350 likes | 842 Views
Program Geliştirme Notları. Tuncay Sevindik. Eğitimde Program Geliştirme. Eğitim sisteminin, üç temel öğesi vardır. Bunlar; öğrenci, öğretmen ve program dır. Eğitim Programları; Hedef İçerik Eğitim Durumları ve Değerlendirme ögelerini kapsar.
E N D
Program Geliştirme Notları Tuncay Sevindik
Eğitimde Program Geliştirme • Eğitim sisteminin, üç temel öğesi vardır. Bunlar; öğrenci, öğretmen ve programdır. • Eğitim Programları; Hedef İçerik Eğitim Durumları ve Değerlendirme ögelerini kapsar. • Türkiye’de program geliştirme çalışmalarının Cumhuriyetin ilânıyla başladığı görülmekte ve etkinliklerin 1950’li yıllardan itibaren sistemli bir biçimde yürütülmesi yolunda çabalar artmıştır.
KAVRAMLAR EĞİTİM:İçinde öğrenmenin gerçekleştiği tüm yaşantılar YADA Bireyin davranışında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme sürecidir Öğretim:Belli bir yer ve zamanda bir grup öğrenciye öğretim prgnın uygulanması yada eğitimin planlı ve programlı olarak belgeyle sonuçlanan kısmıdır. Davranışsalcılar süreç-ürün, bilişselcilerde kolaylaştırma olarak görür ÖĞRETME:Öğrenmeyi klavuzlama işidir, Öğrenmelerin gerçekleşmesi için bilginin ve ortamın düzenlenmesidir. Öğrenme: Kalıcı İzli Davranış Değişikliği Kültür: Toplum tarafından üretilen maddi-manevi değerledir. Program Geliştirme: Bireylere toplumun arzu ettiği davranışların kazandırılması anlamına gelen eğitimin planlaması, hayata geçirilmesi (uygulanması) ve değerlendirilmesi işlemleri, 4 Ögesi vardır.
Öğrenmeyi öğrenme: Ezber ve taklit yerine;bilgiye ulaşma, bilgi üretme, paylaşma ve yorumlama süreçlerini içerir. Çağdaş eğitimde öğrenme amaçlı,yapıcı,etkili,birikimli ve bağlamsal süreçtir. Örtük Öğrenme: Öğrenmenin performansa dönüştürülmemiş, bellekte saklı olan kısmıdır. Motivasyon yada ihtiyaçla performansa dönüşür. Aktif Öğrenme:Öğrenme sorumluluğu, karar alma, özdüzenleme, özerklik,öğrencinin bütün duyuları ile süreçte olmasıdır. Anlamlı Öğrenme:Yeni öğrenilen bilgilerle öncekileri bütünleştirme, önceki ve sonraki bilgileri yeniden yapılandırma. Öğrenilmemiş.davranışlar:refleks,içgüdü,hastalık,bağımlılık,oturma,büyüme,ses çıkartma Öğrenilmiş davranışlar:İstendik, istenmedik yönde davranışlar
Eğitim Kültür Arası İlişki • Eğitim Kültürü yeni kuşaklara aktarır • Bireyin sosyalleşmesini sağlar • Kültürü etkileyen ve kültürden etkilenen • Kültüre oranla değişime daha az direnir • Kültürün etkilerini taşır • Kültürün oluşmasında dinamik bir süreçtir • Eğitim-kültür toplumun önemli taşlarıdır
Öğretim Programı, okul içi deneyimlerle sınırlıdır ve okulda okutulan dersleri veya kursları kapsayan bir kılavuz kitap veya dokümandır. Ders Kümeleri olarak da nitelendirilir. • Ders programı, öğretim programında yer alan bir dersin amaçlarının öğrenci davranışına dönüştürülmesini, bunların gerçekleşmesi için içeriğin konulara ve alt başlıklara ayrıştırılmasını, buna dayalı öğrenim ortamının organizasyonunun ve değerlendirme araçlarını kapsayan detaylı bir plandır. • Örtük Program: Ders dışı etkinlikleri de içine alan programdır. Bireylerin değişik ihtiyaçlarını karşılama ve yaratıcılıklarını geliştirme amacıyla düzenlenen ders dışı faaliyetlerin tümünün yer aldığı programdır. • Ünitelendirilmiş Yıllık Plan: Aylara, haftalara göre çalışma süreleri ve eylemlerini gösteren, öğretmen zümresi tarafından yılbaşında hazırlanan plandır. • Müfredat Program: Bir dersin yalnızca ünitelerinin ve konularının belirlendiği liste yada konular düzeneğidir. (Önceleri öğretim programı yerine kullanılmaktaydı.)
