Krok 1

1. Pierwsze sześć kroków analizy dotyczy określenia ważności poszczególnych charakterystyk, a następne trzy kroki służą do oceny obiektów badawczych.

2. Krok 1 Dla każdej charakterystyki należy wskazać charakterystyki: • od których charakterystyka ta jest ważniejsza • przyporządkować im liczby , określające o ile jest ona ważniejsza.

3. Krok 2 Uzupełnienie macierzy porównań A zgodnie z zasadami, tzn.: • Gdy przyjmujemy • Gdy to • gdy brak jest oceny przyjmujemy

4. MACIERZ PORÓWNAŃ .

5. Krok 3 Normalizacja wyników w kolumnach macierzy według wzoru:

6. Krok 4 Sumowanie w wierszach wyników normalizacji:

7. Krok 5 Obliczenie indywidualnych ocen charakterystyk ze względu na rozpatrywany bezpośrednio celnadrzędny według zasady:

8. Indeks konsekwencji C.I.(consistency index) maksymalna lub główna wartość własna macierzy porównań rzędu liczba porównywanych charakterystyk

9. Współczynnik konsekwencji C.R. wyliczamy jako procentowy iloraz indeksu konsekwencji C.I. oraz losowego indeksu R.I., co przedstawia poniższa relacja:

10. W przypadku gdy wartość współczynnika konsekwencji C.R. jest mniejsza lub równa10% przyjmuje się, że współczynnik ten jest akceptowany, tzn. porównania charakterystyk są konsekwentne.

11. W przeciwnym wypadku () możemy powiedzieć, że występują znaczące niekonsekwencje porównań. Dlatego też należy wówczas cofnąć się do kroku 1 i ponownie dokonać porównań tych charakterystyk, które w największym stopniu przyczyniły się do powstałych niekonsekwencji.

12. W przypadku pełnej konsekwencji sądów dokonywanych parami porównań otrzymujemy:

13. Krok 6 • Przyporządkowanie każdemu analizowanemu obiektowi oceny punktowej ze względu na każdą charakterystykę (zakładamy, że dysponujemy skalą punktową, w której dokonujemy oceny, np. od 1 do 5).

14. Wartości zawierają się w przedziale przyjętym do oceny punktowej.

15. Krok 7 • Ocena obiektu ze względu na wszystkie charakterystyki, która uwzględnia stopień udziału każdej charakterystyki w realizacji celu głównego. Ocenę ostateczną dla każdego ocenianego obiektu otrzymujemy według wzoru:

16. krok 8 • Klasyfikacja obiektów według rosnącej wartości ocen , tzn. spośród obiektów wybieramy taki obiekt, który ma największą wartość oceny .

17. PODSUMOWANIE • Elementem utrudniającym proces podejmowania właściwych decyzji gospodarczych jest sytuacja, w której coraz częściej istnieje konieczność dokonywania oceny czynników jakościowych, trudnych do zmierzenia w kategoriach ekonomicznych. • W takich sytuacjach metoda analizy hierarchicznej problemu jest bardzo cennym narzędziem badawczym, które pomoże usprawnić i zobiektywizować trudny proces decyzyjny.