1 / 29

Symulacje Ludzkiej Pamięci.

Symulacje Ludzkiej Pamięci. Włodzisław Duch Katedra Metod Komputerowych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Grudziądzka 5, 87-100 Toruń. WWW: http://www.phys.uni.torun.pl/~duch. Fizyka i s ieci neuronowe . Pamięć Najprostsz e model e pami ę ci skojarzeniow ych Sieci atraktorowe

trory
Download Presentation

Symulacje Ludzkiej Pamięci.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Symulacje Ludzkiej Pamięci. Włodzisław Duch Katedra Metod Komputerowych,Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Grudziądzka 5, 87-100 Toruń. WWW: http://www.phys.uni.torun.pl/~duch

  2. Fizyka i sieci neuronowe. Pamięć Najprostsze modele pamięci skojarzeniowych Sieci atraktorowe Pamięć semantyczna Pamięć robocza i SMNI Pamięć epizodyczna. Model amnezji Degeneracja pamięci Leabra - symulacje psychologiczne Perspektywy modeli neuronowych Plan

  3. Sieci neuronowe i fizyka Wielkie wyzwanie fizyki: stworzenie modelu świata, który da się zrozumieć. Mózg: najbardziej skomplikowany obiekt w znanym Wszechświecie. Działanie mózgu mogą wyjaśnić tylko modele, na wielu poziomach, od molekuł do globalnych stanów dynamicznych. Mózg jest zbyt ważny, by zostawić go neurofizjologom. Neurofizyka i neuroinformatyka; Cognitive computational neurosciences. Institute for Theoretical Neurophysics, Uni Bremen

  4. Sieci neuronowe 1938 N. Rashevsky, neurodynamika - sieci neuronowe jako układy dynamiczne, sieci rekurencyjne. 1943 W. McCulloch, W. Pitts, sieci neuronowe=układy logiczne 1958 F. Rosenblatt, perceptron, sieć jako funkcja; MLP, RBF, 1986 wsteczna propagacja błędów; liczne zastosowania. 1973 Chr. von der Malsburg, samoorganizacja w mózgu; 1982 Kohonen, Self-Organized Mapping Impulsujące szczegółowe modele neuronów Modele stochastyczne; sieci bezwagowe ...

  5. Model Hopfielda Wektor potencjałów wejściowych V(0)=Vini , czyli wejście = wyjście. Dynamika (iteracje) Þ sieć Hopfielda osiąga stany stacjonarne = odpowiedzi sieci (wektory aktywacji elementów) na zadane pytanie Vini (autoasocjacja). t - czas dyskretny (numer iteracji). Stany stacjonarne = atraktory punktowe.

  6. Reguła Hebba „Kiedy akson komórki A jest dostatecznie blisko by pobudzić komórkę B i wielokrotnie w sposób trwały bierze udział w jej pobudzaniu, procesy wzrostu lub zmian metabolicznych zachodzą w obu komórkach tak, że sprawność neuronu A jako jednej z komórek pobudzających B, wzrasta.” D. O. Hebb, 1949 Na poziomie molekularnym: LTP - Long Term Potentiation LTD - Long Term Depression E. Kandel, Nobel 2000

  7. Pamięć Ze względu na czas trwania: • LTM - pamięć długotrwała - lata. Kora + hipokamp. • Pamięć krótkotrwała (STM), robocza (WM), operacyjna - sekundy do minut, przy ciągłym odświeżaniu godzin; aktualizuje kombinacje stanów LTM. Stan dynamiczny mózgu. • Pamięć natychmiastowa, ikonograficzna, pętla fonologiczna - od ułamków do kilku sekund. Lokalny stan dynamiczny. Ze względu na rodzaje pamięci. • Pamięć rozpoznawcza (recognition memory) - już to widziałem, choć nie mogłem sobie przypomnieć (kora śród- i około-węchowa). • Pamięć opisowa (deklaratywna): epizodyczna i semantyczna. • Pamięć nieopisowa (niedeklaratywna): proceduralna, odruchów warunkowych (gotowości reakcji, dyspozycyjności), habituacja-sentetyzacja (nieasocjacyjna) oraz torowanie (priming). • Pamięć jawna (świadoma, explicit) i utajona (nieświadoma, implicit). • Pamięć emocjonalna - często utajona, ale dzięki połączeniom hipokamp-kora przejściowa-ciało migdałowate bywa jawna.

