1 / 26

S ystem Prewencyjny : Sztuka relacji wychowawczych

“ Wychowanie jest sprawą serca, do którego klucze posiada jedynie Bóg ” Ksiądz Bos k o. S ystem Prewencyjny : Sztuka relacji wychowawczych. Osadzonych w konkrecie życia.

lael
Download Presentation

S ystem Prewencyjny : Sztuka relacji wychowawczych

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. “Wychowanie jest sprawą serca, do którego klucze posiada jedynie Bóg” Ksiądz Bosko System Prewencyjny: Sztuka relacji wychowawczych

  2. Osadzonych w konkrecie życia • Każde działanie wychowawcze pozostaje w ścisłym związku z kontekstem socjo-kulturalnym, w którym dokonuje się proces kształtowania się osobowości dzieci i młodzieży. • Ks. Bosko rozpoczął dzieło Oratorium w 1841, w Turynie, włoskim mieście, które jako pierwsze włączyło w radykalne przemiany swojej epoki: • rewolucja przemysłowa (ok. 1850 r.) • zjednoczenie Włoch (1860 r.) • upadek doczesnej władzy Kościoła (1871 r.) po którym nastąpił rozwój autoświadomości świeckich w Kościele. • Wewnątrz tego tak bardzo złożonego kontekstu socjo-kulturowego, Ks. Bosko opracował metodę wychowawczą zdolną zmierzyć się z licznymi trudnościami.

  3. indywidualistyczne konsumistyczne niecierpliwe Współczesne Społeczeństwo szybkie karierowiczowskie zdezorientowane konkurencyjne technologiczne

  4. Odpowiedź Ks.Bosko, NA DZISIEJSZE CZASY, jest ta sama: metoda wychowawcza zwana SystememPrewencyjnym Sztuka: Wychowanie jest sprawą serca, do którego klucz posiada jedynie Bóg Metoda otwarta: “Wy dopełnicie dzieła, które ja rozpocząłem: Ja dałem szkic, wy wypełnicie go kolorami. Teraz jest zalążek, wy doprowadzicie owoce do dojrzewania…” Styl wychowawczy na dzisiejsze czasy: “Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele” w trzecim tysiącleciu.

  5. System Prewencyjny jest propozycją prawdziwego i konkretnego stylu życia: - cennego zarówno dla młodych, jak i dla dorosłych - bazującego na najwyższych wartościach chrześcijańskich - zdolnego odpowiedzieć na najgłębsze potrzeby osoby

  6. 5. Potrzeba sensu Poznawać, zrozumieć, wybierać według pewnej hierarchii obiektywnych wartości (transcendentnych); poszukiwać piękna, dobra, sprawiedliwości, jedności, pokoju, realizować się: zadedykować własne potencjały na rzecz czegoś wartościowego. 4. Potrzeba szacunku Mieć szacunek (uznanie) dla samego siebie, dla własnej osobowości, dla własnych wartości moralnych. Być uznanym przez najbliższych i przez inne osoby. Potrzeba uznania naszych bliskich i naszych wartości. Stimare i propri cari, stimare gli altri, stimare il sistema sociale in cui ci si riconosce. 3.Potrzeba miłości i przynależności Być kochanym i kochać. Otrzymywać i dawać oznaki miłości i przyjęcia. Przynależność: być rozpoznanym, akceptowanym, szukanym; rozpoznać i zaakceptować innych. 2. Potrzeba bezpieczeństwa Stabilność, porządek, prawa, ograniczenia, równowaga, protekcja, mieszkanie. Poznanie co jest dobre, a co złe. 1. Potrzeby fizjologiczne Pożywienie, woda, powietrze, odpoczynek, kontrola temperatury, wolność od cierpienia, seksualność.

  7. “Moim jedynym pragnieniem jest widzieć Was szczęśliwymi: teraz i w wieczności” SYSTEM PREWENCYJNY

  8. Dlatego System Prewencyjny obejmuje i troszczy się • o wszystkie sfery ludzkiego życia: • w jego złożoności: • Głowa- rozumie czym jest dobro • Serce – kocha dobro • Wola – pragnie dobra • - w jego jedności

  9. JEST SŁUŻBĄ MŁODEMU CZŁOWIEKOWI • jako osobie stworzonej • na obraz • i podobieństwo • Boże • oraz odkupionej • drogocenną • Krwią Jezusa

