całego kraju w imię równości wszystkich obywateli. W gestii administracji rządowej muszą też pozostać wszystkie instytucje kontrolne odpowiedzialne za przestrzeganie prawa.

12. Atrybuty samodzielności samorządu - osobowość prawna, - prawo własności i niezależne dysponowanie własnym majątkiem, - prawo uchwalania własnego budżetu i dysponowania swymi środkami finansowymi, a także zaciągania pożyczek, kredytów, emisji obligacji itp. zgodnie z ustawą o finansach publicznych, - własna administracja, - prawo do ustalania sposobu realizacji swych zadań, - prawo do ustalania organizacji urzędu, własnych przedsiębiorstw i innych własnych jednostek.

13. Samodzielność samorządu Samodzielność samorządu terytorialnego jest gwarantowana przez Konstytucję i inne ustawy. Podlega ochronie sądowej (art. 2 ustawy o samorządzie gminnym, art. 2 ustawy o samorządzie powiatowym i art. 6 ustawy o samorządzie województwa). Samorząd ma prawo zaskarżyć do sądu powszechnego wszelkie działania, które naruszają jego samodzielność.

14. Zakres zadań samorządu Obecnie zakres zadań, za które odpowiedzialne są lokalne władze, jest bardzo szeroki. To one troszczą się o biednych, opiekę zdrowotną, decydują o tym, gdzie zbudować drogę, jaki rodzaj edukacji zapewnić uczniom, organizują transport zbiorowy, dbają o ochronę środowiska i bezpieczeństwo mieszkańców. Dzisiaj trudno sobie wyobrazić, aby za budowę hali sportowej, wodociągów, utrzymanie parków, gaszenie pożarów odpowiadali wszyscy mieszkańcy gminy, a tym bardziej powiatu czy województwa.

15. Władze samorządowe Do podejmowania decyzji dotyczących spraw ogółu potrzebne są odpowiednie władze. O ich wyborze decydują mieszkańcy w wyborach samorządowych. Osoby, które zostały wybrane do piastowania funkcji publicznych, przed przystąpieniem do sprawowania swojego mandatu składają ślubowanie, że będą pracować dla dobra i pomyślności swojej gminy oraz będą reprezentować ją i troszczyć się o jej interesy.

16. Gmina Wspólnota mieszkańców wsi lub miast Gmina wiejska Gmina miejsko-wiejska Gmina miejska

17. Gmina Dba o zdrowie, bezpieczeństwo, opiekę nad najmłodszymi, kształcenie, gospodarowanie terenem, dbanie o czystość, zaspokajanie potrzeb kulturalnych i sportowych, komunikację, transport publiczny, mieszkańców

18. Władze gminy RADA GMINY - organ stanowiący prawo, powoływana w drodze wyborów przez ogół mieszkańców, oraz WÓJT - instytucja wykonawcza postanowienia rady, wybierany w wyborach powszechnych przez mieszkańców, jemu podlega urząd gminy i jego pracownicy powołani w celu sprawnego wykonywania uchwał gminy

19. Powiat; samorząd powiatowy Wspólnota ponadgminna( kilka lub kilkanaście gmin okalających miasto) Świadczy usługi dla osób niepełnosprawnych, rodzin wymagających specjalistycznej pomocy, dla osób bez pracy, dla szkół ponadgimnazjalnych, opiekę medyczną w szpitalach powiatowych. Powiat odpowiada także za ochronę przeciwpowodziową i przeciwpożarową

20. Województwo Największa wspólnota samorządowa, obejmująca wiele powiatów( ziemskich, grodzkich). Przedstawiciel rządu; wojewoda( reprezentowanie rządu w województwie oraz nadzorowanie, czy samorządy gmin, powiatów i województw działają zgodnie z prawem)

21. Zadania samorządu wojewódzkiego Usługi o charakterze regionalnym; transport( drogi, koleje, lotniska), specjalistyczna opieka medyczna prowadzona w szpitalach wojewódzkich, prowadzenie dużych instytucji, takich jak filharmonie, teatry, ogrody zoologiczne, biblioteki wojewódzkie. Głównym zadaniem województwa jest dbanie o rozwój regionalny( strategia rozwoju) Raz na 4 lata wybierana władza publiczna( wójt, burmistrz, prezydent, radny; gminy, powiatu, województwa)

22. Wspólnota Wspólnota lokalna( gmina i powiat) Wspólnota regionalna( województwo) Gminy, powiaty i województwa są niezależne W Polsce mamy 16 województw, 379 powiatów i 2478 gmin

