540 likes | 1.01k Views
URBANA GEOGRAFIJA. Literatura. M. Vresk: Grad i urbanizacija, 5. dopunjeno izdanje, Školska knjiga, Zagreb, 2002. M. Vresk: Razvoj urbanih sistema u svijetu, 2. prerađeno izdanje, str. 1-98, Školska knjiga, Zagreb, 2002. M. Pacione: Urban Geography: A Global Perspective, Routledge.
E N D
Literatura M. Vresk: Grad i urbanizacija, 5. dopunjeno izdanje, Školska knjiga, Zagreb, 2002. M. Vresk: Razvoj urbanih sistema u svijetu, 2. prerađeno izdanje, str. 1-98, Školska knjiga, Zagreb, 2002. M. Pacione: Urban Geography: A Global Perspective, Routledge
Razvoj urbane geografije • mlada geografska disciplina • prvi važniji radovi o gradovima – 2. polovica 19. st. • Ratzel, Hettner, Richthofen... • prva opća urbana geografija – Hassert, 1907. • intenzivniji razvoj nakon 2. svjetskog rata
Što je urbana geografija? • Urbana geografija je geografska znanstvena disciplina koja s aspekta međusobnog djelovanja prirodnih i društvenih čimbenika proučava pojavu i prostornu raširenost gradova, njihovu fizionomsku, funkcionalnu i socijalnu strukturu te važnost i utjecaj grada u prostoru
Proučavanje gradova • gradovima se bave i druge znanstvene discipline ispreplitanje i dopunjavanje interdisciplinarni rad
Pristupi geografskom proučavanju gradova • 4 razdoblja : 1. do 1900. - počeci 2. do 1. svjetskog rata – morfogenetska (fizionomska) faza 3. između dva svjetska rata – funkcionalna faza -Hans Bobek (1927. i 1938) - tri varijable za određivanje gradova: veličina, kompaktnost i gradski način života 4. poslije 2. svjetskog rata – kompleksan pristup – određivanje gradova na temelju Bobekovih varijabli
Veličina naselja • veličina naselja – najčešći kriterij • najčešće između 2000 i 5000 st., ali, može i manje i više, od 500 – 30 000 st. • primjeri: Danska - 500 Švedska, Finska, Kanada, Australija, Venezuela – 1000 SAD, Meksiko - 2500 Nizozemska, Belgija, Pakistan – 5000 Španjolska, Turska – 10 000 Italija - 20 000 Japan - 30 000
Kompaktnost naselja • kompaktnost – najčešće gustoća zgrada ili stanovništva na jedinici površine • primjeri: Švedska – međusobna prosječna udaljenost zgrada do 200 m VB - međusobna prosječna udaljenost zgrada do 20 m (gustoća zgrada najmanje 25 na jednom hektaru) minimalna gustoća naseljenosti: Francuska 500 st/km2, SAD 800, VB 2500
Gradski način života • gradski način života – najčešće odnos između poljoprivrednog i nepoljoprivrednog stanovništva
Centralitet naselja • Klöper (1956) dodao varijablu centralitet naselja – manje se primjenjuje jer određeni centralitet mogu imati i seoska naselja
Odnos grada i sela • ranije geografske definicije grada počivale na stajalištu o dihotomiji grada i sela – gradske funkcije i način života mogli su postojati samo u gradovima • danas, sve veće smanjivanje razlika između grada i sela – stajalište o odnosu grada i sela kao kontinuumu
Tri grupe relevantnih obilježja za geografsko poimanje grada: • socijalna (populacijsko-demografska) • funkcionalna • morfološka (fizionomska) • njihov uzročno-posljedični odnos
Geografska definicija grada • Grad je kompaktno izgrađeno veće naselje u čijim sekundarnim i tercijarnim djelatnostima radi veći dio aktivnog stanovništva i to ne samo za vlastite potrebe, nego i za potrebe stanovništva šireg prostora.
