610 likes | 1.56k Views
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Rzeszowie. Wstęp. Narodowe Czytanie dzieła Adama Mickiewicza w roku 2012 to dobry powód by się pochwalić naszymi zbiorami na ten temat. PBW w Rzeszowie posiada:
E N D
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Rzeszowie
Wstęp Narodowe Czytanie dzieła Adama Mickiewicza w roku 2012 to dobry powód by się pochwalić naszymi zbiorami na ten temat. PBW w Rzeszowie posiada: egzemplarzpierwszego, paryskiego wydania „Pana Tadeusza” egzemplarze innych XIX – wiecznych wydań egzemplarze ekskluzywnych, ilustrowanych wydań albumowych wiele cennych opracowań
Wstęp Adam Mickiewicz Poeta romantyczny
Wstęp Adam Mickiewicz, syn Mikołaja i Barbary z Majewskich, urodził się 24 grudnia 1798 roku w rodzinie drobnoszlacheckiej o tradycyjnym stylu życia. Jego ojciec komornik miński, należał do palestry nowogródzkiej, pani Barbara była córką ekonoma. Miejsce urodzenia nie jest pewne: rodzinny folwark Zaosie, Nowogródek, licha mieścina ze świetną przeszłością średniowieczną, a może jakaś osada na czterdziestokilometrowym szlaku między wymienionymi miejscowościami […] Ojca utracił Mickiewicz w roku 1812, matkę w 1820. Z tą pierwsza datą wiąże się spotkanie czternastoletniego chłopca z wielka historią; z przemarszem przez Nowogródek wojsk napoleońskich, w tym legionów pod wodzą księcia Józefa Poniatowskiego. Źródło informacji: Biografie sławnych ludzi. T. 2, [L-P] : praca zbiorowa / pod red. Anny Skoczek. - Bochnia ; Kraków : "SMS", [2006]. – s. 160-161
O „Panu Tadeuszu” Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie – poemat Adama Mickiewicza wydany w dwóch tomach w 1834 w Paryżu przez Aleksandra Jełowickiego Ta epopeja narodowa z elementami gawędy szlacheckiej powstała w latach 1832-34 w Paryżu. Składa się z dwunastu ksiąg pisanych wierszem, trzynastozgłoskowym aleksandrynem polskim. Rękopis poematu znajduje się w Ossolineum we Wrocławiu wraz ze specjalną ozdobną szkatułką do jego przechowywania, z mahoniu i kości słoniowej, zamówioną przez Stanisława Tarnowskiego i wykonaną w 1873 przez lwowskiego artystę Józefa Brzostowskiego. Pierwsze wydanie „Pana Tadeusza” na ziemiach polskich ukazało się w Toruniu w 1858 r. w drukarni miejskiej dzierżawionej przez Ernsta Lambecka. Czas akcji: pięć dni z roku 1811 i dwa dni z roku 1812. źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Pan_Tadeusz)
O „Panu Tadeuszu” Autor o swoim dziele – przed pierwszym paryskim wydaniem: Dnia 8 grudnia 1832 roku pierwszy raz wspomina Mickiewicz o swoim nowym dziele [w liście do Odyńca]: ”Zacząłem pisać poema szlacheckie w rodzaju „Hermann i Dorotea”, już ukropiłem tysiąc wierszy, tutejszej szlachcie bardzo się podoba”. Dnia 12-go stycznia 1833 r. pisze do Garczyńskiego: „piszę powoli poema sielskie się, już mam prawie całe dwie pieśni”- dalej w kwietniu: „wiejski poemat jest mojem pieszczonem dzieckiem, pisząc zdaje mi się, że na Litwie siedzę, wiele mam zamiarów, ale je odpędzam aż to skończę”.
