E N D
Que unha, dole...! Que tele, catole...! Que ata vinte podías contar!
Quéreme, non me quere, quéreme!
A casa dos contos, como podes ver, ten un chamador de “había unha vez”.
Ó chegar a lúa no cuarto minguante ponse de porteiro un gordo elefante.
Verde está o mar cando o miro polo cadro da ventá: pelo verde, verde peito, ollos de verde mazá; por un val do seu costado, ráchalle unha barca o sal, mil peixes descoñecidos berran sen poder berrar
Amar Andar Bailar Cantar Chorar Chover Comer Descubrir Enfadarse Envellecer Escribir Estrear Medrar Miraroceo Mirar omar Morrer Navegar Orar Rir Ser Ser pobre Soñar Viaxar Vivir Xear
E colorado, colorín... este conto non ten fin.