300 likes | 450 Views
Jorgen Randers 2052. A Global Forecast for the Next Forty Years A Report to the Club of Rome C ommemorating the 40th Anniversary of The Limits to Growth. Granice wzrostu 1973, s. 38. Problematyka obu prognoz. Granice wzrostu 1972. Prognoza 2052. Ludność i konsumpcja,
E N D
JorgenRanders2052 A Global Forecast for the Next Forty Years A Report to the Club of Rome Commemorating the 40th Anniversary of The Limits to Growth
Problematyka obu prognoz Granice wzrostu 1972 Prognoza 2052 Ludność i konsumpcja, Energia i CO2, Produkcja żywności (obciążona zmianami klimatu), Duchowa przyszłość (m.inn. władza, megamiasta, internet, armia), Duch czasu 2052 (lokalność, rola państwa, sieć indywidualistów, międzygeneracyjna sprawiedliwość) • Ludność, • Uprzemysłowienie, • Zanieczyszczenie środowiska, • Produkcja żywności, • Zasoby naturalne
Jakie metody • „Migawki” przyszłości (ekspertyzy) w wykonaniu ok. 40 ekspertów, • Symulacje komputerowe, • Systemy równań opisujących świat, • Paradygmatem jest ogląd świata w stanie chwilowej równowagi z punktu widzenia Zachodu,
5 głównych problemów do 2052 • Czy koniec niekontrolowanego kapitalizmu? • Czy koniec ekonomicznego wzrostu? • Czy koniec spowolnionej (nieskorej) demokracji? • Czy koniec międzygeneracyjnej harmonii? • Czy koniec stabilnego klimatu?
Czy koniec kapitalizmu? • Kapitalizm przez stulecia przyniósł sukcesy, wykazał się dużą zdolnością adaptacyjną, ale jednocześnie niekontrolowany kapitalizm skoncentrował bogactwo w rękach nielicznych, • Ludzie w dojrzałych gospodarkach już zauważają brak wzrostu dobrostanu, • Narasta polaryzacja i niesprawiedliwość w podziale • Nadmierny wzrost i konsumeryzm, gazy cieplarniane oraz brak decyzji rządów skutkuje w 2052 globalną degradacją środowiska, nędzą w ROW i niesprawiedliwościami w innych krajach. • Zbyt wolna i niewystarczająca odpowiedz ludzkości na wyzwania (błędy kapitalizmu) zdominuje globalny rozwój na ponad 40 lat!
Czy koniec ekonomicznego wzrostu • Konieczność ograniczenia konsumpcji w Azji – naśladownictwo Zachodu prowadzi do katastrofy, (nadrozwój Zachodu był krytykowany już przez JPII), • Przyszłość: brak tanich zasobów i przestrzeni wymusi rozwiązania proekologiczne
Quellehorreur ! Voyez cette autoroute saturée et avouez sincèrement qu’il est préférable de vivre dans des cités beaucoup moins peuplées. Une Ville qui soit “vivable” ne devrait pas dépasser 500 000 âmes.
Czy koniec (spowolnionej) demokracji? • Rozmyślania i konsultacje ubrane w biurokratyczne procedury spowalniają procesy decyzyjne w demokracjach, • Czy demokracja zgodzi się na silną władzę (szybszy proces decyzyjny)? • Istnieje baza intelektualna dla racjonalnej (sensownej polityki), • Regionalizacja procesów decyzyjnych (bo 193 kraje nie przyjmą zgodnie rozwiązań), • Po serii kolejnych kryzysów finansowych ok. 4 dekady XXI w. dojdzie do przyjęcia priorytetu dla szybkiej (choć bolesnej) zmiany w gospodarce światowej – poprzez poparcie dla długoterminowych inwestycji w kluczowe sektory.
Czy koniec międzygeneracyjnej harmonii? • Od ponad 100 lat każda generacja wkraczała w rosnący świat w lepszym kształcie, co oznaczało dłuższe życie w lepszym zdrowiu, lepsze wykształcenie i perspektywy, • Dzisiejsza młodzież już dziedziczy po rodzicach długi, bezrobocie, niejasne perspektywy i brak szybkich rozwiązań palących problemów, • Sytuacja podobna do Wiosny Ludów 1848, gdyż przyszłość nie wygląda na atrakcyjną dla młodych, • Niesprawiedliwość pokoleniowa to bomba z czasowym zapalnikiem, (stara generacja chce korzystać jeszcze 30 – 40 lat ze swoich emerytur, a młodzi mają na to pracować?) • Godne życie i praca dla młodych, również jeszcze nie urodzonych, • Rozpadnie się paradygmat konsumeryzmu i cywilizacji „śmieci”,
Co przyjdzie? • Kultura konsumeryzmu zastąpiona zostanie przez elementy kultury długookresowo dostarczającej satysfakcji i szczęścia, • Konkurencję i eliminowanie słabych (dominacja) zastąpi kooperacja, • Wielokulturowość to wyższy poziom globalnego społeczeństwa, • Nowe rozumienie wspólnoty podniesie wartość rozwiązań kolektywnych (zbiorowych), • To finał wcześniejszych niepokoi i rewolucji międzygeneracyjnej.
