410 likes | 614 Views
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe. Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe. Charakterystyka szczepionek Ściśle zdefiniowany skład Bezpieczeństwo produkcji
E N D
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe Charakterystyka szczepionek • Ściśle zdefiniowany skład • Bezpieczeństwo produkcji • wyeliminowanie konieczności hodowli mikroorganizmów chorobotwórczych w celu izolacji antygenów szczepionkowych • mikroorganizmy stosowane do produkcji antygenów rekombinantowych o statusie GRAS (Generally Recognized as Safe) • Bezpieczeństwo stosowania • brak możliwości wywołania choroby • niska odczynowość • Wymagają stosowania adiuwantów • Koszt produkcji uzależniony od stosowanego systemu produkcji
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe Charakterystyka gospodarzy ekspresyjnych • Bakterie • dobrze scharakteryzowane • łatwość przeprowadzenia manipulacji genetycznych • wydajne systemy ekspresyjne • brak modyfikacji posttranslacyjnych • możliwość produkcji białek w postaci nierozpuszczalnych ciał inkluzyjnych • możliwość produkcji białek fuzyjnych posiadających domeny ułatwiające oczyszczanie białek, zwiększające rozpuszczalność, zwiększające immunogenność
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe Charakterystyka gospodarzy ekspresyjnych • Drożdże • dobrze scharakteryzowane • łatwość przeprowadzenia manipulacji genetycznych • wydajne systemy ekspresyjne • trwałe rekombinanty – integracja plazmidów ekspresyjnych z genomem gospodarza • modyfikacje posttranslacyjne – tworzenie mostków disiarczkowych, glikozylacja, przyłączanie kwasów tłuszczowych • możliwość produkcji białek fuzyjnych posiadających domeny ułatwiające oczyszczanie białek, zwiększające immunogenność
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe Charakterystyka gospodarzy ekspresyjnych • Komórki owadzie • systemy ekspresyjne oparte na plazmidach lub bakulowirusie • modyfikacje posttranslacyjne – glikozylacja inna niż w komórkach ssaczych • wrażliwe na zakażenia wirusowe • Komórki ssacze • modyfikacje posttranslacyjne – glikozylacja, fosforylacja, przyłączanie kwasów tłuszczowych, tworzenie mostków disiarczkowych • droga hodowla • stabilne produkcyjne linie komórkowe trudne do otrzymania
Szczepionki zawierające rekombinantowe antygeny białkowe Charakterystyka gospodarzy ekspresyjnych • Rośliny transgeniczne • manipulacje genetyczne trudne do przeprowadzenia • tania produkcja • modyfikacje posttranslacyjne • szczepienie drogą pokarmową • wywołanie odporności błon śluzowych
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Czynnik etiologiczny – wirus HBV • Rodzina: Hepadnaviridae • Rodzaj: Orthohepadnavirus • Struktura: ikosaedralny nukleokapsyd otoczony podwójną osłonką; kulisty; śr. 42 nm • Kwas nukleinowy: DNA • Replikacja: hepatocyty • Rezerwuar: człowiek
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B • Droga przenoszenia: krew i płyny ustrojowe, w tym wydzielina szyjki macicy, nasienie • Wysoka zakaźność – nawet 0,1 μl krwi może spowodować zakażenie • Hodowla w warunkach laboratoryjnych – nie zakaża zarodków kurzych i powszechnie stosowanych linii komórkowych We krwi do 1010 wirusów/ml
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B • Okres wylęgania 2 – 3 miesiące • Początkowe objawy: złe samopoczucie, utrata apetytu, gorączka • Żółtaczka Wyzdrowienie (90%) Przewlekłe zakażenie (10%) Nadostre zapalenie wątroby (0,1%) Przetrwałe zapalenie wątroby niewielkie uszkodzenie wątroby Aktywne zapalenie wątroby Antygenemia brak uszkodzenia wątroby Marskość wątroby Pierwotny rak wątroby Zgon
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Wirusowe zapalenie wątroby typu B zakażenie okołoporodowe • Dzieci urodzone przez matki w ostrej fazie wzw B • zakażenie z ostrymi objawami choroby • Dzieci urodzone przez matki z przewlekłym aktywnym wzw B • zakażenie bez ostrych objawów choroby • nosicielstwo HBV • śmierć z powodu marskości wątroby lub raka wątroby (50% chłopców, 15% dziewczynek) Na świecie 200 mln nosicieli HBV z tego 75% ulega zakażeniu podczas porodu
