Religie świata

1. Religie świata Islam

2. Religie Świata: Islam • Islam jest definiowany jako monoteistyczna religia, która jest drugą co do ilości wyznawców na świecie, zaraz po chrześcijaństwie. Słowo islam w języku arabskim oznaczać będzie oddanie się Bogu. Na początku swojego istnienia islam był tylko i wyłącznie religią ludów arabskich, jednak bardzo szybko miało miejsce jego rozprzestrzenienie się na pozostałe narody. Do początkowych celów islamu, o których mówił między innymi prorok Mahomet należało połączenie wszystkich arabskich ludów w jedną muzułmańską wspólnotę, z czasem jednak idea ta rozpowszechniła się także na inne ludy, a obecnie muzułmanów będziemy mogli znaleźć na każdym z kontynentów, w łącznej liczbie przekraczającej jeden miliard wyznawców. Za ostatniego proroka islamu uważa się właśnie Mahometa, natomiast za ostatnią księgę objawioną Koran. Przed Mahometem Allach posłał jeszcze kilku innych proroków, a mianowicie Adama, Abrahama, Mojżesza oraz Jezusa. Jednak zawierające się w Koranie objawienie ma stanowić ostateczny oraz niezmienny przekaz przesłany do ludzi przez samego Boga. Islam uważany jest przez jego wyznawców za trzecią i ostateczną religię objawioną po judaizmie oraz chrześcijaństwie.

3. Religie świata: Islam • Czas i miejsce powstania: Islam jest najmłodszą z religii. Zaistniał dopiero w VI wieku po Chrystusie i stworzył prężną muzułmańską cywilizację. Jego twórcą był Mahomet (570-632), bogaty kupiec. Na zamieszkanych przez koczownicze plemiona pustynnych terenach Półwyspu Arabskiego istniały kupieckie osady, jak Mekka, Medyna, Taif. Arabowie nie nadawali bóstwom ludzkich postaci, jak czyniły to okoliczne narody. Ich religią był polidemonizm, czyli upatrywanie istnienia złośliwych sił wyższych (dżinów) w drzewach, źródłach, kamieniach. Szczególnym przedmiotem czci był tajemniczy Czarny Kamień w Mekce, czczony do tej pory. Kontakty z judaizmem oraz chrześcijaństwem wywarły duży wpływ na religijne poglądy Mahometa. Początkowo starał się pozyskać przychylność Żydów, jednakże nie został zaakceptowany. Jego rozgoryczenie z powodu odrzucenia zmieniło się w otwartą nienawiść. Potem głosił: „O wierni, nie wybierajcie Żydów i chrześcijan na sojuszników. Niechaj się sami bronią. „Kto się z nimi przyjaźni, staje się jako jeden z nich. Bóg nie znosi ludu grzesznego”. Nigdy więc nie doszło pomiędzy tymi religiami do zbliżenia. Przeciwnie, z wieku na wiek narastały konflikty. Idee religijne twórcy islamu zostały spisane w Koranie. Głosił on wiarę w jednego Boga, Allaha, a siebie ogłosił największym z proroków, który otrzymał od Boga objawienie dotyczące zasad życia religijnego. Jednym z obowiązków muzułmanina – oprócz modlitwy, postu, jałmużny i pielgrzymki do Mekki – jest podejmowanie świętej wojny przeciw niewiernym (dżihad). Ten ostatni nakaz uświęcał błyskotliwe podboje okolicznych narodów i stanowił wielką siłę wyznawców islamu.

