E N D
Julian Tuwim, Kim Był? • Julian Tuwim (1894-1953) to kolejny po Janie Brzechwie poeta, którego wiersze stanowią klasykę polskiej literatury dziecięcej. Julian Tuwim to klasyczne wierszyki do poczytania i świetna zabawa dla najmłodszych czytelników. Tuwima poezja dla dzieci jest napisana językiem dowcipnym, utwory przedstawiają jakiś fragment rzeczywistości, wiele z wierszyków ma ukryty morał lub przesłanie.
Oto jego jedne z najpopularniejszych wierszy dla dzieci: Lokomotywa Słoń Trąbalski Rzepka Abecadło Okulary
Życiorys Lata młodości (1894–1916) Urodził się 13 września 1894 w Łodzi, przy ul. Widzewskiej 44 (obecnie Kilińskiego 46), w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów. W latach 1904–1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Na początku uczył się słabo, nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi, zwłaszcza matematyką, przez co powtarzał szóstą klasę. Zadebiutował w 1911 przekładem na esperanto wierszy Leopolda Staffa[3]. W roku 1913 miał miejsce jego właściwy debiut poetycki, wiersz Prośba opublikowany został w „Kurierze Warszawskim”. Utwór poeta podpisał inicjałami St. M., poznanej w 1912, swojej przyszłej żony Stefanii Marchwiówny. Pobyt w Warszawie (1916–1939) W 1916, z myślą rozpoczęcia studiów, przeniósł się do Warszawy. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1918), ukończył jedynie po jednym semestrze. W trakcie studiów rozpoczął współpracę z czasopismem Pro Arte et Studio. Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919. 30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym Wodza NaczelnegoJózefa Piłsudskiego[4]. W młodości inspirował się twórczością Leopolda Staffa (pisał o tym w swych pamiętnikach). Członek założyciel Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). Życie na obczyźnie (1939–1946) Ostatnie lata w Polsce (1946–1953) Do Polski Tuwim wrócił w czerwcu 1946 roku i stał się osobowością chronioną, adorowaną i uprzywilejowaną przez ówczesne władze. Został okrzyknięty poetą państwowym. W tym samym roku Tuwimowie adoptowali córkę Ewę. W latach 1947–1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego. Po wojnie Tuwimowie otrzymali opuszczony dom w Aninie przy ul. Zorzy 19, gdzie mieszkali wraz z Ireną Tuwim. Dom ten po śmierci Tuwima nabył Piotr Jaroszewicz[5]. W ostatnich latach życia Tuwim stworzył niewiele wierszy; czasami tylko ulegał prośbom zaprzyjaźnionych redaktorów, potrzebujących wierszy na rocznicowe okazje. Zajmował się tłumaczeniami i zbieraniem kuriozów literackich, które publikował w miesięczniku „Problemy” w cyklu „Cicer cum caule”.
Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia • Order Sztandaru Pracy I klasy (1949) • Złoty Wawrzyn Akademicki (1935) • Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928, 1949) • Nagroda polskiego PEN Clubu (1935) • Nagroda Państwowa I stopnia (1952) • Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949)
Julian Tuwim w muzyce, niektóre piosenki powstałe na podstawie utworów, bądź specjalnie napisane przez autora: • Absztyfikanci Grubej Berty, piosenkę wykonał zespół Bez Jacka • Berlin 1913, śpiewa do muzyki własnej Leszek Długosz • Całujcie mnie wszyscy w dupę, Fokus w ramach projektu Poeci • Chrystus miasta, Buldog na płycie Chrystus miasta • Co nam zostało z tych lat?, śpiewa Chór Dana, Mieczysław Fogg • Do prostego człowieka, piosenkę nagrały zespoły Liberum Veto, Włochaty oraz Akurat • Do generałów, Buldog, na płycie Chrystus miasta • Figielek, kompozycja Miłosz Bembinow, śpiewa Magda Polańska, chórki Agatka Chodyra • Grande valse brillante (fragm. poematu Kwiaty polskie), muz. Z. Konieczny, śpiewa Ewa Demarczyk, ostatnio J. Steczkowska, J. Radek, Michał Bajor • Humoreska, Buldog, na płycie Laudatores Temporis Acti
Ciekawe cytaty Tuwima • Cnotliwa dziewczyna nigdy nie lata za chłopcem. Czy kto widział, żeby pułapka goniła mysz? • Gdy ci coś wpada do oka, pamiętaj, że to odrobina kosmosu. • Gdyby jajko miało inną formę,Życie kury byłoby potworne. • Gratulacje: najuprzejmiejsza forma zawiści. • Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop. Zobacz najpierw w co wskoczyłeś. • Kobieta jest jak róża; na to ma kolce, by je owijać płatkami. • Koń ma cztery nogi. Po jednej na każdym rogu. • Mężczyzna pozostaje zazwyczaj bardzo długo pod wrażeniem, jakie zrobił na kobiecie. • Miłość: jedyna funkcja fizjologiczna, która zrobiła karierę. • Mówią, że ostrożność jest matką powodzenia. To nieprawda, bo gdyby była ostrożnością, nie zostałaby matką. • Nie wiem, co się na świecie zrobiło! Zaczynają teraz umierać tacy ludzie, którzy dawniej nigdy nie umierali. • Owocu zakazanego nie gryź wstawionymi zębami. • Para: woda w natchnieniu.
Ciekawostki: • Pierwszą książkę, którą przeczytał jako kilkulatek to „Romeo i Julia” Szekspira. • Jako młody człowiek interesował się chemią i uwielbiał przeprowadzać doświadczenia chemiczne i pirotechniczne. • Innym hobby była hodowla jaszczurek i zaskrońców. • Od lat szkolnych rozwijał pasję lingwistyczną. Jego miłością były słowniki i egzotyczne języki. • Z powodu kłopotów w nauce matematyki powtarzał klasę szóstą gimnazjum. • Julian Tuwim miał talent kabaretowy.
Dziękuje za obejrzenie prezentacji na konkurs o Julianie Tuwimie. Wykonała uczennica 2B Joanna Ciejko
Źródła: • http://blogiceo.nq.pl/klasa2bwejherowo/2013/01/08/julian-tuwim-ciekawostki-o-slynnym-pisarzu/ • http://wierszykidladzieci.pl/wierszetuwima.php • http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Tuwim • http://pl.wikiquote.org/wiki/Julian_Tuwim • https://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=wi