1 / 1

WPROWADZENIE:

WPROWADZENIE: Grupa guanidynowa jest istotnym składnikiem dużej grupy związków, zarówno naturalnych, jak i syntetycznych, wykazujących aktywność biologiczną.

yana
Download Presentation

WPROWADZENIE:

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. WPROWADZENIE: Grupa guanidynowa jest istotnym składnikiem dużej grupy związków, zarówno naturalnych, jak i syntetycznych, wykazujących aktywność biologiczną. Wprowadzenie grupy guanidynowej do związku powoduje wzrost jego aktywności biologicznej – stąd ogromne zainteresowanie badaczy metodami guanidynylacji. Początkowo w reakcjach guanidynylacji wykorzystywano odczynniki nie zawierające grup ochronnych. Ich wadą była obecność wolnej, niezabezpieczonej grupy guanidynowej, co umożliwiało zachodzenie reakcji ubocznych w środowisku sprzęgania, m.in. acylacji. Kolejne prace naukowców doprowadziły do opracowania metod guanidynylacji wykorzystujących odczynniki zawierające grupy ochronne. Ich zastosowanie pozwoliło na otrzymywanie, z dobrą wydajnością, czystością, zabezpieczonych aminokwasów: pochodnych argininy, a także jej homologu homoargininy, pełniących ważną rolę w wielu peptydach, naturalnych i syntetycznych. Przykładem związku o aktywności biologicznej jest hGH-RH, peptyd składający się z 44 aminokwasów. Wykazano, iż aktywny biologicznie jest jego 29-aminokwasowy fragment. hGH-RH jest stosowany w leczeniu deficytu hormonu wzrostu, terapia z jego wykorzystaniem jest alternatywą dla terapii polegającej na podawaniu hormonu wzrostu. Jak donoszą wyniki badań stosowanie hGH-RH powoduje efekt terapeutyczny nie tylko w okresie podawania związku lecz także po zakończeniu terapii. Związek ten regeneruje i uczynnia przysadkę mózgową – co tłumaczy ogromne zainteresowanie badaczy tym związkiem. Wadą hGH-RH jest brak odporności na trawienie enzymatyczne, m.in. trypsyną. Mała stabilność enzymatyczna peptydu i jego lecznicze właściwości, skłoniły naukowców do syntezy analogów o zwiększonej odporności enzymatycznej, a zatem, zwiększonej aktywności biologicznej. Ogromną rolę w pracach nad syntezą analogów hGH-RH odegrało zastąpienie argininy homoargininą. Uzyskane analogi są odporne na trawienie trypsyną. W ostatnich latach prowadzone są prace mające na celu potwierdzenie użyteczności nowych odczynników guanidynylujących oraz nowych pochodnych argininy i homoargininy w syntezie peptydów. Rozwój metod guanidynylacji o zwiększonej efektywności umożliwia usprawnienie syntezy peptydów zawierających Har/Arg. CEL PRACY: Celem mojej pracy była synteza peptydu zawierającego homoargininę zabezpieczoną nową grupą ochronną o-Cl-Z w pozycjach Nω,Nω’. BADANIA WŁASNE: 1. W pierwszym etapie pracy otrzymałam N,N’-bis(o-Cl-Cbz)-S-metyloizotiomocznik, w tym celu stosowałam poniższą procedurę: Produkt reakcji oczyszczałam przez krystalizację w EtOH, iPrOH, MeOH. 2. Otrzymany produkt zastosowałam do guanidynylacji Nα-Boc-Lys-OH, w wyniku przeprowadzonej reakcji otrzymałam Nα-Boc-Nω,Nω’-bis(o-Cl-Cbz)-Har. Schemat prowadzonej reakcji: R1 = Boc- R2 = (o-Cl-Cbz)- 3. Otrzymaną pochodną homoargininy zastosowałam w syntezie peptydu – fragmentu analogu hGH-RH o sekwencji: Har-Har-Leu-Leu-Gln-Asp-Ile-Nle-Asp-Har-NH2. Syntezę peptydu prowadziłam na żywicy 4-metylobenzhydryloaminowej (MBHA), strategią Boc, do deprotekcji stosowałam 55%TFA wDCM.Aminokwasy sprzęgałam metodą karbodiimidową, stosując DIC (diizopropylokarbodiimid) oraz metodą estrów aktywnych, którązastosowałam do przyłączenia glutaminy. Po zakończonej syntezie peptyd odszczepiłam od żywicy ciekłym fluorowodorem z dodatkiem anizolu. 4. Ostatnim etapem mojej pracy było oczyszczenie peptydu metodą RP-HPLC i identyfikacja metodą spektrometrii mas. M(C58H107N21O15) = 1338,5 g/mol PODSUMOWANIE: Otrzymałam Nα-Boc-Nω,Nω’-bis(o-Cl-Cbz)-Har wykorzystując N,N’-bis(o-Cl-Cbz)-S-metyloizotiomocznik jako odczynnik guanidynylujący. Pochodną homoargininy zastosowałam w syntezie peptydu – fragmentu analogu hGH-RH, który oczyściłam i potwierdziłam metodą spektrometrii mas. Uzyskane w widmie MS sygnały potwierdzają masę otrzymanego przeze mnie peptydu. Literatura: 1. Rozprawa doktorska: T. Gers, „Pochodne S-metyloizotiomocznika jako reagenty guanidynylujące” 2. Synthesis, 2004, 1, 37-42 3. Journal of Peptide Science, 2005, 11, 60-64 4. Journal of Peptide Science, 2001, 7, 166-172 5. Journal of Peptide Science, 2002, 8, 289-296 6. Journal of Peptide Science, 2004, 10, 524-529 7. Acta Biochimica Polonica, 2004, 51, 51-56 Monika Woźniak Zastosowanie grupy ochronnej homoargininy w syntezie peptydów.Praca magisterska wykonana w Pracowni PeptydówPromotor: prof. dr hab. Jan IzdebskiOpiekun: mgr Danuta Kunce Schemat syntezy peptydu zawierającego otrzymaną pochodną homoargininy: przyłączenie pierwszego Boc-aminokwasu do żywicy deprotekcja (55%TFA w DCM), przyłączenie kolejnych Boc-aminokwasów deprotekcja (55% TFA w DCM) odszczepienie peptydu od żywicy (HF, 0oC, 1godz.)

More Related