260 likes | 413 Views
Hécube , Euripide. (Vers 1 à 15). (ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΕΙΔΩΛΟΝ) Ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας λιπών, ἵν´ Ἅιδης χωρὶς ὤικισται θεῶν, Πολύδωρος, Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσέως Πριάμου τε πατρός, ὅς μ´, ἐπεὶ Φρυγῶν πόλιν κίνδυνος ἔσχε δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι,
E N D
Hécube, Euripide (Vers 1 à 15)
(ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΕΙΔΩΛΟΝ) Ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας λιπών, ἵν´ Ἅιδης χωρὶς ὤικισται θεῶν, Πολύδωρος, Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσέως Πριάμου τε πατρός, ὅς μ´, ἐπεὶ Φρυγῶν πόλιν κίνδυνος ἔσχε δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι, δείσας ὑπεξέπεμψε Τρωϊκῆς χθονὸς Πολυμήστορος πρὸς δῶμα Θρηικίου ξένου, ὃς τήνδ´ ἀρίστην Χερσονησίαν πλάκα σπείρει, φίλιππον λαὸν εὐθύνων δορί.
πολὺν δὲ σὺν ἐμοὶ χρυσὸν ἐκπέμπει λάθραι πατήρ, ἵν´, εἴ ποτ´ Ἰλίου τείχη πέσοι, τοῖς ζῶσιν εἴη παισὶ μὴ σπάνις βίου. νεώτατος δ´ ἦ Πριαμιδῶν, ὃ καί με γῆς ὑπεξέπεμψεν· οὔτε γὰρ φέρειν ὅπλα οὔτ´ ἔγχος οἷός τ´ ἦ νέωι βραχίονι.
Situation du passage : • Une scène d’exposition • Un récit à la fois rétrospectif (le sac de Troie) et anticipateur (les événements à venir) • Enonciation : • ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΕΙΔΩΛΟΝ, l’ombre de Polydore (usage de la MHXANH) ; ΑΤΑΦΟΣ, ΑΚΛΑΥΤΟΣ • Verbes à la première personne : énonciation pathétique
Lecture dynamique des premiers vers Ἥκω(verbe de mouvement, 1ère personne du sg) νεκρῶνκευθμῶνα (CCL) καὶ σκότου πύλας Λιπών( participe, mouvement) ἵν´ Ἅιδης /χωρὶς/ὤικισται /θεῶν/ χωρὶς + gén. loin de
Ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας λιπών, ἵν´ Ἅιδης χωρὶς ὤικισται θεῶν,
Soyez sensible à l’ordre des mots et à l ’énonciation déclarée : première personne du singulier, formes verbales à l’initiale des vers. • Notez l’importance dès ces premiers vers du champ lexical de la mort. • Présentation volontairement très ambigüe : mouvements et inertie du monde des morts, lieu et non lieu, ombre et lumière.
Ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας λιπών, ἵν´ Ἅιδης χωρὶς ὤικισται θεῶν,
La révélation d’une identité… Πολύδωρος, Ἑκάβηςπαῖς γεγὼς τῆςΚισσέως Πριάμου τε πατρός
D’une triste généalogie à une triste histoire (Πριάμου τε πατρός) ὅς μ´(rapprochement des deux pronoms) ἐπεὶ( conjonction , temporalité antérieure) Φρυγῶνπόλιν(accusatif, à la fin du vers)κίνδυνος ἔσχε πεσεῖν δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι κίνδυνος ἔσχε + τινα + inf = être en danger de
(Πριάμου τε πατρός) ὅς μ´ δείσας ὑπεξέπεμψε Τρωϊκῆς χθονὸς(génitif, cplt d’origine) Πολυμήστορος πρὸς δῶμα(cplt de destination) Θρηικίου ξένου(apposition)
D’un nom à l’autre, d’un exil à l’autre Πολυμήστορος …. ὃς τήνδ´ ἀρίστην Χερσονησίαν πλάκα σπείρει(place du verbe) φίλιππον λαὸν εὐθύνων(participe) δορί
Πολύδωρος, Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσέως Πριάμου τε πατρός, ὅς μ´, ἐπεὶ Φρυγῶν πόλιν κίνδυνος ἔσχε δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι, δείσας ὑπεξέπεμψε Τρωϊκῆς χθονὸς Πολυμήστορος πρὸς δῶμα Θρηικίου ξένου, ὃς τήνδ´ ἀρίστην Χερσονησίαν πλάκα σπείρει, φίλιππον λαὸν εὐθύνων δορί.
Soyez sensible aux effets qui retardent le message attendu et insistent sur le pathos d’une situation espérée et définitivement perdue : le salut de Polydore. • Soyez sensible aux occurrences du mot « δορὶ » et réfléchissez à l’importance d’un tel mot dans la bouche du personnage…
Πολύδωρος, Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσέως Πριάμου τε πατρός, ὅς μ´, ἐπεὶ Φρυγῶν πόλιν κίνδυνος ἔσχε δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι, δείσας ὑπεξέπεμψε Τρωϊκῆς χθονὸς Πολυμήστορος πρὸς δῶμα Θρηικίου ξένου, ὃς τήνδ´ ἀρίστην Χερσονησίαν πλάκα σπείρει, φίλιππον λαὸν εὐθύνων δορί.
πολὺν δὲ σὺν ἐμοὶ χρυσὸν ἐκπέμπει λάθραι( en secret) πατήρ
Des précautions vaines… ἵν´(expression du but) εἴποτ´ Ἰλίουτείχη πέσοι
τοῖς ζῶσιν εἴη παισὶ μὴσπάνις βίου
πολὺν δὲ σὺν ἐμοὶ χρυσὸν ἐκπέμπει λάθραι πατήρ, ἵν´, εἴ ποτ´ Ἰλίου τείχη πέσοι, τοῖς ζῶσιν εἴη παισὶ μὴ σπάνις βίου.
Soyez sensible à l’emploi de l’optatif dans le système hypothétique (πέσοι, εἴη) : en quoi est-ce un procédé propre à faire naître la passion. • Soyez sensible à la place des mots (τοῖς ζῶσιν …παισὶ…βίου) : commentez cet effet de sourdine…
πολὺν δὲ σὺν ἐμοὶ χρυσὸν ἐκπέμπει λάθραι πατήρ, ἵν´, εἴ ποτ´ Ἰλίου τείχη πέσοι, τοῖς ζῶσιν εἴη παισὶ μὴ σπάνις βίου.
νεώτατοςδ´…Πριαμιδῶν ἦ(valeur de ce passé ?) ὃ καί ( justifie le choix) με γῆς (valeur affective de ce mot, connotations par rapport au contexte énonciatif) ὑπεξέπεμψεν
οὔτε γὰρ φέρειν ὅπλα οὔτ´ ἔγχος οἷός τ´ ἦ νέωι βραχίονι
νεώτατος δ´ ἦ Πριαμιδῶν, ὃ καί με γῆς ὑπεξέπεμψεν· οὔτε γὰρ φέρειν ὅπλα οὔτ´ ἔγχος οἷός τ´ ἦ νέωι βραχίονι.
Une destinée tôt marquée… • En quoi Polydore apparaît-il dès le début comme un personnage proprement pathétique ? • Comment les détails de son exil sont-ils rapportés pour conférer au passage une grande force ?
νεώτατος δ´ ἦ Πριαμιδῶν, ὃ καί με γῆς ὑπεξέπεμψεν· οὔτε γὰρ φέρειν ὅπλα οὔτ´ ἔγχος οἷός τ´ ἦ νέωι βραχίονι.