Formalni, funkcionalni, administrativni grad • formalni grad – kompaktno izgrađen prostor s urbanim sadržajem • funkcionalni grad – kompaktno izgrađen prostor + urbanizirana i funkcionalno integrirana okolica • administrativni grad – dobio status grada administrativnim putem
Odnos formalnog i administrativnog grada • često postoji razlika između formalnog i administrativnog grada
Urbanizacija • lat. urbs = grad • a) pojava i razvoj gradova – primarna urbanizacija • b) promjene u rurisu kojima se smanjuju razlike između grada i sela – sekundarna urbanizacija
Primarna i sekundarna urbanizacija • primarna urbanizacija - postanak i razvoj formalnog grada urbana područja s velikom koncentracijom stanovništva i gradskih aktivnosti • sekundarna urbanizacija – promjene kojima ruralne sredine pod utjecajem grada poprimaju urbana obilježja urbanizirana područja
Stupanj urbanizacije • najčešće se mjeri udjelom gradskog u ukupnom stanovništvu • nedostatak: ne uzima se u obzir stanovništvo koje živi izvan gradskih međa, a radi u gradu i živi gradskim načinom života, kao ni stanovništvo koje živi i radi u urbaniziranim područjima
Stadiji urbanizacije • 1. predindustrijski (primarni) • 2. industrijski (sekundarni) • 3. postindustrijski (metropolitanski, tercijarni)
Stupanj i dinamika urbanizacije svijeta • Većina gradova osnovana do 19. stoljeća, prije industrijske revolucije (u Europi u sr. vijeku, u Latinskoj Americi od 1521. do kraja 16. stoljeća, drugdje uglavnom u merkantilističkoj fazi) • Ipak, broj i udio gradskog stan. u ukupnom stan. svijeta neznatan sve do 20. st.
1800. g.: u gradovima s 20 000 i više stan. - 2,4% uk. stan. svijeta (22 milijuna) • 1950: više od 20% • danas preko 50%
1800: samo jedan milijunski grad • Osim velikih metropola moćnih država, gradovi su uglavnom bili mali • Do 19. stoljeća porast grad. stan. uglavnom uvjetovan podizanjem novih gradova, a nakon toga širenjem postojećih • Velika koncentracija stan. u gradove posljedica je industr. faze urbanizacije
Dinamika porasta gradskog stan. sve veća u odnosu na porast ukupnog svjetskog stanovništva
Dinamika porasta grad. st. u skladu je s općim stupnjem razvoja: • Sve do 1900. Europa ima najveći udio, nakon toga ju prestigle Australija i Amerika
Među slabije razvijenim dijelovima svijeta, Latinska Amerika se počela najranije pojačano urbanizirati: 1920. imala je 15% gradskog stan. (Azija 7%, Afrika 5%) – to je posljedica različitog društveno-ekon. razvoja uslijed ranije dekolonizacije i industrijalizacije • Od 1950-ih godina najjača urbanizacija Afrike
u drugoj polovici 20. st. u slabije razvijenim zemljama snažna imigracija sa sela u gradove (“ruralni egzodus”) + visoki prirodni priraštaj • posljedica: -veliki porast broja stan. u gradovima i stvaranje “divljih” naselja na njihovim rubovima
Razvijene zemlje – slabiji rast gradskog stanovništva • Uzrok: prestale su migracije selo-grad, nizak prirodni priraštaj, preseljavanje iz grada u rubne i prigradske zone procesi decentralizacije
Porast stanovništva gradova s 500000 i više stanovnika (1920-1960. g.): • Svijet 231% • Europa 60% • druge razvijene zemlje 241% • slabije razvijene zemlje 861%
Urbanizacija Hrvatske • Duga tradicija urbanog razvoja (od antike) • Unatoč tome, Hrvatska spada među najslabije urbanizirane europske zemlje • Razlozi: -slabiji intenzitet industrijske urbanizacije od 19. st. dugo zadržan karakter agrarne zemlje, iako je postojala relativno gusta mreža malih gradova iz ranijih razdoblja zaostajanje u gospodarskom razvoju i socijalnom prestrukturiraju -politički: Hrvatska je od 1102.-1991. bila u sastavu drugih državnih tvorevina pa se najveći gradovi razvijaju izvan nje
