1 / 13

Fraktale i samopodobieństwo w biologii i ekologii

Fraktale i samopodobieństwo w biologii i ekologii. Przemysław Kuś geoinformatyka. Wstęp. fraktale to formy geometryczne, zawarte w dziale matematyki, który opisuje i analizuje nieregularności oraz złożoność struktur rzeczywistego świata twórcą tej geometrii jest Benoit Mandelbrot

nolen
Download Presentation

Fraktale i samopodobieństwo w biologii i ekologii

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Fraktale i samopodobieństwo w biologii i ekologii Przemysław Kuś geoinformatyka

  2. Wstęp • fraktale to formy geometryczne, zawarte w dziale matematyki, który opisuje i analizuje nieregularności oraz złożoność struktur rzeczywistego świata • twórcą tej geometrii jest Benoit Mandelbrot • nazwa pochodzi od łacińskiego „frangere” – łamać • w matematyce definiuje się fraktale jako zwarte podzbiory topologicznej przestrzeni metrycznej S, charakteryzowane przez wymiar fraktalny D i miarę fraktalnąµ

  3. Cechy charakterystyczne fraktali • samopodobieństwo • brak jednoznacznego kształtu • symetria • wymiar fraktalny, który nie jest liczbą całkowitą • nie są określone wzorem matematycznym, tylko zależnością rekurencyjną

  4. Zastosowania fraktali • kodowanie obrazów cyfrowych – kompresja fraktalna • opis układów dynamicznych • przewidywanie zjawisk przyrodniczych (pogoda, trzęsienia ziemi) • tworzenie krajobrazów w grafice komputerowej • tworzenie fraktalnej muzyki • fraktale w sztuce • opis zjawisk biologicznych i budowy organizmów • opis i przewidywanie zjawisk w ekologii

  5. Struktura komórek, białek i chromosomów • obliczono wymiar fraktalny tych struktur - wyniósł on 2.34 • w 1989 roku Smith udowodnił, że do określania złożoności komórkowej organizmów żywych (stopnia skomplikowania organizmów) można stosować wymiar fraktalny komórek (liczony z ich 2-wymiarowego obrazu) od roku 1989 uważa się, że chromosomy mają strukturę drzewiastą • już w 1985 roku stwierdzono, że wymiar fraktalny białek ma wpływ na ich reaktywność (białka o D>>2.4 wykazują największą reaktywność)

  6. Sekwencje DNA • Sekwencje kodu w DNA • (Kwasie Dezoksyrybonukleinowym) wykazują samopodobieństwo. • Daje to następujące możliwości: • odtworzenie historii ewolucji poszczególnych • gatunków • szukanie wspólnych przodków kilku gatunków • modyfikowanie DNA, tworzenie nowych gatunków (???)

  7. Struktury drzewiaste w organizmach żywych • płuca • naczynia krwionośne • większość komórek w sercu • komórki nerwowe (neurony)

  8. Samopodobieństwo wśród drzew • wymiar fraktalny liści ma prawdopodobnie znaczenie taksonomiczne (jest podobny w obrębie gatunku lub rodzaju) • wymiar fraktalny systemu korzeniowego waha się w granicach 1.46 – 1.6 i nie różni się zbytnio w obrębie gatunku; korzenie młodszych osobników mają mniejszy wymiar fraktalny • wymiar fraktalny korony może mówić natomiast o warunkach wzrostu drzewa – im wyższy wymiar fraktalny korony, tym mniej niekorzystnych czynników miało wpływ na rozwój drzewa (np. było dobre nasłonecznienie, dostatek wody i substancji mineralnych w podłożu)

  9. Przykłady roślinnych struktur rozgałęzionych

  10. Ruchy i migracje zwierząt • trajektorie ruchu zwierząt w warunkach idealnych (płaska powierzchnia, nieruchome powietrze) dadzą się opisać modelami fraktalnymi • różny wymiar fraktalny torów ruchu wskazywać może np. na obecność w powietrzu różnych związków chemicznych, np. feromonów • także wiek ma wpływ na wymiar fraktalny torów ruchu zwierząt

  11. Granice ekosystemów a zależności troficzne Na granicy ekosystemów lub mniejszych jednostek ekologicznych widać wyraźne zależności fraktalne. Np. kontakt zimnej wody morskiej z ciepłą – występuje tu wzmożona produkcja fitoplanktonu, co owocuje wzrostem liczebności populacji organizmów postawionych wyżej w łańcuchu troficznym (ryby, ptaki, ssaki). Na tej podstawie można badać wiele zjawisk związanych z przynależnością organizmu do jakiejś społeczności.

  12. Geomorfologia i siedliska • wykonano szereg badań dotyczących wymiarów fraktalnych różnych elementów krajobrazu • odkryto, że lasy o mniejszym wymiarze fraktalnym są często pochodzenia antropogenicznego, podczas gdy pozostałe – zwykle naturalne • wymiar fraktalny jeziora może mówić o sposobie jego powstania i jego wieku • możliwość współwystępowania wielu gatunków roślin i zwierząt wzrasta, gdy wzrasta wymiar fraktalny krajobrazu, gdzie one występują

  13. Bibliografia i zasoby : Granice chaosu. Fraktale – cz. 1, H.-O. Peitgen, H. Jurgens, D. Saupe, PWN, Warszawa 2002 arxiv.org/abs/cond-mat/9910422 discuss.santafe.edu/biofractals fizyq.fm.interia.pl/fraktale.htm members.aol.com/ wayneheim/3d.htm pl.wikipedia.org/wiki/Fraktal www.bath.ac.uk/~ma0lap/Fractreal.HTML www.ccs.fau.edu/~liebovitch/f-1-1.html www.chirurgia.com.pl/ogolne/fraktale.php www.faqs.org/faqs/sci/fractals-faq www.fractal.art.pl/obrazy.html www.fractals.issi.cerfim.ch www.if.uj.edu.pl/Foton/80/pdf/chaos_fraktale.pdf www.kne.umcs.lublin.pl www.umanitoba.ca

More Related