O „Panu Tadeuszu” Autor – przed pierwszym paryskim wydaniem (cd.) Przecież pilno temu dziecku na świat - w listopadzie (13-go) 1833 r. już urosło do pięciu pieśni, już mu tylko trzech brakuje (myśli autor) i nie jest już bezimiennym poematem wiejskim lub szlacheckim, już jest ochrzczone, już nosi swoje nieśmiertelne imię, już mówi o nim jako o „Panu Tadeuszu”. Z końcem roku 1833 lub początkiem 1834 donosi pani Klaudyi Potockiej, że kończy swoje, najmłodsze dziecko, które jako najmłodsze najbardziej teraz lubi a w lutym 1834 (bez oznaczenia dnia) pisze do Odyńca: „Tadeusza wczoraj skończyłem. Pieśniogromnych dwanaście. Wiele marności, wiele też dobrego: będziesz czytał. Co tam najlepsze to obrazki z natury kreślone naszego kraju i naszych obyczajów domowych” Źródło informacji: Adam Mickiewicz : „Pan Tadeusz” : uwagi napisane / przez Stanisława Tarnowskiego. – Brody : Księg. Feliksa Westa, 1905 Sygn. WypRz 84318 M
O „Panu Tadeuszu” Autor o swoim dziele we wstępie do wydania paryskiego z 1861 roku: „O czym tu dumać na paryskim bruku?, kiedy się depce obcych ludzi łany a słucha przekleństw i kłamstwa niewczesnych zamiarów, zapóźnionych żalów, potępieńczych swarów...” il. Marka Szyszko
O „Panu Tadeuszu” I stąd Tadeusz – jego historya; a przyszłość jego, marzenie poety dla jego najmłodszego, pieszczonego dziecka, to żeby kiedyś te księgi zbłądziły pod strzechy, żeby wieśniaczki kręcąc kołowrotki, opowiadały historyę Tadeusza jak „opowiadają o tej dziewczynie, co tak grać lubiła, że przy skrzypeczkach gąski pogubiła” Źródło informacji: Adam Mickiewicz : „Pan Tadeusz” : uwagi napisane / przez Stanisława Tarnowskiego. – Brody : Księg. Feliksa Westa, 1905 Sygn. WypRz 84318 M
O „Panu Tadeuszu” Inni – Jemu współcześni Piękny poemat – podobny do romansu (list Juliusza Słowackiego do matki z 18 grudnia 1834) Przejście ze zmarłego do żyjącego pokolenia (list Stanisława Worcella do Adama Mickiewicza z 7 lipca 1838) Plemię umarłe uwiecznił, ono już nie zginie (list Zygmunta Krasińskiego do Romana Załuskiego z 13 maja 1840) Poemat pejzażysty i satyryka (list Cypriana Norwida do Wojciecha Cybulskiego z 9 stycznia 1867) Źródło informacji: Romantyzm / Stanisław Makowski ilustracja Marka Szyszko
O „Panu Tadeuszu” Krytycy współcześni - z podręcznika akademickiego „Gdy rzeczywistość polityczna nie stwarzała sceny dla rycerzy wolności, a stabilizacja porządku europejskiego degradowała „pielgrzymów" do roli uciążliwych emigrantów, gdy wśród samego wychodźstwa wybuchały coraz gwałtowniejsze spory (wbrew naukom "Ksiąg”) Mickiewicz wystąpił z poematem o harmonii życia, o sile wspólnoty, pięknie tradycji i urodzie ziemi ojczystej" …Toteż wizja ojczyzny w Panu Tadeuszu i w ogóle rodzimości jest wizją idylliczną, wizją kraju szczęśliwego na miarę polskich wyobrażeń o szczęściu zatem idyllą ziemiańską…” Źródło informacji: Romantyzm / Alina Witkowska, Ryszard Przybylski z podręcznika szkolnego epos nowożytny epopeja narodowa epopeja szlachecka Źródło informacji: Romantyzm / Teresa Nowacka
O „Panu Tadeuszu” Jarosław Marek Rymkiewicz Przypomina, że to Alina Witkowska jako pierwsza zauważa, że „Pan Tadeusz” to poemat na wskroś metafizyczny. „Pan Tadeusz” jest przed wszystkim prostą opowiastką z dziejów ojczystych, pamiątką dziejówpowiatowych. „Pan Tadeusz” […] rozgrywa się w konkretnej przestrzeni nowogródzkiej to znaczy w Soplicowie […] a jednocześnie rozgrywa się w przestrzeni idyllicznej. Źródło: Gminna opowiastka lub hermeneutyka własnego istnienia / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa // W: Mickiewicz czyli Wszystko : z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem rozmawia Adam Poprawa / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa. - Warszawa : "Open", 1994. - s.153- 177
Pierwsze wydanie„Pana Tadeusza” PBW w Rzeszowie posiada egzemplarz pierwszego paryskiego wydania „Pana Tadeusza” z roku 1834. Jest to niewątpliwie, obok starodruków jedno z naszych największych cimeliów.