4. Religie świata: Islam Ekspansja arabska w imię ideałów religijnych szybko doprowadziła, już w VII wieku, do zajęcia wielkich obszarów w Azji, Afryce, a wiek później do zakusów podboju Europy. Błyskawicznie zdobywano azjatyckie i afrykańskie terytoria Cesarstwa Rzymskiego. Już w 638 r. zdobyto Syrię, a z nią Jerozolimę, w 642 r. podbito Persję (dzisiejsze tereny Iraku i Iranu) i ruszono na podbój Dalekiego Wschodu, docierając nawet do Indusu. W 661 r. stolicę przeniesiono z Mekki do Damaszku, a w Bagdadzie w 749 r. utworzono kalifat. W tym samym czasie podbito Egipt (641 r.) i zaczęto podbój Północnej Afryki. Już w 711 r. przeprawiono się do Hiszpanii i wkroczono na ziemie Franków. Chrześcijaństwo, kwitnące na obszarach dzisiejszej Turcji czy Północnej Afryki, zostało wyrugowane przy pomocy różnorodnych metod nacisku. Wciąż trwała także ekspansja islamu na Daleki Wschód, przenosząc religię Mahometa aż do Chin oraz na archipelag indonezyjski. Od VIII wieku Arabowie byli panami Morza Śródziemnego. Nieustannie podejmowano wyprawy na południową Italię, zdobyto Sycylię, nachodzono wielokrotnie Rzym i jego okolice. Po epoce XII-wiecznych, nieskutecznych wypraw krzyżowych, mających na celu odzyskanie dewastowanych przez Saracenów sanktuariów Ziemi Świętej, na skutek nowej fali arabskich najazdów papieże zmuszeni byli przenieść swoją siedzibę z zagrożonego Rzymu do położonego bardziej na północ i w głębi kraju Viterbo, a potem do francuskiego Awinionu. Z terenów Hiszpanii Arabowie zostali wyparci dopiero w XIII wieku. Dominacja ich floty na Morzu Śródziemnym została przełamana dopiero w bitwie pod Lepanto (1571 r.). Do inwazji na terytoria wschodniej Europy nie dopuszczały wciąż silne armie Bizancjum, jednak wojska arabskie docierały niejednokrotnie pod jego mury, a w XIII wieku prawie je oblegały. Kiedy w 1453 r. zdobyto Konstantynopol, Turcy zajęli tereny południowo-wschodniej Europy aż po granice Rzeczypospolitej i Węgier, a na Bałkanach opanowali Bułgarię, Macedonię, Albanię i parli dalej ku północy, dochodząc aż pod Wiedeń i Budapeszt. Ich napór skutecznie powstrzymywała Rzeczpospolita, która w XVII wieku zdruzgotała wojska tureckie w licznych bitwach, zwłaszcza pod Wiedniem (1683 r.). Europa więc zarówno od zachodu, jak i od wschodu broniła się mężnie przez wiele wieków przed naporem islamu.

5. Religie świata: Islam

6. Religie świata: Islam • Twórca religii: Mahomet Urodzony w 570 roku w Mekce Mahomet pochodził z bocznej i niezbyt bogatej gałęzi wpływowego rodu Korejszytów. Ojciec Mahometa zmarł przed jego narodzeniem, zaś matka gdy miał 6 lat. Następnie jego wychowaniem zajął się stryj trudniący się handlem. Uczestnictwo w wyprawach handlowych stryja umożliwiło Mahometowi poznanie innych kultur i religii. W roku 595 Mahomet poślubił starszą od siebie, bogatą wdowę imieniem Chadidża, co zapewniło mu niezależność materialną. Co roku Mahomet udawał się na trwające miesiąc kontemplacje jaskini Al-Hira. Według tradycji islamskiej w roku 610 (w 27 dniu miesiąca ramadan) ukazał mu się archanioł Gabriel i w toku kolejnych objawień przekazał podstawy Koranu - świętej księgi Islamu. Sam Mahomet miał być ostatnim z grona proroków, z których pierwszym był Abraham, a przedostatnim Jezus. Pierwotnie Mahomet o swych objawieniach powiedział tylko swoim najbliższym. Od 613 roku zaczął jednak publiczne propagować nową religię. Wkrótce zaczęła ona zdobywać dość liczne grono wyznawców, zwłaszcza wśród biedniejszych warstw społeczeństwa.

