STRUKTURA KSIĄŻKI

STRUKTURA KSIĄŻKI

KSIĄŻKA BELETRYSTYCZNA A POPULARNONAUKOWA • KSIĄŻKA BELETRYSTYCZNA 1. Postacie, zdarzenia są zmyślone 2. Cel- budzenie wzruszeń, oddziaływanie wychowawcze, dostarczenie rozrywki, wypoczynku. • KSIĄŻKA POPULARNONAUKOWA 1. Osoby, zdarzenia, fakty, zjawiska, przedmioty są rzeczywiste. 2. Cel- dostarczenie wiedzy z różnych dziedzin wiedzy w sposób przystępny.

TEMAT - KOTY • KSIĄŻKA BELETRYSTYCZNA Grabowski S., Nejman M.: Przygody kota Filemona.Warszawa 1989 • KSIĄŻKA POPULARNONAUKOWA Koty i kocięta : przewodnik po rasach. Red. D. Wojciechowska-Ring. - Warszawa, 2004

UKŁAD TREŚCI KSIĄŻKI • TYTULATURA • TEKSTY WPROWADZAJĄCE • TEKST GŁÓWNY • UZUPEŁNIENIA TEKSTU GŁÓWNEGO • ELEMENTY INFORMACYJNO- POMOCNICZE

TYTULATURA • AUTORSTWO • autor • współtwórcy książki (ilustrator, tłumacz itp..) • TYTUŁ • DODATEK DO TYTUŁU( np. podtytuł) • KOLEJNOŚĆ WYDANIA ( z wyjątkiem pierwszego) • ADRES WYDAWNICZY • miejsce wydania • wydawnictwo • rok wydania • NAZWA SERII • METRYKA KSIĄŻKI(dane wydawnicze i techniczne, drukarskie)

TEKSTY WPROWADZAJĄCE • DEDYKACJA • MOTTO • PRZEDMOWA • WSTĘP • POSŁOWIE • ŻYCIORYS AUTORA

DEDYKACJA • przypisanie, poświęcenie komuś swego utworu, dzieła • stwierdzenie odpowiednią wzmianką np. „Peterowi Rowlingowi – pamięci pana Ridleya i Susan Sladden, która pomogła Harryemu wyrwać się z komórki pod schodami” „Powieść dedykuję Sarze Tate: mojej dziewczynce, głosowi ,który dobiega z głębi mego serca”

MOTTO • cytat postawiony przed tekstem lub jego fragmentem • czasami motto:1) sugeruje sposób odczytania działania bohatera (Nałkowska-”Medaliony”)2) wyraża stosunek poety do dzieła i rzeczywistości 3) zawiera uniwersalne przesłanie lub prawdy moralne („Nie wszystko złoto...”)- stanowi z tekstem spójną całość, pełne jego zrozumienie przynosi lektura utworu. Motto "Medalionów„: "Ludzie ludziom zgotowali ten los"

PRZEDMOWA • tekst umieszczony z reguły (nie zawsze) na początku utworu • napisany przez autora, wydawcę, tłumacza lub inną osobę • zawiera informacje dotyczące powstania utworu i problemów poruszanych przez autora, ewentualnie komentarz tłumacza itp. SŁOWO WSTĘPNE • krótki tekst umieszczony na początku książki od wydawcy lub autora • wyjaśnia genezę książki, zakres poruszanych w niej zagadnień, sposób ich rozwiązania Terminy te często używane są zamiennie

POSŁOWIE Tekst na końcu dzieła poruszający lub wyjaśniający zagadnienia związane z jego treścią, okolicznościami powstania itp. ŻYCIORYS AUTORA Nota biograficzna umieszczana zazwyczaj na końcu dzieła.

