250 likes | 502 Views
Niepodległość – nie dla wszystkich. Wojtek Wereszko klasa Iga. 11 listopada 1918 roku Polska po 123 latach zaborów odzyskała niepodległość.
E N D
Niepodległość– nie dla wszystkich Wojtek Wereszko klasa Iga
11 listopada 1918 roku Polska po 123 latach zaborów odzyskała niepodległość. Na świecie jest jeszcze wiele narodów, które walczą o swoją niepodległość lub o połączenie się z państwem, z którym się identyfikują. Wykorzystują zarówno metody pokojowe oparte na mediacjach i dyplomacji, jak i metody otwartej walki zbrojnej i aktów terrorystycznych.
W Europie o niepodległość walczą między innymi: - Baskowie - Irlandczycy w Irlandii Północnej (do 2005r.) - Albańczycy w Kosowie (walczą o przyłączenie się do Albanii)
W Afryce o niepodległość walczy Sahara Zachodnia Jest to dawna kolonia hiszpańska (jako Sahara Hiszpańska) w północnej Afryce nad Oceanem Atlantyckim, obecnie okupowana przez Maroko, które nazywa ją Prowincją Południową. Do dzisiaj nie zostały rozstrzygnięte spory o przynależności lub samodzielności tego terytorium. Sahara Zachodnia o niepodległość zabiega drogą pokojową.
W Azji o niepodległość walczą między innymi: - Palestyńczycy - Tybetańczycy - Czeczeni - Kurdowie - mieszkańcy Abchazji i Osetii
Baskowie Naród zamieszkujący tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską. W chwili obecnej żyje około 2,3 miliona Basków, z czego 1,9 miliona w Hiszpanii, około 200 tysięcy we Francji i 170 tysięcy na emigracji (głównie w Ameryce Łacińskiej).
Kraj Basków Kraj Basków jest autonomią od 25 października 1979 roku. Stolica: Vitoria – Gasteiz Powierzchnia: 7 234 km² Liczba ludności (2005): 2 124 846 Język urzędowy: hiszpański, baskijski Prezydent: Juan Jose Markuartu
Konflikt baskijsko-hiszpański Kraj Basków ma inną kulturę niż Hiszpania. Zawsze walczył o suwerenność. Obecne formy autonomii nie wystarczają organizacji terrorystycznej ETA.
ETA ETA (bask. Euskadi Ta Askatasuna — Kraj Basków i Wolność) — militarno-polityczna organizacja walcząca o niezależność Baskonii, założona w 1959 r. przez radykalnych działaczy Nacjonalistycznej Partia Basków (PNV); działa głównie na terytorium Hiszpanii. ETA zapowiedziała koniec rozejmu na dzień 6 czerwca 2007r. W marcu 2006 roku ETA istotnie ogłosiła trwałe zawieszenie broni. Jednak w grudniu dokonała zamachu na lotnisku w Madrycie, w którym zginęły dwie osoby, a ponad 20 zostało rannych. W tej sytuacji rząd premiera Jose Luisa Zapatero zerwał rozmowy pokojowe rozpoczęte po ogłoszeniu zawieszenia broni. Władze dokonały w Kraju Basków licznych aresztowań i przeszukań.
Tybetańczycy Mieszkają głównie w Tybecie, gdzie stanowią około 90% ludności. Zamieszkują również prowincje Qinghai, Syczuan, Junnan w Chinach. Pod względem antropologicznym zaliczani są do rasy mongoloidalnej. Posługują się pismem tybetańskim. Wyznają lamaizm, odmianę buddyzmu. Głównymi ośrodkami kultu religijnego (lamaizmu) są Lhasa i Xigaze. Mówią językami tybetańskimi należącymi do tybeto-birmańskiej gałęzi rodziny chińsko-tybetańskiej.
Tybet Tybetański Region Autonomiczny to jeden z regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasa. Powstał w 1965 roku na bazie włączonego w skład Chin w 1949 roku Tybetu. Obejmuje jednak jedynie 1,2 z 2,5 mln km², które zajmował historyczny Tybet. Powierzchnia: 1 228 400 km² Liczba ludniści:2 670 000Język: chiński, tybetański Stolica: Lhasa
Konflikt w Tybecie Konflikt w Tybecie – od VII do X w. Tybetańczycy władali potężnym imperium obejmującym również część Chin. W 822r. Tybet przyjął buddyzm. W roku 1207 Tybet najechali Mongołowie, którzy kilkadziesiąt lat później zajęli Chiny. Od XIV w. Tybetem, choć dalej uzależnionym od Chin, rządzili mnisi buddyjscy, ale po dość krótkim okresie względnej niepodległości Tybet został podbity i przyłączony do Chin, zachował jednak pewną autonomię. W 1913 Dalajlama proklamował niepodległość jednak w 1949r. nastąpiła inwazja wojsk komunistycznych Chin. Powodem konfliktu jest ekspansja komunizmu i słabość Tybetu. Wybuchające co kilka lat powstania Tybetu są krwawo tłumione.
