430 likes | 568 Views
EQUIPOS DE TRABALLO. ¿É para ti o mesmo un grupo que un equipo? ¿Por qué? ¿Gustaríate traballar en grupo? ¿Por qué? ¿Cáles son as vantaxes e inconvintes do traballo en equipo? ¿Qué condicións debe cumprir un grupo para que sexa considerado como tal?
E N D
¿É para ti o mesmo un grupo que un equipo? ¿Por qué? • ¿Gustaríate traballar en grupo? ¿Por qué? • ¿Cáles son as vantaxes e inconvintes do traballo en equipo? • ¿Qué condicións debe cumprir un grupo para que sexa considerado como tal? • ¿Crees que no teu Ciclo Formativo traballase máis en equipo ou individualmente?
CARACTERISTICAS DO EQUIPO DE TRABALLO • XERAIS: • Fins e obxetivos comúns. • Relacións entre os seus membros para lograr eses obxetivos. • Cada membro percíbese a si mesmo como parte do grupo. • Ten autonomía de decisión. • PSICOLÓXICAS: • Interacción entre os membros. • Elaboración de normas de funcionamento. • Aparición de emocións e sentimentos. • Establecemento dun equilibrio interno para a supervivencia do grupo.
Grupo de Traballo & Equipo de Traballo • GRUPO DE TRABALLO • Non ten porqué buscarse un consenso • Non ten porqué ter un obxetivo final. • A súa creación non ten porqué ser a realización dunha tarefa. • Non hai funcións estabrecidas. • EQUIPO DE TRABALLO • A comunicación vai orientada a búsqueda dun consenso. • A súa constitución ten un obxetivo final. • Finalidade: realización dunha tarefa • Funcións dos membros definida.
Grupo de Traballo & Equipo de Traballo • GRUPO DE TRABALLO • Responden individualmente. • Formación similar:realizan o mesmo tipo de traballo. (non son complementarios) • Cada un ten unha forma particular de funcionar. • Non ten porque haber cohesión. • As decisións as toma ó xefe ou o líder. • Prevalece a xerarquía,(liderazgo tutorizado) • EQUIPO DE TRABALLO • Responden de forma conxunta. • Cada membro domina unha faceta determinada(son complementarios) • É necesaria a coordinación. • Hai cohesión. • As decisión se toman por consenso. • Hai un liderazgo circunstancial.
Para que un grupo se transforme nun equipo de traballo é necesario que haxa: • COHESIÓN:Atracción que exerce a condición de ser membro dun grupo. • ASIGNACIÓN DE ROLES E NORMAS:Todos os grupos asignan roles os seus integrantes e establecen normas que gobernan o comportamento dos membros do grupo
Para que un grupo se transforme nun equipo de traballo é necesario que haxa: • COMUNICACIÓN:Unha boa comunicación e vital para o desenrolo de calquera tipo de tarefa. • DEFINICIÓN DE OBXETIVOS:Ten que haber un obxetivo definido claramente. • INTERDEPENDENCIA POSITIVA:Os seus membros necesítanse uns os outros e cada un aprende dos compañeiros.
Vantaxes do Traballo en Equipo: • Facilita a tarefa. • Cóntase con diferentes puntos de vista. • O traballo mellora en calidade. • Menos deterioro físico e mental dos traballadores. • Aumenta a tolerancia ante os demais. • Incrementa a motivación. • Aprendese máis rapidamente. • Foméntase a creatividade. • Compártese a responsabilidade.
ROLES DOS MEMBROS DO EQUIPO: • Rol Conductor • Rol Orientado a Tarefa • Rol Orientado a Cohesión • Rol Orientado a Axendas Ocultas
Rol Conductor: • Interésalle a estratexia, o camiño para chegar. • Fixa as metas. • Modera as reunións/discusión. • Evita as rencillas persoais. • Comprométese: “Eu o primeiro” • Anima o grupo: “Iso é posible conseguilo”
Rol Orientado a Tarefa: • Técnico en procesos. • Espírito práctico: van o gran. • “O importante son os resultados” • “Aínda que te encontres mal, ante todo es profesional” • “Menos divagar e mais cousas concretas”
Rol Orientado a Cohesionar: • Anima as reunións. • Proporciona “caricias” á xente: “que ven se te ve”, “¿Cómo están os teus rapaces?” • Armoniza grupos e intenta que todo o mundo participe. • Organiza eventos sociais. • Solidarízase cos débiles do grupo.