Inne XIX- wieczne wydaniaw zbiorach PBW w Rzeszowie Dzieła Adama Mickiewicza. T. 3, Pan Tadeusz / Adam Mickiewicz ; wydał Henryk Biegieleisen . – Lwów : Księgarnia Polska, 1893 Sygn. WypRz 151114 M
Inne XIX –wieczne wydania w zbiorach PBW Pan Tadeusz czyli Ostatni zajazd na Litwie : historia szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach wierszem / Adam Mickiewicz. – Paryż : Księgarnia Luksemburska ; Kraków : Księgarnia Gebethnera i Spółki, 1878 Sygn. WypRz 117229 M
Ilustratorzy i ilustracje Ciekawe może być porównanie okładek/stron tytułowych czy ilustracji do tej samej księgi czterech różnych ilustratorów: Michała Elwiro Andriollego Józefa Wilkonia Tadeusza Gronowskiego Marka Szyszko
Ilustratorzy Michał Elwiro Andriolli ilustracja do księgi I ilustracja do księgi XII
Ilustratorzy Józef Wilkoń okładka ilustracja do XII księgi
IlustratorzyTadeusz Gronowski ilustracja do księgi I ilustracja do księgi XII
Ilustratorzy Marek Szyszko okładka ilustracja do XII księgi
Autorzy wstępów, opracowań… W zbiorach PBW w Rzeszowie opracowania: naukowe i popularne samoistne wydawniczo i artykuły XIX, XX - wieczne i najnowsze
Opracowania - przykłady naukowe popularne "Pan Tadeusz" : studia o poemacie / Kazimierz Wyka ; Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1963 "Pan Tadeusz" : studia o tekście / Kazimierz Wyka ; Polska Akademia Nauk. Instytut Badań Literackich. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1963 Metodyczny rozbiór "Pana Tadeusza" w formie pytań / Tadeusz Czapczyński. - Wyd. 2 popr. - Warszawa : Gebethner i Wolff, 1921 Adam Mickiewicz : „Pan Tadeusz” : uwagi napisane / przez Stanisława Tarnowskiego. – Brody : Księg. Feliksa Westa, 1905
Opracowania - przykłady samoistne wydawniczo artykuły Np..: „Pan Tadeusz” : rozbiór szczegółowy / oprac. Stanisław Rossowski. - Lwów : nakł. K. S. Jakubowskiego, 1929 Prolegomena do "Pana Tadeusza" / S. Windakiewicz. – Kraków : Gebethner i spółka, 1918 Np.: Czy "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza jest dziełem romantycznym? / Marian Tatara // W: Literatura polska w szkole średniej / pod red. Stanisława Grzeszczuka. - Wyd. 3. - Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985 Uwagi o „Panu Tadeuszu” / Józef Wittlin // W: Mickiewicz żywy : książka zbiorowa / wydana staraniem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie ; [red. Herminia Naglerowa ; rys. Zygmunt Turkiewicz]. - Londyn : B. Świderski, 1955. – s. 38- 49
Opracowania - zdjęcia Samoistne wydawniczo Artykuły w tych książkach
Opracowania - przykłady XIX-wieczne Arcydzieło poezji polskiej Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” : studium krytyczne / Walery Gostomski. – Wyd. 2. – Warszawa : Arkonia, 1898 Uwagi nad Panem Tadeuszem Adama Mickiewicza / przez Z. Hugona. – Poznań : Tygodnik Wielkopolski, 1873 XX- wieczne "Hajże na Soplicę !" / Bogdan Zakrzewski. - Wrocław : Uniwersytet Wrocławski, 1990 „Pan Tadeusz” : prawda i legenda / Wiesław Kot. - Poznań : "G&P", 1999 najnowsze Monolog wewnętrzny Telimeny / Michał Głowiński // Pamiętnik Literacki. - 2005, nr 4, s. 41-54 O pewnych użyciach form czasu przeszłego w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza / Monika Szpiczakowska // Język Polski. - 2012, z. 2, s. 126-131
