420 likes | 694 Views
Twórcy projektu: Piotr Podraza Adam Ciołek Krystian Szkutak Rafał Persak. MOJA GMINA. SOŁECTWA GMINY ŻYRAKÓW.
E N D
Twórcy projektu: Piotr Podraza Adam Ciołek Krystian Szkutak Rafał Persak MOJA GMINA
SOŁECTWA GMINY ŻYRAKÓW Gmina liczy 13 Sołectw , do których należą: Bobrowa. Bobrowa Wola, Góra Motyczna,Korzeniów, Straszęcin, Wiewiórka, Wola Wielka, Wola Żyrakowska , Zawierzbie, Żyraków,Mokre, Zasów, Nagoszyn.
BOBROWA Wioska oddalona około 4 km od Żyrakowa . Położona na terenie równinnym, we wschodniej części Gminy. Na powierzchni 1.220 ha rozsianych jest około 330 gospodarstw. Wieś ma charakter zwartej zabudowy i liczy 1.451 mieszkańców. Na granicy Bobrowej i Bobrowej Woli usytuowany jest „cmentarz choleryczny” będący konsekwencją epidemii cholery, która nawiedziła okoliczne miejscowości w 1873r. We wsi istnieje Zespół Szkół Publicznych, Przedszkole Publiczne, biblioteka, stadion sportowy, Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej oraz remiza strażacka. Znajduje się również kilka zakładów usługowych oraz sklepów spożywczo – przemysłowych.
BOBROWA wola Miejscowość o skoncentrowanej zabudowie, usytuowana we wschodniej części gminy. Pierwotne nazwy przysiółka : Dąbrowa i Dębina wskazują na „leśne” pochodzenie osady. Wieś zajmuje powierzchnię 349 ha i liczy 390 mieszkańców. Obecnie tylko około 20% ludności tej miejscowości utrzymuje się z rolnictwa. Coraz większa grupa ludzi swoje źródło utrzymania znajduje poza rolnictwem pracując w miejscowym „Dakolu” Zakładzie Handlowo – Usługowo – Produkcyjnym S.C. , Dębicy, Mielcu czy pobliskim Pustkowie i Brzeźnicy.
GÓRA MOTYCZNA Wieś położona na najwyższym wzniesieniu Płaskowyżu Tarnowskiego (236 m n.p.m.). Stąd roztacza się panorama Dębicy i okolic. Zajmuje powierzchnię 931 ha, na której zamieszkuje 1.046 mieszkańców. We wsi istnieje Kościół wybudowany w 1978 r., Zespół Szkół Publicznych, biblioteka, stadion sportowy oraz remiza strażacka. Znajduje się również kilka firm produkcyjnych oraz sklepów spożywczo – przemysłowych.
KORZENIÓW W dolinie Wisłoki przy bocznej trasie Dębica – Mielec, wśród lasów Puszczy Sandomierskiej położona jest wieś Korzeniów. Zajmuje powierzchnię 751 ha i liczy 700 mieszkańców. W Korzeniowie znajduje się dwór , w którym obecnie mieści się Zespół Szkół oraz grób dragona, który związany jest z potyczką jaka rozegrała się w Korzeniowie w 1656r. podczas pacyfikacji tutejszych włości. W parku poza dworem , znajdują się jeszcze dwa drewniane budynki ( stolarnia i kuźnia) oraz zabytkowa kapliczka z figura Matki Bożej. Istnieje również Kościół pod wezwaniem św. Anny i Remiza Strażacka.
MOKRE Miejscowość Mokre , to wieś o powierzchni 604 ha, położona wśród malowniczych pól, zamieszkiwana przez 611 mieszkańców. Obiektem sakralnym, ale i historycznym jest murowana kapliczka z kamienną tablicą, na której widnieją nazwiska mieszkańców wsi zamęczonych w sowieckich obozach. Dzisiejsze Mokre jest wioską słynącą ze szkółkarstwa. Istnieje w niej szereg gospodarstw zajmujących się produkcją drzew owocowych i krzewów ozdobnych. We wsi wybudowano kilka lat temu nowoczesną szkołę , w której naukę pobierają najmłodsi mieszkańcy wioski. Nieco starsi, gimnazjaliści uczęszczają do Zespołu Szkół do Zasowa. Istnieje również Remiza Strażacka.
