Techniki autoprezentacji i wystąpień publicznych

1. Techniki autoprezentacji i wystąpień publicznych Wykład II: Główne koncepcje autoprezentacji Na podstawie: A. Szmajke, „ Autoprezentacja: maski - pozy – miny”, Wyd. Ursa, Olsztyn 1999

2. Życie społeczne jako spektakl: ErvingGoffman • Każda interakcja społeczna ma zawsze charakter spektaklu obliczonego na sprawianie odpowiedniego wrażenia na widzach.

3. Dlaczego? • Chęć uzyskania kontroli na przebiegiem zdarzeń społecznych. • Dążenie do kontrolowania reakcji, jakie pojawiają się u innych osób. 1. Szukamy informacji o innych. 2. Podejmujemy działania, które mają wpływać na zachowania innych.

4. Autoprezentacja • Nie musi być aktem świadomym i wyrozumowanym.

5. Ważne pojęcia • Interakcja: wzajemny wpływ jednostek, znajdujących się w swojej bezpośredniej, fizycznej obecności, na swe postępowanie. • Występ: zachowanie służące wpływaniu na uczestników interakcji. • Rola: wzór działania ujawniający się w czasie występu.

6. Ważne pojęcia • Fasada: standardowe środki wyrazu, które stosuje jednostka podczas występu. • Dekoracja: meble, sprzęty i inne elementy wykorzystywane przez jednostkę w czasie występu. • Fasada osobista: strój, płeć, wiek, postura, wygląd, mimika, sposób mówienia, gesty, itp. Na fasadę osobistą składają się powierzchowność i sposób bycia.

7. Powierzchowność Sposób bycia Dowcipny uczony vs poważny uczony Natchniony kapłan vs ciepły księżulo Ciepły ojciec żołnierzy vs wódz twardy, niewzruszony Poseł swój-chłop vs mąż stanu pouczający prostaczków • Uczony • Kapłan • Zwycięski wódz • Poseł

8. Poseł i poseł

9. Idealizacja • Jednostka stara się przedstawić obserwatorom wyidealizowany obraz swojej osoby i działalności. Dobry gospodarz dla Polski, troskliwy o Polaków w kraju i na emigracji.

10. Kulisy

11. Scena i kulisy

12. Publiczne autowizerunki: Edward E. Jones i Thane S. Pittman • Strategiczna autoprezentacja: zmiany zachowania sterowanie dążeniem do zwiększenia własnej mocy społecznej, realizowane poprzez ujawnianie - lub odpowiednie kształtowanie procesów atrybucji u obserwatorów – dyspozycji aktora.

13. Publiczne autowizerunki: Edward E. Jones i Thane S. Pittman • Zmiany zachowania to niewerbalna ekspresja i komunikaty werbalne. • Zachowania te nabierają znaczenia w kontekście sytuacji społecznej. • Polegają na selektywnym ujawnianiu lub pomijaniu dyspozycji.

14. Publiczne autowizerunki: Jones i Pittman • Kreowanie określonego wizerunku własnej osoby jest instrumentem zwiększającym szanse uzyskania korzystnego bilansu nagród i kosztów podczas interakcji.

15. Minimalne natężenie autoprezentacji w sytuacjach: • silnego zaangażowania zadaniowego; • silnych stanów emocjonalnych; • rutynowych; • sesje terapeutyczne, grupy wsparcia, intymne relacje.

17. Strategie autoprezentacyjne Jonesa i Pittmana • Ingracjacja • Zastraszanie (intymidacja) • Autopromocja • Kreowanie wizerunku osoby doskonałej moralnie • Demonstrowanie braku kompetencji i zależności od innych

18. INGRACJACJA czyli wizerunek „osoby atrakcyjnej” • Cel: sprawienie na audytorium wrażenia osoby sympatycznej i atrakcyjnej, przebywanie z którą jest nagrodą dla partnera.

19. ZASTRASZANIE – wizerunek człowieka niebezpiecznego • Cel: dążenie do tego, by partner interakcji przypisał takiej osobie właściwość „bycia niebezpiecznym”.

20. Zastraszanie – taktyka groźby

21. Zastraszanie – taktyki • „Źle toleruję stres…..” • „Zabiję się” • „Łatwo wpadam w złość” • „Nie można mnie wziąć na litość” Rodzina, wojsko, szkoła, praca, itp.

22. AUTOPROMOCJA – wizerunek człowieka kompetentnego • Sposób opisywania siebie zmierzający do stworzenia wizerunku osoby kompetentnej i sprawnej (inteligentna, sprawna fizycznie, mistrz gry w billarda, etc.)

23. AUTOPROMOCJA – wizerunek człowieka kompetentnego • Uczniowie wobec nauczycieli • Kandydaci do pracy wobec pracodawców • Sportowcy chcący wejść do drużyny • …… Paradoks autopromotora

24. ŚWIECENIE WŁASNYM PRZYKŁADEM – wizerunek człowieka moralnego • Cel: dążenie do tego, by inni darzyli takie osoby szacunkiem i podziwem. • Osoba prawa i wartościowa moralnie. • Wartości: uczciwość, zdyscyplinowanie, obowiązkowość, dobroczynność, poświęcenie. • Osoby walczące w imię szczytnej ideologii.

25. WIZERUNEK CZŁOWIEKA BEZRADNEGO • Demonstrowanie własnej słabości, polegające na akcentowaniu swojej zależności i bezradności, by skłonić otoczenie do okazania pomocy.

26. Autoprezentacja naturalna – koncepcja Barry R. Schlenkera • Dwa paradygmaty: stanowisko ograniczone i ekspansywne. • Autoprezentacja: celowa aktywność polegająca na kontrolowaniu informacji o pewnych osobach, obiektach, ideach czy zdarzeniach.

27. Autoprezentacja naturalna – koncepcja Barry R. Schlenkera • Autoprezentacja jest cechą zachowań społecznych, umożliwiającą utrzymanie skutecznych relacji z innymi.

28. Autoprezentacja naturalna – koncepcja Barry R. Schlenkera Trzy założenia regulowania informacji ujawnianych innym • Jednostka jest aktywnym podmiotem swoich działań. • Komunikacja interpersonalna to proces celowy. • Audytorium (widownia) to integralny składnik procesu samoregulacji.

29. Tożsamość wg Schlenkera • zestaw ról społecznych • pozycja społeczna • zawód • funkcje pełnione w grupach • wygląd zewnętrzny • przyjaciele, krewni, • dążenia, motywy, osiągnięcia • cechy charakteru

30. Jaka jest Twoja strategia autoprezentacyjna?