Unia Zachodnioeuropejska

1. Unia Zachodnioeuropejska Organizacja o charakterze obronnym utworzona w 1954r. tzw. Układów Paryskich z 23 października 1954, przez Francję, Holandię, Belgię, Luksemburg, Wielką Brytanię, RFN i Włochy. W latach 90 XX w. przystąpiły do niej Grecja, Hiszpania i Portugalia. Priorytetowym celem organizacji było utrwalenie pokoju i bezpieczeństwa, oraz wzajemna pomoc w razie napaści.

2. Organy Unii Zachodnioeuropejskiej • Rada UZE- złożona z Rady Ministrów – zbierającej się w Brukseli dwa razy w roku (ministrowie spraw zagranicznych i obrony państw członkowskich) z siedzibą w Brukseli. Rada podejmowała najważniejsze decyzje. • Zgromadzenie Parlamentarne- organ doradczy złożony z delegacji parlamentów państw członkowskich z siedzibą w Paryżu. • Sekretariat- sporządzanie sprawozdań, obsługa działalności Rady. Siedziba mieściła się w Brukseli.

3. Znaczenie UZE Unia Zachodnioeuropejska do momentu powstania UE nie odgrywała znaczącej roli, nie miała charakteru ponadpaństwowej instytucji. Na mocy Traktatu o Unii Europejskiej uznano UZE za zbrojne ramię Wspólnoty, przyjmując jako dalekosiężny cel UE utworzenie wspólnej armii europejskiej. Jednakże w Traktacie z Nicei usunięto przepisy o UZE jako integralnej części unijnych procesów integracyjnych o charakterze polityczno-obronnym. W latach 90. stała się bardziej aktywna, czego przejawem było stworzenie Korpusu Europejskiego, oraz zacieśnianie współpracy z NATO.

4. Na szczycie Rady Europejskiej w Helsinkach w 1999 roku postanowiono o wygaszeniu UZE i przeniesieniu jej kompetencji do nowotworzonych struktur Wspólnej Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WEPBiO) w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB). Organizacja zostałą rozwiązana 31 marca 2010 decyzją państw członkowskich z uwagi na wejście w życie Traktatu lizbońskiego. Działalnośćorganizacji została całkowicie wygaszona do 30 czerwca 2011.