1 / 22

BLM619 Bilgisayar Ağları ve Uygulamaları

BLM619 Bilgisayar Ağları ve Uygulamaları. OSI AĞ KATMANI (NETWORK LAYER) Trakya Üniversitesi B ilgisayar Mühendisliği 1098105163 Sınmaz Ketenci. İÇERİK. OSI Referans Modeli OSI Referans Modeli Ağ Katmanı IPv4 Protokolü ve Başlık Yapısı IPv4 Adresleme Yapısı

curry
Download Presentation

BLM619 Bilgisayar Ağları ve Uygulamaları

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. BLM619 Bilgisayar Ağları ve Uygulamaları OSI AĞ KATMANI (NETWORK LAYER) Trakya Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği 1098105163 Sınmaz Ketenci

  2. İÇERİK • OSI Referans Modeli • OSI Referans Modeli Ağ Katmanı • IPv4 Protokolü ve Başlık Yapısı • IPv4 Adresleme Yapısı • IPv6 Protokolü ve Başlık Yapısı • IPv6 Adresleme Yapısı • Yönlendirme ve Yönlendiriciler • Yönlendirme Tabloları • Dinamik Yönlendirme Protokolleri

  3. OSI REFERANS MODELİ • ISO tarafından geliştirilmiştir. • Ağ protokollerinin tasarımı konusunda bir yol gösterici olarak kullanılır. • 7 farklı katmandan oluşur ve her katmana özgü protokol veri birimleri(PDU) bulunmaktadır. • Bir referans modelidir, ağ protokollerinin işlevlerini nasıl yerine getireceğini tanımlamaz. • Günümüzde kullanılan ağ uygulamalarının birçoğunun işlevleri ise TCP/IP protokol modeli katmanları ile birebir eşleşmektedir.

  4. OSI REFERANS MODELİ ve TCP/IP PROTOKOL MODELİ

  5. OSI REFERANS MODELİ AĞ KATMANI • OSI Referans Modeli’nin 3. katmanı olarak, veri bağı(data link) ve taşıma(transport) katmanları arasında yer alır. • Uçtan uca veri iletimini sağlayan servisleri içeririr. Ağ katmanı dört farklı süreç içermektedir: • adresleme, • sarma(encapsulation) • yönlendirme(routing) ve • Decapsülasyon • Bu katmana özgü PDU’lar paket ismini alır.

  6. OSI REFERANS MODELİ AĞ KATMANI GÖREVLERİ • Ağ katmanı protokollerinin asıl görevi uçtan uca iletimi sağlamaktır. • Ağ katmanında veri göndermeden önce herhangi bir bağlantı kurulumu ya da hedefin erişilebilirlik kontrolü yapılmaz. • Ağ katmanında paketlerin karşı tarafa güvenli bir şekilde gönderildiğinin kontrolünü yapılmaz. • OSI Referans Modelinde hata ve verinin hedefe ulaşıp ulaşmadığı kontrolleri diğer katmanlara bırakılmıştır.

  7. OSI REFERANS MODELİ AĞ KATMANI ADRESLEMESİ • 3. Katmandaki süreçlerden adresleme ile uçtan uca iletişimi sağlayacak kimlik bilgisi sağlanır. • 3. Katman adresleme yapısı kullanılan ağ katmanı protokolüne özgü bir biçimde tanımlanmalıdır. • Ağ katmanı protokollerinden bazıları IPv4, IPv6, IPX, AppleTalk ve CLNS/DECNet’tir. • Günümüzde yaygın olarak IPv4 ve IPv6 protokolleri kullanılmaktadır.

  8. IPv4 • IPv4 adreslemesi 32 bit olup toplam 4,294,467,295 (2^32) adres sunmaktadır. • IPv4 başlığı taşıma katmanı PDU’sun önüne eklenerek ağ katmanı PDU’su olan paket adını alır. IPv4 başlık yapısı

  9. IPv4 ADRESLEME YAPISI • IPv4 adresi, hiyerarşik yapısı ile aynı ağdaki kullanıcılar için ortak olan IPv4 adresi ağ bölümü ve her bir kullanıcı için tek olan kullanıcı(host)bölümünden oluşur.

  10. IPv6 • IPv6 adreslemesi 128 bit olup toplam 3.4 x 10^38 adres sunmaktadır. • Adreslerin daha kısa gösterilebilmeleri için IPv4’teki gibi 10’luk sistemde değil 16’lık(hexadecimal) sistemde yazılmaktadırlar. • Örnek bir IPv6 adresi aşağıdaki şekilde gösterilmiştir.

