Zbigniew Herbert

1. Zbigniew Herbert Rok 2008 – Rokiem Zbigniewa Herberta Gabriela Bonk - styczeń 2008 roku

2. Około 1934 roku:Zbigniew Herbert, jego siostra Halina (obecnie Żebrowska) oraz przedwcześnie zmarły brat - Janusz

3. Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, znakomity poeta, świetny eseista Zbigniew Herbert około 1950 roku

4. Zbigniew Herbert urodził się we Lwowie w 1924 roku, zmarł w Warszawie w roku 1998

5. Podczas okupacji uczył się na tajnych kompletach, studiował polonistykę na konspiracyjnym Uniwersytecie we Lwowie, był żołnierzem Armii Krajowej

6. Debiutował w 1956 roku tomem wierszyStruna światła

7. Jego twórczość tłumaczono na wiele języków, nagradzano międzynarodowymi nagrodami Zbigniew Herbert w Hamburgu w 1967 roku

8. Poezja Herberta zrodziła się z potrzeby oporu przeciw „zapominaniu” tradycji kulturowej i rezygnacji z tradycyjnego systemu wartości

9. Swoją niezgodę na jakąkolwiek współpracę z SB przypłacił wieloletnim zakazem publikacji i niemożnością podjęcia pracy

10. Pozostaje symbolem niezłomności i wierności zasadom pomimo wszystko

11. Powstanie Solidarności było dla Herberta wielkim przeżyciem… Odsłonięcie pomnika Czerwiec`56 w Poznaniu (rok 1981). Na zdjęciu: Anna Walentynowicz, Zbigniew Herbert, Lech Dymarski, Adam Michnik, Jacek Kuroń…

12. Jeśli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długawędrowanie pozornie bez celu błądzenie po omackużebyś nie tylko oczami ale także dotykiem poznał szorstkość ziemii abyś całą skórą zmierzył się ze światem…

13. Dziękuję Ci za życie, które upłynęło tak, że nigdy nie zaparłem się trzeźwości. Nie wstydziłem się także zawrotów głowy, jakie zsyła pełna świadomość. Nie głosiłem Twego imienia. Nie składałem Tobie ofiar. Nie zachęcałem uczniów do kultu, wiedząc, że jest Ci to doskonale obojętne. Chwaliłem Cię w koniunkcji i dysjunkcji, a także w małej świątyni zbudowanej z sylogizmów. Więc na koniec zwracam się do Ciebie, abyś mnie nie opuścił. Abym do końca czuł Twoją chłodną rękę na czole. I nieruchome oczy w moich oczach. I światłość.

14. Pan Cogitochciałby stanąćna wysokości sytuacjito znaczyspojrzeć losowiprosto w oczy…

15. Pan Cogito nigdy nie ufałsztuczkom wyobraźnifortepian na szczycie Alpgrał mu fałszywe koncertynie cenił labiryntówsfinks napawał go odraząmieszkał w domu bez piwnicluster i dialektykidżungle skłębionych obrazównie były jego ojczyznąunosił się rzadkona skrzydłach metaforypotem spadał jak Ikarw objęcia Wielkiej Matki

16. Bądź odważny, gdy rozum zawodzi, bądź odważny. W ostatecznym rachunku jedynie to się liczy Zbigniew Herbert

17. Fragment listu Zbigniewa Herberta do Jerzego Zawieyskiego Sopot, 10 maja 1949 roku

18. Rękopis wiersza Wawel przesłany przez Zbigniewa Herberta jako prezent imieninowy dla Jerzego Turowicza w liście z 22 kwietnia 1953 roku

19. Zbigniew Herbert miał także talent plastyczny, ale wykorzystywał go tylko „prywatnie”

20. Rysunek Zbigniewa Herberta zamieszczony w liście do Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich z 9 czerwca 1993: Moje łóżko szpitalne…

21. Podczas wizyt w zachodnioeuropejskich muzeach Zbigniew Herbert wykonywał setki szkiców, które wykorzystywał przy pisaniu esejów

22. Rysunek ze szkicowników podróżnych Zbigniewa Herberta

23. Rysunki Herberta to notatki z podróży. „Zapisywał” nimi krajobrazy i fragmenty oglądanych dzieł

24. Rysunek Zbigniewa Herberta wg obrazu Jana VermeraU kuplerki

25. Pani Katarzyna brała czasami udział w spotkaniach autorskich swojego męża

26. Katarzyna Herbert

27. Zbigniew i Katarzyna Herbertowie na spacerze w Oborach w lutym 1972 roku

28. Żona poety – Katarzyna Herbert

29. Na zawsze zostanie z nami - w swojej twórczości