7. Religie świata: Islam W Jathribie muzułmanie spotkali się z przychylnym przyjęciem i wkrótce zdobyli licznych nowych współwyznawców. Szacunek, którym Mahomet cieszył się wśród miejscowej ludności umożliwił mu także wpływ na ustrój prawny miasta. Wkrótce Jathrib otrzymał z tego powodu nową nazwę: Madinat an-nabi, czyli "miasto proroka", później skróconą do samego Madinat - Medyna ("miasto"). W Medynie znajdowały się dość liczni chrześcijanie i żydzi. Według Mahometa należeli oni do tzw. "Ludów Księgi", czyli wyznających wierzenia wyrastające ze wspólnego z Islamem źródła i którym należy się szacunek i tolerancja. Mahomet traktował wyznawców tych religii jako naturalnych sprzymierzeńców, jednak wkrótce doszło do pewnych spięć, zwłaszcza ze strony kapłanów żydowskich. Podejrzenia wobec Żydów, że paktowali oni z władcami Mekki spowodowało, że stopniowo zostali oni wygnani z Medyny lub wymordowani. Około roku 624 Mahomet zainicjował działania zbrojne przeciwko Mekce. W ciągu następnych czterech lat doszło do licznych bitew, które wyczerpały obie strony. Z tego powodu w roku 628 Mekka i Medyna zawarły tzw. pokój w Al-Hudajbijji. Zakładał on rozejm na okres 10 lat, regulował wzajemne relacje i zezwalał Mahometowi i jego zwolennikom na odbycie w kolejnym roku pielgrzymki do Mekki.

8. Religie świata: Islam W roku 630 sprzymierzone z Mekką plemię Banu Bakr zaatakowało sprzymierzone z Medyną plemię Banu Chuzaa. Doprowadziło to do wznowienia działań zbrojnych. Mahomet zebrał liczącą 10 tysięcy wojowników armię i udał się z nią w kierunku Mekki, którą następnie niemal bezkrwawo zajął w styczniu 630 roku. Mieszkańcy Mekki uzyskali przebaczenie, musieli jednak zgodzić się na zniszczenie pogańskich bożków wokół Kaaby, która stała się centralnym ośrodkiem pielgrzymek muzułmańskich. W kolejnych latach Mahomet kontynuował podbój Półwyspu Arabskiego. W roku 632 cały Półwysep Arabski znajdował się pod panowaniem stworzonego przez Mahometa państwa teokratycznego. W tym samym roku Mahomet, przeczuwając swą nadchodzącą śmierć, odbył na czele 70 tysięcy współwyznawców tzw. pożegnalną pielgrzymkę do Mekki. Trzy miesiące po swej ostatniej pielgrzymce, Mahomet zmarł 8 czerwca 632 roku w Medynie. Fakt, że nie wyznaczył następcy doprowadził do rozłamu wśród jego zwolenników. Większość, określana jako sunnici wybrała na następcę Mahometa, czyli kalifa, jednego z jego najwcześniejszych zwolenników: Abu Bakra. Z wyborem tym nie zgodziła się tzw. partia Alego, skupiona wokół Alego - zięcia Mahometa.

9. Religie świata: Islam • Główne prawdy wiary: islam ("podporządkowanie") oparty jest o elementy judaizmu i chrześcijaństwa. Jego fundamentem jest wiara w jedynego boga - Allaha, wobec którego wszyscy są równi, a którego wola przesądza o losach każdego człowieka, a obowiązkiem wiernego jest poddanie się tej woli (stąd nazwa "muzułmanin" od muslimin tzn. uległy). W odróżnieniu od innych wyznawanych wówczas w Arabii religii, Islam był religią prostą, konsekwentną w swej istocie i pozbawioną skomplikowanych doktryn teologicznych. Sprzyjało to oddziaływaniu na ludy o różnych kulturach i tradycjach. • Szahada: muzułmańskie wyznanie wiary, będące jednym z pięciu obowiązków każdego muzułmanina. Oznacza „nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego Prorokiem”. Trzykrotne jego publiczne wypowiedzenie (czyli danie "świadectwa" wiary) decyduje o przyjęciu islamu przez daną osobę. Przed przyjęciem islamu należy dokonać rytualnej kąpieli. Słowa wyznania wiary znajdują się w każdej modlitwie muzułmańskiej i stanowią podstawowy dogmat wiary. Warunki wyznawania wiary to: wiedza (o tym, co to wyznanie potwierdza, a co neguje), pewność, szczerość, prawdomówność, miłość (umiłowanie Boga Jedynego ponad wszystko, poddanie się woli Bożej),