TEKST GŁÓWNY LITERATURY PIĘKNEJ • Prologi • Tomy • Części • Rozdziały • Akty • Sceny • Epilogi

TEKST GŁÓWNY KSIĄŻKI NAUKOWEJ • TOMY • CZĘŚCI • ROZDZIAŁY • PODROZDZIAŁY • PARAGRAFY • USTĘPY • AKAPITY • STRESZCZENIA

UZUPEŁNIENIA TEKSTU GŁÓWNEGO • PRZYPISY • ILUSTRACJE • TABLICE • MAPY, PLANY • ZAŁĄCZNIKI • BIBLIOGRAFIA

Przypis powinien zawierać: • Nazwisko autora tekstu cytowanego • Tytuł • Numer wydania • Miejsce wydania • Wydawnictwa • Rok wydania stronę, której pochodzi cytat

PRZYPISY • komentarze, objaśnienia, uwagi dodatkowe autora lub wydawcy umieszczone w wydawnictwach piśmienniczych zwykle u dołu strony, na końcu rozdziału, końcu dokumentu, lub w postaci hipertekstowego odnośnika skojarzonego np. z treścią objaśnienia. • Rodzaje przypisów • bibliograficzne – skrócony opis bibliograficzny • objaśniające –są to uściślenia, dyskusje terminologiczne, polemiki służące do bliższego wyjaśnienia omawianej tematyki

BIBLIOGRAFIA(gr. biblion książka, grapho - piszę) uporządkowany (np. alfabetycznie) spis dokumentów dobranych według określonych kryteriów, którego celem jest pełnienie funkcji informacyjnych. . BIBLIOGRAFIA ZAŁĄCZNIKOWA bibliografia będąca spisem źródeł, które autor wykorzystał przy pisaniu (opracowywaniu) utworu lub które poleca czytelnikowi jako związane z tematem pracy. Zwykle zamieszczana jest na końcu książki lub artykułu. Potocznie określana jako literatura przedmiotu lub krócej - literatura.

APARAT INFORMACYJNO- POMOCNICZY • SŁOWNICZEK UŻYTYCH TERMINÓW • INDEKSY (rzeczowe, tytułów, nazw…) • WYKAZY (skrótów, ilustracji, map, tablic…) • SPIS TREŚCI • PAGINACJA • ŻYWA PAGINA

SŁOWNICZEK UŻYTYCH TERMINÓW Zawiera terminy specjalistyczne związane z dziedziną, o której trakruje dzieło. Zamieszczany zazwyczaj na końcu książki. INDEKS (skorowidz) Spis dołączony do wydawnictwa (zwykle na końcu), opatrzony wskaźnikiem miejsca (zwykle numer strony), w którym dane hasło indeksowe się znajduje. Indeks ułatwia szybkie dotarcie do poszukiwanych informacji. Indeks rzeczowy – wskazuje występujące w tekście nazwy przedmiotów, pojęć i zagadnień czy instytucji Indeks osobowy – szereguje w kolejności alfabetycznej występujące w pracy nazwiska Indeks krzyżowy – łączy w porządku alfabetycznym nazwę autora i tytuły prac zawartych w publikacji Indeks nazw geograficznych- szereguje występujące nazwy miejscowości, krajów itp.

WYKAZY skrótów, ilustracji, map, tablic… zawierają spis dołączonych do tekstu załączników w porządku w jakim występują w książce. Umieszcza się go na końcu książki- przed spisem treści. SPIS TREŚCI zestawienie zawartości książki obejmujące wszystkie jej elementy (słowo wstępne, wstęp, rozdziały, podrozdziały, spis skrótów, ilustracji i tabel) w kolejności, w jakiej w dziele występują, z podaniem stron.

PAGINACJA (łac. pagina stronica), numeracja stronic wydawnictwa lub rękopisu. ŻYWA PAGINA pozwala szybko znaleźć hasło - umieszczone w górnym rogu stronicy kilka liter lub pojedyncze słowa, wskazujące, od jakich liter rozpoczynają się hasła umieszczone na tej stronie.

BIBLIOGRAFIA • Andrzejewska J.: Bibliotekarstwo szkolne. Teoria i praktyka. T. 1-2. Warszawa 1996 • Encyklopedia wiedzy o książce. Wrocław 1971 • Pielachowski J.: Ścieżka edukacji czytelniczej w szkole podstawowej i gimnazjum. Poznań 2000 • Saniewska D.: Nowe vademecum nauczyciela bibliotekarza. Warszawa 2000 • Zeman E.: Edukacja czytelnicza i informacyjna. Warszawa 1999

www.biblioteka_g3swidnik@o2.pl

STRUKTURA KSIĄŻKI