Polityka spójności UE po roku 2013 perspektywa regionalna Tomasz Parteka

1. Polityka spójności UE po roku 2013 perspektywa regionalna Tomasz Parteka Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego Spotkanie podsumowujące proces konsultacji Warszawa, 17 stycznia 2008

2. Jaka dyskusja w UE? • w pierwszej fazie: odważna i prowokująca głębszą analizę różnych opcji • w kolejnych fazach: stopniowo zawężana i konkretyzowana ( konsensus) • w każdej fazie: uwzględniająca rzeczywiste i zmienne uwarunkowania

3. Jakie dodatkowe uwarunkowania? • Globalizacja osiągnęła swój szczyt i obraca się przeciw kreatorom (USA). • Trwale osłabione bezpieczeństwo energetyczne UE. • Ewentualne wielokierunkowe rozszerzenie UE. • Potrzeba jednolitej polityki imigracyjnej UE (?). • Światowi gracze coraz wyraźniej obecni w UE (Chiny, Indie, Rosja). • Metropolizacja („lizbońskie dziecko” globalizacji?).

4. Jaka polska pozycja wyjściowa? • Znacząca rola w dyskusji, w związku ze skalą zaangażowania środków UE do 2013 roku • Rola„biegacza” z ciężkim „plecakiem” środków, któremu krytycznie kibicują kraje UE-15 • KONIECZNE: zerwanie z rolą „malkontenta” • WAŻNE: gotowość do budowania nowych sojuszy dla europejskiej reformy

5. Jakie dylematy dla regionów? • Wysoka efektywność czy prosta „wyrównująca” redystrybucja? • Koncentracja w biegunach (miastach) czy założenie, że „bieguny same muszą sobie poradzić”? • Inwestycje w korytarze transportowe TEN czy wsieciowe projekty wspierające policentryczność? • Koordynacja polityk czy integracja polityki rozwoju? • Utrzymanie czy poszerzeniezakresu kompetencji?(Decentralizacja – odpowiedzialne zarządzanie) • Konkurencyjność za wszelką cenę czy budowanie trwałych podstaw rozwoju i spójności społecznej

6. Jakie interesy regionalne? • Utrwalenie / wzmocnieniepozycji polityki spójności • Zachowanie ostrożności w radykalnej zmianie orientacji polityki spójności • Przeciwdziałanie re-nacjonalizacji polityki spójności • Wzmocnienie wymiaru terytorialnego(TEN, NATURA, miejska strategia tematyczna) • Wejście na BAŁTYCKĄ „ścieżkę rozwoju” jako dojrzała alternatywa wobec Unii Śródziemnomorskiej • Wykorzystanie „szansy” granicy zewnętrznej (europejska „misja”RP)

7. Jaka nowa orientacja regionów? • Odejście od sztywnego trzymania się granic administracyjnych w myśleniu o rozwoju • Więcej „dobrego rządzenia” niż mówienia o nim • Wykorzystanie potencjału społeczeństwa obywatelskiego • Wizja 2013+ Europa regionów obywatelskich i konkurencyjnych

8. Dziękuję za uwagęt.parteka@woj-pomorskie.pl