NAGOSZYN Nagoszyn, to powierzchniowo największa miejscowość Gminy Żyraków ( 2193 ha). Położona we wschodniej części gminy, liczy 1656 mieszkańców. Obecnie w Nagoszynie znajduje się Kościół pod wezwaniem św. Antoniego zbudowany w latach 1922- 1925 r., Punkt Lekarski, Ochotnicza Straż Pożarna, poczta, przedszkola i Zespół Szkół Publicznych.
STRASZĘCIN Wieś usytuowana w odległości 3 km od Dębicy nad rzeką Grabinianką. Zajmuje powierzchnię około 832 ha i liczy 1746 mieszkańców. Charakterem zabudowy przypomina małe miasteczko. Największy rozkwit Straszęcina nastąpił w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Tu jedną ze swoich głównych baz miał znany w całej Polsce Kombinat Rolno – Przemysłowy „LGLOOPOL”. Modernizowano drogi, powstawały nowe obiekty, a wśród nich ośrodek rekreacyjno - wypoczynkowy wraz z zapleczem sportowym i hotelowym. Obecnie jest on wizytówką regionu o znaczeniu ponadgminnym. Tu odbywają się zgrupowania piłkarskiej kadry narodowej, ważne spotkania na szczeblu wojewódzkim, a nawet państwowym. Wieś przez krótki okres czasu posiadała linię trolejbusową łączącą ją z Dębicą. Na terenie miejscowości działają takie instytucje jak : Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, poczta, przedszkole, Zespół Szkół Publicznych i nowo powstały kompleks obiektów, w których mieszczą się oddziały psychiatryczne. Istnieje również Kościół Parafialny oraz pałac wybudowany w końcu XVIII wieku.
WIEWIÓRKA Wieś położona na wysokości 205 m w odległości 10 km na północny – wschód od Dębicy. Ciągnie się wzdłuż drogi Radomyśl Wielki – Dębica, na długości około 2 km . Zajmuje powierzchnię 1.270 ha i liczy 989 mieszkańców. Uważa się, że obecne tereny Wiewiórki były zamieszkiwane od pradawnych czasów, świadczą o tym znaleziska z epoki kamiennej. Warto zobaczyć ruiny zamczyska , relikt dworu obronnego będący pozostałością po zamku rodziny Tarnowskich z przełomu XV i XVI wieku, oraz fosy i wały, które kiedyś otaczały zamczysko. Pamięci ofiar II wojny światowej poświęcona jest płyta wmurowana w obelisk wzniesiony obok szkoły podstawowej. Po wojnie wieś została odbudowana osiągając znaczny rozwój gospodarczy i kulturalny. Obecnie posiada szkołę podstawową wraz z gimnazjum tworząc Zespół Szkół Publicznych , wybudowaną jeszcze w latach sześćdziesiątych ( Pomnik Tysiąclecia), bibliotekę, Dom Strażaka. W 1999 roku zakończono budowę nowego kościoła. Powstało także kilka firm usługowo-handlowych.
WOLA WIELKA Miejscowość wymieniana jako przysiółek Straszęcina, położona jest nad potokiem Wiewiórczańskim. W dawnych czasach istniał tu gród , a jego resztki pochodzące z XI-XIII wieku znajdziemy na 10 – metrowym wzgórzu. Sołectwo należy do jednego z mniejszych. Rozciąga się na powierzchni 597 ha i liczy 608 mieszkańców. Dziś w tej miejscowości znajduje się jedno z gminnych ujęć wody zaopatrujących w nią Wolę Wielką, Straszęcin i Wiewiórkę. W centrum wsi znajduje się szkoła i Dom Strażaka, który służy również, jako miejsce organizowania licznych uroczystości.
WOLA ŻYRAKOWSKA Miejscowość, która przypuszczalnie została wyodrębniona z części Żyrakowa. Zajmuje powierzchnię 457 ha i zamieszkuje ją 729 mieszkańców. To niewielka miejscowość o zwartej zabudowie. We wsi działa piekarnia i młyn gospodarczy. W Woli Żyrakowskiej ma swoją siedzibę Centrum Kultury i Promocji. Jego zadaniem jest organizacja życia kulturalnego wszystkich mieszkańców w gminie. Placówka prowadzi zajęcia dla dzieci i młodzieży, na które uczęszczają nie tylko osoby z terenu gminy. Ośrodek zatem tętni życiem przez cały rok.