  8. BCM: pamięć autoasocjacyjna 1 1 0 0 0 01 1 0 0 010 0 0 0 0 00 0 0 0 0 00 0 0 0 0 00 1 0 0 0 1 110000 010001 W - macierz połączeń synaptycznych. q - próg pobudzenia Pamięć rozpoznawcza. Niższy próg - rozpoznawanie błędnych wektorów. Binarne synapsy - możliwe biologicznie! Resorpcja kolców dendrytycznych. BAM, Bidirectional Associative Memory - heteroasocjacja.

  9. Cechy modelu BCM • Zdolność do rozpoznawania uszkodzonych wzorców – adresowalność kontekstowa. • Czas nie zależy od liczby zapamiętanych wzorców. • Uszkodzenie części macierzy połączeń nie prowadzi do zapomnienia konkretnych wzorców - brak lokalizacji. • Interferencja (mylenie się) dla podobnych wzorców jest częstsza niż dla wzorców odmiennych. • Przepełnienie pamięci (macierzy wag) prowadzi do chaotycznego zachowania. Wniosek: najprostsze systemy rozproszone wykazują cechy typowej pamięci skojarzeniowej.

  10. Pamięć i atraktory Za pamięć biologiczną odpowiedzialne są sieci atraktorowe. Modele wyrastające z sieci Hopfielda - tylko atraktory punktowe, zbyt proste. DMS, Delayed Match to Sample - małpa musi nauczyć się sekwencji wielu obrazów; w fazie testu po krótkiej prezentacji jednego obrazu i przerwie rzędu 30 s ma pokazać sekwencję kilku obrazów. Wysoka aktywność (20 Hz) neuronów IT i PF do 30 s po prezentacji, pomiary z wielu elektrod. Korelacje czasowe przechodzą w korelacje aktywności. Model Amita pozwala odtworzyć krzywą korelacji.

  11. Model Amita • D. Amit, N. Brunel,S. Fusi, 1993-2000, teoria i symulacje Spoczynkowa aktywność neuronów (1-5 impulsów/s) Ok. 10.000 impulsów/s dochodzi do neuronu w pobliżu progu. 1. Stabilna sieć z aktywnością spoczynkową: globalny atraktor. 2. Uczenie się przez tworzenie nowych atraktorów. Założenia ogólne: • Aktywność tła ma charakter stochastyczny. • Jednorodność: neurony w identycznym środowisku. • Wystarczy aktywność neuronu = liczbie impulsów na sekundę. • Spontaniczna aktywność różnych neuronów nie jest skorelowana. • Aktywacja neuronu jest sumą wkładów synaptycznych. • Gaussowski rozkład wkładów synaptycznych.

  12. Schemat kolumny Sieć kolumn (ok. 1 mm2), każda 105 neuronów = 103 mikrokolumn. Połączenia: populacje pobudzające i hamujące (bez adaptacji) wewnątrz modułu, pobudzające dochodzące z zewnątrz (komórki piramidowe). 50-80% impulsów z lokalnych obwodów pobudzających. Ok. 20% jednostek hamujących; 104synapsE i 2000 synaps I na neuron.

  13. Działanie sieci Sprawności synaptyczne: tylko LTP i LTD, ok. 5x słabsze. Depolaryzacja membrany V(t)o t10ms opisanajest równaniem: Wyniki symulacji programem SpikeNet, 2000-400.000 neuronów. Uczenie: początkowo moduł biorący udział w rozpoznawaniu zwiększa w nieselektywny sposób częstość impulsacji dla wszystkich sygnałów. Powyżej krytycznej wartości wzmocnienia LTP pojawiają się lokalne atraktory na tle globalnej aktywności - struktura sygnału uczącego. Etap 1: komórki mikrokolumn reagują na nauczone bodźce. Etap 2: aktywność spoczynkowarośnie do około 20 Hz, utrzymuje się po zniknięciu bodźca - aktywna reprezentacja bodźca w pamięci. Pobudzenia wewnętrzne silniejsze niż zewnętrzne, utrzymują spontaniczną aktywność, modelowane przez rozkład Poissona. Etap 3: powstają korelacje pomiędzy mikrokolumnami. Implementacja VLSI - gotowa.