Geleneksel Öğretim Yöntemlerinde Roller • ÖĞRETMEN • ÖĞRENCİ • SONUÇ • Hazırlayan, • Planlayan, • Anlatan, • Yapan, • Kontrol eden, • Bilgi yükleyen, • Cezalandıran, • Kalıba sokan. • Pasif • Dinleyen • İzleyen • Kontrol edilen • Yüklenen ve • İstenildiğinde aktaran • Cezalandırılan • Kalıba sokulan • Sorgulamayan • Edilgen • İlgi ve yeteneklerine uygun gelişemeyen • Kendini ifade edemeyen • Kendine güvenmeyen öğrenci
Türk Millî Eğitiminin Temel İlkeleri • Millî Eğitim Sistemimizin temel ilkeleri, 1973 tarih ve 1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu'nun 4. ve 17. maddeleri arasında yer almaktadır. Burada belirlenen ilkeler şunlardır: • Genellik ve eşitlik: Türkiye'de eğitim kurumları dil, ırk, cinsiyet ve din ayrımı gözetmeksizin herkese açıktır. Eğitimde hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. • Ferdin ve toplumun ihtiyaçları: Millî eğitim hizmeti, Türk vatandaşlarının istek ve kabiliyetleri ile Türk toplumunun ihtiyaçlarına göre düzenlenir. • Yöneltme: Fertler, eğitimleri süresince, ilgi, istidat ve kabiliyetleri ölçüsünde ve doğrultusunda çeşitli programlara veya okullara yöneltilerek yetiştirilirler. • Eğitim hakkı: İlköğretim görmek her Türk vatandaşının hakkıdır. • Fırsat ve imkân eşitliği: Eğitimde kadın erkek herkese fırsat ve imkân eşitliği sağlanır. Maddî imkânlardan yoksun başarılı öğrencilerin en yüksek eğitim kademelerine kadar öğrenim görmelerini sağlamak amacıyla parasız yatılılık, burs, kredi ve başka yollarla gerekli yardımlar yapılır. • Süreklilik: Fertlerin genel ve meslekî eğitimlerinin hayat boyunca devam etmesi esastır. • Atatürk İnkılâp ve İlkeleri ve Atatürk Milliyetçiliği: Eğitim sitemimizin her derece ve türü ile ilgili ders programlarının hazırlanıp uygulanmasında ve her türlü eğitim faaliyetlerinde Atatürk inkılâp ve ilkeleri ve Anayasa'da ifadesini bulmuş olan Atatürk milliyetçiliği temel olarak alınır.
Demokrasi eğitimi: Güçlü ve istikrarlı, hür ve demokratik bir toplum düzeninin gerçekleşmesi ve devamı için, • Lâiklik: Türk millî eğitiminde lâiklik esastır. Din kültürü ve ahlâk öğretimi ilkokul ve ortaokullar ile lise ve dengi okullarda okutulan zorunlu dersler arasında yer alır. • Bilimsellik: Her derece ve türdeki ders programları ve eğitim metotlarıyla ders araç ve gereçleri, bilimsel ve teknolojik esaslara ve yeniliklere, çevre ve ülke ihtiyaçlarına göre sürekli olarak geliştirilir. • Plânlılık: Millî eğitimin gelişmesi iktisadî, sosyal ve kültürel kalkınma hedeflerine uygun olarak eğitim-insan gücü-istihdam ilişkileri dikkate alınmak suretiyle, plânlanır ve gerçekleştirilir. • Karma eğitim: Okullarda kız ve erkek karma eğitim yapılması esastır. • Okul ile ailenin işbirliği: Eğitim kurumlarının amaçlarının gerçekleştirilmesine katkıda bulunmak için okul ile aile arasında işbirliği sağlanır. • Her yerde eğitim: Millî Eğitimin amaçları yalnız resmî ve özel eğitim kurumlarında değil, aynı zamanda evde, çevrede, işyerlerinde, her yerde ve her fırsatta gerçekleştirilmeye çalışılır.
