Wielka Emigracja

1. Wielka Emigracja PO UPADKU POWSTANIA LISTOPADOWEGO (1830-1831)

2. Wielka Emigracja(1831-1847)-emigracja polityczno-patriotyczna po upadku powstania listopadowego. W skład Wielkiej Emigracji wchodzili: oficerowie i żołnierze Powstania, członkowie Rządu Narodowego, artyści i politycy, przedstawiciele szlachty i inteligencji. Emigranci osiedlili się we Francji, Wielkiej Brytanii. Głównym ośrodkiem życia emigranckiego był Paryż.

3. Najwybitniejsi przedstawiciele Wielkiej Emigracji Adam Mickiewicz-(ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu albo Nowogródku, zm. 26listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz i publicysta polityczny. Był uważany za jednego z najwybitniejszych poetów polskiego romantyzmu. W 1830 roku Mickiewicz próbował dostać się do Powstania Listopadowego. W Wielkopolsce poeta prawdopodobnie czekał na upadek powstania, a gdy to nastąpiło, wziął udział w Wielkiej Emigracji, wyjeżdżając najpierw do Drezna, a później do stolicy Francji, gdzie spędził kilka lat. W okresie Wielkiej Emigracji napisał m.in. „Dziady” część III, „Pan Tadeusz”. Ze względu na pozycję społeczną i aktywność w polskich środowiskach patriotycznych Adama Mickiewicza uznaje się powszechnie za czołowego reprezentanta Wielkiej Emigracji.

4. Juliusz Słowacki-(ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – jeden z najwybitniejszych poetów polskich doby romantyzmu, dramaturg i epistolograf. Obok Mickiewicza i Krasińskiego określany jako jeden z Wieszczów Narodowych. Utwory Słowackiego, zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją narodu polskiego, podejmowały istotne problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, z przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Podczas Wielkiej Emigracji napisał takie dzieła jak „Kordian”(1834), „Balladyna”(1839) oraz poemat miłosny „W Szwajcarii”(1839).

5. Zygmunt Krasiński- (ur. 19 lutego 1812 w Paryżu, zm. 23 lutego 1859 tamże) jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu. Najbardziej charakterystycznymi cechami pisarstwa Krasińskiego była: jego obsesja cierpienia, zagłady i śmierci, a przy tym wewnętrzny konflikt między życiowym konwenansem, a etosem romantycznej walki narodowowyzwoleńczej, które dały obfity plon w postaci twórczości literackiej pełnej frenezji, obrazów piekielnych oraz ostrych dysonansów na tle religijnym i społecznym. Dzieła Krasińskiego z okresu Wielkiej Emigracji to: „Nie-Boska komedia”, „Irydion” i „Przedświt”.

6. Fryderyk Chopin-(ur. 22 lutego lub 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 roku w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Chopin jest uważany za jednego z najważniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu. 5 listopada 1830 roku Chopin na zawsze opuścił Polskę – wyjechał z Kalisza i przez Wrocław udał się do Drezna. Pojechał do Monachium i w końcu udał się do Paryża. W czasie drogi Chopin napisał dziennik (zwany „Dziennikiem stuttgarckim”), przedstawiający stan jego ducha podczas pobytu w Stuttgarcie, gdzie ogarnęła go rozpacz z powodu upadku powstania listopadowego. Wedle tradycji, powstały wtedy pierwsze szkice do Etiudy „Rewolucyjnej”. Utwory tego okresu wypełnione są dramatyzmem, który z wolna zaczyna dominować w twórczości kompozytora.

9. Paryż-główny ośrodek życia emigranckiego podczas Wielkiej Emigracji Zabytki Paryża: 1.Panteon 2.Katedra Notre-Dame 3.Luk Triumfalny w Paryżu (powstał w 1836 r.) 4.Kościół świętej Magdaleny (powstał w 1842 r.) 3 1 4 2

10. PREZENTACJĘ przygotowali:MICHAŁ ZASTĘPA,MATEUSZ KRZYSZKOWSKI,SZYMON BILIŃSKI.