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 z 4 krajów historycznych w Wielkiej Brytanii, jest częścią składową Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Jej stolicą jest Belfast. Irlandia Północna powstała w 1922 roku, gdy po utworzeniu Wolnego Państwa Irlandzkiego, sześć z dziewięciu hrabstw północno-wschodniej prowincji Ulster (irl. Ulaidh) pozostało przy Zjednoczonym Królestwie. Język urzędowy: angielski, irlandzki Stolica: Belfast Typ państwa: autonomiczna część Wielkiej Brytanii Głowa państwa: Elżbieta II Windsor Powierzchnia całkowita: 14 121 km² Liczba ludności: 1 710 000
Konflikt w Irlandii Północnej Konflikty w Irlandii Północnej trwają od średniowiecza, kiedy cała Irlandia znalazła się pod panowaniem Anglii. W XVII wieku rozpoczęto zasiedlanie Irlandii przez ludność angielską i szkocką, a ziemie dla osadników zdobywano, usuwając z nich właścicieli irlandzkich. Zapoczątkowało to wrogość między Anglikami a Irlandczykami, spotęgowaną różnicami religijnymi: Irlandczycy to katolicy, przybysze zaś - to głównie protestanci. Liczne bunty i powstania doprowadziły w 1921 roku do utworzenia niepodległej Irlandii. Jednak w granicach Wielkiej Brytanii pozostała Irlandia Północna, którą w większości zamieszkują protestanci pochodzenia angielskiego. Walkę o połączenie z Irlandią prowadziła Irlandzka Armia Republikańska (IRA). Dopiero w 1998 roku zawarto porozumienie pokojowe. W 2005 roku IRA ogłosiła całkowite rozbrojenie.
IRA Irlandzka Armia Republikańska (IRA)(ang. Irish Republican Army; irl. Óglaigh na hÉireann, czyli Irlandczycy Ochotnicy) – organizacja zbrojna walcząca początkowo o niepodległość Irlandii, a od 1921 roku o przyłączenie Irlandii Północnej do Republiki Irlandii.
Czeczeni Czeczeni - naród kaukaski, zamieszkujący głównie Czeczenię, wchodzącą w skład federacji Rosyjskiej. Poza granicami Czeczenii duże skupiska Czeczenów zamieszkują także Dagestan. Tworzą także duże ośrodki emigracji, wywołanej wojnami czeczeńskimi: szczególnie w miastach Federacji Rosyjskiej (przede wszystkim Moskwa), także m.in. w Turcji, Jordanii i Syrii. Na terenie Gruzji zamieszkują Kistowie, gruzińscy Czeczeni, tworzący własną wspólnotę, uznawaną czasami za odrębny etnos (grupę etniczną).
Czeczenia– autonomiczna republika, ze stolicą w mieście Grozny, wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej. Jest położona na północnym Kaukazie, graniczy z rosyjskimi Dagestanem na wschodzie, Inguszetią na zachodzie i Krajem Stawropolskim na północy oraz z Gruzją na południu. Stolica: Grozny Liczba ludności: 1 100 000 Powierzchnia: 16 500 km² Język urzędowy: rosyjski, czeczeński Prezydent: Ramzan Kadyrow Czeczenia
Konflikt w Czeczeni Obszary Czeczeni zaludnione były przez waleczne plemiona, które prowadziły nieustanne walki o niepodległość z zaborczą Rosja. Początki współczesnego konfliktu sięgają 1859 roku kiedy to Rosja przystąpiła do systematycznego podboju Kaukazu. Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku Czeczenia ogłosiła niepodległość, której Rosja nie uznała. Od tej pory konflikt ciągle trwa. Łamane są prawa człowieka, cierpi ludność cywilna. Czeczenia walczy dokonując ataków terroru (m.in. atak na teatr w Moskwie i wzięcia zakładników w październiku 2002 roku). Przyczyną konfliktu jest nie tylko etniczna i religijna odmienność, ale również interesy ekonomiczne oraz tranzytowe położenie umożliwiające rurociągowy transport ropy i gazu z rejonu Morza Kaspijskiego do portów Morza Czarnego.
Sytuacja polityczna powoduje, że społeczność międzynarodowa rzadko, w sposób zdecydowany wspiera aspiracje niepodległościowe narodów żyjących w strukturach państwowych innych narodów. Dlatego dla narodów starających się o niepodległość najlepszą alternatywą jest pokojowe osiąganie jak największej autonomii w obrębie państw, w których żyją.
Dziękuję wszystkim bardzo serdecznie za obejrzenie mojej prezentacji Wojtek Wereszko