  10. „Wychowanie jest sprawą serca” Termin „serce” wyraża człowieka w jego integralności. Symbolizuje to, co w człowieku najgłębsze. „Wychowanie serca” należy rozumieć jako wychowanie całego człowieka, którego centrum jest właśnie serce - przestrzeń uczuć, ale równocześnie źródło wewnętrznej jedności: poznawczej, afektywnej i operatywnej. „Wychowanie jest sprawą serca” to znaczy dziełem, które w sercu ma swój początek (serce wychowawcy) i w sercu znajduje swoje spełnienie (serce wychowanka)

  11. Pragnę, abyście wszyscy dali mi swoje serce, bym każdego dnia mógł je ofiarować Jezusowi podczas Mszy Świętej Wasz Ojciec i Przyjaciel, ks. Jan Bosko

  12. Wychowanie jest sprawą serca Przestrzeń relacji. Styl rodzinny: AMOREVOLEZZA Miłość Zapobieganie: ROZUM Powołanie: RELIGIA Przestrzeń w której osoba kształtuje swoją wolę w służbie dobru. Przestrzeń w której młody odkrywa własne życie i jego ostateczny cel jakim jest Bóg.

  13. Duch rodzinny: “Amorevolezza” Miłość Być pośród młodych w miejscach, w których przebywają Przyjąćmłodych, ofiarując im „przestrzeń przynależności” bogatą w relacjeiw znaczącą wymianę między nimi Żyć i doświadczać uczucia; podtrzymywać, wspomagać Żyć radośnie, celebrować święto Podtrzymywać dialogwychowawczy, słuchać Kochać to, co kochają młodzi, jeśli tylko to służy ich rozwojowi

  14. W tym duchu od wychowawcy salezjańskiego oczekuje się: -Dojrzałości uczuciowej. -Zaufania Poświęcenia, bezinteresowności Gotowości i ofiarności Bycia stanowczym, zdecydowanym, konsekwentnym Umiejętności znalezienia w każdym wychowanku wewnętrznego dobra. Otwartości Dbałości o atmosferę rodzinną w placówce. Przyjęcia systemu kar wg ustalonego kryterium: Kara dopiero po wyczerpaniu innych środków Wybór najbardziej sprzyjającego momentu Pozostawiająca winnemu nadzieję i szansę przebaczenia Zaniechanie karania pod wpływem emocji

  15. W wychowaniu przedszkolnym zasada miłości wychowawczej przejawiać się będzie poprzez: Zainteresowanie sprawami dzieci Uczuciową dojrzałość wychowawcy. Ciągłą obecność z wychowankami, (asystencja) Szukaniu i stwarzaniu okazji do okazywania miłości Dbanie o rozwój duchowy dzieci, Stosowanie kar wg ustalonych zasad Budowanie relacji czystych, opartych na zdrowych zasadach Budowanie pozytywnego obrazu wychowanka Szacunek do wychowanka. Zrozumienie granic rozwojowych dziecka i dostosowanie do nich swoich oczekiwań wychowawczych.. Wykorzystanie metod problemowych w celu stworzenia warunków do wyrażania własnych opinii poprzez dzieci. Organizowanie zajęć na podstawie przeżyć i doświadczeń grupowych, analizowanie, ocenianie wspólnego doświadczenia grupy. Uczestnictwo wychowawcy także w życiu sportowym i kulturalnym wychowanków Obecność nauczyciela- ojca, brata, przyjaciela a nie wyłącznie przełożonego.

  16. Prewencja: “Rozum” “Wyjaśnić reguły zanim rozpocznie się zabawa”, wyjaśnić sens poleceń wychowawcy Demonstrować uznanie, troszczyć się o autuoznanie,dowartościować pozytywne możliwości dziecka Zapobiegać doświadczeniom negatywnym i pomagać w ich rozpoznaniu w celu naprawienia własnych błędów Stwarzać okazję do rozwoju kulturalnego, ludzkiego, duchowego; ofiarować młodym przestrzenie autorealizacji Dbać o pozytywną wizję świata: optymizm

  17. Od wychowawcy salezjańskiego, w kontekście „zasady rozumności” oczekuje się: -Autentyczności -Miłości -Rzetelności moralnej -Umiejętności zaspokajania najgłębszych potrzeb wychowanka -Troski o dojrzewanie wychowanka w zakresie kultury, wzrastania do wolności, odpowiedzialności, uczciwości -Skoncentrowania na osobie wychowanka -Bycia świadectwem -Szacunku i zaufania dla wychowanka -Żywej i stałej, a nie tylko okazjonalnej obecności Wysiłku zrozumienia świata dziecka, analizy, a nie surowej oceny, gotowości do dialogu, empatii.