Rol Orientado as Axendas Ocultas: • “Isto non pode funcionar” • “Outras persoas o farían mellor” • “Esta empresa é un desastre” • “Os xefes son os xefes e están para fastidiarnos” • “Outra vez o pesado de fulano”
Outra clasificación dos roles podería ser a seguinte: - LÍDER: Asume a responsabilidade da dirección do grupo impulsando a realización das tarefas asignadas, animando os membros e resolvendo conflictos cando surxen. - ALENTADOR: Estimula ó equipo a conseguir mellores resultados. Valora as aportacións de todos os membros e consigue que se sintan motivados.
- INTERROGADOR: Formula preguntas que contribúen a resolver as dúbidas dos membros do grupo. - CONCILIADOR: En situacións de oposición e conflicto, trata de atopar as posturas comúns. - ACLARADOR: Repite o que din os demais, pero facendo seu o contido e aclarando conceptos e explicando ideas confusas. - NEGATIVO: A súa postura é de permanente oposición. Sole queixarse de todo.
- CHARLATÁN: Toma a palabra continuamente aínda que non lla den. - SABELOTODO: Ten a crenza de que entende e sabe de todo o que lle leva a menosprezar os demais. - DE IDEAS FIXAS: Aférrase as súas posicións, únicas que son válidas según a súa opinión. - DISTRAÍDO: Non está atento e sole entorpecer o traballo dos demais.
PERO EN TODO EQUIPO DE TRABALLO TEN QUE HABER UNHA DIRECCIÓN.... FALAMOS DE DIRECCIÓNOU LIDERAZGO ??
DIRECCIÓN = LIDERAZGO?? • A DIRECCIÓN consiste en planificar, dirixir, facilitar a actividade do persoal e controlar os subordinados.
O LIDERAZGO trata de influír no comportamento das persoas co fin de lograr determinados obxetivos persoais e de organización previamente definidos.
Características diferenciadoras entre líder e director: • DIRECTOR • Controla • Lóxica • O interese da empresa é o que importa. • Autoridade xerárquica • LÍDER • Capacita • Intuición • Vai máis alá dos intereses da empresa • Carisma
FASES DOS EQUIPOS DE TRABALLO • 1.- ORIENTACIÓN • 2.- DEFINICIÓN DE OXETIVOS • ESTABLECEMENTO DE NORMAS • 3.- RESOLUCIÓN • 4.- PRODUCCIÓN • 5.- FINALIZACIÓN
1.- ORIENTACIÓN Explícase qué se espera dos participantes e a forma na que van a desenrolar o seu traballo. Nesta etapa favorecese o mutuo coñecemento dos membros. Os membros aínda non adquiriron as destrezas necesarias para o traballo en equipo.
2.- DEFINICIÓN DE OBXETIVOS • Dos obxetivos derívanse as tarefas e os procedementos que seguirán. Por iso unha das primeiras actividades do equipo é precisamente a discusión e a definición clara dos obxetivos.
3.- RESOLUCIÓN As habilidades, os coñecementos e a coordinación do grupo continúan mellorando e as metas vense con máis claridade. O nivel de motivación mellora a medida que o grupo empeza a desenrolar métodos que lles permiten traballar mellor en equipo. Os conflictos vanse resolvendo e aumenta a confianza e o respeto mutuo dos integrantes.
4.- PRODUCCIÓN É a etapa de maior productividade. O equipo desenrolou satisfactoriamente as habilidades e os coñecementos necesarios, o que sumado o gran nivel de coordinación entre os seus membros permite lograr os resultados desexados.
5.- FINALIZACIÓN Os membros do grupo experimentan un sentimento de perda a causa da finalización da tarefa que se lles encomendou. O nivel de rendemento do grupo sole diminuír nesta fase.
ESTILOS DE DIRECCIÓN 1.- PARTICIPATIVO 2.- AUTOCRÁTICO 3.- DEMOCRÁTICO 4.-LAISSER-FAIRE 5.- PATERNALISTA 6.- BUROCRÁTICO
1.- ESTILO PARTICIPATIVO Compártese a responsabilidade cos subordinados, consultándolles e incluíndoos no equipo que intervén na toma de decisións.