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Antygeny wirusa HBV • HBcAg – białko rdzenia • HBeAg – białko rdzenia • HBsAg – białko powierzchniowe • tworzy zewnętrzną osłonkę wirusa • nadmiar białka obecny we krwi w postaci kulistych lub pałeczkowatych agregatów
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B • Gen kodujący antygen HBsAg – koduje 3 polipeptydy • preS1 • preS2 • S
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Odpowiedź immunologiczna na zakażenie HBV • Odpowiedź humoralna • przeciwciała anty-HBsAg (preS1, preS2 i S) • przeciwciała anty-HBcAg • przeciwciała anty-HBeAg • Odpowiedź komórkowa • limfocyty Tc
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki I generacji (plazmatyczne) • Substancja czynna – białkowy antygen powierzchniowy HBsAg • białko S • śladowe ilości białka preS1 • śladowe ilości białka preS2 • Sposób otrzymywania – izolacja ciał kulistych i pałeczkowatych z krwi bezobjawowych nosicieli HBV, inaktywacja formaldehydem • Bezpieczeństwo – ryzyko transmisji patogenów przenoszonych przez krew Nie są stosowane w Polsce
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) Pierwsza szczepionka zarejestrowana w 1986 r. • Substancja czynna – białkowy antygen powierzchniowy HBsAg • białko S • Sposób otrzymywania – produkcja białka S w komórkach drożdży S. cerevisiae
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) Pierwszy układ ekspresyjny opublikowany w 1982 r. (P. Valenzuela, A. Medina, W.J. Rutter, Nature, 289, 347 – 350) • wektor ekspresyjny – pHBS-16 • autonomiczna replikacja • ori replikacji pBR322 • gen oporności na ampicylinę • ori replikacji plamidu 2μ • gen trp1 • sekwencja kodująca białko S pod kontrolą promotora ADH I dehydrogenazy alkoholowej I
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) • gospodarz – S. cerevisiae XV610-8C • szczep auksotroficzny – brak zdolności do wzrostu na podłożu nie zawierającym tryptofanu • białko S produkowane w postaci kulistych agregatów (agregaty 1000x bardziej immunogenne niż pojedyncze cząsteczki białka S) • 2 – 5 μg białka z 200 ml hodowli
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) • Adiuwant – wodorotlenek glinu • Postać szczepionki – płynna • Temperatura przechowywania – 2-8°C • Sposób podawania – domięśniowo • Dawkowanie – 3 dawki (1 - dzień 0; 2 – po 6 tyg.; 3 – po 6 m-cach od pierwszego szczepienia) • Skuteczność szczepionki • u 95% szczepionych ochronny poziom przeciwciał po 3 dawkach • u 95 – 100% szczepionych skuteczna ochrona przed zachorowaniem • 95% noworodków od matek nosicielek HBV – zabezpieczenie przed zakażeniem • 98% noworodków od matek nosicielek HBV – zabezpieczenie przed zakażeniem po podaniu szczepionki i HBIg w dniu urodzenia • indukuje powstanie trwałej pamięci immunologicznej
Narastanie stężenia i powinowactwa przeciwciał w cyklu szczepień przeciwko WZW typu B
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) • Bezpieczeństwo szczepionki – wysokie • może być stosowana u kobiet ciężarnych • matek karmiących piersią • osób z niedoborami odporności • Niepożądane odczyny poszczepienne • łagodne miejscowe odczyny poszczepienne • rzadko występujące odczyny ogólne – powiększenie węzłów chłonnych, wymioty, biegunka, nudności, obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia ze strony układu nerwowego • Przeciwwskazania do szczepień • nadwrażliwość na składniki szczepionki • ciężkie choroby przebiegające z wysoką gorączką