23. Społeczność lokalna Powody tworzenia się grup zaspokojenie potrzeby przebywania z innymi i przynależności społecznej grupy udzielają swoim członkom wsparcia, ludzie nawzajem sobie pomagają, tworzą kontakty będące źródłem akceptacji, troski, pomocy grupy umożliwiają realizację przedsięwzięć, których jednostka nigdy sama nie byłaby w stanie zrealizować z powodu ich rozmiaru i stopnia komplikacji

24. Społeczność lokalna Zwartość (spoistość) grupy - to stopień, w jakim członkowie są wzajemnie ze sobą związani i w jakim odczuwają motywację do pozostawania w grupie. Czynniki skłaniające jednostki do pozostania w grupie ■ atrakcyjność innych członków grupy ■ atrakcyjność wykonywanego wspólnie zadania ■ atrakcyjność całej grupy, jej prestiż

25. Społeczność lokalna Czynniki zwiększające zwartość grupy ■ zmniejszenie grupy ■ zachęcanie do zgodności z celami grupy ■ zwiększanie ilości czasu spędzanego wspólnie ■ podnoszenie prestiżu grupy ■ zachęcanie do współzawodnictwa z innymi grupami ■ przyznawanie nagrody raczej całej grupie niż jej poszczególnym członkom ■ fizycznie odizolowanie grupę

26. Z kart historii Już w XV wieku we Florencji prowadzono zajęcia z prowadzenia rozmów, przygotowania dokumentów i pisania listów handlowych. E. Goffman; ojciec badań nad autopreezntacją twierdził, że interakcje międzyludzkie w znacznym stopniu opierają się powierzchownych wrażeniach.

27. Komunikacja Jest procesem organizowania wiadomości w celu stworzenia znaczenia Jest procesem wymiany Składają się na nią znaki i symbole Przebiega w interakcji, wymaga obecności niewielu osób(dwóch), jest relacyjna, przyczynia się do powstania związków międzyludzkich oraz przebiega etapami Celem komunikacji jest zrozumienie i bycie zrozumianym

28. Komunikacja Typowe błędy mowy:- Niewłaściwa głośność mówienia- Niewłaściwa wysokość głosu (głos zbyt wysoki)- Niedopasowanie rytmiczne – zbyt szybka lub zbyt wolna mowa - Niewyraźne wymawianie wyrazów, gubienie końcówek- Przydech – mówienie głośnym szeptem- Monotonia mówienia- Strachliwy ton głosu- Dodatkowe dźwięki typu „yyyy”, „no nie”- Używanie regionalizmów bądź slangu

29. Komunikacja Komunikat niewerbalny dostarcza kontekstu do interpretacji komunikatów werbalnych Komunikat o komunikacie; metakomunikat Brak komunikacji to też komunikacja

30. Narzędzia komunikacji niewerbalnej Oddech;spokojny Głos; nasz głos osłabia niska wilgotność powietrza, krzyk, kaszel, szybkie mówienie, płytki oddech, hałas, przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych Mowa: Rytm; zmieniaj tempo mówienia Intonacja;różnicuj wysokość dźwięków Akcent;wybijaj najistotniejsze wyrazy przenoszące informacje A na początku było słowo... Mów pięknie, wolno i płynnie...

31. Zasady dobrej komunikacji niewerbalnej Utrzymanie kontaktu wzrokowegoStrefy twarzy:- Strefa oficjalna – trójkąt pomiędzy oczami a czołem rozmówcy- Strefa społeczna – strefa oczu i nosa - Strefa osobista – obszar poniżej nosa

32. Zasady dobrej komunikacji niewerbalnej - Prezentacja wewnętrznej strony dłoni- Przybieranie postawy zbliżonej do postawy rozmówcy – zasada skrzywionych zwierciadeł- Dopasowanie się do tempa wypowiedzi, tonu głosu- Odzwierciedlanie ruchu- Zbliżona gestykulacja- Otwarta postawa ciała- Unikanie zbliżania dłoni do twarzy, zakrywania ust- Uścisk dłoni

33. Dziesięć niewerbalnych aktów komunikacyjnych Gestykulacja Mimika Dotyk i kontakt fizyczny Spojrzenie wzajemne i spoglądanie jednostronne Dystans fizyczny Pozycja ciała Wygląd zewnętrzny, ubiór Dźwięki paralingwistyczne (śmiech, płacz, ziewanie, mruczenie) Jakość wypowiedzi – związana jest z intonacja głosu Elementy środowiska fizycznego – aranżowania miejsca spotkania

34. Zasady dobrej komunikacji niewerbalnej Dystans czyli prawidłowa odległość między rozmówcami: - Strefa oficjalna – dalej niż na wyciągnięcie ręki- Strefa społeczna – na wyciągnięcie ręki- Strefa osobista – bliżej niż na wyciągnięcie ręki - Strefa intymna – bardzo blisko, brak dystansu

35. Hierarchia dystansu wg. M. i M. Donaldsonów intymny; 15-45 cm. nieoficjalny( bliski); 30-60 cm. oficjalny( prywatny); 0,75-1,2m. nieoficjalny towarzyski; 1,2-2m. oficjalny towarzyski; 2-3,6m.