İYİ BİR EĞİTİM PROGRAMININ ÖZELLİKLERİ • Çerçeve Program olmalı; Eğitim programının fazla ayrıntılara inmeden, • İşlevsel Olmalı: Bireysel ve toplumsal ihtiyaçları karşılayan, bireyin yeteneklerini ortaya çıkaran, geliştiren ve gerçek hayattan uzak olmayan bir program. • Esnek Olmalı: Her ne kadar genel bir çerçeve program olması gerekiyorsa da, okulun ve öğrencilerin bulunduğu çevre özelliklerine bağlı olarak değişmeye açık olan program. Esnek Olma Nedenleri: 1.Yöresel, kültürel ve iklimsel farklılıklar. 2. Öğrencilerin bireysel farklılıkları. 3. Tüm gelişme ve değişmeler. • Devletin ve Toplumun Genel Görüş ve Beklentileri ile Uyumlu Olmalı: Devletin temel felsefesi, ideolojisi ile toplumsal ve kültürel değerlere uyumlu program. • Uygulanabilir Olmalı: Bilimsel, ekonomik, toplumsal yapı ile çelişmeyen nitelikte program. • Genel ve değişmez olmalı; Bireylere ülkenin temel kültürel değerlerini ve her bireyde olması gereken değişmez ve genel amaçları kazandıracak özellikler taşımalıdır. (10 Kasım- 19 Mayıs vs. ) • Bilimsel olmalı; Bilimsel yöntem ve doğrulara dönük hazırlanmalıdır. • Ekonomiye uygun olmalı; gerek uygulanacağı ülkenin ekonomisi açısından gerekse uygulanırken maliyet açısından uygun olmasıdır. • Bir hedefe yönelik olmalı; ülke, toplum, birey ve konu alanı açısından yararlı amaç / davranışların olmasıdır. • Uygulayıcılara yani öğretmenlere yardımcı olmalıdır.
Eğitim programı geliştirme ekibi • Program geliştirme çalışmalarının Merkezi bir yaklaşımla sürdürüldüğü uygulamalarda Yasal ve formal sürecini oluşturan gruptur. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı denetimindedir.
Program Çalışma Grubu Programın hazırlanması, uygulanması değerlendirilmesi ve geliştirilmesi aşamalarında SÜREKLİ görevli olan komisyondur.
PROGRAM GELİŞTİRMENİN TEMELLERİ • Tarihi Temel: Eğitimde program geliştirme çalışmaları, eğitimin bilim olarak kabul edilmesiyle birlikte 18. yy. sonra başlamıştır. 18. yy. da Amerika da Harwardve Princeton üniversitelerinin açılmasıyla araştırmalar başlamış, devlet okullarının açılmasıyla işlevsel eğitim programları geliştirilmiştir. İngiltere de eğitimci Franklin BOBBİT’ in 1918 de yayınladığı kitap eğitim programı ismiyle yayınlanan ilk kitaptır. 20.yy da TABA ( 1949 yılında Eğitim Programı ve Öğretimin Temel İlkeleri adlı kitap) ve TYLER isimleri önem kazanmıştır. 21. yy. da öğrenen merkezli eğitim programları önem kazanmıştır. • Pestalozzi, 19. yüzyılda ilkokullardaki uygulamaların ve eğitim programlarının yenileşmesine katkıda bulunmuş, eğitim sürecinin çocuğun doğal gelişimine ve duyumsal etkilerine bağlı olması gerektiğini savunmuştur. • ▪ Frobel, anokulu çalışmalarıyla öne çıkmış, eğitim sürecinin 3 – 4 yaşlarında başlaması ve öğrencinin kendi etkinliklerine dayanması gerektiği üzerinde durmuştur.
