850 likes | 1.33k Views
POLSKIE SIŁY ZBROJNE NA ZACHODZIE. UDZIAŁ POLAKÓW W DZIAŁANIACH WOJENNYCH II WOJNY ŚWIATOWEJ. W Polsce nie umilkły jeszcze walki kampanii wrześniowej, gdy zaczęto organizować polskie oddziały poza krajem. Rząd RP na uchodźstwie, który powstał w Paryżu,
E N D
POLSKIE SIŁY ZBROJNE NA ZACHODZIE UDZIAŁ POLAKÓW W DZIAŁANIACH WOJENNYCH II WOJNY ŚWIATOWEJ
W Polsce nie umilkły jeszcze walki kampanii wrześniowej, gdy zaczęto organizować polskie oddziały poza krajem. Rząd RP na uchodźstwie, który powstał w Paryżu, za główne zadanie uznał kontynuowanie walki u boku sojuszników i przystąpił do tworzenia Wojska Polskiego we Francji. Taki był początek Polskich Sił Zbrojnych (PSZ) na Zachodzie, które walczyły do maja 1945 r. na trzech teatrach wojennych: zachodnioeuropejskim (w 1940 i 1944-1945 r.), północnoeuropejskim (1940) i śródziemnomorskim: (w Afryce Płn. w 1940-1942 i we Włoszech w 1944-1945 r.).
Pierwszym Naczelnym Wodzem był gen. broni Władysław Sikorski, równocześnie premier rządu RP (od 30 września 1939r.-premier, od 7 listopada 1939r.– naczelny wódz oraz minister ds. wojny) We Francji, a po jej klęsce w Wielkiej Brytanii, działał polski rząd emigracyjny: „Rząd Jedności Narodowej” Po śmierci Sikorskiego (4 lipca 1943 r.- katastrofa nad Gibraltarem) stanowisko to objął gen. Kazimierz Sosnkowski, odwołany we wrześniu 1944 r. Po nim mianowano gen. Tadeusza Komorowskiego, Komendanta Głównego AK, który po klęsce Powstania Warszawskiego znalazł się w niemieckiej niewoli.
W styczniu 1940 r., po dotarciu przez Węgry do Francji, płk Z. Bohusz-Szyszko został mianowany dowódcą Samodzielnej Brygady StrzelcówPodhalańskich.
Samodzielna Brygada Strzelców Podhalanskich - nieustalone okoliczności. 1940.
Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich płynie z Francji do Norwegii. 1940.
Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich w Norwegii. 1940.
Jeńcy niemieccy w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich w Norwegii. 1940.
2 Dywizja Strzelców Pieszychwalczy w obronie Francji w 1940r.
W walkach we Francji wzięli udział tylko nieliczni Polacy. Ich łupem padło kolejnych 50 maszyn Luftwaffe.
ORP Grom ORP Błyskawica ORP Burza ORP Wilia ORP Iskra ORP Orzeł ORP Wilk
POLACY W BITWIE O ANGLIĘ Wkład, jaki w obronę przed Niemcami Wysp Brytyjskich wnieśli piloci myśliwscy najlepiej ilustrują słowa Winstona Churchilla: „Nigdy w dziedzinie ludzkich konfliktów tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym”. W bitwie o Anglię brały udział dywizjony 301, 302, 303, do 315
We wrześniu 1939 polscy lotnicy, posiadający samoloty nie pierwszej już młodości, zestrzelili 147 niemieckich samolotów.
Typowy mundur lotnika Royal Air Force z okresu II wojny światowej
Nieba nad Anglią broniły między innymi dwa polskie dywizjony 302 i 303, wyposażone w samoloty Hawker Hurricane Mk. I.
Polscy myśliwcy z dywizjonu 303 wraz z brytyjskimi dowódcami jednostki.Pierwszym dowódcą był S/Ldr (mjr) Ronald Kellet, a jego polskim odpowiednikiem został mjr pil. Zdzisław Krasnodębski.
W "Bitwie o Brytanię" wzięły udział także dwa dywizjony bombowe: 300 "Ziemi Mazowieckiej" i 301 "Ziemi Pomorskiej".
W nocy z 14 na 15 września bombowce Fairey Battle Mk. I. z polskich jednostek rozpoczęły działania bojowe, bombardując barki desantowe w Boulogne.
Przez pozostały okres trwania Bitwy o Brytanię polskie Battle z dywizjonów 300 i 301 prawie co noc startowały, aby bombardowaćniemieckie barki desantowe w portach Boulogne i Calaise we Francji oraz w Ostendzie w Belgii
Wyładunek żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Tobruku w 1941
12 listopada 1941 odwiedził zołnierzy SBSK w Tobruku Naczelny Wódz PSZ gen. Władysław Sikorski.
1 Dywizja Pancerna • Jako 10 brygada Kawalerii Pancernej walczy w 1940r. i umożliwia odwrót wojsk francuskich • W 1944r. walczy w bitwie pod Falaise w Normandii (Francja) • Wyzwala , miasta holenderskie, m.in. Ypres, Gandawę, Passchendale i Bredę • W 1945r.dywizja dociera do bazy niemieckiej floty wojennej w Wilhelmshaven, gdzie przyjęła kapitulację dowództwa twierdzy, bazy Kriegsmarine i floty "Ostfrisland"
Bitwa pod Falaise • trwała od 7 do 22 sierpnia 1944 r. w Normandii - Francja • cel aliantów- okrążenie i rozbicie części niemieckich sił w tym rejonie, aby kontynuować wyzwalanie zachodniej Europy.