ZASÓW Niewielka miejscowość ze śladami małomiasteczkowego układu przestrzennego z ryneczkiem, usytuowana na lekkim wzniesieniu o wysokości 241m n .p .m , nazwanego Wyżyna Zasowską. Lokowana jest na skrzyżowaniu dróg łączących Pilzno z Radomyślem i Mielcem oraz Dębicę z Tarnowem i stanowi centrum Zasowszczyzny. Zajmuje powierzchnię 994 ha, a zamieszkuje ją 886 mieszkańców. Istniejący obecnie Zespół Szkół nosi imię Rodziny Łubieńskich. Do rynku przylega zabytkowy park podworski , a w nim ruiny osiemnastowiecznego pałacu, który był kiedyś własnością wspomnianej rodziny. W pobliżu rynku znajduje się także dziewiętnastowieczny kościół parafialny oraz pochodzący z okresu I wojny światowj cmentarz wojenny. Zasów słynie w regionie z plantacji drzewek owocowych i krzewów. We wsi funkcjonuje szereg szkółek. Powstała nawet grupa producencka.
ZAWIERZBIE Zawierzbie, to najmłodsze i najmniejsze sołectwo Gminy Żyraków. Rozciąga się zaledwie na 184 ha, gdzie rozproszyły się domostwa 677 mieszkańców. Wieś położona jest w dolinie Wisłoki i przylega bezpośrednio do granicy z Dębicą. Obecnie Zawierzbie dynamicznie się rozwija. Przybywa mieszkańców, a dogodna lokalizacja oraz odpowiednie warunki terenowe sprzyjają rozwojowi budownictwa jednorodzinnego.
ŻYRAKÓW Żyraków, to stara, zamożna wieś. Położona wzdłuż drogi Straszęcin – Przecław jest dziś stolicą gminy. Tu mieści się siedziba Urzędu Gminy. Wieś zajmuje powierzchnię 658 ha i liczy 1481 mieszkańców. Pozostałością po szlacheckich rodach jest stojący do dziś pałacyk, którego okala mały podworski park. Przez wiele lat mieścił się w nim Urząd Gminy, obecnie z pomieszczeń dworku korzysta Świetlica Profilaktyczna, LKS Żyraków oraz Koło ZBOWID-u. Istnieje poczta oraz Remiza Strażacka. Tu znalazły również swoje miejsce najważniejsze instytucje : Urząd Gminy, Bank Spółdzielczy, Komisariat Policji, Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej prowadzony przez Panią Krystynę Osuch, Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej prowadzony przez gminę, Gminną Bibliotekę Publiczną oraz Zespół Szkół Publicznych.
RYS HISTORYCZNY GMINY ŻYRAKÓW W pradawnych czasach tereny płaskowyżu tarnowskiego na części którego później rozciągał się tzw. klucz wiewiórecki, pokrywały lasy stanowiące część obecnej Puszczy Sandomierskiej. Resztkami tej puszczy są do dziś m.in. lasy Nagoszyna. Przypuszcza się, że już w zamierzchłej przeszłości żyli tu ludzie. Świadczą o tym ślady wskazujące na obecność człowieka z okresu paleolitu czyli 12 do 8 tysięcy lat przed Chrystusem. Znaleziono też narzędzia z późniejszego okresu zwanego mezolitem, którego wiek ocenia się na 3,5 do 8 tys. lat p.n.e. Był to czas, kiedy gromady łowców przemieszczały się przez tereny Kotliny Sandomierskiej zakładając osady nad brzegami rzek, na obronnych wzniesieniach, pośród piaszczystych wydm. Puszcza dostarczała zwierzyny, a Wisłoka i jej dopływy – ryb. Kiedy wyczerpały się łowiska, myśliwi wyruszali w dalszą drogę w poszukiwaniu nowych łowisk i miejsc zasobnych w żywność. Pozostawiali po sobie kamienne narzędzia, ułamki ceramiki, miejsca pochowku zmarłych czy przedmioty wykonane z kości zwierzęcych.
