E N D
DANS EDELİM GEL Gözlerini severim en çok, Gökteki yıldızlardan parlak; Bir parça da baştan çıkarak. Dans edelim gel! Ne halleri vardı, sahiden, Bedbaht aşığı berbat eden onun için hotu zaten. Dans edelim gel! Doldrulamadı hala yeri, Gülden ağzının öpücükleri Kalbimde öldüğünden beri. Dans edelim gel! Dizi dibinde oturduğum Zamanları hatırlıyorum; Bu, işte bütün varım yoğum. Dans edelim gel! Paul Verlaine
ESKİ EV(Alphonso de Lamartine) İlk günden hatırlarım etrafını saçağın, Bir asma kuşatırdı körpe filizleriyle. Kokularla cezbedip küçük, çapkın kuşları, Buğulu taneleri uzardı pencereye. O baldan salkımları bize yaklaştırırdı Uzatarak annemiz bembeyaz ellerini, Biz ,onun çocukları geri verirdik tekrar Kuşlara üzümleri, emilmiş dallarını. Seneler aktı gitti, artık ne kuş, ne anne Biçare yaşlı asma sarardı ve çürüdü. Kapıyı, duvarları vahşi otlar bürüdü, Ve ben, ben ağlıyorum, o günlerin peşinde.