Zelf na iedere bladzijde even klikken

1. 25 Jaar Aquarium ervaringen met muziek van de Onydilijn door Maarten Koek Zelf na iedere bladzijde even klikken

2. met goedkeuring van martin is deze powerpoint op de site geplaatst bep

3. Een stukje geschiedenis vooraf Op ruim dertienjarige leeftijd ging ik al op een logger varen. Dat schip had een lengte van 36 meter, en een breedte van 6,74 met een diepgang van 3,07. Dat was nog met drie zijlen. Het voorste zijl heet de staffok, dan kreeg je het groot midden zijl en achterop het schip het gatzijl. Die laatste zorgde er voor dat je op de wind bleef liggen. En er stond een motor van 250PK werkspoor in.

4. De naam van de logger was… AMBON

5. We zaten daar met 16 man op. Daarvan was ik dan de jongste, de zogenaamde afhouder. Dat hield in dat je alle nachten achter de winch(lier) stond om een reep. De reep is een touw van ongeveer drie cm dik en een kilometer lang dat onder het net hangt waar je de vleet mee naar binnen haalt. Soms bleef je drie tot vier weken weg. Als je dan een keer thuis kwam dan was dat maar voor 36 uur. Daarna ging je weer naar zee het was hard werken en soms was je dagen lang bezig met maar een paar uurtjes slapen tussendoor.

6. Een net is tien meter lang en dat maal honderd netten. Om het net drijvend te houden zaten er boven aan allemaal drijfklossen. Tussen elk net zat een touw, dat noemde wij een seizing, waar dan weer een blaas aan zit (een blaas is een soort skippie bal) Na vijftig netten zat er een joontje tussen (dat is een grote dobber) met een vlaggetje er aan. Dat was voor ons een teken dat we een halve vleet hadden en dan gingen we een welverdiend bakkie koffie drinken.

7. Zo`n vleet kon dan wel eens stampvol met haring zitten. Dat betekende wel een last (zijn 17 tonnen haring en in elke ton zitten ongeveer 1000 haringen) dus plus minus 17000 haringen in een net. Als je dan zo`n vleet binnen haalt lijkt het net of je een zilveren deken binnen haalt. Zolang de haring leeft gaat het nog wel makkelijk om een net binnen te halen, maar als je dan een dag verder was met de vleet binnen te halen gingen de haringen dood en dan gaven ze niet meer mee. Het werd zelfs zo erg dat als je de netten niet op tijd binnen had gehaald de laatste netten begonnen te zinken Al met al heb ik 9 jaar op de visserij gevaren en wel een paar honderd duizend haringen gekaakt dus ben ik eigenlijk een vis moordenaar maar het was mijn werk

8. Menig van mijn gevangen harinkjes is ooit smaakvol verorbert aan de viskar van “ Ome Arie” Die had zijn standplaats op de hoek van de Jan Blankenstraat en het Stationsplein

9. De haring visserij duurde meestal van begin mei, vlaggetjesdag , tot half december (dat noemde ze afsnijden) Vlaggetjesdag

10. < Onderricht op de visserijschool door onderwijzer T. de Bruin. In de winter kreeg je WW en dan ging je naar de visserijschool Van de directeur moest je wel een stempel bewijs krijgen om aan te tonen dat je op school was geweest.

11. Er waren ook winters bij dat je allerlei klusjes deed zoals b.v brievenbezorger bij PTT post. Ook in de tuinderij en bij de Bodengravense kisten fabriek in Honselerdijk heb ik gewerkt.. De laatste winters zat ik op de machiniste school in Scheveningen waar ik dan ook mijn diploma`s heb gehaald.

12. Oude Haagweg links is het complex van de rubberfabriek “Vredestein” Daarna ging ik in dienst. Na mijn diensttijd was ik werkzaam als Co2 lasser in de kassenbouw en bij Vredestein als onderhoud bankwerker. Later ging ik op de wilde vaart, in functie als tweede machinist, op een kuster werken. Twee maal zes maanden op Marokko Bordeaux en visa versa!

13. Het begin van het aquarium gebeuren Op een gegeven moment ging ik solliciteren bij de Shell. Ik werd aangenomen als machinist op de binnenvaart tankers. Met die tankers vervoerde wij ruwe olie naar allerlei depot`s door heel Nederland en kwamen wij ook o.a bij de Hoogovens in IJmuiden. Dat was in de staalhaven waar we dan moesten lossen.

14. De Staalhaven van IJmuiden In die haven krioelde het van de gupjes. Als je daar een stukje brood ingooide kwamen er honderden guppen op af, dus die ving je dan en dan sorteerde je de mooiste (mannetjes) er uit. Zo hadden we dan uiteindelijk een viskom op de brug in de messroom en in mijn hut staan. En zo is het dus begonnen!