Zwyczaje, obyczaje, prawda i legenda Opracowania: Poezja i prawda w "Panu Tadeuszu" / Kazimierz Wyka // W: O literaturze polskiej : materiały / wybór i oprac. Andrzej Z. Makowiecki. - Wyd. 2 zm. - Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1974 Sygn. CzytR 145776, WypRz 145778, WypRz 146046 Tło historyczne w „Panu Tadeuszu” / Józef Tretiak // W: Kto jest Mickiewicz : sześć szkiców / Józef Tretiak. - Kraków : Krakowska Spółka Wydawnicza, 1921. – s. 79-92 Sygn. WypRz 117631, WypRz30101 Linki url: http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=32154
Zwyczaje obyczaje, prawda i legenda Pan Tadeusz” : prawda i legenda / Wiesław Kot. - Poznań : "G&P", 1999 Sygn. WypRz 222802 „Historia szlachecka” czyli baśń / Julian Przyboś // W: Czytając Mickiewicza / Julian Przyboś. - Wyd. 4. - Warszawa : "Rytm", 1998. – s. 51-115 Sygn. WypRz226401 Gminna opowiastka lub hermeneutyka własnego istnienia / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa // W: Mickiewicz czyli Wszystko : z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem rozmawia Adam Poprawa / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa. - Warszawa : "Open", 1994. - s.153- 177 Sygn. WypRz 216385
Zwyczaje, obyczaje, prawda i legenda Ilustracja Tadeusza Gronowskiego Ilustracja Marka Szyszko
Przyroda, krajobrazy „Słońce już gasło, wieczór był ciepły i cichy; Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany, U góry błękitnawy, na zachód różany; Chmurki wróżą pogodę, lekkie i świecące, Tam jako trzody owiec na murawie śpiące, Ówdzie nieco drobniejsze, jak stada cyranek. Na zachód obłok na kształt rąbkowych firanek, Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy, Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy, Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał, Aż powoli pożółkniał, zbladnął i poszarzał; Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło I raz ciepłym powiewem westchnąwszy – usnęło” (Pan Tadeusz księga XII) Rysunek Tadeusza Gronowskiego
Przyroda i krajobrazy w „Panu Tadeuszu” Opracowania na ten temat w zbiorach PBW Mickiewicz jako kolorysta / Stanisław Witkiewicz. – Warszawa : Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”, 1946 Sygn. WypRz 30472 Słownictwo opisów przyrody w "Panu Tadeuszu" wobec tradycji oświecenia i pseudoklasycyzmu : (na prawach rękopisu) / H. Turska. – Warszawa, 1955 Sygn. WypRz 13230 B Na marginesach „Pana Tadeusza” : (sztuka plastyczna a gatunkowa wieloaspektowość „Pana Tadeusza” ) / Stefania Skwarczyńska // W: Mickiewiczowskie "powinowactwa z wyboru" / Stefania Skwarczyńska. - Warszawa : "Pax", 1957. – s. 601- 664 Sygn. CzytR 18587, WypRz 102965 Obrazy nieba i ziemi w „Panu Tadeuszu” / Józef Tetiak // W: : Kto jest Mickiewicz : sześć szkiców / Józef Tretiak. - Kraków : Krakowska Spółka Wydawnicza, 1921. – s. 93-128 Sygn. WypRz 117631, WypRz 30101 Linki url: http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=32154