36. Przestrzeń personalna wg Holl’a Strefa intymna( 0-45cm) Strefa osobista- indywidualna( 45-120cm) Strefa społeczna( 120-360cm) Strefa publiczna( 360-600cm)

37. Bariery komunikacyjne ■ krytykowanie ■ decydowanie ■ ucieczka ■ żądanie ■ porównanie

38. Bariery komunikacyjne Konsekwencje stosowania barier komunikacyjnych ■ możliwe do rozwiązania problemy pozostają nierozwiązane ■ narasta poczucie niezrozumienia, izolacji ■ stosuje się niejawne metody działania ■ przekonanie, że świat to miejsce niebezpieczne

39. Przed wystąpieniem zrób konspekt prezentacja multimedialna próba dystans relaks optymizm walka z tremą koncentracja uśmiech życzliwe twarze mówić pięknie i wolno

40. Pierwsze wrażenie a stres Przyczyny stresu: fantazjowanie na temat widowni, nieprzygotowanie, kłopotliwe pytania Istotny jest krok, to jak pokonujesz przestrzeń Ważne jest Twoje ciało; oddech, wzrok, tiki

41. Pierwsze wrażenie pierwsze 3 min. wystąpienia:  to co mówimy 7% nasz głos 38% mimika i gesty 55% Najskuteczniejsze strategie pierwszego wrażenia to strategie bazujące na zaufaniu atrakcyjności Pierwsze wrażenie robisz tylko raz!

42. Budowanie atmosfery Zapach Muzyka Smak

43. Ciało...! Stój mocno Czuj się wygodnie w swoim ciele Klatka piersiowa jest Twoim przewodnikiem Ciało pokazuje, co myślisz podczas mówienia Ciało i mowa muszą się ze sobą synchronizować

44. Patrz, patrz, patrz! Ogarniaj wzrokiem całą przestrzeń słuchaczy; mów do konkretnych osób, mów do ostatniego rzędu Patrz w konkretne punkty i zmieniaj je Patrz, a nie udawaj, że patrzysz

45. Efektywność komunikatu zależy od Źródła nadawcy komunikatu Treści komunikatu Cech odbiorcy; wiedza, postawy Charyzmy Wiarygodności Odpowiedzi na pytania: Jaką zmianę chcę wywołać u słuchaczy? Co chcę podarować widowni? Jak będę mówił?

46. Czynniki sprzyjające sukcesowi autoprezentacji kompetencje atrakcyjny wygląd bezinteresowność spójność i konsekwencje zrównoważone zachowanie podobieństwo poglądów życzliwość kultura

47. Osoby o wysokiej zdolności do kreowania własnego wizerunku charakteryzują się nast. cechami trafnie odczytują sytuacje i dostostowywują się do niej są rozmowne, wyważone są wrażliwe na reakcję innych sprawnie wywiązują się z roli nadawcy i odbiorcy

48. Jak radzić sobie z nieprzychylnym rozmówcą? Zawsze popieraj Przeciągnij jak najszybciej na swoją stronę Podziękuj za „ ciekawe” spostrzeżenie Powiedz, że chętnie podyskutujesz z nim na przerwie Nie atakuj i nie dyskredytuj, bo to jego broń Nie odpowiadaj w tym samym rytmie, co Twój adwersarz To Ty prowadzisz spotkanie, prezentację itp.. I to Ty decydujesz o jego przebiegu. Nie daj się wybić z obranego kierunku.

49. Kierowanie „ Kierowanie to działanie zmierzające do spowodowania działania innych ludzi zgodnego z celem tego, kto nimi kieruje Kierowanie jest zatem synonimem pojęcia władza. Kierowanie w zależności od źródeł władzy, może występować jako konsultowanie, przewodzenie, władanie, tresowanie, zarządzanie itp.” E. Masłyk –Musiał

50. Władza To zdolność wpływania na zachowania innych ludzi (i zarazem opierania się wpływowi innych) TYPY WŁADZY wg J. Frenchai B. Ravena -władza formalna -władza nagradzania -władza wymuszania -władza odniesienia -władza ekspercka