120 likes | 308 Views
Interdisciplinair seminarie ‘Zin en onzin van het gebruik van kinderrechtenindicatoren’. Introductie. Overzicht Introductie: ‘indicatoren’ als jaarthema van KeKi Reflecties uit beleid, praktijk en onderzoek Debat. Indicatoren als jaarthema. Achtergrond Thematische werking van KeKi:
E N D
Interdisciplinair seminarie ‘Zin en onzin van het gebruik van kinderrechtenindicatoren’ Introductie
Overzicht • Introductie: ‘indicatoren’ als jaarthema van KeKi • Reflecties uit beleid, praktijk en onderzoek • Debat
Indicatoren als jaarthema Achtergrond Thematische werking van KeKi: - jaarthema’s, vb. 2011: ‘armoede’ - meerjarenthema ‘kinderrechten en jeugd’ Jaarthema 2012: ‘kinderrechtenindicatoren’ - bredere context: implementatie & monitoring - nadruk op kritische reflectie - KeKi ontwikkelt zelf geen indicatoren
Analyse Literatuurstudie: binnen- en buitenlandse literatuur Tweeledige structuur: 1. Wat zijn kinderrechtenindicatoren? 2. Kritische reflecties m.b.t. indicatoren Aandacht voor Vlaamse context ‘Kritisch’ = ook potentieel belichten!
Watzijnkinderrechtenindicatoren? Definitie? - structuur-, proces- en uitkomstindicatoren - kinderrechten- vs. welzijnsindicatoren - indicatoren vs. data “ een kinderrechtenindicator vormt een concrete aanduiding, op basis van bepaalde data, van de mate waarin een welomschreven recht van kinderen gerealiseerd wordt, vertrekkende vanuit een duidelijk afgebakend normatief kader”
Kritische reflecties Fundamentele kritieken: • rol van ‘expert’ • depolitisering van keuzes - tokenisme Methodologische uitdagingen: - beperkingen van cijfers - minderheid aan kwalitatief onderzoek - participatie - internationale vergelijkbaarheid
Wat leert deze analyse? Meer vragen dan antwoorden Bewust zijn van relativiteit van indicatoren Belang van keuzes Debat
Discussiepunten (1) Wat men precies verstaat onder het ‘monitoren’ van een kinderrechtenbeleid, houdt op zich al een keuze in: Vertrekt men vanuit een minimalistische of een maximalistische visie op kinderrechten? Wil men de inspanningen van de staat opvolgen (structuur & proces)? Of wil men ook de daadwerkelijke gevolgen voor kinderen en jongeren nagaan (uitkomst)?
Discussiepunten (2) Participatie: jongeren worden betrokken bij het uitwerken/meten/interpreteren van indicatoren: Wat zijn hierbij de mogelijkheden?
Discussiepunten (3) Lokale specificiteit versus internationale/interregionale vergelijkbaarheid: Hoe het evenwicht bewaren?
Discussiepunten (4) Empirische data ≠ onweerlegbare ‘waarheid’ = voeding voor het maatschappelijke debat: Hoe kan het bewustzijn hierrond – indien dat nodig mocht zijn – versterkt worden?
Discussiepunten (5) Wat met de publieke opinie? In het licht van de groeiende invloed van de media : Kunnen en moeten kinderrechtenindicatoren gebruikt worden om via de media de publieke opinie te informeren? Hoe kan dit gebeuren?