IMPRESJONIZM W MALARSTWIE

1. IMPRESJONIZM W MALARSTWIE

2. IMPRESJONIZM • Kierunek w sztuce, który zaistniał we Francji w latach 70-tych XIX w. • Zainicjowany został przez grupę francuskich malarzy (C. Moneta, A.Renoira, C.Pissaro). • Uważany jest za kierunek otwierający dzieje sztuki nowoczesnej XX w. • Wyniknął z dążenia do stworzenia sztuki wiernie odzwierciedlającej naturę, ale równocześnie odnotowującej przelotne i subiektywne wrażenia twórcy. • Impresjoniści postulowali studiowanie natury w plenerze i wyrażanie poprzez środki malarskie wszelkich zmienności, jakie dostrzegali wokół siebie. • Posługiwali się gamą jasnych barw, które rozbijali na składniki widma słonecznego.

3. Nazwa Impresjonizm wziął nazwę od obrazu Claude’a Moneta „Impresja - wschód słońca”.Jako pierwszy określenia impresjonizm użył krytyk Louis Leroy atakując i wyśmiewając w swojej recenzji obraz Moneta, wystawiany na pierwszej wystawie impresjonistów w 1874 roku.

4. Przedstawiciele impresjonizmu francuskiego Claude MONET (1840-1926) Edouard MANET (1832-1883) Edgar DEGAS (1834-1917) Auguste RENOIR (1841-1919) Camille PISSARRO (1830-1903) Georges SEURAT (1859-1891)

5. Claude MONET (1840-1926) Uznawany jest za najwybitniejszego impresjonistę. Specjalizował się głównie w pejzażach. Malował serie obrazów, pokazując ten sam motyw o różnych porach dnia, uważnie notując pędzlem wpływ światła na kolor „Jezioro lilii wodnych”

7. Edouard MANET (1832-1883) Nazywany jest "ojcem sztuki nowoczesnej". Obrazy Maneta wywoływały skandale, gdyż odrzucał tradycyjny, akademicki sposób malowania i konwencjonalną tematykę (Śniadanie na trawie). To on był ojcem duchowym impresjonistów, mimo że nie wystawiał swych obrazów na wystawach przez nich organizowanych. Impresjoniści przejęli od Maneta dynamiczny sposób malowania, ostre naturalne oświetlenie i śmiałą kolorystykę swych obrazów. „Śniadanie na trawie”

9. Edgar DEGAS (1834-1917) Był jednym z najważniejszych i najwybitniejszych impresjonistów.Zasłynął przede wszystkim jako malarz tancerek, które malował głównie w paryskiej operze. Do jego ulubionych tematów należały też wyścigi konne. „Baletnice i tancerki” „Tancerka na scenie”

11. Auguste RENOIR (1841-1919) Artysta będący w centrum ruchu impresjonistów, jednak potrafiący zachować własny styl i oryginalność. Jego obrazy cechuje lekkośći delikatność. Lubił malować piękne kobiety i sceny w parku. „Loża” „Promenada”

13. Camille PISSARRO (1830-1903) Miał wśród impresjonistów pozycję patriarchy. Był najstarszym z nich, lecz mimo to odznaczał się największą chłonnością na nowe idee. Jako jedyny brał udział we wszystkich ośmiu wystawach impresjonistów. „Hyde Park, Londyn” „Wschód słońca, Eragny”

15. Georges SEURAT (1859-1891) Jest twórcą pointylizmu. Obraz pointylistyczny powstawał przez kładzenie obok siebie drobnych plamek o czystych, nasyconych barwach, które zlewając się w oku widza dają efekt migotliwości, nieuchwytności światła. Niestety Seurat nie zdążył rozwinąć swej teorii koloru, gdyż żył bardzo krótko. „Popołudnie na Grande Jatte”

17. Przedstawiciele impresjonizmu polskiego Władysław PODKOWIŃSKI(1866-1895) Józef PANKIEWICZ (1866-1940) Leon WYCZÓŁKOWSKI(1852-1936) Aleksander GIERYMSKI(1850-1901)

18. Władysław PODKOWIŃSKI (1866-1895) W latach 1889–90 w Paryżu zetknął się z impresjonizmem, którego nowatorstwo formy malarskiej przeniósł na grunt polski. Malował pejzaże (Nowy Świat, Mokra Wieś -1892) i kompozycje figuralne (Dzieci w ogrodzie 1892), odznaczające się czystą, świetlistą gamą barwną, a także portrety. Pod koniec życia zwrócił się ku symbolizmowi. „Mokra wieś „Dzieci w ogrodzie”

20. Józef PANKIEWICZ (1866-1940) W 1899 był wraz z W. Podkowińskim w Paryżu, gdzie zafascynowany impresjonizmem malował liczne pejzaże , następnie uległ wpływom symbolizmu. Zasługą Pankiewicza było przeniesienie zdobyczy impresjonizmu na grunt polski. „Krajobraz z wozem siana” „Targ na kwiaty”

22. Leon WYCZÓŁKOWSKI(1852-1936) Będąc w Paryżu, zetknął się z impresjonizmem. Początkowo malował obrazy hist.-rodzajowe, później realist. portrety i modne sceny salonowe . Podczas pobytu na Ukrainie (1883–94) tworzył gł. sceny plenerowe, przedstawiał rybaków i chłopów. Podejmując w swoich pracach problem światła i koloru, zbliżył się do impresjonizmu. „Orka” „Rybacy”

24. Aleksander GIERYMSKI (1850-1901) Od studiów nad malarstwem muzealnym, doszedł samodzielnie do rezultatów bliskich impresjonizmowi. Patrzył on na świat chłodnym okiem naturalisty, ale temperament miał bardzo burzliwy. „W altanie”

26. Cechy malarstwa impresjonistycznego • utrwalanie wrażeń barwnych i świetlnych w przelotnej chwili-”Chwytanie słońca na gorącym uczynku”, • stosowanie jasnych, czystych barw tęczy, • tematyka pejzażowa i rodzajowa, • wykorzystanie techniki dywizjonizmu i pointylizmu, • malowanie bezpośrednio na płótnie techniką alla prima, • odrzucenie perspektywy, światłocienia i rysunku. • stosowanie kompozycji otwartej,

27. Techniki malarstwa impresjonistycznego DYWIZJONIZM- z fran.division- „podział”. Technika polegająca na tworzeniu obrazu z drobnych, nie połączonych ze sobą plamek barwnych, które oglądane z pewnej odległości, zlewają się w oczach widza, dając wrażenie zaplanowanych przez artystę barw. POINTYLIZM- z franc.point- „kropka”, „punkt”. Neoimpresjonistyczna technika malowania rozpowszechniona pod koniec XIX w., polegająca na pokrywaniu płaszczyzny obrazu drobnymi, okrągłymi plamkami czystej farby, które tworzą fakturę przypominającą mozaikę.

28. DZiękuję za uwagę Wykonała Angelika Suchorab