Ülkemizde, eğitimde program geliştirme çalışmaları 1960 yıllarında üniversitelerde “ Müfredat Program “ isimli derslerin okutulması ile başlatılmıştır. (Fatma Varış–Ankara Üniversitesi, Selahattin ERTÜRK (1923-1988)-Hacettepe Üniversitesinde eğitimde program geliştirme çalışmalarına öncülük etmişlerdir.) • Ekonomik Temel (Ne ile): Program geliştirme gerçekçi, bireysel ve toplumsal ihtiyaçlara uygun ve ekonomik kalkınmayı destekler olmalıdır. En büyük yatırım, eğitim yatırımıdır. • Toplumsal Temel (NİÇİN?): Eğitim hedefleri toplumun ihtiyaçlarını dikkate alarak, bireyin sosyal gelişimini ve topluma uyumunu sağlayacak biçimde olmalıdır. Çünkü okul ve eğitimciler toplumun aynası ve değişim aracıdır.
Bireysel Temel (Niçin-Ne ?): Birey, eğitim programının en önemli temel taşıdır. Amaçlar ve konular birey için seçilmeli ve düzenlenmelidir. • Konu Alanı Temeli (NE ?): Program geliştirme çalışmalarında öğrenilmesi gereken konuların olması ve bu konulara ilişkin bilgilerin öğrenilmesi zorunluluğu konu alanının temelini oluşturur. • Felsefi Temeller (NİÇİN ?) : Toplumun felsefi eğilimleri, program geliştirme çalışmalarına da yön verir ve en çok hedef / amaçların belirlenmesinde etkin olur. • Psikolojik Temel ( NASIL ? ) : Program geliştirme çalışmalarında eğitim-öğrenme psikolojisi ve öğrenme kuramlarından ( öğrenme-öğretme süreçlerini anlama ) yararlanılmaktadır.
Hedef • Niçin sorusuna cevaptır • Yetiştirilecek insanda bulunması uygun görülen eğitim yoluyla kazandırılabilir özelliklerdir. • Uzak Hedef: Ülkenin siyasal felsefesini açıklar, oldukça geneldir, Yoruma açıktır. Anayasa ve yasalarla ifade edilen birey özellikleridir. Atatürk ilkelerine bağlı birey yetiştirmek. Türk milli eğitiminin temel kanunu • Genel Hedef: uzak hedeflerin yorumudur. Okulun işgörüsüdür. İlköğretim-meslek liseleri nin amaçları, Milli eğitimin amaçları. Genel hedefler milli eğitim temel kanuna dayalı olmalıdır. • Özel Hedef: En somut ifade edilmiş hedef düzeyidir. Disiplinlere ilişkin hedefler, ders yada konu düzeyindeki hedefler. Gözlenebilirdir
Felsefi Akımlar / Eğitim Felsefeleri İdealizm:Gerçek akıldır,madde gerçek değil,akıl ürünüdür, gerçek metafizik ve ruhsaldır. Bilgi mutlak ve evrenseldir. Bilme hatırlama ile ortaya çıkar, herbilim adamı dünyayın farklı yapılaştırır. Kültür aktarımı, klasik eser okutma,sezgisel düşünme,öğrencilere liberal eğitim, konu merkezli ve transfer eden öğretmendir. Platon, Kant, Hegel Realizm: Gerçek maddedir, varolan gerçektir. Dış dünya algılarımızdan farklıdır. Eğitimin amacı aklın mantığın eğitimidir. Konu ve öğretmen merkezlidir. Aristo Pragmatizm (faydacılık):Gerçek ve değerler mutlak ve evrensel değil, göreceli ve değişkendir. Eğitim yaşamın kendisidir. Sürekli yeniden yapılanma vardır. Dersler disiplinlerarası örgütlenmelidir. Dewey Varoluşçuluk (Marcel,Sartre,Baret)ve Naturalizm (Realizme dayalı, Rousseau ve Pestalozzi)
