E N D
Ks. Sędziów 11(7) Czyżniewyściemnieznienawidzili - odpowiedziałJeftestarszyźnieGileadu - iwyrzucili z domumegoojca? Dlaczegóż to przybyliście do mnieteraz, kiedypopadliście w ucisk? (8) OdparłaJeftemustarszyznaGileadu: Właśniedlategoterazzwróciliśmysię do ciebie. Pójdź z nami, typokonaszAmmonitówizostanieszwodzemnadwszystkimimieszkańcamiGileadu. (9) OdpowiedziałJeftestarszyźnieGileadu: Skorokażecie mi wrócić, abywalczyć z Ammonitami, jeżeli Pan mi ichwyda, zostanęwaszymwodzem.
(10) OdpowiedziałaJeftemustarszyznaGileadu: Niech Pan będzieświadkiemmiędzynami. Z pewnościąuczynimywedługtwegożyczenia.
28) LeczkrólAmmonitówniewysłuchałsłów, któreJefteskierował do niego. (29) DuchPanabyłnadJeftem, któryprzebiegałdzielniceGileaduiManassesa, przeszedłprzezMispa w Gileadzie, z Mispa w GileadzieruszyłprzeciwkoAmmonitom.
(30) JeftezłożyłteżślubPanu: Jeżelisprawisz, żeAmmoniciwpadną w mojeręce, (31) wówczas ten, kto (pierwszy) wyjdzie od drzwimegodomu, gdy w pokojubędęwracał z polawalki z Ammonitami, będzienależał do Panaizłożę z niegoofiaręcałopalną. (32) WyruszyłwięcJefteprzeciwAmmonitomzmuszającich do walkii Pan wydałich w jegoręce.
(33) Rozgromiłichnaprzestrzeni od Aroeruaż do okolicMinnit, co stanowidwadzieściamiast, idalejaż do Abel-Keramim. Była to klęskastraszna. AmmonicizostaliponiżeniprzezIzraela. (34) GdypotemwracałJefte do Mispa, do swegodomu, otocórkajegowyszłanaspotkanie, tańczącprzydźwiękachbębenków, a było to dzieckojedyne; niemiałbowiempróczniejanisyna, anicórki. (35) Ujrzawszyjąrozdarłsweszatymówiąc: Ach, córkomoja! Wielkiból mi sprawiasz! Tyśteżwśródtych, co mniemartwią! OtobowiemnierozważniezłożyłemPanuślub, któregoniebędęmógłodmienić!
(36) Odpowiedziała mu ona: Ojczemój! SkoroślubowałeśPanu, uczyńzemnązgodnie z tym, co wyrzekłeśwłasnymiustami, skoro Pan pozwolił ci dokonaćpomstynatwoichwrogach, Ammonitach! (37) Nadtorzekła do swegoojca: Pozwól mi uczynićtylko to jedno: puśćmnienadwamiesiące, a jaudamsięnagóry z towarzyszkamimoimi, abyopłakaćmojedziewictwo.
(32) WyruszyłwięcJefteprzeciwAmmonitomzmuszającich do walkii Pan wydałich w jegoręce. (33) Rozgromiłichnaprzestrzeni od Aroeruaż do okolicMinnit, co stanowidwadzieściamiast, idalejaż do Abel-Keramim. Była to klęskastraszna. AmmonicizostaliponiżeniprzezIzraela.
(34) GdypotemwracałJefte do Mispa, do swegodomu, otocórkajegowyszłanaspotkanie, tańczącprzydźwiękachbębenków, a było to dzieckojedyne; niemiałbowiempróczniejanisyna, anicórki. (35) Ujrzawszyjąrozdarłsweszatymówiąc: Ach, córkomoja! Wielkiból mi sprawiasz! Tyśteżwśródtych, co mniemartwią! OtobowiemnierozważniezłożyłemPanuślub, któregoniebędęmógłodmienić! (36) Odpowiedziała mu ona: Ojczemój! SkoroślubowałeśPanu, uczyńzemnązgodnie z tym, co wyrzekłeśwłasnymiustami, skoro Pan pozwolił ci dokonaćpomstynatwoichwrogach, Ammonitach! (37) Nadtorzekła do swegoojca: Pozwól mi uczynićtylko to jedno: puśćmnienadwamiesiące, a jaudamsięnagóry z towarzyszkamimoimi, abyopłakaćmojedziewictwo.
Ks. Liczb 30(1) Mojżeszmówił do Izraelitówzgodnie z tymwszystkim, co mu Pan nakazał. (2) MówiłwięcMojżesz do wodzówpokoleńizraelskichtesłowa: Oto, co nakazuje Pan: (3) JeślimężczyznazłożyślubPanualbozobowiążesię do czegoprzysięgą, niemożełamaćswegosłowa, ale winienwypełnićdokładnie to, co wyrzekłswymiustami.
Ks. Kapłańska 27(1) Dalej Pan powiedział do Mojżesza: (2) Mów do Izraelitówipowiedzim: Jeżeliktochcesięuiścićześlubu, wedługtwojejocenydotyczącegojakiejśosobywobecPana, (3) takbędzieszoceniał: jeżelichodzi o mężczyznę w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciulat, to będzie on ocenionynapięćdziesiątsyklówsrebrawedługwagiprzybytku.
Ks. Sędziów 11(38) Idź! - rzekł do niej. I pozwoliłjejoddalićsięnadwamiesiące. Poszławięconaitowarzyszkijejinagórachopłakiwałaswojedziewictwo. (39) Minęłydwamiesiąceiwróciła do swegoojca, którywypełniłnaniejswójślubitakniepoznałapożycia z mężem. Weszło to następnie w zwyczaj w Izraelu, (40) żekażdegorokuschodziłysięnaczterydnicórkiizraelskie, abyopłakiwaćcórkęJeftegoGileadczyka.
List do Hebrajczyków 11(32) I co jeszcze mam powiedzieć? Niewystarczyłoby mi bowiemczasunaopowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelui o prorokach, (33) którzyprzezwiarępokonalikrólestwa, dokonaliczynówsprawiedliwych, otrzymaliobietnicę, zamknęlipaszczelwom, (34) przygasiliżarognia; uniknęliostrzamieczaiwyleczylisię z niemocy, stalisiębohaterami w wojniei do ucieczkizmusilinieprzyjacielskieszyki.
List do Hebrajczyków 11(1) Wiarazaś jest porękątychdóbr, którychsięspodziewamy, dowodemtychrzeczywistości, którychniewidzimy.
Ks. Sędziów 11(36) Odpowiedziała mu ona: Ojczemój! SkoroślubowałeśPanu, uczyńzemnązgodnie z tym, co wyrzekłeśwłasnymiustami, skoro Pan pozwolił ci dokonaćpomstynatwoichwrogach, Ammonitach!
Ks. Hioba 1(21) irzekł: Nagiwyszedłem z łonamatkiinagi tam wrócę. Dał Pan izabrał Pan. NiechbędzieimięPańskiebłogosławione!