15. Het kon niet uitblijven! Bij ons thuis in de vensterbank kwam er natuurlijk ook eentje te staan!!!! Nu hadden wij een wandmeubel met in het midden twee laden met een ruimte er onder en in die ruimte zou nou net een klein aquarium in kunnen staan. Ik had het er al eens met mijn vrouw over gehad om daar een aquarium in te plaatsen, maar daar was helemaal niet zo voor te porren, ze was bang dat de kast beschadigd zou worden. Maar in mijn gedachte groeide eigenlijk een plannetje. Ik wist namelijk dat mijn vrouw een paar weken later van plan was om samen met haar zusters ergens in Nederland twee dagen te gaan stappen!

16. Bij een aquariumzaak, ik weet niet meer welke, bestelde ik een bak met de maten die in de ruimte van de kast zou passen. Op de bewuste dag dat mijn vrouw met haar zusters weg was ging ik thuis aan de slag om het aquarium in te bouwen. Natuurlijk met alles er op en aan. De onderste la werd gebruikt om er de twee TL- lampen in te zetten en om de schakelaars te monteren. De volgende dag was het klaar en het zag er heel mooi uit, nu nog afwachten wat mijn vrouw er van zou vinden. Nou dat viel gelukkig allemaal wel mee, ook zij vond het wel mooi. En zo groeide eigenlijk mijn hobby en de liefde voor het aquarium gebeuren.

17. Maar het ging natuurlijk met zo’n bak niet altijd even goed. Dus dan ga je eens om je heen kijken of er mensen zijn die er verstand van hebben. En zo ben ik op de een of andere manier bij de aquarium vereniging “DE SIERVIS” terecht gekomen. Inmiddels ben ik daar bijna 25 jaar lid van. Nu na zoveel jaren met ups en downs, gelukkig meestal ups, heb ik veel geleerd van andere aquarium liefhebbers die toentertijd voor mij klaar stonden. Ze hielpen mij met goede raad, vaak ook wel eens te veel goede raad!! Geduld dat is de beste goede raad!

18. En hoe ging het verder We gaan weer terug naar het begin van de eerste bak. Daar kwamen natuurlijk allerlei visjes in, waaronder de gevangen guppen uit de staalhaven van IJmuiden. Bijtjes, kersenbuiken, maanvissen, neontetra`s, vuurneon`s black molly`s, zwaarddrager`s. Eigenlijk alles wat maar zwemmen kon. En ja natuurlijk de planten, wat later bleek, toch ook een hobby van mij te zijn.

19. Na een of twee jaar, dat weet ik niet meer, maar toch met aardig wat ervaring in planten ging ik ook wat selectiever te werk met de keuzen van de vissen,dus niet te veel verschillende vissen in een te kleine bak. Maar met twee kleine schooltje`s vis, had ik toentertijd nog geen idee van bodem, midden en boven aquarium vissen. Er zat in het aquarium alleen een lucht pompje in met een bruissteentje met hier en daar een stuk lavasteen in de bak en planten. Al met al was ons bakje toch een mooi plaatje zeker in de avond als het donker was met een TL-grolux lampje erboven dat gaf zo mooi licht inval in de bak en op de visjes. Maar om dat het zo mooi is wil je eigenlijk wel een grotere bak dus zijn we hier en daar gaan informeren wat een bak van ongeveer twee meter koste nou dat was in die tijd toch een hoop geld. Tot dat er op een dag in 1978 een advertentie in de krant van Maasluis stond. Te Koop, een aquarium van 200x57x45 . Wij er op af, het was ergens in de beurt bij het winkelcentrum Palet in Maassluis

20. De bak zag er niet uit hij was helemaal van ijzer met een voorruit vol krassen die in een dikke laag kitzat. Er zat een hele hoge kap van wel 25 cm op. Nou mijn vrouw zag het weer niet zitten maar ik heb haar toch over weten te halen om de bak toch te kopen. Toen moesten we er nog voor zorgen dat er in de kamer plaats werd gemaakt voor de bak. Dat werd dus meubels verschuiven. Zo gezegd zo gedaan en toen kon de bak er komen. Daar moest dus heel wat aan gedaan worden o.a. een nieuwe voorruit. Met veel moeite hebben we de oude ruit er uit gehaald, die moest er uitgeslagen worden. Daarna de hele bak met een roterende staal borstel schoon gemaakt en in de ijzermenie gezet met een speciale primer er nog extra over heen. Daarna de bak op zijn kant gelegd en helemaal rondom, waar de voorruit in moest komen, in de silicone gezet. Toen de ruit er voorzichtig ingelegd en er langzaam in gedrukt totdat aan alle kanten silicone te voorschijn kwam. Nadat de silicone was uitgehard, wat  24 uur duurt, de bak afgevuld met water en hem 3 dagen zo laten staan om de zuren van de silicone uit te laten weken. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan was er ook geen lekkage. Toen konden we de bak verder inrichten, dus achterwand er in de voedingbodem er in met wat lavasteen, kienhout en een heel veel planten o.a. waterpest en andere snel groeiende planten er in maar nog geen vissen. Er moest ook nog een nieuwe kap gemaakt worden. Maar die kap moest niet zo hoog worden als er op gezeten had. In de kap moesten TL lampen geplaatst worden. Op het einde van de buizen had ik rubbers die onder de poten van keuken stoelen zitten (en dat heb ik nog steeds zo). Bij mijn zwager heb ik toen ook een hobby trol gekocht dat is een tijdklok met 3 verschillende start en stop tijden om de LT lampen te regelen Dan moest er natuurlijk nog een pomp in komen, met aan en afvoer slangen. In het water ging er toen ook nog een bruissteen want dat was zo`n mooi gezicht al die bellen (Zuurstof) in het water.