Pragmatizm ( Yararcılık): İnsanın işine yarayan şeylerin gerçek ve doğru olduğunu savunan felsefi görüş. Bu görüşte bir fikrin, bir inancın ve bir hipotezin sonuçlarını değerlendirerek gerçeğe varmak önemlidir. Eğitimde çıkış noktası konu değil çocuktur. Çocuğun tüm yaşamı bir bütün olduğundan eğitim; yaşama hazırlıktan öte yaşamın kendisidir. Bu görüşü benimseyen eğitim anlayışında bireysel özellikler ve çocuğun etkin katılımı önemlidir. Existentialism (Varoluşçuluk): Varoluşçu görüşe göre eğitimin amacı özgürlüklerin artmasıdır. Her bir öğrencinin, kendi değerler sisteminin özgürce ve yetişkinlerin zorlaması olmaksızın geliştirilmesine izin verilmeli ve yardımcı olunmalıdır. Toplumu geliştirmeye bireyden başlanmalıdır. By_Ofspring 2007/2008
► Eğitim Felsefesi Akımları ◄ Daimicilik ( Prennialism = Değişmezcilik = Klasik Görüş): Realist felsefeden ilham alan daimiciliğe göre eğitim, evrensel nitelikteki belli gerçeklere göre şekillendirilmelidir. Hutching,Mortimend,Adler Temel ilkeleri şunlardır: ▪ Değişmeyen evrensel bir eğitim ▪ Entelektüel – akılcı eğitim ▪ Eğitim hayatın bir kopyası değil, ona hazırlıktır. ▪ Dünyanın hem maddi hem de manevi gerçekleri birlikte tanıtılmalıdır. ▪ Büyük kitaplar (klasik eserler) eğitimi. → Bu görüşte sabit bir program anlayışı temel vurgudur. → Daimicilikte öğretmen konu alanı uzmanıdır. By_Ofspring 2007/2008
Esasicilik ( Essentialism = Özcülük) ▪ Öğrenmenin doğasında çok sıkı çalışma ve çoğu zaman zorlama vardır. (Disiplin önemli) ▪ Eğitimde girişim öğrenciden çok öğretimde olmalıdır. ▪ Eğitim sürecinin özünü, konu alanının çok iyi özümlenmesi oluşturur. ▪ Bireylerin zihinsel gelişimlerine yardımcı olmak ve yetenekli kişileri eğitmek temel amaçtır. Bagley,Kandel ve Horne → Esasicilik, realizm ve idealizmden ilham alır. → Bu akımda öğretmen uzman kişidir. → Geleneksel değerlerin yaygın bir şekilde öğretimi söz konusudur. → Temel beceriler ve temel konular odak noktasıdır By_Ofspring 2007/2008
İlerlemecilik ( Progressivizm = Deneyci Görüş) ▪ Çocuğun ilgisine uygun ve aktif eğitim, ▪ Problem çözme yoluyla öğrenme, ▪ Yaşamın kendisi olarak eğitim, ▪ Yarışma yerine işbirliğini destekleyen bir okul, ▪ Demokratik eğitim ortamı temel noktalardır. ▪ Öğretmen, öğrencilere rehberlik etmelidir → İlerlemecilik, pragmatik felsefenin eğitime uygulanışıdır. → Pragmatik felsefe değişimi gerçeğin esası olarak görür. Dewey,Bacon ve Conte By_Ofspring 2007/2008
Yeniden Kurmacılık ( Reconstructionism = Yeniden Yapılanmacı Görüş) ▪ Toplumu yeniden yapılandırmayı ve geliştirmeyi, değişim ve sosyal reform için eğitimi temele alır. ▪ Öğretmen değişim ve reformun temsilcisidir. ▪ Yeni toplumsal düzen, gerçekten demokratik olmalıdır. ▪ Eğitimin amaç ve araçları, davranış bilimlerinin verilerine göre, yeniden düzenlenmelidir. ▪ Çocuk, okul ve eğitim, önemli ölçüde toplumsal ve kültürel güçlerce yapılandırılır. ▪ Öğretmen rehber kişidir. Dewey, Bergson ve Brameld → Yeniden kurmacılık, pragmatizm ve varoluşçuluktan ilham alır. → Bu eğitim akımı ilerlemeciliğin devamı gibidir. By_Ofspring 2007/2008