Przyroda i krajobrazy w „Panu Tadeuszu” „Opisy przyrody są zaiste jakoby wyjęte z raju wymarzonego przez realistę. W raju tym kwitną kwiaty wiosenne i dojrzewają owoce jesieni. W tym samym czasie fiołki i astry zdobią jakiś idealny sezon […]” Julian Przyboś Czytając Mickiewicza ilustracja Marka Szyszko
Przyroda i krajobraz w „Panu Tadeuszu” Opis Litwy nie miał być opisem realistycznie wiernym, uwzględniającym rzeczowoi mniej ładne czy nawet brzydkie cechy przedmiotów, miał być to opis idealizującyunoszący utracony kraj szczęśliwego dzieciństwa w sferę baśni […] Czytając Mickiewicza / Julian Przyboś Ilustracje Tadeusza Gronowskiego
Przyroda i krajobraz w „Panu Tadeuszu” ilustracja Tadeusza Gronowskiego ilustracja Marka Szyszko
Muzyka w „Panu Tadeuszu” Przykładowe opracowania na ten temat w zbiorach PBW: Pan Tadeusz czyli Jeszcze Polska nie zginęła / Bogdan Zakrzewski. - Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984 Sygn. CzytR 28007 B, WypRz 28008 B Karczma Jankiela / Zdzisław Kępiński // W: Mickiewicz hermetyczny / Zdzisław Kępiński. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980. – s. 335-384 Sygn. WypRz 176696, WypRz 176697, WypRz 176698
Muzyka w „Panu Tadeuszu” „Było cymbalistów wielu, Ale żaden z nich nie śmiał zagrać przy Jankielu (Jankiel przez całą zimę nie wiedzieć gdzie bawił, Teraz się nagle z głównym sztabem wojska zjawił). Wiedzą wszyscy, że mu nikt na tym instrumencie Nie wyrówna w biegłości, w guście i w talencie” (Pan Tadeusz, księga XII) Ilustracja Marka Szyszko
Humor w „Panu Tadeuszu” Humor, jego typ czy rodzaj zawsze jest sprawa względną. Jakie na temat humoru w „Panu Tadeuszu” rozprawy czy opracowania znajdują się w zbiorach PBW? „Pan Tadeusz” : poemat humorystyczny / Zygmunt Szweykowski. – Poznań : PZWS, 1949 Sygn. CzytR 11473, WypRz 94306, WypRz 94307 Humor w „Panu Tadeuszu” : szkic estetyczny / D. Zgliński. – Warszawa: Lesman i Świszczowski, 1883 Sygn. WypRz 9694 B M O komedii w „Panu Tadeuszu” / Kazimierz Wyka // W: Szkice literackie i artystyczne. T. 2 / Kazimierz Wyka. - Kraków : Wydawnictwo Literackie, 1956. – s. 303-323 Sygn. WypRz 71693, WypRz 117684, WypRz 118028, WypRz 138948
O języku „Pana Tadeusza” Przykładowe opracowania Ze studiów nad tekstem „Pana Tadeusza” : trzy notatki / Stanisław Pigoń. – Kraków : Towarzystwo Miłośników Książki, 1928. – 45, [3] s. Sygn. CzytR 6235 B, 19488 B M Wyrazy obce w "Panu Tadeuszu" / Maria Zarębina. - Wrocław [i in.] : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977 Sygn. CzytR 159700, WypRz 159701 Nowe uwagi o rymach z „ó” w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza / Monika Szpiczakowska // Język Polski. - 2010, nr 2, s. 99-106 O pewnych użyciach form czasu przeszłego w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza / Monika Szpiczakowska // Język Polski. - 2012, z. 2, s. 126-131 Opowieść rzetelna czy nierzetelna ? : o manipulacjach językowych na podstawie fragmentów Pana Tadeusza A. Mickiewicza / Halina Zdanowska // Język Polski w Szkole - Gimnazjum. - 2000/2001, nr 1, s. 26-30