10. Religie świata: Islam • Salat: muzułmańska rytualna modlitwa, będąca jednym z pięciu obowiązków każdego muzułmanina (tzw. filarów wiary). Odmawia się ją pięciokrotnie w ciągu doby, tj. przed wschodem słońca, w południe, po południu, po zachodzie słońca i w pierwszej połowie nocy. Celem salat jest uzyskanie błogosławieństwa Allaha. Odmawiający salat powinien być w stanie rytualnej czystości (uzyskuje się ją przez obmycie wodą, a gdy jej nie ma, to piaskiem). Rozkłada on specjalny dywanik (ale nie jest on obowiązkowy), zwraca się w kierunku Mekki i wykonuje określoną liczbę pokłonów, gestów i recytacji wersetów Koranu. Największe znaczenie mają modlitwy piątkowe – odmawiane wspólnie w meczecie, którym często towarzyszy kazanie. Salat na całym świecie odbywa się tylko w języku arabskim, • Saum: w islamie jeden z pięciu obowiązków każdego dorosłego muzułmanina. W czasie miesiąca ramadan (dziewiątego wg kalendarza muzułmańskiego) od brzasku do zachodu słońca obowiązuje ścisły post – to znaczy nie wolno ani jeść, ani pić, kłamać, a także palić tytoniu i odbywać stosunków seksualnych. Po zachodzie słońca post nie obowiązuje,

11. Religie świata: Islam • Zakat: to prawo wspólnoty muzułmańskiej do nadwyżki indywidualnego majątku wyznawcy islamu. W państwach muzułmańskich jest to obowiązkowy podatek. Często oblicza się ją według rocznego współczynnika 2,5% całości posiadanego majątku, a środki są zwykle rozprowadzane wśród ubogich. Zakat to minimalna oczekiwana kwota – wielu muzułmanów ofiarowuje znaczne większe sumy na cele charytatywne. Jest to jeden z pięciu filarów islamu, • Sufizm: jest on próbą osiągnięcia jedności z boskim Absolutem. W najpowszechniejszej formie polega na regularnych modlitwach, recytacji formuł religijnych i boskich imion, grupowych śpiewach, studiowaniu świętych pism islamu, a przede wszystkim na wyparciu się własnego ego. Sufickie rodzaje dróg prowadzących do Boga to: mądrość, miłość, bojaźń, • Dhikr: w islamie oznacza rozmyślanie o Allahu. Może też oznaczać inne czynności mające na celu utrzymanie świadomości jego istnienia. W sufizmie jest to specyficzna, podstawowa forma modlitwy. Dość często stosowaną pomocą w dhikr jest subha - odpowiednik katolickiego różańca. Dhikr może być ukryty w sercu, lub odbywać się jawnie, za pomocą głośnej mowy. Modlitwa może mieć charakter indywidulany, lub rytualny, zbiorowy. Modlitwom sufich często towarzyszy ekstatyczny taniec, swoisty trans, w który wprowadzają się modlący (także za pomocą używek). Poza tym w skład tych ceremonii wchodzą śpiewy i medytacje, ćwiczenia w oddychaniu, a także wykrzykiwanie wersetów z Koranu, a czasem po prostu wyrazów "Allah!" lub "On!". Najistotniejszym elementem zikr jest osiągnięcie poczucia jedności z istotą boskości. Rytuały sufi pojawiły się już w VIII w.,

12. Religie świata: Islam • Święte księgi • Koran: święta księga islamu. Według tradycji muzułmańskiej powstawał w latach 610-632, objawiany fragmentami prorokowi islamu, Mahometowi przez Archanioła Dżibrila. Słowo „Koran” oznacza „recytację”, ponieważ pierwotnie Koran przekazywano ustnie. Według islamu i samego Koranu jego twórcą jest Allah. Koran został spisany w klasycznym języku arabskim w formie prozy rytmicznej i rytmizowanej. Recytacja Koranu jest w świecie islamu uznawana zarówno za praktykę religijną, jak i za jedną z sztuk pięknych. Koran składa się ze 114 sur (rozdziałów), które z kolei dzielą się na aje (wersety). Rozróżnia się 90 sur mekkańskich i 24 sury medyńskie, ze względu na miejsce ich objawienia. Sury są w Koranie ułożone przeważnie według długości, od najdłuższej do najkrótszej. Ponieważ tekst Koran jest pełen zwrotów poetyckich, archaicznych, niejasnych dla przeciętnego odbiorcy, powstała nauka o egzegezie tekstu koranicznego, • Sunna: zbiór opowieści (hadisów) o czynach i wypowiedziach proroka Mahometa stanowiący muzułmańską tradycję religijną. Jest on źródłem wiary i jedną z podstaw prawa muzułmańskiego. Sunna, mówiąc wprost, to zbiór obyczaju i praktyk islamu, opartych na słowach i czynach Mahometa, oraz uzupełnienia i egzegeza Koranu,