  14. Pamięć semantyczna Jak z epizodów tworzy się pamięć semantyczna? Model McClleland-Naughton-O’Reilly (1995). Uczenie synaptyczne, powstawanie reprezentacji wewnętrznych. Relacje pomiędzy wektorami pobudzeń dla słów da się zinterpretować w przestrzeni ok. 300-wymiarowej. Porównanie rezultatów eksperymentów mierzących szybkość skojarzeń i wektorów w przestrzeni cech na obrazach MDS. Semantyka - oparta na relacjach podobieństwa.

  15. Pamięć robocza Pamięć aktywna, dynamiczna, jej zawartość to treść świadomości. Czas trwania rzędu sekund, pojemność 7±2 obiekty (Miller 1956). Testy: głównie nieskorelowane słowa/liczby/symbole. Porcjowanie: grupowanie prostszych obiektów w obiekty wyższego rzędu, mechanizm uczenia „divide and conquer”, pozwala pamiętać więcej pomimo ograniczeń STM.Dla obiektów wzrokowych STM mieści tylko 4±2 obiekty - np. chińskie znaki jeśli ktoś nie zna chińskiego. Jak WM wiąże się z aktywnością EEG? Jak uzasadnić magiczną liczbę 7?

  16. SMNI Lester Ingber, od 1983 r, SMNI, Statistical Mechanics of Neocortical Interactions (Phys. Rev. A & E). Teoria statystyczna, uśrednianie po mikro i minikolumnach. Mikrokolumy 110 neuronów; kolumny 105- 106 neuronów. Mezoskopowy nieliniowy Lagrangian określa rozkład p. impulsacji w mikrokolumnie po oddziaływaniu z neuronami kolumny, uwzględniając oddziaływania międzykolumowe (neurony piramidowe) i szum synaptyczny. Ewolucja parametrów modelu (sprawności synaptyczne, progi pobudzeń, częstości impulsacji n. hamujących i pobudzających) symulowana jest (PATHINT) metodą całkowania po trajektoriach a parametry dopasowane za pomocą Adaptive Simmulated Annealing.

  17. Rezultaty SMNI Pierwsze oszacowania pojemności STM w 1984 roku. Atraktory STM: warunkowe rozkłady prawdopodobieństwa pobudzeń kolumn kory. Czas t =10 ms. Lokalne oddziaływania minikolumn - czasy rzędu 5t wystarczą do silnych interferencji atraktorów. Konieczne są oddziaływania długozasięgowe i „odświeżanie” falami 40 Hz: naiwne oszacowanie: 25 ms/3.5ms7. Reguła 7±2 i 4±2 - różnica wynika z l. neuronów/mikroklumnę. Większość kory - 110 n/mikrokolumna; kora wzrokowa ma 220. Efekt najlepszego pamiętania początku i końca listy, najsłabiej w środku - statystyka atraktorów. Struktura EEG - oscylacje 16 Hz, korelaty WM?

  18. Pamięć epizodyczna Układ neuromodulacji reguluje plastyczność hipokampa i kory. Pamięć średnioterminowa zapisana jest w sieciach hipokampa, jako wskaźniki do kolumn kory (?) Pamięć trwała jest rezultatem stanów atraktorowych minikolumn kory mózgu, zapisana jest w synapsach w sposób rozproszony. Pamięć epizodyczna - odtworzenie stanu mózgu w momencie epizodu.

  19. Powstawanie trwałej pamięci

  20. Amnezja wsteczna Główna przyczyna: utrata łączy do kory. Objawy: gradienty Ribota czyli im starsze wspomnienia tym lepiej pamiętane.

  21. Amnezja następcza Główna przyczyna: uszkodzenie systemu neuromodulacji. Wtórnie: utrata łączy z korą. Objawy: Brak możliwości zapamiętania nowych faktów.

