Szkoła dla rodziców i wychowawców

1. Szkoła dla rodziców i wychowawców na podstawie A. Faber, E. Mazlish „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?”

2. Szkoła dla rodziców i wychowawców Ogólnopolski program spotkań dla każdego, kto szuka sposobu na nawiązanie głębszych i cieplejszych relacji z dziećmi lub wychowankami.

3. Główne cele • wspieranie rodziców i wychowawców w radzeniu sobie w codziennych kontaktach z dziećmi i młodzieżą, • nauka dialogu i kształtowanie więzi opartych na wzajemnym szacunku, • budowanie silnej więzi między rodzicami a dziećmi, • refleksja nad własną postawą wychowawczą, • nauka umiejętności lepszego porozumiewania się, • wymiana doświadczeń.

4. Na początku były książki:

5. Polskie wydania

6. Pomoce dla realizatorów podręczniki film promocyjny

7. Zeszyty metodyczne dla realizatorów: dla rodziców:

8. Ewaluacja 2007 r.

9. Ocena programu

10. Poprawa jakości relacji z dziećmi i innymi osobami

11. Ogólna ocena

12. Ocena prowadzących Uczestniczy szkoleń wysoko ocenili osoby prowadzące zajęcia, a w szczególności ich: • przygotowanie osób prowadzących do zajęć (4,96), • otwartość, przyjazne nastawienie osób prowadzących do uczestników zajęć (4,97) • umiejętność słuchania przez osoby prowadzące tego co mówili uczestnicy zajęć (4,94) • komunikatywność, zrozumiałość osób prowadzących (4,99), • umiejętność nawiązywania przez osoby prowadzące kontaktu z uczestnikami zajęć (5).

13. Adresaci rodzice nauczyciele, wychowawcy katecheci, duszpasterze, siostry zakonne pracownicy socjalni, kuratorzy sądowi, policjanci profesjonaliści zainteresowani prowadzeniem Szkoły... osoby, którym zależy na dobrym porozumiewaniu się z innymi

14. Specyficzni odbiorcy • rodzice dzieci z niepełnosprawnością • rodzice adopcyjni i kandydaci • rodzice z problemem migracji zawodowej • rodzina w kryzysie w projekcie • zagubiona nastolatka

15. Praca w grupie rodziców • Zajęcia mają charakter warsztatowy - nie są terapią. • Dzięki różnorodności doświadczeń uczestników jest szansa na rozwiązanie każdego problemu. • Rodzice stają się wzajemnie dla siebie źródłem wsparcia. • Przestają się wstydzić z powodu trudności jakie przeżywają - przekonują się, że problemy w rodzinie to normalna sprawa i że można je rozwiązywać. • Sukcesy jednych uczestników dają nadzieję i energię innym. • Są dla siebie modelami - to co jest słabością jednego rodzica - może być mocną stroną innego

16. Korzyści dla Rodziców i Wychowawców: • rozwój i opanowanie konkretnych umiejętności wychowawczych; • wzrost wiedzy w zakresie rozwoju potrzeb dziecka, zagrożeń, czynników ryzyka i profilaktyki, komunikacji i rozwiązywania problemów, znaczenia norm i wymagań w rozwoju dziecka; • uświadomienie, że skuteczność wychowania opiera się na jasnym i czytelnym systemie wartości realizowanym przez wychowującego;

17. Korzyści dla Rodziców i Wychowawców: • ułatwienie zakwestionowania stereotypów i mitów wychowawczych; • poznawanie nowych sposobów reagowania na zachowania dzieci i poprzez to eliminowanie agresji, niechęci i rywalizacji; • tworzenie wspólnego, jednorodnego środowiska wychowawczego opartego na szacunku i dialogu; • umacnianie rodziny w jej prawidłowym funkcjonowaniu poprzez naprawę i ochronę więzi emocjonalnych.

18. Dlaczego program profilaktyczny? • czynniki chroniące Hawkinsa(dom/szkoła) • nieskuteczność programówprofilaktycznych realizowanych dla młodzieży jeżeli nie ma pracy z rodzicami (badania Foxtrofta)

19. Struktura programu Części programu: Cz.I Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły? Cz. II Rodzeństwo bez rywalizacji. Cz. III Jak rozmawiać z nastolatkiem? Każda część obejmuje 10 spotkań

20. Metoda programu Warsztat psychoedukacyjny • praca na własnych doświadczeniach rodzicielskich • praca na wspomnieniach z dzieciństwa • odgrywanie scenek • transfer

21. Szkoła dla Rodziców i wychowawców sesja I. Wprowadzająca • Poznawanie się, integracja grupy • Jakie dzieci pragniemy wychować? • Jak ochronić dzieci przed zagrożeniami?