13. Religie świata: Islam • Hadis: opowieść przytaczająca wypowiedź proroka Mahometa, jego czyn lub milczącą aprobatę. Każdy hadis składa się z tekstu i łańcucha przekazicieli. Hadisy tworzą sunnę (Tradycję) – najważniejsze po Koranie źródło muzułmańskiego prawa szariatu, • Fikh: nauka prawa muzułmańskiego, termin tłumaczony najczęściej jako jurysprudencja muzułmańska. Specjalistą w dziedzinie fikhu jest fakih, bądź usulita. Obecnie w ramach islamu sunnickiego istnieją cztery szkoły prawne (mazhaby). Różne odłamy islamu szyickiego mają odrębne systemy prawne, • Szariat(droga prowadząca do wodopoju): prawo kierujące życiem wyznawców sunnickiej jak i szyickiej odmiany islamu. Islam nie uznaje rozdziału życia świeckiego i religijnego i dlatego reguluje zarówno zwyczaje religijne, organizację władzy religijnej jak i codzienne życie muzułmanina. Opiera się na założeniu, że prawo musi dostarczać wszystkiego, co potrzebne dla duchowego i fizycznego rozwoju jednostki. Wszystkie czyny muzułmanina są podzielone na pięć kategorii - konieczne, chwalebne, dozwolone, naganne oraz zakazane. Podstawą określenia czynów koniecznych jest pięć filarów islamu,

14. Religie świata: Islam • Kalam: w islamie dyskusja, a także teologia dogmatyczna, odwołująca się do danych spisanych, lecz również rozumowych. Dawała podstawy wiary, na których mogło się oprzeć prawo muzułmańskie, • Mazhab: to szkoła prawa islamskiego. Na przestrzeni wieków powstało kilka oddzielnych szkół, które w inny sposób interpretują funkcjonowanie prawa i przepisów. Współcześnie w islamie sunnickim funkcjonują cztery szkoły prawa, które powstawały na przestrzeni VIII i IX wieku n.e. , a są to: szkoła hanaficka, malikicka, szafaicka, hanbalicka.

15. Religie świata: Islam • Miejsca święte Pielgrzymowanie do miejsc związanych z życiem Mahometa czy innych ważnych postaci islamu jest istotnym elementem religii muzułmańskiej. Odbycie pielgrzymki do Mekki (Arabia Saudyjska) jest jednym z pięciu filarów wiary w tej religii. Można wyróżnić 3 rodzaje pielgrzymek w islamie: • hadżdż (hadż): pielgrzymka do Mekki, tzw. większa lub pełna. Jej odbycie jest obowiązkiem każdego wyznawcy, chyba że z powodów finansowych bądź zdrowotnych wyprawa taka jest niemożliwa. Hadżdż ma charakter zbiorowy i odbywa się tylko w czasie miesiąca pielgrzymki. Pielgrzymi, zbliżając się do świętego terytorium Mekki, wchodzą w stan uświęcenia i przywdziewają białą szatę. Pielgrzymka rozpoczyna się 8 dnia wspomnianego miesiąca kazaniem w meczecie. Przez kolejne 3 dni wyznawcy wędrują po okolicy docierając do różnych symbolicznych miejsc, m.in. doliny Mina, góry Arafat, wzgórza Al-Muzdalifa. W tym czasie sprawują wiele modlitw i obrzędów, np. kamienowanie szatana. Przez kolejne trzy dni pielgrzymi odpoczywają. Hadżdż gromadzi corocznie kilka milionów wyznawców islamu, których nazywa się wówczas hadżi, • umra:również pielgrzymka do Mekki, ale nazywana mniejszą. Ma charakter indywidualny, a jej czas nie jest określony. Najważniejszym jej elementem jest siedem rytualnych okrążeń Kaaby i ucałowanie hadżaru – Czarnego Kamienia. Umra często łączona jest z hadżdżem, • ziara: pielgrzymka do grobów świętych islamu, a zwłaszcza do grobu Mahometa w Medynie.