  22. Amnezja semantyczna Główna przyczyna: uszkodzenie łączy wewnątrzkorowych. Objawy: Trudności w znajdowaniu słów, rozumieniu, zapamiętanie nowych faktów wymaga ciągłego powtarzania.

  23. Symulacje Murre, Meeter (w trakcie): uszkodzenie łączy wewnątrzkorowych. 200 kolumn korowych; 42 kolumny hipokampa; neuromodulacja wpływa na parametry, ale nie jest explicite uwzględniana.Połączenia wewnątrz i pomiędzy neuronami - bez ograniczeń.Binarne neurony stochastyczne, p. wysłania impulsu zależy od pobudzeń i hamowania, szybkiego (wymuszone I) i powolnego (spontaniczne I).Uczenie Hebbowskie (Singer 1990), szybkość uczenia w korze mała. Nakrywanie wzorców: spore w hipokampie, niewielkie w korze. Symulacje normalnego uczenia i przypominania: akwizycja - szybkie uczenie, hipokamp. konsolidacja - powolne korowe, spontaniczne przypominanie;testowanie - częściowe wektory, ile kolumn prawidłowo pobudzonych? Potęgowe prawo zapominania, w wyniku interferencji nowych faktów.Gradienty Ribota i amnezja wsteczna; zanik RA, chwilowa amnezja globalna (TGA) w wyniku zaniku aktywności w hipokampie; AA i jej korelacje z RA; izolowana RA, pamięć utajona, poziomy analizy ...

  24. Degeneracja pamięci Degeneracja pamięci, np. w chorobie Alzheimera, może być związana z utratą słabych synaps. Jak wpłynie taka utrata na pojemność pamięci? Odpowiedzi - na razie tylko w oparciu o modele Hopfielda. Kompensacja - pozostałe synapsy mogą się zaadoptować do nowej sytuacji. Jaka kompensacja jest najlepsza? d - stopień uszkodzenia k=k(d) funkcja kompensacji Silne synapsy ulegają dalszemu wzmocnieniu. Samo d nie świadczy jeszcze o stopniu uszkodzenia pamięci.

  25. Kompensacja Poprawne odpowiedzi jako funkcja ułamka usuniętych połączeń bez i z kompensacją. Zmiana wielkości basenów atrakcji w wyniku uczenia z kompensacją.

  26. Realizm biologiczny. Rozproszone reprezentacje. Konkurencja k-WTA. Dwukierunkowa propagacja aktywacji. Uczenie Hebbowskie. Uczenie redukujące błędy. Wiele zastosowań do modelowania percepcji, uwagi, pamięci, zjawisk lingwistycznych i myślenia/planowania. Leabra

  27. Piaget (1954) - eksperymenty A-not B z niemowlętami i małpami. E - eksperymentator, N - niemowlę, A, B - miejsca 1. N obserwuje, jak E chowa zabawkę w A, po krótkiej przerwie ją tam znajduje; powtarza się to kilka razy. 2. N obserwuje, jak E chowa zabawkę w B, ale po krótkiej przerwie szuka zabawki nadal w A. Uczenie faworyzuje A, aktywacja WM (kora prefrontalna) B. Lezje kory prefrontalnej u rezusów i N - silny efekt A-not B. Konkurencja pomiędzy uczeniem synaptycznym i aktywacjami. Symulacje - Munakata (1998). Eksperymenty A-not B

  28. Synchronizacja impulsów nie jest idealna - czy wariancja to szum czy ukryty sygnał? W układach sensorycznych (dotyk 1996; wzrok 1997) czułość wzrasta. Rezonans stochastyczny Usher, Feingold (Biological Cybernetics 83, L11-L16,2000) badali czas odpowiedzi na pytania z tabliczki mnożenia. Szum: sekwencja tonów o przypadkowej częstości, 50-90 dB. Wyniki tłumaczy prosty model oparty na modelach neuronów całkujących zaszumione pobudzenia z upływnością (noisy leaky integrator).

  29. Sieci impulsujące, bliższe temu, co neurofizjolog mierzy. Modele pamięci obejmujące szerszy zakres zjawisk. Integracja z modelami układów sensorycznych. Integracja z czynnościami poznawczymi. Perspektywy Fizyka umysłu?

More Related