Dinamika urbanizacije • 1948: samo 25% stanovništva živjelo u gradovima • Pojačana industrijalizacija i urbanizacija tek od 1950-ih • Najdinamičnije između 1961. i 1981. (sa 32,6 na 52% gradskog stan.) – prosječni godišnji porast gradskog stan. više od 3%, a ukupnog ispod 1%) • Porast gradskog stanovništva uvjetovan snažnim preseljavanjem sa sela posljedično smanjenje udjela poljoprivrednog stanovništva sa 63,4% (1948) na 15% (1981) te 9,1% (1991); danas oko 5%
Dinamika urbanizacije • Nakon 1981. smanjena stopa rasta gradskog stanovništva zbog smanjenog ruralnog egzodusa, niskog prirodnog priraštaja i pojave dnevnih migracija zaposlenih i suburbanizacije te jačanja sekundarne urbanizacije • Preobrazba seoskih naselja: socio-ekonomska, fizionomska i funkcionalna jače ili slabije urbanizirana naselja
Dinamika urbanizacije • Između 1991. i 2001. smanjen broj stanovnika najvećih naselja; porast broja stanovnika u njihovim okolicama, posebno u satelitima ulazak u tercijarnu fazu urbanizacije
Stupanj urbanizacije • 1981: 47,8% gradskog stanovništva • 1991: 51,3% • 2001: 53,6% • Nejednaka urbanizacija po makroregijama • Riječka • Splitska • Zagrebačka • Osječka
Određivanje gradova u Hrvatskoj 1961. i 1971. godine • u bivšoj Jugoslaviji 1961. i 1971. naselja se izdvajala na bazi kombinacije veličine naselja i udjela nepoljoprivrednog stanovništva – tri tipa naselja: seoska, mješovita i gradska
Određivanje gradova 1961. i 1971. godine • status grada imala su naselja s više od 2000 stanovnika i s većim udjelom nepoljoprivrednog stanovništva • 1971: 103 grada
Određivanje gradova 1981. i 1991. godine • 1981. i 1991. napušten taj model – primjena isključivo admin. kriterija (određivanje statusa prepušteno samim općinama; nema više mješovitih) • 1981: 212 gradova, 1991: 204 grada (gotovo polovica s manje od 2000 st.)
Model izdvajanja gradova u Hrvatskoj • 1997. su gradska naselja izdvojena pomoću modela s četiri varijable
Gradovi u Hrvatskoj • 1991: 117 gradova (1,7% od svih naselja) s ukupno 2 452 453 st. (51,3% od uk. stan.)
Gradovi u Hrvatskoj • 2001. (po prethodnim kriterijima): 139 gradova s uk. 2.393.746 st. (53,9%) • nedostatak većih gradova (samo 3 iznad 100 000 stanovnika) • nepravilan red veličine gradova • prevlast malih naselja i disperzne naseljenosti (više od 6500 naselja)
Model diferencijacije urbanih, ruralnih i prijelaznih naselja u Republici Hrvatskoj, Metodološke upute 67, DZS RH, 2011. • 4 varijable: 1. upravni status naselja (sjedište upr. grada) 2. veličina naselja (broj stanovnika) 3. soc.ek. struktura stan. i funkcija rada naselja (udio zap. mještana koji rade u mjestu stanovanja u sek. i terc. sektoru) 4. morf.-fizion. obilježja naselja (udio nepoljopr. kuć.)
Urbanim (gradskim) naseljima smatraju se: • 1. sva naselja sjedišta upr. gradova • 2. sva naselja s više od 10000 stan. • 3. naselja od 5000-9999 st. s 25% i više zaposl. u naselju stanovanja, i to u sek. i terc. djel. (u odnosu na uk. broj zaposl. stan. naselja) • 4. naselja od 2000-4999 st. s 25% i više zaposl. u naselju stanovanja, i to u sek. i terc. djel. (u odnosu na uk. broj zaposl. stan. naselja) te s udjelom nepolj. kućanstava od 50% i više
primjena tog modela za popis 2001. (s uvažavanjem naknadno proglašenih upr. gradova: • 143 grada s 2.379.047 st. (53,6% uk. St. RH)