O języku „Pana Tadeusza” Wiersz Ta prosta „historia szlachecka” podana została wierszemrównie prostym. Wiersz to o szerokim oddechu, dużej rozciągłości, trzynastozgłoskowy, przez swoją pojemność zdatniejszy do opowieści niż do śpiewu [...] „Pan Tadeusz” pisany jest wierszem ciągłym stychicznym gdzie wersynastępująpo dwa związane rymem, podobne [...] do par kochanków, co idą z pochylonymi ku sobie głowami, trzymając się za ręce. Z rzadka tylko wiąże poeta po trzy wersy tym samym rymem, czy też jeszcze rzadziej zostawia wers bez rymu. Stanisław Pigoń Wstęp do „Pana Tadeusza”
O języku „Pana Tadeusza” Wiersz Trzynastozgłoskowiec – format wiersza sylabicznego, w którym w każdym wersie występuje trzynaście sylab. W każdym wersie po 7 sylabie występuje średniówka. Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Trzynastozg%C5%82oskowiec
O języku „Pana Tadeusza” Opisy Otóż tajemnicą świetności opisów Mickiewicza jest nie tylko ruch, ale także światło i barwa. Te trzy elementy współgrają ze sobą w każdym obrazie, a do tego dochodzi nieustanne przenikanie się przyrody i świata ludzkiego. Konrad Górski Wstęp do „Pana Tadeusza” „Grzybobranie” Franciszek Kostrzewski
O języku „Pana Tadeusza” Ostatni wielki pisarz staropolski Dziedzictwo staropolszczyzny zaciążyło bardzo silnie na języku, którym napisane są dzieła Mickiewicza. Dawniejsi krytycy literatury zauważyli archaizmy naszego poety [...], ale przypisywali ich obecność rozczytywaniu się Mickiewicza w dawnych autorach zwłaszcza w tak ulubionym Stryjkowskim. Przyczyna tkwiła jednak nie w lekturze, tylko w tradycji regionalnego języka [...] Nie będzie więc zbytniej przesady w stwierdzeniu, że Mickiewicz jest ostatnim wielkim pisarzem staropolskim. Konrad Górski Wstęp do „Pan Tadeusza”
Znaczenie utworu Obejmuje on dwa kręgi spraw zestawione współśrodkowo i dzięki temu raz jeszcze pozwalające mówić o doskonałej jednolitości poematu. Do pierwszego należy człowiek w stosunku do społeczeństwa, do drugiego człowiek wobec przyrody […] Człowiek zaś jako jednostka i gromada, w pieśniach poematu żyje w jak najściślejszej łączności z przyrodą, stanowi jej wyodrębnioną wprawdzie, ale od niej nie oderwaną całość, ona wydaje go, otacza i wchłania […] I te właśnie ogólnoludzkie wartości „Pana Tadeusza” bezwiednie odczuwano i doceniano, choć nie zawsze umiano je uchwycić i precyzyjnie nazwać. Źródło informacji: Wielkość i oryginalność „Pana Tadeusza” / Julian Krzyżanowski
Znaczenie utworu Jarosław Marek Rymkiewicz …na tym polega dla nas jego zasadnicza wartość, że jest to wierna opowieść o czymś, co wydarzyło się w konkretnym miejscu i w konkretnym czasie. Zapis obyczaju polskiego, zapis naszych duchowych przygód, zapis pewnego fragmentu naszej narodowej przeszłości […] Ale w „Panu Tadeuszu” jest też smutek odchodzącej epoki, to znaczy smutek kogoś, kto ogląda ten zakątek ziemi i rozmyśla, że to, co tam się wydarzyło, już się nigdy nie wydarzy […] To jest niewątpliwie mówi nam w „Panu Tadeuszu”: to było. To było i tego już nie będzie..
