230 likes | 1.16k Views
METODA DOBREGO STARTU. Sowa Wioletta Laszczewska Iwona. Założenia i cele Metody Dobrego Startu.
E N D
METODA DOBREGO STARTU Sowa Wioletta Laszczewska Iwona
Założenia i cele Metody Dobrego Startu. • Założenia metody dobrego startu to jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, jak i funkcji spostrzeżeniowych, czyli wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i motorycznych. Muszą one ze sobą współpracować i są podstawą czynności do nauki czytania i pisania. • Cel metody dobrego startu to usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno- ruchowego i również kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. • Usprawnianie tych analizatorów musi odbywać się jednocześnie. • Zatem metoda dobrego startu ćwiczy koordynację wzrokowo- słuchowo- ruchową oraz integruje i harmonizuje wszelkie funkcje psychomotoryczne. • Podczas tych ćwiczeń Usprawniona zostaje pamięć dziecka, percepcja, uwaga, wyobrażania słuchowa jak i wzrokowa, usprawnia się motoryka i koordynacja wzrokowo – słuchowo – ruchowa, czyli integracja percepcyjno-motoryczna. • Metoda dobrego startu kształtuje zdolności rozumienia, pozwala dziecku prawidłowo określić orientację czasowo- przestrzenną, pozwala mu również na wykonanie ruchów dowolnych, lokalizuje je w określonej przestrzeni. • Wszystkie te czynniki mają później znaczenie w nauce czytania, pisania, a także liczenia. • Metoda dobrego startu to metoda wzrokowo- słuchowo- ruchowa, w której główną rolę odgrywają trzy elementy: element słuchowy (piosenka), element wzrokowy (wzory graficzne, litery) i motoryczny (wykonywanie ruchów w czasie odtwarzania wzorów graficznych i liter zharmonizowanych z rytmem piosenki). • W metodzie dobrego startu zajęcia właściwe zawierają trzy rodzaje ćwiczeń: • - ćwiczenia ruchowe, • - ćwiczenia ruchowo- słuchowe, • - ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe.
Ćwiczenia Ruchowe • Ćwiczenia ruchowe występują jako pierwszy etap w metodzie dobrego startu. Jest to zabawa, mająca charakter usprawniający i relaksacyjny. • Zabawa ta nawiązuje do tematu, tekstu piosenki przewidzianej do wzoru opracowanego w ostatnim etapie zajęć. • W czasie zabawy dzieci wykonują ruchy całymi kończynami, dłońmi, stopami, palcami – odtwarzając np. lot ptaka, otrzepywanie rąk z wody, nawijanie na kłębek, kopanie piłki lub różnych instrumentach. • W programie ćwiczeń przechodzi się od tych łatwiejszych do tych trudniejszych. • Zaczyna się od ćwiczeń kształtujących motorykę dużą czyli od ruchów całego ciała, dopiero później usprawnianie motoryki małej czyli rąk.
Ćwiczenie z wstążką. • Zaczyna się od ćwiczeń kształtujących motorykę dużą czyli od ruchów całego ciała, dopiero później usprawnianie motoryki małej czyli rąk. • Ćwiczenia zaczynamy od ruchów jedną ręką, prawą lub lewą, następnie wprowadzamy drugą rękę, przez co podnosimy dziecku stopień trudności. • Przy tych ćwiczeniach koordynujących ruchy dziecka dodajemy ćwiczenia ruchowe, które mają charakter relaksacyjny. Celem tych ćwiczeń jest zmniejszenie napięcia mięśniowego i pokazanie, że dziecko może samo regulować poziom napięcia mięśniowego swojego ciała. Aby dziecku pokazać, że samo wpływa na regulowanie napięcia mięśniowego stosuje się ćwiczenia ruchowe na przemian, mające charakter aktywizujący i relaksacyjny, np. z wykorzystaniem wstążki.
Ćwiczenia ruchowo - słuchowe • Ćwiczenia ruchowo-słuchowe, podczas tych ćwiczeń dołącza się elementy muzyczne, czyli piosenkę, wyliczankę, wierszyk. • W czasie tych ćwiczeń dzieci śpiewają piosenkę i odtwarzają jej rytm na instrumentach np. bębenku oraz przy pomocy innych przedmiotów takich jak: woreczki z grochem, za pomocą wałeczków z plasteliny, z masy mączno- solnej. • Ćwiczenia te dzieci wykonują zaczynając od ruchów części ciała, czyli od pięści, dłoni, palców, łokci, kończąc na ruchach całego ciała. • Ćwiczenia ruchowe rąk na wałeczkach dzieci wykonują w rytm piosenki, najpierw zaczynają ćwiczenia obejmujące ruchy jednej ręki, czyli od ręki dominującej, a następnie ćwiczenia obu rąk. • Ćwiczenia na wałeczku w tym samym miejscu, bez przemieszczania • w przestrzeni, a w różnych układach przestrzennych wykonuje się w kierunku od lewej do prawej, w kierunku od prawej do lewej lub tam i z powrotem. • Odtwarzanie rytmu piosenki może przybierać różne formy, naciskania, uderzania, głaskania woreczka, z mniejszą lub większą siłą. Uderzać można raz w wałek raz w powierzchnię stołu, albo klaskać. Ćwiczenia te dają dziecku różnorodne doznania dotykowe i kinestetyczne.
3.Ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe • Ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe przebiegają według ustalonego schematu: 1. Próba samodzielnego odtwarzania ruchem rytmu piosenki lub dobieranie wzoru do piosenki. 2. Pokaz i omówienie wzoru, demonstracja ćwiczeń. 3. Utrwalenie wzoru i jego powiązania z piosenką- wodzenie palcem po wzorze. 4. Odtwarzanie wzoru różnymi technikami: • w powietrzu- ręką (odwzorowywanie z planszy, następnie z pamięci), na podłodze nogą, • na powierzchni stołu lub podłogi- palcem, na tackach z piaskiem- palcem, • na dużym arkuszu (np. papieru pakowego), gumolitu lub na tabliczkach kredą (węglem, kredkami woskowymi), • na kartce papieru z bloku rysunkowego- pędzlem, ołówkiem, kredą • w zeszycie bez liniatury- ołówkiem, w liniaturze zeszytu- ołówkiem (mazakiem, długopisem). • Podczas ćwiczeń ruchowo- słuchowo- wzrokowych kształtują się funkcje psychomotoryczne. Rozwijają percepcję wzrokową, jej pamięć, koordynację wzrokowo- ruchową, wspomagają precyzję i koordynację ruchów. Prowadzą do prawidłowej orientacji w przestrzeni, wdrażają do poprawnego odtwarzania wzorów litero podobnych dając postawę do wyrabiania prawidłowych nawyków w posługiwaniu się pismem. • Czyli ćwiczenia rozwijają trzy analizatory, więc kształcą koordynację ruchowo- słuchowo- wzrokową, to jest integrację percepcyjno- motoryczną.
Zamierzone cele • Zajęcia prowadzone metodą dobrego startu powinny być humorystyczne, w formie zabawy i akceptacji dzieci. • Ćwiczenia zmierzają do usprawnienia funkcji percepcyjno- motorycznej, w czasie tych ćwiczeń dziecko uczy się współdziałać w grupie, adekwatnie zachowywać się do kolegów i nauczyciela, rozumieć i wykonać polecenia, uczyć się wiary siebie i swoje możliwości, a także pokonywać wszelkie trudności, które napotka w trakcie tych ćwiczeń.