16. Religie świata: Islam Najważniejsze święte miejsca islamu: • Mekka • Medyna • Jerozolima • Karbala • Al Kufa • Nadżaf • Meszhed • Kom • Mazar-i Szarif • Kairuan

17. Religie świata: Islam • Święta • Początek roku (1 muharrama): zwany jest "Dniem Odpuszczenia Win". Nie jest to święto obchodzone przez wszystkich muzułmanów, ponieważ tego święta nie ustanowił Mahomet. Nie jest obchodzone w Arabii Saudyjskiej ani w krajach Zatoki Perskiej. Ci, którzy to święto obchodzą, obdarowują się w tym dniu słodyczami i opowiadają historie z życia Proroka, jego rodziny i towarzyszy. Sunnici poświęcają ten dzień głębszej refleksji religijnej. Dla szyitów jest to początek miesiąca, w którym obchodzą swoje najważniejsze święto upamiętniające śmierć imama Husajna. Irańczycy zgodnie z tradycją przedmuzułmańską świętują początek roku21 marca, • Aszura (10 muharrama): najważniejsze święto imamickie. Aszura jest kulminacją miesiąca żałoby, który rozpoczyna się pierwszego dnia roku. Aszura upamiętnia męczeńską śmierć trzeciego imama Husajna, który w 680 r. został zabity w bitwie pod Karbalą przez wojska kalifa omajjadzkiego. Z tej okazji odbywają się procesje i przedstawienia pasyjne. W czasie procesji zmierzających do grobu Husajna gromady mężczyzn biczują się do krwi. Pielgrzymi płaczą i zawodzą. Organizowane są spotkania, odrębne dla kobiet i mężczyzn, podczas których rozpamiętuje się cierpienia imama. Kobiety w tym czasie ubierają się na czarno i nie noszą ozdób. Turcy obchodzą Aszurę jako święto uratowania arki Noego, która zatrzymała się na górze Ararat. W tym dniu przygotowuje się świąteczne potrawy złożone z czterdziestu składników i częstuje się nimi przyjaciół i znajomych. Większość muzułmanów uznaje, że arka Noego zatrzymała się na górze Al-Dżudi w Arabii, nie zaś na górze Ararat w Turcji,

18. Religie świata: Islam • Hidżra: święto upamiętnia wywędrowanie Mahometa w 622 r. z Mekki do Medyny, • Noc Poczęcia Proroka: na początku miesiąca radżab muzułmanie wspominają poczęcie proroka. W tym dniu na czole Abd Allaha, ojca Mahometa, pojawiła się światłość boska, która przeniosła się i wypełniła łono Aminy, matki Mahometa. W Turcji ta noc jest obchodzona jako noc światła – w meczetach zostawia się na noc palące się lampy, które rozświetlają ich wnętrza, • Urodziny Proroka: narodzinom Mahometa towarzyszyły liczne cuda: ziemię rozjaśniło niezwykłe światło, rozbrzmiewały głosy z niebios, aniołowie rozpostarli swe skrzydła i zadrżały trony panujących. We wczesnym islamie tego święta nie obchodzono, narodziło się w X–XI w. w Egipcie. Sunnici obchodzą je dwunastego dnia trzeciego miesiąca roku – w tym dniu wspominają zarówno narodziny, jak i śmierć Proroka. Szyici obchodzą je pięć dni później. W Turcji to święto nazywa się Świętem Światła. W meczetach zapala się lampy i świece. Organizuje się zgromadzenia, na których odprawia się modlitwy dziękczynne za Proroka i opowiada się budujące historie z jego życia. W Pakistanie święto to polega na wspominaniu Proroka na wspólnych spotkaniach i trwa cały miesiąc. Według wahhabitów, święto to jest sprzeczne z Koranem, ponieważ oddaje się cześć komuś innemu niż Allah,

