Akcja „Rodzić po ludzku” - masowe działanie kobiet

1. Akcja „Rodzić po ludzku”- masowe działanie kobiet Urszula Kubicka-Kraszyńska Fundacja Rodzić po Ludzku

2. To są łóżka na których leży pani z dzieckiem i przy nich są pielęgniarki, a robocik ,który sprząta to też podaje różne rzeczy tam. A tutaj jest maszyna, która sprawdza czy dzieci nie mają żadnych chorób. Maciek, 9 lat, Warszawa

4. Szpital położniczy jako instytucja totalna • Podział na podwładnych (pacjentki) i nadzorców (personel) • Izolacja kobiety rodzącej od świata zewnętrznego, bliskich, brak kontaktu z rodziną • Depersonalizacja – upokarzające przejście przez izbę przyjęć, skąpa koszula, numery łóżek zamiast nazwisk • Brak informacji o przebiegu porodu, stanie zdrowia kobiety i dziecka • Rzadkie, instrumentalne kontakty z personelem

5. Szpital położniczy jako instytucja totalna Identyczne procedury, ułatwiające pracę personelowi, stosowane wobec wszystkich rodzących bez względu na sytuację Naruszanie intymności i prywatności Kontakt bezpośredni zastąpiony pośrednimi formami przekazu Oddzielenie matki i dziecka po porodzie, dziecko przynoszone matce kilka razy dziennie tylko do karmienia.

6. Tutaj dziecko wychodzi. Tutaj pan doktor, kroplówka i to jest jeden mały, który się wydostał. Na szafce jest strzykawka i nóż jak by ciąć brzuch. Tu jest coś żeby doczepić do karetki i żeby nie latało tak po noszach.Michał, 6 lat, Warszawa

7. Czy może być inaczej ? • Zmiany polityczne, demokratyzacja, ruchy oddolne, obywatelskie • Ruchy konsumenckie i feministyczne na rzecz humanizacji położnictwa w Europie Zach. i USA • Szkoły rodzenia, pierwsze porody domowe, Stowarzyszenie na rzecz Naturalnego Rodzenia i Karmienia • Kongres „Jakość narodzin – jakość życia” 1993

9. Odpowiedź kobiet • 1994/1995 r. - 15 000 listów i ankiet Kolejne edycje kampanii: • 2000 r. - 12 000, • 2006 r. – 40 000 (26 000 dotyczących porodów z lat 2004-2006)

10. Zbieranie informacji • 3 źródła: • Listy i ankiety od kobiet • Informacje i ankiety od ordynatorów oddziałów położniczych i neonatologicznych • „wizja lokalna” robiona przez dziennikarzy (w 2006 r. przeszkoleni ankieterzy) przy odwiedzinach w szpitalach na swoim terenie.

11. Tu jest samochód, i pani idzie do szpitala bo się umówiła na rodzenie.Klara, 7 lat, Wrocław

12. Kryteria oceny Gwiazdki, czyli oferta szpitala • Swoboda rodzenia (możliwość poruszania się, przyjmowanie dogodnych pozycji) • Obecność bliskiej osoby • Kontakt z dzieckiem bezpośrednio po porodzie • Pomoc i wsparcie po porodzie • Edukacja i poradnictwo

13. Kryteria oceny Serca • Życzliwość (w izbie przyjęć, sali porodowej, oddziale poporodowym) • Pomoc (w czasie porodu i po) • Informacja • Poszanowanie godności i intymności • Respektowanie prawa do zgody lub odmowy na interwencje medyczne wyjątkowo złe traktowanie kobiet

14. Fazy kampanii • Faza katharsis – setki, tysiące listów będących zapisem głębokiej traumy związanej z doświadczeniem szpitalnym • Faza nowych aspiracji i konsumenckich oczekiwań – postulaty zmian • Faza dokumentowania zmian i sprawdzania

23. Rezultaty • Pierwsze zmiany - organizacyjne: odwiedziny, bliska osoba przy porodzie, szkoły rodzenia, mama z dzieckiem po porodzie, większa życzliwość. • Dużo wolniej – respektowanie decyzyjności pacjentki – informacja i świadoma zgoda, zmiana utartych procedur, przestarzałych praktyk – swoboda rodzenia, pierwszy kontakt z dzieckiem tuż po porodzie.

24. Rezultaty • Reakcje środowiska medycznego – przez wiele lat niechętne. Pozytywne zmiany zasługą pojedynczych osób, brak systemowych rozwiązań. • Dotknięcie „tabu” - ujawnienie, że źródłem cierpienia kobiet jest nieludzki system opieki i postawa położnych i lekarzy.

25. Rezultaty • Zmiana postawy kobiet – uświadomiły sobie swoje potrzeby i prawa, zaczęły domagać się ich respektowania. Z potulnych pacjentek stały się bardziej świadomymi konsumentkami. • Akcja wprowadziła temat narodzin dziecka do publicznej dyskusji. Poród przestał być tylko sprawą kobiet, czyli sprawą nie (mniej) ważną. Zaczęto zwracać uwagę na pozamedyczny aspekty narodzin.

26. Inne aspekty akcji „Rodzić po ludzku” „Wezwanie” do założenia organizacji pozarządowej Monitoring przestrzegania praw człowieka Badanie jakości opieki okołoporodowej Punkt wyjścia dla działań rzeczniczych i edukacyjnych

27. To jest w szpitalu. Można urodzić w domu, (ale) tylko przy opiece lekarza. Mama nie lubi chodzić do szpitala, ale dzidziuś ma tam najlepszą opiekę. Mama jest zadowolona bo będzie miała dziecko.Miranda, 9 lat, Lędziny

28. Pielęgniarka trzyma szmaty żeby wytrzeć dziecko. Mama płacze, bo ją boli, ale śmieje się, bo urodziła to dziecko. Tatuś jest na korytarzu.Marysia, 9 lat, Lędziny

29. Mama z dzidziusiem.Maciek, 7 lat, WrocławDziękuję za uwagę!