  11. IPv4 ve IPv6 BAŞLIK YAPISININ KARŞILAŞTIRILMASI

  12. YÖNLENDİRME ve YÖNLENDİRİCİLER • Bir yerel alan ağındaki kullanıcılara/cihazlara ortak ağ adreslemesine sahip adreslerin atanması ile 3. Katmanda yerel alan ağları tanımlanmış olur. • Farklı yerel alan ağları arasında iletişimin sağlanabilmesi için yerel alan ağının çıkış noktasında trafiğin uygun bir şekilde hedefe ağa yönlendirilmesi gerekmektedir. • Yönlendirme işlemini en az bir arayüzü ile yerel alan ağına, farklı bir arayüzü ile dış ağa erişim sağlayan yönlendirici(router) cihazları yapmaktadır.

  13. YÖNLENDİRME ve YÖNLENDİRİCİLER • Yönlendirici cihazlarının temel görevi aldıkları her bir paketin hedef 3. Katman adresine göre en iyi yolu belirlemek ve paketleri hedefi doğrultusunda iletmektir. • Her yönlendirici en iyi yolun belirlenmesinde kendi üzerinde tuttuğu yönlendirme tablosunu kullanır.

  14. YÖNLENDİRME TABLOLARI • Yönlendirme tabloları, hedef ağlar ve bu ağlara erişim yollarını tanımlayan bilgiler içerir. • Yönlendiriciler aldıkları paketleri yönlendirme tablolarındaki rotalar doğrultusunda, doğrudan hedefine ya da hedefine iletilmek üzere başka bir yönlendiriciye gönderebilirler. • Eğer yönlendiricilerin aldıkları paketlerin hedef 3. Katman adresleri yönlendirme tablosundaki rota ile eşleşmez ise yönlendiriciler bu paketleri çöpe atarlar.

  15. YÖNLENDİRME TABLOLARI • Yönlendirme tablosunda, doğrudan bağlı rotalar, statik rotalar ve dinamik rotalar olmak üzere 3 tipte rota bulunmaktadır. • Doğrudan bağlı rotalar • Doğrudan bağlı olmayan uzak rotalar • Statik Rotalar • Dinamik Rotalar

  16. YÖNLENDİRME TABLOSU

  17. DİNAMİK YÖNLENDİRME PROTOKOLLERİ • Mevcut ağların sayıları ve durumları zaman içerisinde değişebilmektedir. • Bu değişikliklerin ağ yöneticilerinin tarafından el ile kısa sürede ve doğru bir biçimde yönlendiricilere girilmesi mümkün değildir. • Yönlendiriciler arasında dinamik yönelendirme protokolleri kullanılarak yönlendirme tablolarının sürekli güncel tutulması sağlanmaktadır.

  18. DİNAMİK YÖNLENDİRME PROTOKOLLERİ • Dinamik yönlendirme protokolleri iki ana başlıkta incelenir. • İç ağ geçidi(IGP) dinamik yönlendirme protokolleri • Dış ağ geçidi(EGP) dinamik yönlendirme protokolleri Büyük ağlar içerisinde • Büyük özel ağlar içerisinde genellikle IGP protokolleri kullanılırken • Büyük ağlar arasında ve İnternet üzerinde EGP protokolleri kullanılmaktadır.

  19. IGP DİNAMİK YÖNLENDİRME PROTOKOLLERİ • IGP protokolleri iç ağdaki cihazlar arasında rota paylaşımı için kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir. • IGP dinamik yönlendirme protokollerinden bazıları: • RIPv1, RIPv2, RIPng (Routing Information Protocol) • IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) • EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) • OSPF, OSPFv3 (Open Shortest Path First) • IS-IS (Intermediate System to Intermediate System)

  20. EGP DİNAMİK YÖNLENDİRME PROTOKOLLERİ • İnternet servis sağlayıcılar(İSS) arasında ya da diğer büyük kurumlar ile İSS’ ler arasında rota bilgilerinin paylaşımı için kullanılan dinamik routing protokolleridir. • Günümüzde en yaygın kullanılan dış ağ geçidi protokolü BGPv4(Border Gateway Protocol)’dir. • BGP, AS (Autonomous System) numaralarını kullanarak AS’ler üzerinden rota bilgilerini taşır. Yol seçiminde “attribute” değerlerini kullanır.

  21. IGP ve EGP KULLANIMI

  22. Teşekkürler

More Related