Znaczenie utworu Jarosław Marek Rymkiewicz Taka Polska - Polska kontuszy, zajazdów, sejmików, szlacheckich pijatyki szlacheckich burd- już się właśnie wtedy, kiedy dzieje się Pan Tadeusz kończyła […]
Znaczenie utworu Z drugiej strony czytając „Pana Tadeusza” mam poczucie, że Mickiewicz zapisuje coś wiecznego[…] To znaczy Mickiewicz zapisuje pewne konkretne obyczaje, które uległy przemianie, które zniknęły. Zapisuje pewien wzór obyczajowy – powiem więcej: nie wzór obyczajowy, bo właśnie obyczaj uległ przemianie - pewien polski wzór istnienia, który jest tak trwały, ze nawet epokowe przemiany nic przeciw niemu nie mogą […] „Pan Tadeusz” […] rozgrywa się w konkretnej przestrzeni nowogródzkiej to znaczy w Soplicowie […] a jednocześnie rozgrywa się w przestrzeni idyllicznej. Takim najistotniejszym znakiem tej przestrzeni jest w nim pomieszanie pór roku […] On się rozgrywa jednocześnie wiosną, latem i jesienią, te trzy pory roku są tam zmieszane […]. Jesteśmy - czytając „Pana Tadeusza” w krainie wiecznej wiosny. Ale właśnie takiej wiosny, która jest także latem i jesienią. Brak nam jednak jednej pory roku, brak nam zimy. „Pan Tadeusz” o tym, co wydarzyło się zimą 1812/ 1813 nie opowiada. Tę zimę […] dodał w wspaniałym fragmencie dopisanym do „Pana Tadeusza” Juliusz Słowacki.
Znaczenie utworu Jarosław Marek Rymkiewiczod lat jest jego pilnym czytelnikiem. Pana Tadeusza czytuje corocznie, każdego roku między lipcem a sierpniem zawsze umiejscawiając się na pozycji czytelnika naiwnego, który czyta po raz pierwszy i który chce się dowiedzieć jak potoczyły się wydarzenia. I twierdzi: „Fascynuje mnie fabuła Pana Tadeusza, której mimo wieloletnich lektur dobrze nie znam” Źródło: Gminna opowiastka lub hermeneutyka własnego istnienia / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa // W: Mickiewicz czyli Wszystko : z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem rozmawia Adam Poprawa / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa. - Warszawa : "Open", 1994. - s.153- 177 Sygn. WypRz 216385
Znaczenie utworu J.M.R. „Już mówiłem moich corocznych lekturach Pana Tadeusza. Kto Pana Tadeusza nie czyta sam sobie szkodzi […] Ja czytam właściwie tylko Mickiewicza oraz książki o Mickiewiczu, nic innego mnie już nie interesuje. A jeśli czytam coś innego, to po to by lepiej zrozumieć Mickiewicza. Może oszalałem, ale jeśli nie chcę uznać, że oszalałam to muszę szukać przyczyn dlaczego obyczaje czytelnicze tak się właśnie ukształtowały. Widać zaspokajam jakąś swoja potrzebę. Przecież wybierając lektury szukamy czegoś, co by nam było potrzebne, co by nam pomogło żyć, co by nam pomogło żyć, co by pomogło nam usytuować na samych – siebie samych – w istnieniu. Mówiąc inaczej szukamy wsparcia. Ja to wsparcie odnajduję przede wszystkim w Panu Tadeuszu” Źródło informacji: Gminna opowiastka lub hermeneutyka własnego istnienia / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa // W: Mickiewicz czyli Wszystko : z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem rozmawia Adam Poprawa / Jarosław Marek Rymkiewicz, Adam Poprawa. - Warszawa : "Open", 1994. - s.153- 177 Sygn. WypRz 216385
Cytaty Kilka cytatów wybrano na zakładki
„Pan Tadeusz” w pytaniachi odpowiedziach To też już zrobiono, bo jest Metodyczny rozbiór "Pana Tadeusza" w formie pytań / Tadeusz Czapczyński. - Wyd. 2 popr. – Warszawa : Gebethner i Wolff, 1921 Może jednak ktoś zada jakieś jeszcze…