Jan Vermeer van Delft „Ważąca perły”, lub „Kobieta z wagą” ok. 1662-65 r. ,olej na płótnie,

1. Jan Vermeer van Delft „Ważąca perły”, lub „Kobieta z wagą” ok. 1662-65 r. ,olej na płótnie, 42,5 x 35 cm, National Gallery of Art w Waszyngtonie Opracowanie: Anita Przybyszewska - Pietrasiak

2. Kształt pola obrazowego czyli format obrazu to prostokąt pionowy zbliżony do kwadratu, • obraz przedstawia postać kobiety we wnętrzu, • kompozycja zamknięta, • kompozycja statyczna, oparta na zasadach • równowagi (z lewej strony przedstawiona • jest ściana z oknem i lustrem oraz tkanina, • a z prawej ich przeciwstawieniem jest postać kobiety), • centrum kompozycji wyznacza postać • stojącej kobiety, na tle obrazu przedstawiającego sąd ostateczny, • w obrazie kierunki wertykalne • i horyzontalne równoważą się • kompozycja jest wieloplanowa, plany są • lekko wyodrębnione, • głębia oddana jest za pomocą perspektywy • linearnej (zbieżnej, wykreślnej). KOMPOZYCJA

3. ŚWIATŁOCIEŃ • Źródło światła jest poza obrazem, • jest to światło naturalne, dzienne, • wpadające przez zasłonięte żółtą kotarą okno, • światło pada od strony lewej w kierunku prawej, oświetlając przede wszystkim zwróconą ku oknu postać kobiety • światło miękko modeluje kształty, fałdy ubioru, oświetla fragment ściany, pofałdowaną tkaninę na stole oraz perły rozrzucone na stole, • występują kontrasty światłocieniowe, • światło świetnie różnicuje materię • malowanych przedmiotów, • najjaśniejsze punkty obrazu stanowią: • twarz i tors kobiety, jej dłonie i trzymana • w nich waga, plama jasnego światła odbija się też od ściany poza postacią .

4. Barwy są złamane, delikatne, • obraz jest namalowany w szerokiej gamie barwnej (występują zarówno barwy ciepłe, jak zimne), ale w układzie barw zdecydowanie dominują szarości i błękity, z akcentami ugrów, • w obrazie występują bardzo delikatne • kontrasty temperaturowe, (postać kobiety i stół: ugry i błękity/granaty), • ale obraz jest stonowany, wysublimowany kolorystycznie, • akcenty kolorystyczne stanowią rozświetlone, białe elementy stroju kobiety, • plany są lekko zróżnicowane według • reguł perspektywy malarskiej(bliżej ciepłe tony, dalej – chłodniejsze). KOLORYSTYKA

5. WNIOSKI KOŃCOWE • Dzieło malowane jest realistycznie, przedstawia scenę z życia codziennego. • najważniejszym środkiem wyrazu jest • światło (duża siła oddziaływania), obraz przemawia dbałością o szczegóły, • znakomicie oddana jest materia • przedmiotów, • w obrazie dominuje nastrój spokoju, ciszy • i intymności, ale intryguje treść sceny, • być może obraz ten jest nie tylko zwykłą sceną rodzajową; • interpretować można go w różny sposób: • na alegoryczne przesłanie wskazuje obraz sądu ostatecznego zawieszony za plecami kobiety i waga w jej dłoni, • scenę można odczytywać więc w dwóch wymiarach: wiecznym, gdzie Bóg ocenia i sądzi ludzkie czyny, waży dobro i zło oraz ziemskim, gdzie ważone są perły, symbol pychy.