100 likes | 260 Views
Andrzej Miszczuk. Innowacyjność jako czynnik rozwoju regionalnego. Czynniki przewagi konkurencyjnej („diament Portera”): wyposażenie w czynniki wytwórcze, czynniki popytowe, odpowiednia struktura branżowa, warunki tworzenia, organizacji i zarządzania firmą.
E N D
Andrzej Miszczuk Innowacyjność jako czynnik rozwoju regionalnego
Czynniki przewagi konkurencyjnej („diament Portera”): • wyposażenie w czynniki wytwórcze, • czynniki popytowe, • odpowiednia struktura branżowa, • warunki tworzenia, organizacji i zarządzania firmą
Etapy rozwoju gospodarki wg Portera ze względu na wykorzystywane przewagi przez firmy krajowe nad firmami zagranicznymi: • konkurencyjność oparta na czynnikach wytwórczych (praca i surowce), • konkurencyjność oparta na inwestycjach, • konkurencyjność oparta na innowacjach i wiedzy.
Finlandia jako przykład gospodarki innowacyjnej (K.Stachowiak 2008): • gospodarka oparta na zasobach (obfite i tanie zasoby drewna, import technologii, standaryzowane produkty), 1850-1940 • gospodarka oparta na inwestycjach (zdolność i chęć do inwestowania, import technologii i jej ulepszanie, zróżnicowane produkty), 1940-1990 • gospodarka oparta na wiedzy (rodzime wytwarzanie wiedzy, innowacje, własne badania i rozwój, własne technologie, produkty obejmujące zupełnie nowe rynki) 1990-
Innowacyjność Polski na tle UE-27 w oparciu o syntetyczny wskaźnik zawierający zarówno zdolność do innowacji jak i efekty innowacji (2007): • Szwecja – 0,73, • Finlandia – 0,64, • Dania – 0,61 • Niemcy – 0,59 • Wielka Brytania – 0,57 • .... • .... • 24. Polska – 0,24 • 25. Bułgaria – 0,22 • 26. Łotwa – 0,19 • 27. Rumunia – 0,18
Innowacja nie jest pojedynczym aktem twórczym, a złożonym procesem społecznym, warunkującym powstanie nowych technologii i nowych produktów (A.Kukliński 2009). Innowacja nie jest pojęciem funkcjonującym jedynie w sferze technologii, a jest pojęciem holistycznym dotyczącym gospodarki, życia społecznego, nauki, kultury, edukacji, zarządzania, w tym także publicznego.
Aspekty (klimaty) innowacji jako procesu społecznego (A.Kukliński 2009): • intelektualny, • instytucjonalny, • biznesowy, • edukacyjny.
Tradycyjne ujęcie rozwoju regionalnego (T.Stryjakiewicz 2008): • tworzenie dobrego klimatu do przyciągania biznesu (niskie podatki, dobra infrastruktura techniczna), • powstawanie nowych miejsc pracy i wysokie tempo wzrostu gospodarczego, • napływ migracyjny ludności.
Ujęcie rozwoju regionalnego według R.Floridy (T.Stryjakiewicz 2008): • tworzenie dobrego klimatu do przyciągania kreatywnych ludzi (atrakcyjność miejsc zamieszkania i przestrzeni publicznej, bezpieczeństwo, tolerancja), • migracje ludzi kreatywnych do atrakcyjnych regionów, • powstanie nowych miejsc pracy i wysokie tempo wzrostu gospodarczego.
Typologia regionów z punktu widzenia innowacyjności: • regiony innowacyjne, • regiony adaptacyjne, • regiony pozostałe.