E N D
1. Tragedia antyczna Tragedia antyczna
a dzisiejsza tragedia
2. Powstanie tragedii Tragedia (gr. tragoidia, tragos koziol, aoide piesn) jest gatunkiem dramatycznym, który uksztaltowal sie w starozytnej Grecji w wyniku obrzedów religijnych, zwiazanych z kultem Dionizosa boga wina, spiewu i urodzaju. Podczas Dionizji wystepowaly satyry (pól-ludzie, pól-kozly), dlatego tragedia nazywana jest piesnia kozla. Za twórce starozytnej tragedii uwaza sie poete ludowego Tespisa z Attyki, który zyl w VI w. p.n.e. Wprowadzil on na stale aktora prowadzacego dialog chórem.
3. Najslynniejsi antyczni tragediopisarze
Eurypides
Ajschylos
Sofokles
4. Eurypides (480-406 p.n.e.) Starozytny tragik
Napisal ok. 90 sztuk
W tragedii ogranicza udzial chóru
Poglebia psychologie bohatera i autentycznosc akcji
Najslynniejsze sztuki: Bachantki, Elektra, Trojanki, Medea
5. Ajschylos (525-456 p.n.e.) Grecki tragediopisarz
Autor ok. 90 sztuk
Wprowadza prolog i opowiadania o wydarzeniach spoza sceny
Pojawia sie na scenie drugi aktor
Najslynniejsze dziela: Blagalnice, trylogia Oresteja, Prometeusz w okowach
6. Sofokles (496-406 p.n.e.) Jeden z trzech wielkich tragediopisarzy starozytnych
Autor ok. 120 sztuk
Wzmacnia dramatycznosc akcji
Wprowadza postaci kobiece
Dodaje trzeciego aktora na scenie
Najslynniejsze sztuki: Antygona, Król Edyp, Trachinki
7. Budowa tragedii antycznej
prolog wstep i zapowiedz tresci tragedii
parodos pierwsze, uroczyste wejscie chóru na scene
epejsodia sceny dialogowe aktorów
stasimony sceny spiewane przez chór
exodos koniec sztuki, zejscie chóru ze sceny
8. Schemat teatru antycznego
9. Akcja tragedii Akcja ukazywala losy danego bohatera, który dazy do kleski wskutek hybris, winy bohatera polegajacej na nadmiernej pysze. Skladala sie z przyczyn i skutków. Rozwijala sie do glównego momentu punktu kulminacyjnego. Potem prowadzila to zakonczenia katastrofy.
10. Bohater tragedii antycznej Glówny bohater zawsze byl zmuszony do koniecznosci wybrania jednej z dwóch racji. Obie mozliwosci byly równorzedne i sprawiedliwe. Kazdy wybór prowadzil do kleski bohatera, nad którym wisialo fatum. Konflikt ten nazywa sie konfliktem tragicznym.
11. Zasada trzech jednosci Najwazniejsza zasada przy pisaniu tragedii antycznych byla zasada trzech jednosci:
jednosc miejsca
jednosc czasu (jedna doba, miedzy wschodem a zachodem Slonca)
jednosc akcji
12. Cechy tragedii antycznej zasada decorum tragedie musialy byc pisane jezykiem podnioslym i patetycznym, a glównym bohaterem byla powazna postac z wyzszych sfer
katharsis wstrzas emocjonalny zapewniajacy oczyszczenie, wzbudzany w widzu wskutek losów bohatera tragedii
zasada mimesis wierne nasladowanie rzeczywistosci
13. Aktorzy i chór Chór przedstawial wydarzenia, pelnil funkcje narratora tragedii, komentowal, wydawal sady, spiewal piesni, a takze dopowiadal to, co dzialo sie za scena. Na scenie wystepowali wylacznie mezczyzni. Ubierali sie w stroje oddajace pozycje spoleczna bohatera. Aktorzy grali wylacznie w maskach, a na glowy zakladali peruki. Na nogi wkladali buty na wysokich koturnach.
14. Teatry antyczne dzisiaj
15. Nowe znaczenie teatru Bardzo wazne znaczenie dla dziejów tragedii mialy utwory Williama Szekspira: Makbet, Hamlet, Otello. Pisarz zerwal z podstawowymi zasadami antycznymi, wprowadzil sceny wielowatkowe i zbiorowe, a takze zrezygnowal z roli chóru w tragedii.
16. Teatr obecnie Podzial na akty i sceny
Nieograniczona ilosc postaci i watków
Nieprzewidywalnosc
Wystepowanie zarówno mezczyzn, jak i kobiet
Gra aktorska bez masek
Brak odniesien do bogów
17. Bibliografia
Encyklopedia PWN
Encyklopedia Dla dociekliwych
www.wikipedia.pl
www.portalwiedzy.onet.pl
www.sciaga.nauka.pl
www.matura.memento.pl
www.wiking.edu.pl/
18. Uczestniczki projektu Karolina Jancz
Beata Kaczmarek
Alicja Kapusta
Aleksandra Korzeniowska
Joanna Odwazna
Izabela Pereszczako
Joanna Rosiak
Malgorzata Sienkiewicz
Aneta Wolter
Agata Zwirko
kl. I B
Opiekun projektu: Anna Lodziato