W połowie XVII w. na wyczerpany i wyniszczony kilkuletnimi wojnami z Kozakami, Tatarami i Rosjanami kraj uderzył kolejny wróg - armia szwedzka. Na Podkarpaciu, w tym na terenach obecnej gminy Żyraków, zaczęto organizować antyszwedzki ruch oporu. Armia szwedzka posuwała się na wschód, niszcząc i rabując okoliczne miejscowości. Kiedy nieprzyjaciel dotarł nad Wisłokę, napotykał silny opór ze strony powstańców chłopskich. Do szczególnie intensywnych walk dochodziło w obszarze leśnym. Jedna z potyczek rozegrała się w roku 1656 w Korzeniowie podczas pacyfikacji tutejszych włości. Było to prawdopodobnie typowe działanie represyjne ze strony Szwedów, skierowane przeciwko nieposłusznemu dziedzicowi Korzeniowa. Wysłany przez Szwedów oddział rajtarski został zaskoczony przez dragonów, podczas palenia wsi. Na pomoc dragonom przybyli chłopi uzbrojeni w kosy. Rajtarzy ponieśli znaczne straty i zostali zmuszenie do ucieczki. Podczas potyczki śmiertelne rany odniósł dowódca dragonów – Tłocki POTOP SZWEDZKI Grób Dragona
W 1846 r. wybuchła rabacja galicyjska. Szczególnie dramatyczny przebieg miała ona w naszym regionie. Popełniono wiele mordów, a niektóre odznaczały się wyjątkowym okrucieństwem. W Straszęcinie zabito, według kronik parafialnych, dziewięć osób, a na terenie parafii zasowskiej, czternaście osób. Z morderstwami połączona była prawie zawsze grabież i niszczenie budynków oraz zabudowań dworskich. W Bobrowej i Korzeniowie splądrowano dwór, stajnię, zabrano owce, bydło. W Nagoszynie wywieziono podobno tysiące owiec. Właściciele majątków starali się uciec jak najdalej od swych włości. Niektórzy przebierali się w wiejskie odzienie lub chowali się w chłopskich zagrodach. Akcja chłopów skierowana była nie tylko przeciwko szlachcie i jej urzędnikom, ale również przeciw księżom, którzy również musieli ratować się ucieczką lub szukać schronienia u zaufanych chłopów. Trudno dziś ustalić, na ile podżeganie chłopów do rabacji łączyło się z przygotowaniami do powstania przeciwko rządowi austriackiemu. Brak również bliższych danych co do tego, kto dowodził na tych terenach rebelią. Tak czy inaczej zasowszczyzna była ważnym ośrodkiem rabacji. RABACJA "Rzeź galicyjska", Jan Lewicki (1795-1871)
I WOJNA ŚWIATOWA Rok 1914 był bardzo urodzajny dla tych ziem. „Opatrzność Boża opatrzyła tutejszą gminę i okolicę w niepamiętne urodzaje zboża wszystkich gatunków, ziemniaków, koniczyny, siana, ze każdy miał wiele więcej, jak mu było potrzeba, a do tego i bydła i świń jakoś więcej posiadał każdy. Było to jakby błogosławieństwo na wojnę” ¹. Rozkaz mobilizacyjny przyszedł na samym początku sierpnia. „Rezerwiści, ich żony i rodziny robili przygotowania do wymarszu, przyczem wszyscy zalęknięci, ciche łzy ronili; po dniu nastąpił cichy wieczór i noc pożegnania się i wymarszu z domu, przy którym odprowadzając pieszo i furmanką, zawodzone były gorzkie płacze i lamenty, na drogach, jakby na cmentarzu przy pogrzebie, które powoli i powoli ucichały w miarę oddalania się – i tak pozostała wieś, jakby do grobu złożona”² – czytamy o Bobrowej. Wszyscy mieli nadzieję, że wojna potrwa krótko i Polska powstanie. Tymczasem Rosjanie zaczęli zbliżać się tutejszych okolic. Ludność ogarnęły strach i panika przed zbliżającymi się nieprzyjaciółmi. Wśród prostego ludu rozpowiadano o okrucieństwie i znęcaniu się nad bezbronną ludnością. Dlatego część bogatszych wyjechała na zachód, a pozostali zaczęli budować schowki, w obawie przed armatnimi kulami.