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) • Skuteczne w szczepieniu poekspozycyjnym – uodpornienie czynno-bierne (4 dawki – 0, 1, 2, 12 m-cy; HBIg równocześnie z pierwszą dawką szczepionki) • Dostępne w postaci szczepionek monowalentnych • Engerix B, GlaxoSmithKline • H-B-VAX, Merck Sharp Dohme • Dostępne w postaci szczepionek skojarzonych • Hexavac, Aventis Pasteur (błonica, tężec, krztusiec, polio, Hib, WZW B) • Ambirix, GlaxoSmithKline (WZW A, WZW B) • Procomvax, Merck Sharp Dohme (WZW B, Hib)
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki II generacji (rekombinowane) • Białko S produkowane w komórkach drożdży metylotroficznych Hansenula polymorpha (Hepavax Gene, Green Cross Vaccine, Korea) • Białko S produkowane w komórkach drożdży metylotroficznych Pichia pastoris
Szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B Szczepionki III generacji (rekombinowane) • Białka S i preS2 produkowane w linii komórkowej CHO (Chinese Hamster Ovary cells), Heprecombe, Swiss Serum and Vaccine Institute
Saccharomyces cerevisiae • Niski poziom produkcji i sekrecji białek • Niestabilność plazmidów rekombinantowych • Hiperglikozylacja białek • Wąski zakres metabolizowanych źródeł węgla
Pichia pastoris i Hansenula polymorpha-podstawowa charakterystyka biochemiczna
Metabolizm metanolu 1 – oksydaza alkoholowa, 2 – katalaza, 3 – syntaza dihydroksyacetonu, 4 - dehydrogenaza formaldehydowa,5 – dehydrogenaza mrówczanowa, 6 - kinaza dihydroksyacetonu, 7- aldolaza fruktozo-1,6-bisfosforanu, 8 – fosfataza fruktozo- 1,6-bisfosforanu
Drożdżowe systemy ekspresyjne • Szczepy gospodarzy ekspresyjnych • Wektory ekspresyjne • bakteryjne ori replikacji • bakteryjny marker selekcyjny • sekwencja umożliwiająca utrzymanie się wektora w komórce drożdży • drożdżowy marker selekcyjny • drożdżowy promotor i terminator transkrypcji AmpR PTEF1 Drożdżowy wektor ekspresyjny PHO5t ColE1 ori 25S rDNA URA3
Drożdżowe markery selekcyjne P. pastoris • geny oporności na antybiotyki • gen oporności na zeocynę • markery auksotroficzne • gen HIS4 P. pastoris lub S. cerevisiae • gen ARG4 S. cerevisiae • gen URA3 P. pastoris • gen ADE1 P. pastoris
Drożdżowe markery selekcyjne H. polymorpha • geny oporności na antybiotyki • gen oporności na zeocynę • gen oporności na fleomycynę • markery auksotroficzne • gen LEU 1.1 H. polymorpha • gen URA3 H. polymorpha • gen ADE11 H. polymorpha • gen LEU2 S. cerevisiae • gen URA3 S. cerevisiae • gen LEU2 C. albicans
Sekwencje umożliwiające utrzymanie się wektora ekspresyjnego w komórce drożdży P. pastoris • Sekwencje umożliwiające rekombinację homologiczną z genomem drożdży • 5’ fragment promotora AOX1 • 5’ fragment promotora GAP • gen HIS4 P. pastoris
Sekwencje umożliwiające utrzymanie się wektora ekspresyjnego w komórce drożdży H. polymorpha • Sekwencje umożliwiające rekombinację homologiczną wektora z genomem drożdży • gen MOX H. polymorpha • gen AMO H. polymorpha • gen LEU2 S. cerevisiae • gen URA3 S. cerevisiae • Sekwencje umożliwiające autonomiczną replikację wektora w komórkach drożdży • sekwencje ARS H. polymorpha
Zewnątrzkomórkowa produkcja białek • Sekwencje sygnalne • obcego białka • α-faktora S. cerevisiae • kwaśnej fosfatazy
Zwiększenie poziomu sekrecji białek przez komórki drożdży Wprowadzenie do komórek drożdży dodatkowych genów kodujących białka opiekuńcze obecne w retikulum endoplazmatycznym • Foldazy • izomerazy disulfidowe • Białka opiekuńcze • kalneksyna • kalretikulina
Kierowanie białek do peroksysomów Peroksysomy • Zdolne do akumulacji dużej ilości białek • Nie zawierają enzymów modyfikujących białka • fosfokinaz • glikozylaz • proteaz Umożliwiają produkcję niezmodyfikowanych białek Sekwencja kierująca do peroksysomów -Ser-Lys-Leu-COOH peroksysomy H. polymorpha rosnąca w pożywce z metanolem
Szczepionki przeciwko wirusowi HPV (wirusowi ludzkiego brodawczaka) • Silgard (MSD) Substancja czynna – białko L1 czterech typów HPV (16, 18, 6 i 11) Adiuwant – sole glinu • Cervarix (GlaxoSmithCline) Substancja czynna – białko L1 dwóch typów HPV (16 i 18) Adiuwant – sole glinu + MPL (monofosforylowany lipid A) Białko L1 produkowane w drożdżach S. cerevisiae