19. Religie świata: Islam • Noc Wniebowstąpienia: święto upamiętniające nocną podróż i wniebowstąpienie Proroka Rozpoczyna się 27 radżaba i jest jedną z „pięciu świętych nocy” w islamie, • Urodziny Ali ibn AbiTaliba: szyici świętują je 13 radżaba, • Noc Niewinności: święto odpuszczenia grzechów, obchodzone w nocy z 14 na 15 szabana. Wierni błagają Boga, by przebaczył ludzkości wszystkie grzechy popełnione w minionym roku, • Ramadan: miesiąc postu, dziewiąty miesiąc księżycowego kalendarza muzułmańskiego, najświętszy w roku, ponieważ w tym czasie został objawiony Mahometowi pierwszy fragment Koranu. W ciągu tego miesiąca od wschodu do zachodu słońca dorosłym, zdrowym muzułmanom nie wolno jeść, pić, posługiwać się używkami, oddawać się podnieceniu seksualnemu. Post ten, inaczej niż post w chrześcijaństwie, nie służy pokucie czy umartwianiu się, lecz ćwiczeniu samokontroli człowieka, aby potem było mu łatwiej kontrolować swoje pragnienia. Post służy także wyrażeniu solidarności z biednymi i głodującymi, a także pogłębieniu własnej pobożności, m.in. przez lekturę Koranu i rozważania. Z postu zwolnieni są: starcy, dzieci, kobiety w ciąży i karmiące, chorzy oraz osoby w podróży. Po zachodzie słońca, oznajmianym zazwyczaj wystrzałem armatnim, wszyscy zasiadają do pierwszego posiłku po którym przez całą noc muzułmanie odwiedzają się nawzajem, świętują w domu lub w miejscach publicznych (np. restauracjach). W czasie ramadanu miasta przyjmują odświętny wygląd, a wiele urzędów, szkoły czy uczelnie mają skrócony czas pracy. Ramadan kończy się świętem Id al-Fitr,

20. Religie świata: Islam • Noc Mocy (Przeznaczenia): należy do „pięciu świętych nocy” i najczęściej przypada w 27. noc ramadanu, kiedy objawionych zostało pięć pierwszych wersetów Koranu z 97. sury, pt. „Przeznaczenie”. Głównym elementem tego święta jest rozważanie tej właśnie sury, która wyraża podziękowanie za zesłanie Słowa Bożego, • Święto Przerwania Postu: jedno z najważniejszych, obchodzone na koniec ramadanu. W tym dniu dziękuje się Bogu za przetrwanie postu i przebaczenie wszystkich grzechów. Ważnym elementem święta jest wspólna, uroczysta modlitwa w meczecie i odwiedzanie krewnych oraz przyjaciół. Każdy muzułmanin, który sam nie cierpi niedostatku, przed udaniem się na modlitwę powinien wesprzeć odpowiednim datkiem potrzebującego. W tym dniu muzułmanie składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami, szczególnie nowymi ubraniami. Dzieci dostają słodycze i pieniądze, a na ulicach miast ustawione są dla nich wesołe miasteczka, • Święto Ofiar: najważniejsze święto muzułmańskie, trwa cztery dni i jest związane z pielgrzymką do Mekki. Święto Ofiar upamiętnia ofiarę Abrahama i jego posłuszeństwo wobec Boga. Abraham (Ibrahim) według islamu miał złożyć w ofierze Bogu swego syna Izaaka, Bóg jednak, widząc oddanie Abrahama, pozwolił mu złożyć w ofierze barana zamiast dziecka. Na pamiątkę czynu Abrahama każdy ojciec rodziny składa w ofierze barana, wielbłąda lub krowę. Zwierzę musi być zabite rytualnie, następnie dzieli się mięso tak, by 1/3 oddać potrzebującym, 1/3 krewnym, a pozostałą 1/3 spożywa się na wspólnej uczcie. Tego dnia wspólnie odwiedza się meczet, recytuje Koran i rozdziela prezenty. W czasie Święta Ofiar wielu muzułmanów składa też datki pieniężne przeznaczone na pomoc biednym i fundacje charytatywne.

21. Źródła informacji i zdjęć • www.wikipedia • www.islam.pl • www.images.google.pl