21. Toen dat allemaal was aangesloten kon het water via de pomp circuleren waarin allerlei soorten filter materialen zaten. Zoals b.v. aquarium watten (wat vuil uit het aquarium water haalt en er bacteriën in opslaat) verder porseleinen pijpjes (hoe groter het oppervlakte van de pijpjes des ter beterde biologische opname is) en dan ging er ook vaak actief kool in. Actief kool haalt weer de kleurstoffen uit het water zodat het water helder blijft. Ja toen moesten er nog vissen in ik weet niet meer wat voor soorten er toen in allemaal gingen, maar net als het eerste bakje in de kast, van alles en nog wat, in iedere geval veel te veel verschillende soorten vis. Maar goed, ik had in ieder geval toch wat ervaring opgedaan bij de aquarium vereniging. Vooral Gerard Hartman kreeg ik veel goed advies. Gerard wist wel wat voor soort planten er in moesten, en dat waren hele mooie, o.a Ammania Cracilles, Aponogeton ulvaceus, Altarnanthera Reineck ii en nog vele andere soorten. De planten stonden dan in mooie groepjes bij elkaar van laag naar hoog, zo naar de achterwand toe.

22. Ja en dan zoveel planten bij elkaar van verschillende continenten in een aquarium dat vind je over de hele wereld niet. Dat wil dus zeggen dat het met sommige planten niet altijd even goed gaat. Maar al doende leert men!!!!!! Op een zeker avond, dat was in 1980, vroeg onze toenmalige voorzitter Piet van Vliet wie er mee wilde doen met de huiskeuring. Eerst durf of wil je niet mee doen omdat je bang bent dat het toch niks word met je bak, maar dan word je toch overgehaald dus doe je mee. Met nog 14 leden van de aquarium vereniging heb ik mij opgegeven. Uiteindelijk ben ik als twaalfde geëindigd de toenmalige keurmeester was de Hr. ‘t Hoofd, ik had toen 112 punten. Inmiddels is de puntentelling nu heel anders. Wat mankeerde er dan zoal aan? Wel volgens de keurmeester te veel vissen, te veel soorten grind, te hoog tegen de voorruit aan en nog wel een paar dingen die niet goed waren. Maar goed ik had er toch weer wat van geleerd en ging noch beter mijn best doen om mijn bak nog mooier te maken.

23. In 1981 deed ik weer mee en nu was het aantal deelnemers gestegen naar 23. Ik behaalde met de huiskeuring de zevende plaats. Nog steeds geen eerste, dus wat was er nog niet goed? Ik had kardinaal tetra`s en neons door elkaar verders geen oppervlakte vissen en het wateroppervlakteniveau was te laag. Vlakte water mag je niet zien en geen thermometer op de voorruit. Wel heb ik toen een Bonds diploma gehad. In 1982 heb ik weer mee gedaan en werd ik van de tien deelnemers vierde. En wat mankeerde er toen weer aan? Wel het wateroppervlakte was nu te Hoog!! Diverse vissen te groot? Te kleine scholen vis en te jonge vissen? Je zou toch zeggen jong beginnen oud eindigen, ik had toen 123,5 punten en mijn tweede Bonds diploma. In 1983 was de keurmeester weer Hr ‘t Hoofd en die zag toen wel dat ik vooruit was gegaan met mijn aquarium ik kreeg toen 121 punten.De opmerkingen waren toen weer te veel vissen en veel soorten te klein. Je zou zeggen je doet het ook nooit goed .Van de twaalf deelnemers werd ik toen vierde en weer een Bonds diploma. Maar toen in 1984 kwam de grote klapper.Een van de betere keurmeesters de Hr. W.A.Tomey deed toen de keuring . En… van de twaalf deelnemers werd ik de eerste!! Ik kreeg ik toen een heuse wissel beker mee naar huis.

24. Met de huiskeuring in 1984, zag de bak er zo uit Plattegrond Mijn trots, mijn aquarium

25. Einde Maarten Koek 2005 Klik om te stoppen