Janusz Korczak

1. „Ma dziecko przyszłość, ale ma i przeszłość: pamiętne zdarzenia, wspomnienia, wiele godzin najistotniejszych samotnych rozważań. Nie inaczej niż my pamięta i zapomina, ceni i lekceważy, logicznie rozumuje i błądzi, gdy nie wie. Rozważnie ufa i wątpi.” „Dzieci - to przyszli ludzie. Więc dopiero będą, więc jakby ich jeszcze nie było. A przecież jesteśmy: żyjemy, czujemy, cierpimy.”

2. Janusz Korczak

3. Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszimt urodził się 22 lipca prawdopodobnie 1878 roku w Warszawie. Jego ojciec zaniedbał formalności metrykalnych i dlatego nie da się ustalić dokładnego roku urodzenia Korczaka.

4. W wieku 15 lat zanotował w swym pamiętniku: „...padłem w szaleństwo, furię czytania. Świat mi znikł sprzed oczu, tylko książka istniała...”. Dorastanie i dojrzewanie Janusza Korczaka przebiegało w trudnych warunkach materialnych. Po śmierci ojca w 1896, jako uczeń piątej klasy (miał wtedy 17-18 lat) udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny.

5. Studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego, a w 1899 roku wyjechał do Szwajcarii, by lepiej zapoznać się z twórczością pedagogiczną Pestalozziego. Szczególnie interesował się szkołami, szpitalami dziecięcymi oraz bezpłatnymi czytelniami dla dzieci i młodzieży.

6. W 1905 roku otrzymał dyplom lekarza. Był współzałożycielem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, który działał od 1912 do 1942 roku. Następny sierociniec - Nasz Dom - był wybudowany dla dzieci polskich (1919-1936). Korczak żądał równouprawnienia dziecka, poważnego traktowania spraw dzieci i młodzieży, szacunku dla najmłodszych.

7. Napisał wiele książek dla dzieci (m.in. „Król Maciuś I”, „Bankructwo Małego Dżeka”, „Kajtuś Czarodziej”, „Kiedy znów będę mały”) oraz dzieła pedagogiczne (najbardziej znane: Jak kochać dziecko, Prawo dziecka do szacunku). W latach 1926-1930 redagował gazetkę ,,Mały Przegląd'', która była pismem kierowanym do dzieci. Był on także autorem pogadanek radiowych (1935-1936), gdzie głosił prawa dziecka oraz obronę tych praw.

8. Zginął wraz z podopiecznymi w obozie zagłady w Treblince w 1942 roku, mimo że miał możliwość ucieczki.

9. Obecnie istnieją cztery pomniki tego wspaniałego człowieka. W roku 2006, pierwszego czerwca odsłonięto jeden z nich, stoi on przy pałacu Kultury i Nauki. Pomnik doktora z dziećmi znajduje się także przed Domem Sierot założonym przez Janusza Korczaka w Warszawie.

10. „Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka.” ~Janusz Korczak