190 likes | 343 Views
Janusz Korczak. Urodził się 22 lipca 1878 lub 1879r. w Warszawie. Zginął 6 sierpnia 1942r. w obozie zagłady w Treblince. Powie ś ciopisarz. Pedagog. Publicysta. Lekarz - pediatra. Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, później studia uzupełnił w Berlinie i Paryżu.
E N D
Urodził się 22 lipca 1878 lub 1879r. w Warszawie Zginął 6 sierpnia 1942r. w obozie zagłady w Treblince
Powieściopisarz Pedagog Publicysta Lekarz - pediatra
Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, później studia uzupełnił w Berlinie i Paryżu. Urodził się w zamożnej rodzinie inteligenckiej żydowskiego pochodzenia. Prawdziwe nazwisko: Henryk Goldszmit Pseudonim: Janusz Korczak, Stary Doktor, Hen-Ryk
W 1912 roku objął stanowisko dyrektora Domu Sierot dla dzieci żydowskich, a później także Naszego Domu, sierocińca dla dzieci polskich.
A jak wyglądał Janusz Korczak? Był niezbyt wysoki, lekko przygarbiony, z ryżą bródką i sporą łysiną. Miał zawsze lekko przymrużone niebieskie oczy. Najczęściej chodził w lekarskim zielonym fartuchu.
Janusz Korczak był prekursorem walki o prawa dziecka. Zwracał szczególną uwagę na nierównoprawną pozycję dzieci w społeczeństwie, ich niewolniczą zależność od dorosłych. Domagał się uznania dziecka za pełnowartościowego człowieka od chwili narodzin i na każdym etapie swego istnienia. Uważał, że dziecko ma prawo być sobą, być takim jakim jest.
W 1942 roku Korczak zostaje zamknięty w getcie z wychowankami Domu Sierot. Odrzuca propozycję ocalenia i w sierpniu 1942 roku zostaje wywieziony wraz z dziećmi do obozu zagłady w Treblince, gdzie wraz z nimi zginął.
Jego postać znana jest w Polsce i za granicą o czym świadczą poświęcone mu liczne wiersze, opowiadania, wspomnienia, książki. We wszystkich dziedzinach sztuki znajdujemy prace upamiętniające w różnorodny sposób jego dokonania: pomniki, rzeźby, obrazy, utwory muzyczne, sztuki teatralne i filmy.
Sobótka Pomniki Janusza Korczaka Jerozolima Warszawa
Dzieci..."Umysł dziecka - las, którego wierzchołki lekko się poruszają, gałęzie splatają, liście drżąc dotykają."
Zabawa..."Nie to ważne w co się bawić, a jak i co się przy tym myśli i czuje. Można rozumnie bawić się lalką, a głupio i dziecinnie grać w szachy. Można ciekawie i z fantazją bawić się w straż, pociąg, polowanie, w Indian, a bezmyślnie czytać książki."
Szkoła..."(...) na szkołę skarżą się ci, którym w domu jest dobrze, którym dom dużo daje różnych rozrywek; albo tacy, od których rodzice żądają, żeby się dobrze uczyli, chociaż nie są zdolni i nauka im z trudem przychodzi."
"Nie niosę Ci modłów długich o Boże [...].daj dzieciom dobrą dolę, daj wysiłkom ich pomoc,ich trudom błogosławieństwo.Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą,ale najpiękniejszą. A jako prośby mej zadatek przyjm jedyny mój klejnot: smutek. Smutek i pracę.”Janusz Korczak – „Modlitwa wychowawcy”
Pamięć o Korczaku wciąż żywa Janusz Korczak był wielkim przyjacielem dzieci. Nie tylko je kochał i był dla nich dobry, lecz je szanował i przyznawał im prawa równe prawom dorosłych. Uczył także dzieci, że nie tylko prawa mają, lecz i obowiązki. Zawsze pamiętajcie o Januszu Korczaku - może nawet najpiękniejszej, najszlachetniejszej postaci w naszej literaturze. Oddał dzieciom wszystko, także własne życie. Nie ma Go wśród żyjących, ale jest wśród nas, obecny poprzez swoje mądre książki.
„mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi...” Dziękujemy za uwagę!
Wykonały: Katarzyna Bukowska Paula Wawrzyniak Anita Sobczak Nicola Osiewała Nikola Bartczak Sara Tułaza Martyna Czaja Małgorzata Bodylska