FELSEFENİN İNCELEME ALANLARI ONTOLOJİ (Varlık felsefesi): Evren, oluşum, değişim, dönüşüm ve insanın evrendeki yeri. EPİSTEMOLOJİ (Bilgi felsefesi): Bilginin kaynağı, yapısı, ilkeleri. AKSİYOLOJİ (Değerler felsefesi): İnsani değerler ve eylemler, iyi- kötü, güzel-çirkin, ahlak-ahlaksızlık.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-2 Daimicilik: Realizme dayanır (Aristo). Gerçek: Madde. İnsan Zihni: Boş levha. Eğitim amacı: Bilgiyi keşfetme, akıllı kişiler yetiştirme, tek tip eğitim. Çocuklara maddi-manevi öğeler birlikte verilmeli. Öğretmen: Düşünmeye yardımcı olur, Sokratik , anlatım, tartışma ve gözlem yöntemleri kullanır, Program: Sabit program, konu / öğretmen merkezli. Odak nokta, klasik konular. Dersler: Edebiyat, felsefe, tarih, fen bilimleri ve dini eserler. Okul: Toplumsallaştırma, hayata hazırlama, evrensel ve entelektüel eğitim.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-3 Esasicilik: Realizm-idealizm (Eflatun). Gerçek: Akıl, zihin. Eğitim amacı: Zihinsel gelişim, yetenekli bireyleri eğitmek, kültürel birikimi aktarmak. Öğretmen: Uzman, geleneksel değerler ve evrensel doğruları aktarır. Geleneksel yöntemler kullanır. Program: 3R (okuma-yazma-sayma), bilgi ağırlıklı, ezber ve deneyim. Dersler: Dil, fen ve tarih. Okul: Evrensel değerleri aktarma. Öğretmen merkezli, disiplin esas. Bu akım, çocuğu fazla serbest bırakan ilerlemeciliğe tepki olarak doğmuştur: öğrenci zorlanabilir.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-4 İlerlemecilik: Pragmatizm (Yararcılık). J. Dewey Gerçek: Değişim. Eğitim amacı: Demokratik, sosyal yaşamı geliştirmek. Yarışma değil, işbirliği. Öğrenci aktif. Öğretmen: Problem çözme ve bilimsel araştırmada yol gösterici, rehber. Program: Gerçek yaşam uğraşı, yaparak-yaşayarak öğrenme, öğrenci odaklılık. Dersler: Üst düzey zihinsel becerileri esas alır. Okul: Yaşamın kendisi, Bu akım, hümanist eğitim ve radikal eğitim anlayışlarından etkilenmiştir.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-5 Yeniden kurmacılık: İlerlemeciliğin devamı. J. Dewey Gerçek: Değişim. Eğitim amacı: Toplumu yeniden yapılandırmak, gerçek demokrasiyi sağlamak. Öğretmen: Değişim ve reformun temsilcisi, araştırma yöneticisi, proje başkanı. Program: Eğitimde fırsat eşitliği. Dersler: Üst düzey zihinsel becerileri esas alır. Okul: Toplumsal değişimin en dinamik kurumu. Değişim ve sosyal reform için eğitim. Bu akım, ilerlemeciliğin radikal bir versiyonudur.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-6 Varoluşçuluk Eğitim amacı: İnsanın kendisini tanıması, insanın kendi kararlarını kendisinin vermesi. Öğretmen: Soru-cevap yöntemini kullanır. Program: Kişilik geliştirme odaklı. Dersler: Felsefe, psikoloji, sosyoloji. Okul: Bireyleri yaşanılan dünyaya hazırlama.
