730 likes | 876 Views
DANE INFORMACYJNE:. Nazwa szkoły: Gimnazjum im. Szarych Szeregów w Lidzbarku ID grupy: 96/98_mp_g1 Opiekun: Elżbieta Ojdowska Kompetencja: Matematyczno-przyrodnicza Temat projektowy: Na tropach symetrii Semestr ; rok szkolny: Semestr II ; 2010/2011. M. A. Na tropach symetrii. 8.
E N D
DANE INFORMACYJNE: Nazwa szkoły: Gimnazjum im. Szarych Szeregów w Lidzbarku ID grupy: 96/98_mp_g1 Opiekun: Elżbieta Ojdowska Kompetencja: Matematyczno-przyrodnicza Temat projektowy: Na tropach symetrii Semestr ; rok szkolny: Semestr II ; 2010/2011
M A Na tropach symetrii 8
Krótka chrakterystyka symetrii
Symetria Przykład symetrii osiowej Symetria (gr. podobny oraz miara) – właściwość figury, bryły lub ogólnie dowolnego obiektu matematycznego, dająca się zwykle wyrazić za pomocą niezmienniczości względem przekształceń. Brak takiej właściwości nazywany jest asymetrią. Dla figur płaskich i przestrzennych w zależności od rodzaju przekształcenia wyróżniana jest m.in.: Symetria osiowa – przekształceniem jest „odbicie zwierciadlane” figury względem zadanej prostej zwanej „osią symetrii”. Symetria osiowa występuje m.in. w trójkącie Sierpińskiego. Symetria środkowa – przekształceniem jest odbicie zwierciadlane figury względem ustalonego punktu zwanego środkiem symetrii. Na płaszczyźnie symetria środkowa jest złożeniem dwóch symetrii osiowych o prostopadłych osiach (lub obrót o kąt 180 stopni), w przestrzeni jest złożeniem trzech symetrii płaszczyznowych o wzajemnie prostopadłych płaszczyznach symetrii. Przykład symetrii środkowej
Translacja (przesunięcie) – przekształcenie prostej, płaszczyzny lub dowolnej przestrzeni afinicznej, które można intuicyjnie rozumieć jako równoległe przesunięcie wszystkich punktów dziedziny bez deformacji i obracania. Translacja przesuwa każdy punkt figury bądź przestrzeni o tę samą odległość w ustalonym kierunku. Translacja Obrót
Czy te kwiaty są symetryczne? Symetria w przyrodzie
Ten kwiat jest osiowo symetryczny. Jest on też środkowo symetryczny o czym świadczy fakt że możemy go obracać Ten kwiat jest asymetryczny. Symetria a asymetria
Zielnik Tropicieli Symetrii i Asymetrii Prawa strona symetrii Lewa strona symetrii
Roślina symetryczna Roślina symetryczna Roślina asymetryczna
Woda Tlen H2O O2
Chlor Azot Cl2 N2
Dwutlenek węgla Amoniak CO2 NH3
Budowa anatomiczna człowieka
Mózg Czaszka Żebra Nerki Szkielet człowieka
Antyk i starożytność
Starożytność – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do politycznego upadku cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 roku. Starożytność Piramidy w Gizie
Antyk (z łac. antiquus - "dawny") - określenie dotyczące okresu świata starożytnego: cywilizacja i kultura starożytnej Grecji i Rzymu oraz innych cywilizacji od końca II tysiąclecia p.n.e. do V wieku n.e Z powodu upływu czasu budowle antyczne straciły symetryczność
Przykłady budowli antycznych Partenon na Akropolu Panteon w Rzymie
Przykłady budowli starożytnych Świątynia Ramzesa II w Abu Simbel Obelisk ze świątyni w Heliopolis
Gotyk jest to styl w architekturze i innych dziedzinach sztuk plastycznych (rzeźbie, malarstwie i sztuce sepulkralnej), który powstał i rozwinął się w połowie XII wieku we Francji (Anglosasi uważają, że w Anglii) i swoim zasięgiem objął zachodniochrześcijańską Europę. Powstanie gotyku związane jest z rozwijającą się pod koniec średniowiecza kulturą dworską, rycerską i mieszczańską. Wiele gotyckich budowli ma oś symetrii.
Cechy charakterystyczne • smukłość • strzelistość budowli • sklepienie krzyżowo-żebrowe • witraże w oknach • rozety • harmonia • trzy portale.
Kutna Hora Brama holsztyńska w Lubece Fasada katedry w Mediolanie
Fasada katedry w Westminster Katedra w Ulm Katedra Notre- Dame de Paris
Katedra w Durham Kościół Bożego Ciała w Krakowie
Barok XVI w. - XVIIIw.
Barok - kierunek ten ukształtował się w Rzymie z odmiany późnego renesansu nazywanej stylem dekoracyjnym (tzw. barok rzymski). Umowny czas trwania baroku to okres od połowy XVI do połowy XVIII wieku. Zachodzące na przełomie XVI i XVII wieku przemiany w architekturze ewoluowały w kierunku powstania stylu cechującego się monumentalizmem i dynamiką, kontrastem zestawień form pogłębionym efektami światłocienia i bogatą ornamentyką, tzw. przerost formy nad treścią. Poniżej przedstawimy przykłady symetrycznych budowli powstałych w epoce baroku.
Biblioteka Radcliffe w Oksfordzie James Gibbs Sobór Smolny w Rosji S. I. Czewakinski
Pałac Krasinskich w Warszawie Tylman z Gameren Pałac Nymphenburg Niemcy Agostino Barelli Enrico Zucalli
Katedra Kongsberg w Norwegii Rezydencja San Ildefonso koło Segovii Filippo Juvara
Pałac królewski w Amsterdamie Jacob van Campen Kościół św. Karola Boromeusza w Wiedniu Johann Bernhard Fischer
Klasycyzm XVIII w.
Klasycyzm (z łac. classicus – doskonały, pierwszorzędny, wzorowy) – styl w architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian, Greków oraz Żydów. Styl ten nawiązywał głównie do antyku. W Europie tzw. "powrót do źródeł" (klasycznych) pojawił się już w renesansie - jako odrodzenie kultury wielkiego Rzymu. Jako styl dominujący epoki wpływał na kształt innych nurtów kulturowych okresu jak barok, rokoko, manieryzm. Trwał do końca wieku XVIII, w niektórych krajach do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Zmodyfikowany klasycyzm przeradzał się czasem w eklektyzm końca XIX wieku. Klasycyzm jako styl panował w epoce oświecenia. Najpełniejszy rozkwit klasycyzmu nastąpił w I poł. XVIII wieku. Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu, a następnie wśród artystów awangardowych.