Wszelkie plany pokrzyżował wybuch II wojny światowej. W przeddzień wybuchu wojny odbywała się mobilizacja. Nad pobliską Dębicą przelatywały regularnie niemieckie samoloty. Młodzi mężczyźni zbierali się w grupy i wyruszali na wschód, aby zaciągnąć się do wojska. Tymczasem oddziały niemieckie posuwały się na wschód rozbijając kolejne polskie oddziały. A afisze podpisane przez głównodowodzącego armią niemiecką nakłaniały pod groźbą śmierci oddawanie wszelkiej broni. Wkrótce po zakończeniu pierwszych działań wojennych do Wiewiórki ściągnął cały pułk niemieckiej artylerii przeciwpancernej. Żołnierze rozlokowali się w domach. A w najbliższą niedzielę niemiecki kapelan odprawił dla nich mszę w kościele Zasowie. W połowie października 1939 utworzono Generalną Gubernię. Ponieważ prawo okupacyjne zabraniało nauczania w szkołach, w listopadzie tego samego roku w Wiewiórce rozpoczęło działalność tajne gimnazjum. Objęło ono swym zasięgiem Zasów i Mokre. Wiosną 1941 roku przed wybuchem wojny z sowietami Niemcy ponownie umieścili w Wiewiórce pułk piechoty. Szczególnie szykanowani byli Żydzi, a za ich ukrywanie groziła śmierć. II WOJNA ŚWIATOWA Napis na tablicy głosi: Żołnierzom AK we wsi MokreWywiezionym na sybir przez NKWD w 1944 r. Zginęli w Rosji: Wśród dziesięciu osób wymieniony jest Franciszek Żmuda Przeżyli i wrócili do rodzinnej wsi:Wśród 22 osób wymieniony jest Jakub i Stanisław Wiercioch.
Szybki rozwój gospodarczy rozpoczęty w dwudziestoleciu międzywojennym był również kontynuowany po zakończeniu II wojny światowej. W Dębicy i okolicach dynamicznie rozwijały się zakłady przemysłowe w których pracowali m.in. mieszkańcy poddębickich wiosek. Do roku 1955 istniał duży powiat dębicki, który w tymże roku podzielono na dwa mniejsze: dębicki i ropczycki. Żyraków znalazł się w obrębie powiatu dębickiego, należącego wówczas do województwa rzeszowskiego. Lata 1955 – 1972 to okres gromadzkich rad w Bobrowej, Straszęcinie, Zasowie i Żyrakowie. 1 czerwca 1975 r. został wprowadzony nowy podział administracyjny kraju. Dotychczasowy powiat dębicki został włączony do nowo utworzonego województwa tarnowskiego. Ponowna zmiana nastąpiła 1 stycznia 1999 r. Gmina Żyraków wraz z nowo utworzonym powiatem dębickim, którego jest częścią weszła w skład województwa podkarpackiego. LATA POWOJENNE
Ścieżka rowerowa w Zasowie (długość3234m) • Legenda • 1. RYNEK – Zabytkowy kościół z XIX. • 2. Punkt widokowy na park i ruiny dworku • 3. Teren byłego gospodarstwa dworskiego – widok na park od strony północnej • 4. Lasy – Parkany • 5. Grobla przy stawie podworskim • 6. Aleja topolowa Gospodarstwo agroturystyczne "U Danusi" Danuta Krawiec Gospodyni oferuje wyżywienie na bazie artykułów pochodzenia wiejskiego. W gospodarstwie można nabyć miód pszczeli doskonałej jakości oraz inne produkty np. ser biały, mleko .W pobliżu znajduje się las pełen grzybów a dla zapalonych wędkadzy również możliwość wędkowania. Ośrodek Przygotowań Piłkarskich w Straszęcinie Jeśli relaks chcemy połączyć z noclegiem i rekreacją, najlepiej udać się do Ośrodka Rekreacyjno - Sportowego „Borowiec" w Straszęcinie, położonego nad zalewem w malowniczej wsi Straszęcin,
Kapliczka w Wiewiórce Kapliczka murowana w kształcie słupa. Wzniesiona pod koniec wieku XIX z fundacji ówczesnych właścicieli majątku. Neogotycka. W ostrołukowym prześwicie, rzeźba św. Antoniego z Dzieciątkiem. Zespół dworsko-parkowy w Straszęcinie Dwór przebudowany w pierwszej połowie XIX w. przez Atanazego Raczyńskiego, ówczesnego właściciela Zawady Wokół budynku dworu znajduje się niewielki park o powierzchni około 2 ha ze starym drzewostanem. Kościół w Nagoszynie pod wezwaniem św. Antoniego zbudowany w latach 1922- 1925 r.
