Download
1 / 38
380 likes | 587 Views
Złudzenia optyczne Opracowała: Elżbieta Gawron. Przyjemnej zabawy !. Złudzenie optyczne to obraz, jaki powstaje w naszym mózgu na skutek interpretacji odbieranych przez organy wzroku zjawisk.
E N D
Złudzeniaoptyczne Opracowała: Elżbieta Gawron
Przyjemnej zabawy ! Złudzenie optyczne to obraz, jaki powstaje w naszym mózgu na skutek interpretacji odbieranych przez organy wzroku zjawisk.
Złudzenia wzrokowe fascynują od wieków nie tylko psychologów. Filozofowie już w starożytności zdawali sobie sprawę, że fakt występowania złudzeń w naszej percepcji stanowi argument w dyskusji o obiektywizmie ludzkiego poznania. Platon był zdania, że poznanie zmysłowe dostarcza bardzo niedokładnych danych, które umysł człowieka musi poprawiać, aby w chaosie wrażeń rozpoznawać kształty. Przeciwne stanowisko zajmował Protagoras z Abdery, który uznawał nieomylność narządów zmysłowych, złudzenia przypisywał więc zniekształceniu docierających bodźców. Pierwszy filozof wywodzący się z ziem polskich, Ślązak Witelo (XIII w.) zauważył, że oko bezpośrednio ujmuje jedynie barwy i światło, i to dwuwymiarowo. Budowanie i rozpoznawanie obrazu jest więc funkcją umysłu i tam należy szukać źródła błędów percepcji.
Bardzo interesujące są tzw. złudzenia wieloznaczne. Kierunek psychologiczny zwany „psychologią postaci” (Gestalt) wyjaśniał je jako efekt figury i tła — zależnie od nastawienia jeden element obrazu może stawać się znaczący, pozostałe zaś stanowić będą tło, kiedy zaś zwrócimy uwagę na inny fragment — ten poprzedni stanowić będzie tło. Pytanie, który element widoczny jest na rysunku „naprawdę”, jest dla psychologów postaci pozbawione sensu (figury wieloznaczne).
Są także złudzenia spowodowane przez organizację naszej kory potylicznej, odpowiedzialnej za percepcję kształtów. Istnieje szereg figur spostrzeganych wskutek interpolacji prezentowanych kształtów i linii (figury iluzoryczne).
Inne złudzenia są wynikiem stosowania przez umysł pewnych reguł interpretacji obrazu, na przykład odczytywanie trójwymiarowego obrazu z rysunku na płaszczyźnie.
Współczesna psychologia poznawcza poszukuje wyjaśnień analizując przetwarzanie danych przez ludzki umysł. Jak pisze jeden z czołowych badaczy tej problematyki, Richard Gregory „spostrzeżenia to hipotezy”. Cały zatem aparat poznawczy człowieka nakierowany jest nie na fotografowanie otoczenia — lecz na nieustanne weryfikowanie sądów o otaczającej rzeczywistości. Jest to wbrew pozorom mechanizm oszczędzający wysiłek — umożliwia identyfikację obiektów na podstawie niekompletnych danych, a zatem umysł potrzebuje mniej szczegółów do zrozumienia otoczenia.
Natura złudzeń nie jest w pełni poznana, należy sądzić że nie ma jednego wyjaśnienia dla wszystkich zjawisk. Część z nich jest wynikiem działania narządów zmysłów. Taką naturę posiada na przykład efekt autokinetyczny. Jeśli w ciemności wpatrujemy się w nieruchome światełko, po upływie około 10 sekund zaczniemy dostrzegać jego pozorny ruch! Przyczyną złudzenia jest mimowolny „dryft” — powolny ruch oka.
Prezentację przygotowano w oparciu o : http//samhumor.w.interia.pl http://ee.pwn.pl „Złudzenia wzrokowe – interakcje” Adam Tarnowski