22. Ses sesja II granice „Dziecko często jest jak rozlana woda, która popłynie tam, gdzie nie ma tamy” • Granice w wychowaniu • Jak wyznaczać granice dla zachowań dzieci? • Zasady, normy w rodzinie • Granice a poczucie bezpieczeństwa

23. sesja III i IV uczucia „Uczucia są niezastąpione, gdy chcemy zrozumieć innych ludzi i wchodzić z nimi w prawidłowe relacje” • Uczucia czym są? – trochę edukacji emocjonalnej • Jak sobie z nimi radzić? • Jak pomóc dziecku, by radziło sobie z własnymi emocjami?

24. sesja Vzachęcanie dzieci do współpracy „Nie trać nigdy cierpliwości. To ostatni klucz, który otwiera drzwi.” • Co robią rodzice, aby wyegzekwować od dzieci określone zachowania? • Co może pomóc w zachęcaniu dzieci do współpracy?

25. sesja VIkary „Dziecko zawsze musi odczuwać konsekwencje swego złego zachowania. Konsekwencje wychowują – kary ranią” • Wychowawcza funkcja kary • Kara tradycyjna • Konsekwencje naturalne

26. sesja VIIrozwiązywanie problemów i konfliktów „Największym nieprzyjacielem rodziny nie jest konflikt, ale obojętność” • Czy coś dobrego z nich wynika? • Jak sobie z nimi radzimy? • Jak rozwiązywać problemy w praktyce?

27. sesja VIII zachęcanie dzieci do samodzielności „Wasze dzieci zamieszkują w domu jutra, którego wy nie możecie odwiedzić, nawet w waszych snach” • O co chodzi w usamodzielnianiu dzieci? • Rodzaje samodzielności • Metody pomocne

28. sesja IX o wpisywaniu dzieci w role i uwalnianiu od grania narzuconych ról „By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie uwierzy” • Role, etykiety, ramki - czym są? • Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli?

29. sesja X P pomocna pochwała i zachęta „Pod niebo wynosimy nasze błędy, a w przepaściach trzymamy cnotę i sprawiedliwość” • O chwaleniu, ocenianiu, nagradzaniu • Pochwały, komplementy – czy wszystkie nam pasują? • Szanse i pułapki dobrej pochwały

30. Cykl II Tematyka zajęć • źródło zazdrości między dziećmi, • szkodliwość rywalizacji, zalety współzawodnictwa, • ryzyko porównywania, • wpływ funkcjonowania w rolach na relacje rodzinne, • radzenie sobie z konfliktami między dziećmi, • problem sprawiedliwości, egoizmu, ulubieńców.

31. Cykl III: Tematyka zajęć • potrzeby wieku dorastania:  młodzieńczy bunt, pragnienie akceptacji, potrzeba decydowania o sobie; • zmiany obyczajowe: przedwczesne zainteresowanie seksem, narkotyki, niebezpieczeństwa ze strony mediów.

32. MOTTO WYCHOWANIE DZIECI MOŻNA PORÓWNAĆ DO PRZESIEWANIA PIASKU Z DNA STRUMYKA W POSZUKIWANIU ZŁOTA. PONAD 99% PRZESIANEGO MATERIAŁU NIE JEST ZŁOTEM, ALE ABY ZROBIĆ FORTUNĘ MUSISZ POMINĄĆ TE 99 %, A SKONCENTROWAĆ SIĘ NA POZOSTAJĄCYM 1 %. IM WIĘKSZĄ OSIĄGNIESZ W TYM WPRAWĘ, TYM BARDZIEJ CI SIĘ TO OPŁACI. PODOBNIE Z DZIEĆMI – SKUPIĆ MUSISZ SIĘ NA TYM CO DOBRE, A NIE NA TYM CO ZŁE.”

33. Stan obecny 53 edukatorów w tym na Dolnym Śląsku- 2 edukatorów: • Wałbrzych - Ewa Węgrzyn – Jonek • Wołów - Krystyna Adaśko 565 certyfikowanychrealizatorów ponad 150 000rodziców i nauczycieli (rocznie od ok. 2500 do 5000)

34. 2007-2013