Ścieżki turystyczneŚcieżka przyrodnicza w Zasowie(długość 1240m)Legenda:1. Dęby2. Topola czarna3. Okazałe lipy wzdłuż drogi do szkoły4. Polana zawilców5. Grzyby w lasku obok domu nauczyciela6. Roślinność łąkowa7. Modrzewie8. Szpaler bukowy9. Rubinie akacjowa10. Aleja grabowa11. Ruiny pałacu od zachodu i widok na park12. Ruiny pałacu13. Kasztanowce białe14. Paprocie15. Wyschnięty staw z wyspą16. Topole czarne nad stawem17. Staw dolny18. Aleja lipowa19. Staw górny – roślinność wodna20. Platany klonolistne
Ścieżka dydaktyczna w Korzeniowie (długość 5 km) • Trasa ścieżki liczy 5 km. Na ścieżce wyznaczono 4 przystanki o różnych walorach przyrodniczych przyrodniczych i historycznych. Trasa jest doskonale opisana, na każdym przystanku znajdują się tabliczki zawierające informacje o najciekawszych okazach przyrody ożywionej jak i o miejscach jak i o miejscach historycznych. • Przystanek 1 – Zabytkowy Park w Korzeniowie • Zespół dworsko-parkowy położony w centrum Korzeniowa. Powierzchnia parku posiada zróżnicowane ukształtowanie terenu, co przy malowniczo położonych czterech stawach oraz licznym starodrzewie, tworzy niepowtarzalny urok tego miejsca. Największą atrakcja jest utrzymany w doskonałym stanie XVIII wieczny dworek . • Przystanek 2 – Babi Mur • Na niewielkim wzniesieniu w otoczeniu pomnikowych sosen znajduje się zabytkowa kapliczka kryta gontem. Tuż obok kapliczki – głaz narzutowy – pomnik z betonowym krzyżem oraz tablicą, na której widnieje napis: „Pamięci ofiar najazdu wojsk szwedzkich i Rakoczego 1665 - 1657” • Przystanek 3 – Śródleśny staw • Jest to niezwykłe miejsce edukacyjne. Można tutaj spotkać wiele ciekawych i rzadkich odmian roślin i zwierząt. • Przystanek 4 – Grób Dragona • Legenda głosi, że „Grób Dragona” jest miejscem gdzie w XVI w. został pochowany nieznany dragon, który zginął, broniąc Korzeniowa w czasie potopu szwedzkiego. Pomnik bohaterskiego rycerza wystawili wdzięczni za obronę mieszkańcy Korzeniowa.
Samorząd Gminny Kadencja 2010-214 Wójt Gminy Żyraków mgr inż. Marek Rączka Zastępca Wójta Gminy Żyraków Krzysztof Czerwiec
Skarbnik Gminy Celina Byś Sekretarz Gminy mgr Marta Erazmus
RADA GMINY
Pan Łanucha Sławomir Pan Dydyński Jacek Pan Kulas Tadeusz Pan Grdeń Zbigniew Przewodniczący Rady Gminy Wiceprzewodniczący Rady Gminy Wiceprzewodniczący Rady Gminy Członek Rady Gminy Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Pan Ćwik Jan Pani Bodzioch Maria Pan Gałązka Franciszek Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Przewodniczący Komisji Samorządu Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego
Pani Janora Zuzanna Pani Mazur Lucyn Pan Kania Jan Pan Rokita Zbysław Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Pan Jaszcz Eugeniusz Pan Szymaszek Zbigniew Pan Waśko Zbigniew Jan Pan Więch Józef Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy Członek Rady Gminy
Parafia pw.: Chrystusa KrólaGóra Motyczna Parafia pw.: Św. AntoniegoNagoszyn
KAPLICZKI W WIEWIÓRCE W WIEWIÓRCE W WIEWIÓRCE