2.- ESTILO AUTOCRÁTICO O xefe impón as normas e os seus criterios. Establece a estratexia a seguir, planifica e deseña o traballo e deciden quen debe facelo. Mantén un comportamento enérxico e firme, esixindo disciplina e obediencia os seus subordinados.
3.- ESTILO DEMOCRÁTICO As tarefas discútense e determínanse no grupo, o xefe só orienta e apoia. O xefe xulga obxetivamente os traballos e crea un clima laboral agradable e de confianza.
4.- ESTILO LAISSER-FAIRE O grupo toma decisións libremente sen a participación do xefe, co que hai unha ausencia de liderazgo.
5.- ESTILO PATERNALISTA Dáse prioridade os intereses persoais fronte as necesidades da organización. O xefe é quen toma as decisións e os demais non teñen posibilidade de participación. O xefe establece unha actitude protectora cos subordinados. Interesase polos seus problemas persoais e profesionais como un pai polos seus fillos.
6.- ESTILO BUROCRÁTICO A organización establece unha estructura xerárquica e con normas, bloquea a comunicación e establece unhas relacións onde ditas normas prevalecen sobre a persoa.
POLA SÚA INTERACCIÓN • PRIMARIO: Ten un alto nivel de interacción entre os membros. Os seus fundamentos son máis afectivos que racionais. • SECUNDARIO: Ten un nivel menor de interacción. Os seus fundamentos son racionais, por exemplo, normas.
DIMENSIÓN TEMPORAL • PERMANENTES: Encárganse da realización das tarefas habituais da organización. • TEMPORAIS: Realizan tarefas de carácter temporal. O grupo ten unha duración limitada e disolvese unha vez concluída a súa función.
NIVEL DE FORMALIDADE • FORMAIS: Previstos pola organización. Están orientados cara os seus obxetivos e forman parte do organigrama. • INFORMAIS: Baseados en relacións espontáneas e orientados á satisfacción das necesidades persoais e sociais dos seus compoñentes.
FINALIDADE • PRODUCCIÓN: O obxetivo e realizar conxuntamente unha deteminada tarefa. • SOLUCIÓN DE PROBLEMAS: O obxetivo e solucionar un determinado problema. • RESOLUCIÓN DE CONFLICTOS: O obxetivo e a negociación.
NIVEL XERÁRQUICO • DIRECTIVOS: Constitúen o vértice da organización e están encargados de desenrolar o contexto no que actúan os restantes grupos. • EXECUTIVOS E MANDOS INTERMEDIOS: Desenrolan e supervisan os planes e políticas elaboradas polos directivos. • OPERARIOS E SUBORDINADOS: Constitúen o núcleo operativo encargado da realización das tarefas.
TÉCNICAS DE DINAMIZACIÓN DOS GRUPOS 1.- ROLE-PLAYING: Consiste en dramatizar unha situación real na que os membros do grupo asumen os papeis (roles) da situación. Trala representación, o grupo comenta e analiza cuestións como: reaccións e sentimentos.Esta técnica utilizase no mundo laboral para solucionar conflictos interpersoais. Permite realizar un exercicio de empatía.
2.- PHILLIPS 66: Divídese o grupo en equipos de 6 persoas que discuten libremente un tema durante 6 minutos. Pasado este tempo cada equipo expón as súas conclusións e extraese unha conclusión xeral. Técnica utilizada para xerar ideas, coñecer a opinión e nivel de satisfacción do grupo, e para avaliar resultados.
3.- BRAINSTORMING: Técnica cuxo obxectivo é a xeración masiva de ideas, buscando a orixinalidade, a innovación e a procura de solucións novas. O grupo, con total liberdade, e sen interromperse, expón calquera idea que se lles ocorra sobre un tema, problema ou cuestión. Prefírese a cantidade á calidade. Posteriormente seleccionase as ideas mais válidas.
4.- ESTUDO DE CASOS: Consiste no análise dunha situación real que se presenta o grupo por escrito. Fíxase un tempo determinado para o seu estudo, onde se formularán solucións. Trala análise individual, estúdase a solución en grupo extraendo conclusións realistas e aplicables.