PG SÜRECİNİ ETKİLEYEN EĞİTİM FELSEFELERİ-7 Naturalizm (Realizm). J. J. Rousseau, Pestalozzi. Gerçek: Doğa Eğitim amacı: İnsan ile doğa arasındaki ilişki. Birey ilgisi esas. Öğretmen: Soru-cevap yöntemini kullanır. Program: Buluş yöntemine odaklı. Okul: Bireyleri kendi doğası ve doğaya uygun yetiştirmeli.
TABA MODELİ İHTİYAÇLARI BELİRLE AMAÇLARI BELİRLE İÇERİK SEÇ İÇERİK DÜZENLE ÖĞRENME YAŞANTILARI SEÇ ÖĞRENME YAŞANTILARI DÜZENLE NEYİN NASIL DEĞERLENDİRİLECEĞİNİ SAPTA PROGRAM ÖĞELERİNİN SIRASI VE İLİŞKİLERİNİN KONTROLÜ
TYLER MODELİ KAYNAK BİREY TOPLUM KONU ALANI OLASI GENEL HEDEFLER EĞİTİM PSİKOLOJİSİ- SOSYOLOJİSİ- FELSEFESİ- EKONOMİSİ SÜZGEÇLERİ KESİNLEŞMİŞ ÖĞRETİM AMAÇLARI ÖĞRENME YAŞANTILARININ SEÇİMİ ÖĞRENME YAŞANTILARININ DÜZENLENMESİ ÖĞRENME YAŞANTILARININ YÖNLENDİRİLMESİ ÖĞRENME YAŞANTILARININ DEĞERLENDİRİLMESİ
TABA-TYLER MODELİ BAŞLA İHTİYAÇLARI BELİRLE GENEL AMAÇLARI BELİRLE AMAÇLARI SAPTA İÇERİĞİ SEÇ İÇERİĞİ DÜZENLE ÖĞRENME YAŞANTILARINI BELİRLE ÖĞRENME YAŞANTILARINI DÜZENLE DEĞERLENDİRME YAP SONUÇ
WULF SCHAVE NİN SİSTEM YAKLAŞIMI AMAÇLARI BELİRLE (Problem Tanımlanır) KOMİSYON ÜYELERİNİ SEÇ AMAÇLARIN DAVRANIŞA DÖNÜŞTÜRÜLMESİ (Gelişme) UYGUN DERS PLANLARININ YAZILMASI ÖĞRETİM MATERYALLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ ÖĞRENME ORTAMLARININ DESENLENMESİ SONUÇLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ (Değerlendir) SÜREKLİ DÖNÜT SAĞLANMASI
Rasyonel Planlama Genel Amaçlar Amaçlar Öğrenme Durumları Değerlendirme Tyler ve Richard Yeniden Kurmacılık Süreç Yaklaşım ı İçerik Öğrenme Durumları Genel Amaçlar Değerlendirme Stenhouse İlerlemecilik Öğretmene Seçim ve Özerlik verir Yenilikçi Durumsal M. Durum Analizi Amaçlar Öğrenme Öğretme Değerlendirme Skillbeck/Klasik Hümanizm
TTK MODELİ İHTİYAÇLARI BELİRLE GENEL HEDEFLERİ BELİRLE ALANIN KAVRAM İLKE VE BECERİLERİNİN BEL. ÖĞRENME ALANLARI KAZANIMLARININ BEL. ÖĞRENME ALANLARINN KAPSADIĞI TEMALARIN BEL PAYDAŞLARLA PAYLAŞIMIN SAĞLANMASI MATERYAL GELİŞTİRME PROGRAMLARIN ONAYA SUNULMASI PROGR. DENENMESİ DEĞERL.