De koffiecultuur in Costa Rica

1. De koffiecultuur in Costa Rica Wereldwijd zijn er uiteenlopende soorten koffieculturen, waarbij landen en regio's hun eigen gewoontes, smaken en specialiteiten hebben. Een van de meest bijzondere koffieculturen ter wereld is die van Costa Rica. In dit land bevinden zich maar liefst acht verschillende regio's waar koffie verbouwd wordt, wat de Costa Ricaanse koffiecultuur een gevarieerd karakter geeft. Wil je een keer verrassen met bijzondere koffie op het werk, dan is een koffieautomaat kopen en daarmee Costa Ricaanse koffie bereiden een echte aanrader. Maar wat is er nu eigenlijk zo typerend voor de koffiecultuur die zich in Costa Rica heeft ontwikkeld? Het begin: een snelle ontwikkeling van de koffiecultuur Costa Rica is tot 1821 een kolonie van Spanje geweest. Al daarvoor, in 1808, werden in het land de eerste koffieplanten gebruikt. In korte tijd ontwikkelde zich in Costa Rica een koffiecultuur, waarbij de focus al snel op de export van koffie kwam te liggen. Al in 1830 was koffie het belangrijkste Costa Ricaanse exportproduct. En tegenwoordig likken inmiddels miljoenen mensen wereldwijd hun vinger af als ze een nip nemen van de overheerlijk Costa Ricaanse koffie op het werk. Koffie uit Costa Rica is zo smaakvol, dat veel bedrijfseigenaren een koffieautomaat kopen van topkwaliteit, om de koffiesmaak nog beter tot zijn recht te laten komen. De president van Costa Rica besloot na de onafhankelijkheid van Spanje de Costa Ricaanse koffiecultuur een impuls te geven. Iedereen die vijf jaar lang een stuk grond bewerkte voor koffieverbouw, kreeg dat land in bezit. En dat werkte en gaf een enorme impuls aan de export van Costa Rica. Maar in de jaren 1840 begonnen Costa Ricanen dook koffie voor zichzelf te maken. Ze deden dat thuis en nuttigden de koffie vooral tijdens het ontbijt. Vooral vanaf de jaren 1880, toen veel winkeltjes koffie gingen verkopen, werd koffie in Costa Rica een massaproduct, waarbij oploskoffie (koffiebonen werden gebruikt voor de export) de standaard was. Verdere ontwikkeling in fase twee: betere kwaliteit In de jaren 1890 voltrok zich een belangrijke verandering in de koffiecultuur van Costa Rica. De koffiebonen werden van betere kwaliteit en koffiewinkels, zoals Starbucks, werden steeds belangrijker. Daarbij gingen Costa Ricanen steeds vaker koffie buitenshuis drinken, in kleine restaurants die bekendstaan als soda's. Koffieproducenten in het land streefden ernaar om koffie van betere kwaliteit te produceren. Dit was een ontwikkeling die zich in die periode ook in andere landen, zoals de Verenigde Staten, voordeed. De grote koffieproducenten van internationale allure bestonden echter nog niet: die kwamen in fase drie op. De derde fase: groeiend specialisme Een koffieautomaat kopen voor koffie op het werk afkomstig uit Costa Rica, biedt heel veel keuzemogelijkheden als het aankomt op de smaak dan enkele decennia geleden. Dat heeft te maken met de derde fase in de Costa Ricaanse koffiecultuur, die rond 2000 begon. Deze

2. laatste fase kenmerkt zich door een toegenomen variatie aan subtiel lekker koffiebonen. De focus ligt sinds die tijd op de kwaliteit en variatie, maar ook op het herkomstgebied, duurzame verbouwmethoden en eerlijke arbeidsomstandigheden. Barista is in deze fase populair geworden, evenals het goed voorlichten van klanten over de geschiedenis, herkomst en productie van koffiebonen.