7 sierpnia siły alianckie rozpoczęły szturm w kierunku Falaise. Operacja nie powiodła się, gdyż obrona niemiecka była zbyt silna • Polska 1 Dywizja Pancerna rozpoczęła okrążenie i 19 sierpnia zajęła miasto Chambois, oraz masyw górski Mont Ormel.
Władysław Anders, Władysław Sikorski i Józef Stalin podczas wizyty gen Sikorskiego w ZSRR, Kujbyszew, grudzień 1941
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR – potoczna nazwa: Armia Andersa • oddziały Wojska Polskiego podporządkowane legalnemu rządowi RP na emigracji • utworzone po wybuchu wojny III Rzeszy z ZSRR i zawarciu układu Sikorski-Majski i tzw. amnestii dla obywateli polskich z Rzeczypospolitej: zesłanych, uwięzionych w więzieniach śledczych NKWD i deportowanych do obozów koncentracyjnych GUŁAGU
Byli więźniowie łagrów zgłaszający się do służby wojskowej w Armii Polskiej w ZSRR - 1941
Rejonem formowania armii był okręg Buzułuku, miejsce postoju dowódcy armii wyznaczono w przysiółku Kułtubanka koło Buzułuku. W istniejących obozach NKWD dla jeńców polskich od 23 sierpnia1941 roku rozpoczęły pracę komisje rekrutacyjne i do 12 września zaakceptowały one 24 828 jeńców wojennych i internowanych. • Łącznie wcielono do Armii 25 115 osób, w tym 960 oficerów. • Formowanie jednostek rozpoczęto we wrześniu w Buzułuku, Tatiszczewie koło Saratowa oraz w Tockoje na linii kolejowej Kujbyszew– Czkałow. • Formowanie dywizji kontynuowano po przeniesieniu Armii w głąb republik azjatyckich. • Jednocześnie Delegatury Ambasady RP w Rosji, rozmieszczone na terenie całego ZSRR i oficerowie łącznikowi WP przy Delegaturach przyjmowali uwolnionych z łagrów i zesłania Polaków, kierując ich do miejsca koncentracji Armii Polskiej w ZSRR (początkowo Buzułuk, następnie Taszkient). • Ilość ochotników wielokrotnie przekraczała ustalone wstępnie pomiędzy Andersem a Stalinem stany etatowe polskich jednostek wojskowych. • Równolegle rozpoczęto intensywne poszukiwania zaginionych oficerów, jak obecnie wiadomo zamordowanych w wyniku zbrodni katyńskiej. • Specjalnym pełnomocnikiem do tych spraw został rotm. Józef Czapski, jeden z ocalonych.
Gen. Władysław Sikorski, Gen.Władysław Anders, Stanisław Kot i Andriej Wyszynski przyjmują defiladę polskich oddziałów, Buzułuk , grudzień 1941
Stalin czynił liczne trudności, mimo wcześniejszych umów polsko-sowieckich • nie wyrażał zgody na powiększenie stanu liczbowego wojska • wydzielał zaopatrzenie pochodzące z amerykańskich dostaw dla Polaków • nie zgadzał się na ewakuację nadwyżek liczbowych ochotników do jednostek WP na Bliskim Wschodzie • chciał zatrzymać byłych więźniów i zesłańców w charakterze niewolniczej siły roboczej w ZSRR
W okresie ofensywy niemieckiej na Kaukaz i bitwy o Stalingrad generał Anders uzyskał zgodę Stalina na ewakuację już sformowanych oddziałów do Iranu, w sierpniu 1941r. • po przejściu do Palestyny walczyła jako 2 Korpus Polski na froncie włoskim (Monte Cassino). • ZSRR opuściło ogółem 41 tysięcy wojskowych i 74 tysiące cywili – obywateli polskich – bez względu na narodowość (Polaków, Żydów, Ukraińców i Białorusinów). • Stalin chciał się również pozbyć niewygodnej Armii Polskiej, miał plany utworzenia wojska polskiego podległego ZSRR
Władze rosyjskie aresztowały delegatów Ambasady Polskiej i zagarnęły majątek ambasady przeznaczony dla polskich deportowanych. • Jakąkolwiek faktyczną pomoc Polakom w ZSRR została w ten sposób uniemożliwiona. • Wydarzenia jesieni 1942 - okresu bitwy pod Stalingradem i przygotowywanej kontrofensywy Armii Czerwonej są jednoznaczną zapowiedzią kierunków polityki ZSRR wobec kwestii niepodległości państwa polskiego i jego suwerennych władz. • Wydarzenia te miały miejsce jeszcze przed ujawnieniem zbrodni katyńskiej w kwietniu 1943 r. i przed oficjalnym zerwaniem stosunków dyplomatycznych przez ZSRR z rządem Rzeczypospolitej pod pretekstem jego wystąpienia do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o zbadanie sprawy.