  18. W wychowaniu przedszkolnym „zasada rozumności” przejawiać się będzie w : -Nawiązaniu relacji z rodzicami w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych. -Doborze odpowiednich treści, metod, środków dydaktycznych do wieku i zainteresowań dzieci. -Przygotowaniu nauczyciela do zajęć -Prowadzeniem zajęć ukierunkowanych na poznawanie siebie -Prowadzenie katechez -Stwarzaniem możliwości uczestnictwa w życiu liturgicznym Kościoła, -Działania integracyjne, -Stworzenie warunków do dialogu, -Organizowanie zajęć uczących krytycznego podejścia do wartości lansowanych przez środki społecznego przekazu -Sformułowanie zasad konsekwencji (kar) w systemie prewencyjnym.

  19. Powołanie: “Religia” Kierować życie (własne i młodzieży) ku wysokim wartościom: absolutnym, transcendentnym Głosić i świadczyć o Dobrej Nowinie Jezusa Chrystusajako drodze zbawienia i szczęścia: “dla nas świętość polega na byciu zawsze radosnym” Towarzyszyć młodymw odkrywaniu ich powołania Dowartościować codzienność, z jej radościami i cierpieniami, jako miejsce obecności Boga i daru z siebie w służbie braciom.

  20. Od wychowawcy, zatem oczekuje się: Analizowania rzeczywistości młodego człowieka pod każdym względem. Krytycznego nastawienia do niektórych aspektów modelu wychowania. Pogodzenia się z faktem kryzysu instytucji kościelnej. Zrozumienia istoty niepokoju i niepewności młodego człowieka względem religii. Podkreślanie wartości i godności osoby ludzkiej w religii chrześcijańskiej. Propagowania wśród wychowanków odpowiedniej wizji przyszłości pełnej nadziei i sensu. Odwagi w proponowaniu wychowankom rozwiązań w duchu chrześcijańskim. Ukazywania nowych dziedzin przeżywania doświadczenia religijnego. Życia założeniami chrześcijańskimi.

  21. W wychowaniu przedszkolnym „zasada religijności” przejawiać się będzie w: -Ciągłej trosce wychowawcy o dobra relację z wychowankiem -Zajęcia ułatwiające bezpośrednie doświadczenie Absolutu, rozbudzanie zainteresowań religijnych, świadome i pogłębione przeżywanie świąt kościelnych -Organizowanie rekolekcji i spotkań formacyjnych dla rodziców. -Zaznajamianie poprzez film, lekturę, uroczystości z postacią ks. Bosko , M. D. Mazzarelloi innymi świętymi. -Udział i organizacja konkursów o tematyce religijnej. -Dbanie o klimat wolności, radości i wiary każdego dnia. -Osobisty przykład i świadectwo życia wiarą wychowawcy!

  22. “… ja szkicuję, wy wypełnicie szkic kolorami; Teraz jest zalążek …” System prewencyjny nie jest metodą bardzo ściśle skodyfikowaną. Jest systemem otwartym, zdolnym do inkulturacji w różne środowiska, które zmieniają się w zależności od czasu i miejsca. Dziś doświadczamy metody Ks. Bosko w jej aktualnych “kolorach”, dostosowanych do wychowania “dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli” trzeciego tysiąclecia.

  23. Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele trzeciego tysiąclecia Wychowywać do kultury życia Wychowywać do „życia razem” Wychowywać do solidarności i służby Wychowywać do uznania prymatu Boga i do transcendencji

  24. Serce biblijne Cel: świętość “Moim jedynym pragnieniem jest: widzieć Was szczęśliwymi na ziemi i w wieczności”. Styl życia ewangelicznego Realizacja osoby ludzkiej w miłości Praktyka wychowawcza, która wykracza poza czas tempo Centralne miejsce relacji Różnorodność wkładu i wspólna koordynacja Duch rodzinny Środowisko wychowawcze

  25. Radość jest znakiem serca, które bardzo kocha Pana! s. Maria Mazzarello Ks. Bosko dał młodym i dorosłym przesłanie. Zachęca nas, abyśmy żyli Duchowością Salezjańską i Systemem Prewncyjnym: Służcie Panu w radości!

  26. “Moim jedynym pragnieniem jest widzieć Was szczęśliwymi: teraz i w wieczności” „Wychowanie jest sprawą serca” Jak w kontekście systemu prewencyjnego wykorzystać potencjał osobisty i zespołowy?

More Related