Download
1 / 8
80 likes | 217 Views
Deregulering geeft mensen een excuus om afzien van na te denken over iemand anders dan zichzelf. Dat is het laatste wat dat we nodig Peter Mandelson deze week voorgesteld dat hoe “we come te pakken met het feit dat het internet is het geven van toegang van het publiek aan onbevestigde, onverteerd en onbemiddelde nieuws, alles in naam van vrijheid van meningsuiting, een van de belangrijkste kwesties van de 21ste eeuw wordt”. Zijn opmerkingen werden veroorzaakt door de publieke verontwaardiging over de zon publicatie van naakt foto’s van Prins Harry, nadat ze al beschikbaar op het internet waren, te worden bekeken door iedereen in Groot-Brittannië die wilde kijken. Hij heeft een punt. Maar het is een veel bredere punt dan hij het acht van. Het web heeft filosofisch, gewoon het long-running en zinloze pseudo-battle die libertarisme v autoritarisme is geïntensiveerd. In de afgelopen decennia, hebben libertarian argumenten bereikt hun meest concrete succes in de economie. Deregulering en de ontspannen aanvaarding van mensen steeds stinkend rijk werden ondersteund door de commissarissen Mandelson en arbeid. Inderdaad, Mandelson de zorgen over de gedereguleerde internet zijn grotendeels gericht op het verlies van winst aan de traditionele media die heeft volgde. Het lijkt erop dat de Mandelson indachtig deregulering is goed als het leidt tot winst, en slecht als het vernietigt winst. En niet alleen in de Mandelson gedachten – velen hem eens. Mandelson de opmerking illustreert een veronderstelling dat is in grote lijnen geabonneerd, maar zelden rechtstreeks vermeld. Dat winstgevendheid een maatregel van de moraal is. De reden die dit idee is zelden stemhebbend hardop, zelfs door zijn meest fervente gelovigen, is omdat de absurditeit dan duidelijk is te zien. Maar het is precies het argument kanselier George Osborne wordt herhaald wanneer hij nog eens benadrukt dat verdere belastingen op de stinkend rijk zal rijden “degenen die welvaart genereren”, degenen die welvaart gener
E N D
THE TYLER GROUP http://domestic.tylergroupservices.net/blog/van-drugs-naar-banken-voor-het-web-blijft-de-strijd-over-verordening/
Van drugs naarbankenvoor het web blijft de strijd over verordening Dereguleringgeeftmenseneenexcuusomafzien van natedenken over iemandandersdanzichzelf. Dat is het laatstewatdat we nodig Peter Mandelsondeze week voorgestelddat hoe “we come tepakken met het feitdat het internet is het geven van toegang van het publiekaanonbevestigde, onverteerd en onbemiddeldenieuws, alles in naam van vrijheid van meningsuiting, een van de belangrijkstekwesties van de 21ste eeuwwordt”.
Zijnopmerkingenwerdenveroorzaakt door de publiekeverontwaardiging over de zonpublicatie van naaktfoto’s van Prins Harry, nadatze al beschikbaar op het internet waren, tewordenbekeken door iedereen in Groot-Brittannië die wildekijken. Hijheefteen punt. Maar het is eenveelbredere punt danhij het acht van. Het web heeftfilosofisch, gewoon het long-running en zinloze pseudo-battle die libertarisme v autoritarisme is geïntensiveerd.
In de afgelopen decennia, hebben libertarian argumentenbereikthunmeest concrete succes in de economie. Deregulering en de ontspannenaanvaarding van mensen steeds stinkendrijkwerdenondersteund door de commissarissenMandelson en arbeid. Inderdaad, Mandelson de zorgen over de gedereguleerde internet zijngrotendeelsgericht op het verlies van winstaan de traditionele media die heeftvolgde. Het lijkteropdat de Mandelsonindachtigderegulering is goedals het leidt tot winst, en slechtals het vernietigtwinst. En nietalleen in de Mandelsongedachten – velen hem eens.
Mandelson de opmerkingillustreerteenveronderstellingdat is in grotelijnengeabonneerd, maar zeldenrechtstreeksvermeld. Datwinstgevendheideenmaatregel van de moraal is. De reden die ditidee is zeldenstemhebbendhardop, zelfs door zijnmeestferventegelovigen, is omdat de absurditeitdanduidelijk is tezien. Maar het is precies het argument kanselier George Osborne wordtherhaaldwanneerhijnogeensbenadruktdatverderebelastingen op de stinkendrijkzalrijden “degenen die welvaartgenereren”, degenen die welvaartgenererenwordt inherent goed, in zowel de moraal en de praktischezin.
Ikzattedenken over dezekwestieseerder in de week, in het licht van eennieuwe Tyler groep Hand en hamerverslagsuggereertdat onder-18s die roken van cannabis permanent beschadigenhun IQ. De markt in recreatieve drugs is, natuurlijk, volledigniet-gereglementeerde, illegaal. Toch is het zeerwinstgevendook, dus het bloeit, de illegaliteit toe tevoegeneen glans van extra attractievoorrisico-liefhebbers (waaronderjongemensen), die waarschijnlijkzijntewillenproberen drugs.
Het feitdatereendringendebiologischeredenwaaromtieners in het bijzondermoetenwordenbeschermdtegengebruik van cannabis zoumoetenzijneensterk argument voor het toestaan van verantwoordelijkvolwassen cannabis-gebruikerstoeganghebben tot eenjuridischemarkt. Ditzou de illegalemarkt minder perversglamoureuze, evenalskleinere, en daaromgemakkelijkermakenaan de politie. Geentwijfel, zal het tegenovergestelde argument blijvenheersen, echter met volwassengebruikerswaarschijnlijkzelfsmeerhartstochtelijkwordengezienals The Problem, voor de ondersteuning van eenillegalemarkt die kinderen in gevaar (onder de velefuncties van uitbuiting en barbaarse) brengt. Die gebruikers, op zijnbeurt, zalafnemenomhungewoontenteveranderenalszekwalijkwetten die zoernstig de keuzes van hunpersoonlijkelevenbeperken. Libertariërs versus authoritarians – het is ingewikkeld.
Alleverordeningkancontraproductiefzijnwanneertoegepastzondergedisciplineerd en consensuelegedachte over wat het is eromtebereikenvoor de samenlevingalsgeheel. Het is veelbelangrijkervoorwilwordengrondigbegrependanvoor procedures die moetenwordenslaafsgevolgd. De laatstecursusonderdruktindividuelegedachte, betrokkenheid en verantwoordelijkheid, dat is precieswat is zoweerzinwekkend over autoritarisme. Deregulering, maar-geeftzoals we in de bancaire sector zagen, nu met het internet zien, en blijvenomtezien in de marktvoorillegale drugs-menseneenexcuusomafzien van gedisciplineerdedenken over iemandandersdanzichzelf, die is ookverwerpelijkzijn. Beideuiterstenverlichtenmensen van hunverantwoordelijkheidomnatedenken over de brederegevolgen van hunacties. En dat is het laatstewat de mensnodighebben.