Czy koniec stabilnego klimatu? • Rosnący poziom emisji CO2 • Destrukcja przyrody, zmiany klimatyczne oraz odpady radioaktywne, • Globalne ocieplenie to: • Podniesienie się poziomu oceanów, • Likwidacja do 2100 wielu gatunków roślin i zwierząt, • Od Szczytu Ziemi w 1992 poziom CO2 rośnie, • Projekcje temperatury Ziemi wskazują na wzrost między 1,8° a 2,2°C!, • Ekstremy pogodowe to przyszłość wszystkich! – susze i powodzie.
Ludność i konsumpcja • Szczyt demograficzny Ziemi – 2040, tj.8,1 mld osób, a 7 mld ok.2075 r. Krytyka, bo inni (Haub) sądzą że będzie 9,6 mld! • Stagnacja demograficzna spowodowana przez wzrost oczekiwań konsumcyjnych, lepszą edukację, poprawę zdrowia co doprowadzi do ograniczenia liczby dzieci w rodzinach, • Wiele krajów wysokorozwiniętych już ma za sobą wyże demograficzne, • Tendencja widoczna: od 4,5 dziecka na kobietę do 2,5 w ciągu 40 lat. (Libia z 7 na 2 między 1990 a 2010!), • Wiele krajów już ograniczyło liczbę urodzeń, • Tendencja przeciwna ujawni się przez religie.
Zasoby siły roboczej i produkcja • Wiek 15 – 65 i zróżnicowania regionalne, • Globalnie szczyt zasobów ludzkich to 2035r., ale: • Postawa kobiet zadecyduje: przejście ich z bezpłatnej pracy domowej do pracy płatnej może zmienić rynek pracy w wielu krajach, • Produkcja (GDP) stopniowo zwolni tempo, ale w 2052 to będzie 2,2 razy więcej niż 2012. • Pojawi się problem dojrzałych gospodarek
c.d. • W krajach wysokorozwiniętych spadająca liczba ludności i zasoby pracy zwolni GDP co będzie skutkować problemami podziału wytworzonego placka. • Napięcia socjalne w krajach bogatych, • Wzrost ekonomiczny po 40 latach od LtG jest głównym priorytetem polityków i wszystkich • 2052, Chiny będą bardziej wydajne od krajów Ameryki i Europy (te mogą pozostać z poziomem 2010)
Nowe inwestycje • W rozwój i stosowanie substytutów dóbr rzadkich takich jak ropa, gaz… • Ucieczka od atomu na rzecz energii solarnej, wodnej i wiatrowej, • Rozwój i stosowanie rozwiązań dla groźnych emisji takich jak: freony, SO2, NOX i gazy cieplarniane, • Zastąpienie „bezpłatnych” usług przyrody (woda z lodowców, woda z podziemnych źródeł dla rolnictwa), • Naprawianie szkód z okresu poprzedniej aktywności ludzkości, • Ochronę przed skutkami zmian klimatycznych, • Odbudowę osiedli i zniszczonej infrastruktury spowodowanej przez ekstremy pogodowe, • Eksplozja kosztów spowodowanych adaptacją i katastrofami, • Państwa będą coraz bardziej wciągane w całościowe rozwiązywanie problemów
5 regionów • USA • OECD (bez USA) – 20 krajów UE + Japonia, Kanada, Islandia, Norwegia, Szwajcarja, Australia, N. Zelandia, Płd. Korea, Chile, Izrael, • China, Hong Kong, Macau • BRISE – Brazylia, Rosja, Indie, Płd. Afryka, Indonezja, Meksyk, Wietnam, Turcja, Iran, Tajlandia, Ukraina, Argentyna, Wenezuela, Arabia Saudyjska, • ROW – The Rest of the World
2052 - GDP na osobę rocznie • USA – 73 000$ • Chiny – 56 000$, • OECD bez USA – 63 000$ • Chiny od 1978 do 2052 zrównają się z Zachodem
Nowy ład globalny – 5 regionalnych scenariuszy USA 1970 - 2050 Chiny 1970 - 2050
Przewidywane standardy życia OECD bez USA 1970 - 2050 BRISE 1970 - 2050
Przewidywane standardy życia Chiny 1970 - 2050 RoW 1970 - 2050
Duch czasu w 2052 • Fragmentacja – więcej uwagi na lokalnych rozwiązaniach, • Nowy paradygmat: mniej utrwalania ekonomicznego wzrostu, • Modyfikowany kapitalizm: mocniejsza rola rozsądnego rządu, • Kolektywna kreatywność – sieć inspirujących jednostek, • Międzygeneracyjna niesprawiedliwość
8 prostych pytań o przyszłość • Czy będę biedniejszy? • Czy będzie wystarczająco dużo pracy? • Czy dotkną nas problemy klimatyczne? • Czy energia będzie droższa? • Czy młodsza generacja zaakceptuje ciężary nałożone mu przez starszych? • Czy światowe przywództwo USA zostanie pokojowo przejęte przez Chiny? • Czy będziemy mieli mocniejsze państwo? • Czy świat 2052 będzie lepszy od dzisiejszego?
Prognoza 2052 a Polska 2050 • Podobieństwa w demograficznej diagnozie ludności, produkcji, roli państwa, • Funkcjepolskiej prognozy: edukować, ostrzegać, motywować do zmian.
Konkluzje • Filozoficzna: Jedność rodzaju ludzkiego jest i będzie zagrożona (J.P.II), • Pragmatyczna: Możność wyborów priorytetów rozwojowych na szczeblu państwa i regionów!